Tíminn - 23.10.1962, Blaðsíða 6

TÓMAS KARLSSON RITiSk o

| þingfréttir ..... . ..... ÞINGFRÉTTIR
Brýn nauðsyn að lána tvo þriðju
hluta hyggingarkostnaðarins
Kosin verði milliþinganefnd til að endurskoða íbúðalánaveitingar frá rótum
Níu þingmenn Framsóknar-
flokksins hafa lagt fram til-
lögu til þingsályktunar í sam-
einuðu þingi um endurskoðun
\aga um lánveitingar til íbúða-
bygginga. Sigurvin Einarsson
er fyrsti flutningsmaður til-
lögunnar en auk hans þeir
Ingvar Gíslason, Karl Krist-
jánsson, -Jón Skaftason, Þór-
arinn Þórarinsson, Halldór
Ásgrímsson, Halldór E. Sig-
urðsson, Ólafur Jóhannesson
og Björn Fr. Björnsson. Til-
lagan er svohljóðandi:
„Alþingi ályktar að kjósa
fimm manna milliþinganefnd,
hlutbundinni kosningu, til
þess að endurskoða öll gild-
andi lög um lánveitingar til
íbúðabygginga í landinu.
Nefndin skal gera tillögur
aS nýrri löggjöf í þessum efn-
um, er m.a. hafi þaS mark-
miS:
aS auka lánveitingar til bygg-
ingar nýrra íbúSa, svo að
unnt verði að lána til
hverrar íbúðar af hóflegri
stærð, hvar sem er á land-
inu, % hluta af bygging-
SIGURVIN
INGVAR
KARL
ÞÓRARINN HALLDÓR ÁS. HALLDÓR
ÓLAFUR
BJORN FR.
arkostnaði;
að jafna aðstöðu manna til
lánsfjár þannig, aS heild-
arlán geti orðið svipuð til
hvers manns, miðaS við
sömu stærS íbúðar, hver
sem hann er og hvar sem
hann býr;
aS greiða fyrir mönnum með
lánveitingum til að endur-
bæta íbúðir svo og að
kaupa íbúðir til eigin nota.
Nefndin leggi tillögur sín-
ar fyrir næsta reglulegt Al-
þingi. Kostnaður af störfum
nefndarinnar greiðist úr rík-
issjóði."
í greinargerð með þessari til-
lögu segir svo:
„Allir þurfa á húsnæði að halda,
engu síður en fæði og klæði. Sið-
ferðileg skylda rikisvaldsins til
að gera mönnum mögulegt að
eignast þak yfir höfuðið er engu
minni en að stuðla að nægilegri
atvinnu og viðunandi lífskjörum
að öðru leyti
Það verður jafnan eitt af fyrstu
við'fangsefnum þeirra, er stofna
heimili, að reyna að eignast íbúð.
Flestir eru ungir að árum, þegar
þeir mynda eigið heimili, og fæst-
ir þeirra eru miklum efnum búnir.
Hins vegar kostar íbúð fyrir fjöl-
skyldu mikið fé. eins og nú er
komið
Samkv. skýrslum Hagstofu ís-
lands kostar nú 300 rúmmetra
íbúð um 440—490 þús. kr. og hef
ur hækkað' í vébði11^ Siðtfátu fjór-
um árum um ■'l&ö£i-T45^J>ús.: kr.
Skortir því mjög á, að íán úr bygg-
ingarsjóði ríkisins eða stofnlána-
Taka verður lán
I Strákaveginn
Skúli Guðmundsson
mælti í neSri deild í gær
fyrir frumvarpi, er hann
flytur ásamt þeim Gunnari
Jóhannssyni og Birni Páls-
syni um lántöku vegna
Sigluf jarðarvegar ytri,
Strákavegar. Frumvarnið
er flutt í samráði við Ólaf
Jóhannesson 3. þm. Norð
urlandskjördæmis vestra,
en hann á sæti í efri deild.
Kveður frumvarpið á um
heimild til handa ríkis-
stjórninni um allt að 15
milljón króna lántöku til
þess að greiða kostnað við
lagningu Strákavegar oo
verði það miðað við að
vegagerðinni verði lokið á
árinu 1964. Lánið skal end-
urgreiðast af árlenum fjár-
veitingum á fjárlögum til
vegarins eftir að vegagerð-
inni er lokið.
Skúli Guðmundsson gat þess,
að frumvarp þetta væri flutt
að tilmælum bæjarstjórnar
Siglufjarðar og las hann upp
tillögu, sem
samþykkt var í
fbæjarstjóminni
22. marz s. 1.
með ö 11 u m
: greiddum at-
kvæðum Hin-
ar erfiðu sam-
göngur standa
hinum mikla
síldariðnaðar-
bæ, Siglufirði, fyrir þrifum. —
Árið 1950 voru íbúar í Siglu-
firði 3060 en 1960 hafði þeim
fækkað í 2680 eða um 12—13%
en á þessum sama tíma hafði
heildarmannfjölgun í landinu
orðið 23% og segði það sína
sögu um þróunina, en Siglu
fjörður er ekki í sambandi við
þjóðvegakerfi landsins. nema
Þann skamma hluta úr á.ri. er
hið snjóÞunga Siglufiarðar
skarð er opið. Lagning Stráka-
vegar mvndi bæta hér úr —
Kostnaðarmesta framkvæmdin
við vegagerðina er að gera jarð
göng um 900 metra löng. Til
þess þarf stórvirk tæki og þarf
að halda verkinu viðstöðulaust
áfram eftir að það er hafið, en
talið er, að unnt sé að ljúka því
á einu ári. Lánsfjáröflun er
nauðsynleg, þar sem ekki er
mögulegt að fá fjárveitingu til
verksins í einu lagi. Vegagerð
in er mesta hagsmunamál Sigl-
firðinga og fleiri landsmanna.
en jafnframt hagsmunamál
Skagfirðinga og fleiri land=-
manna. Samhlióða frumvarp
þessu var flutt á síðasta þingi
en ná.ði þá ekki afgreiðsln
enda liðið á þingtímann. er
það var borið fram. Þá sendu
785 kjósendur í Sightfirði eða
meiri hluti kjósenda þar. á-
skorunarskjal til Alþingis og
ríkisstjórnar um að tryggja
nægile.gt fjármagn svo unnt
vrði að ljúka verkinu á sem
cVarnmstum tíma.
Einar Tngimundarson kvaddi
mr hljóðs ng sagði, að ástæðan
fvrir því að þingmenn Sjálf
stmðisflokksins f NorðnrÞnrL
'-'jördæmi væru ekki meðfh't”
ingsmenn að þess” fr””-'”'rnt
væri sú að Þeir hefðv Akk' A
huga á bessu mikla nauðsyris
rnáli. Ástæðan er sú. =agð'
Finar Ingimundarson. að við
treystum ríkisstjórninni til að
finna lausn á málinu.
deild Búnaðarbankans hafi dug-
að til að greiða verðhækkun íbúð-
arinnar. Jafnvel þótt lán þessi
hækki nú úr 100 þús. kr. á íbúð í
150 þús. kr, eru þau samt ekki
nema rúmlega fyrir verðhækkun-
inni. Þótt lán úr lífeyrissjóðum
séu nokkru hærri njóta þeirra
ekki aðrir en þeir, sem greiða til
lífeyrissjóðanna. Af þessu leiðir,
að eigið framlag hvers manns,
sem byggir sér íbúð' af fyrrnefndri
stærð, þarf að vera 290—340 þús.
kr., og er þá miðað við 150 þús.
kr. lán. Nærri má geta, hversu
suðvelt þetta reynist ungu og efna
litlu fólki. Óhjákvæmilegt er því
að hækka lán til hverrar íbúðar
frá því, sem nú er.
;Þá er hagkvaémt að veita mönnr'
um nokþurt lánsfé til endurbóta
á gömlum húsum eða til að kaupa
slík hús. Með því má hagnýta bet-
ui húsnæði, sem fyrir er, spara
lánsfé, sem annars þyrfti í nýjar
íbúðir, og koma i veg fyrir, að
m’enn búi í óviðunandi íbúðum.
Þróun þessara mála hefur væg-
ast sagt farið alvarlega úrskeiðis
síðustu árin. Sem dæmi um sam-
drátt í íbúðarbyggingum þrjú síð-
ustu árin, í samanburði við þrjú
næstu ár þar á undan, má nefna
1 mhald á 4. síðu.
Þingstörf í gær
í NEÐRI DEILD var frum-
varpi um lánsfé til húsnæðis-
mála vísað til nefndar og 2.
umr. Skúli Guðmundsson mælti
fyrir frumvarpi um Strákaveg
og auk hans talaði Einar Ingi-
mundarson. Ragnar Guðleifs-
son mælti fyrir frumvarpi um
landshöfn í Keflavík og tóku
einnig til má!s vi'ð það mál
þeir Gísli Jónsson og Halldór
E. Sigurðsson.
I efri deild mæíti Gunnar
Thoroddsen fyrir frumvarpi
um samþykkt á ríkisreikningum
fyrir 1961 og Bjarni Benedikts
son fyrir frumvarpi um þing-
lýsingar og 10 öðrum fylgi-
frumvörpum.
Á’ ★ RAGNAR GUÐLEIFSSON, sem nú sifcur á þingi sem varamaður
Emils Jónssonar, sjávarútvegs- og hafnarmálaráðherra, mælti
í neðri deild í gær fyrir frumvarpi sínu um að taka allt að
70 millj. króna lán til landshafnarinnar í Keflavíkurkaupstað og
Njarðvíkurhreppi. Var þetta jómfrúrræða Ragnars. Gísli Jónsson
spurði Ragnar, hvort verið gæti, að þetta frumvarp væri flutt
í samráði vi'ð sjávarútvegsmálaráðherra og kvaðst hann myndu
flytja breytingartillögur við frumvarpi'ð svo hið sama gilti einn-
ig fyrir landshöfnina i Rifi á Snæfellsnesi, ér ætti síður en svo
minni rétt.
★ ★ HALLDÓR E. SIGURÐSSON þingmaður Vestlendinga kvaðst
fagna því að þetta frumvarp væri fram komið. Enginn vafi gæti
leikið á um það, að frumvarpið væri fram komið með vitúnd og
vilja sjávarútvegsmálaráherra, þar sem það væri flutt af þing-
manni er tekig hefur sæti Emils Jónssonar í fjarveru hans.
Stjórn landshafnarinnar í Rifi hefur lenci vonað, að ekki myndi
standa á ríkisstjórninni að útvega fjármagn tii framkvæmda,
þegar undirbúningi væri að fullu lokið og bæri þetta frum-
varp varamanns sjávarútvegsmálaráðherra vott um jákvæða
afstöðu ríkisstjórnarinnar til málsins og fjármagnið því vafa-
líti'ð á næstu grösum. Bæri að fagna því.
★ ★ YFIRLÝSING EINARS INGIMUNDARSONAR í neðri deild
Alþingis í gær um að þingmenn Sjálfstæðisflokksins í Norð-
urlandskjördæmi vestra — þ. e. a. s. séra Gunnar i Glaumbæ
auk Einars — vildu ekki vera meðflutningsmenn að frumvarpi
um lántöku til að fullgera Strákaveg til Siglufjarðar, þótt þeir
hefðu verið meðflutningsmenn að sams konar frumvarpi í
fyrra er atliyglisverð. Einar sagði, ag þetta væri ekki vegna
þess að þeir út af fyrir sig hefffn ekki áhuga á málinu heldur
vegna Þess að Þeir hefðu þá TRÚ, að rikisstjórnin myndi leysa
málið. Fannst sumum þetta vera eins konar nýtt praktískt form
trúarjátningar. Þeir vildu ekki flytja mál vegna þess að þeir
tryðu á almættisforsjón ríkisstjórnarinnar, er héldi öllum ör-
lögum í hendi sér og því þýðingarlaust ag vera að heimta og
biðja — heldur yrðu inenn umfram allt að trúa til sáluhjálpar
og samvizkufri'ðunar. Ekki virðist samt máttur bænarinnar
vera reiknaður á háu gengi i þessari nýju trúarkenningu.
6
T í M I N N, Þriðjudagurinn 23. október 1962