Tíminn - 31.10.1962, Blaðsíða 13

Prestur gerist
vandlætingasamur
Sr. Sigurbjörn Á. Gíslason í Ási
skrifar greinarkom í Tímann 23.
okt. s.l., sem hann nefnir „Hug-
takafölsun e‘ða fáfræð'i.“ Tilefni
greinar prestsins, er grein, sem
Þórarinn Magnússon, sem nú er
staddur á Grænlandi, hafði skrif-
að í Tímann 4. október og segir
þar nokkuð fra gjöfum, er hann
hafi fengið til „Kristniboðsstöðv-
ar“ í Narssak á Grænlandi.
Sr. Sigurbjörn eirir því ekki að
Þórarinn skuli kalla þetta „kristni
boðsstöð“ þar sem Grænland sé
kristið land. Þetta telur hann að
sé alrangt samkvæmt íslenzkri
málvenju. Út frá þeim forsendum
telur hann að hér sé um að ræða
„hugtakafölsun eða fáfræði" hjá
Þórarni.
f einlægni sagt, þá hygg ég að
um hvorugt sé að rgða. Strax í
fyrsta bréfi, sem ég skrifaði Þór-
arni eftir að við vissum um að
hann hafði, upp á eigin ábyrgð,
keypt þessa stöð í Narssak og
kallaði hana „kristniboðsstöð11,
benti ég honum á, að hann skyldi
ekki kalla þetta „kristniboðsstöð",
því að það myndi verða misskilið.
Benti ég á sömu ástæður fyrir því
og sr. Sigurbjörn gerir í grein
sinni. En Þórarinn hafði sína skoð
un á málinu; Ef til vill er hún eitt
hvað á þessa leið: Trúboð er svo
víðtækt orð, að það getur átt
heima um óteljandi trú og stefn-
ur. Búddatrúarmenn reka trúboð,
Múhammeð og Vottar Jehova o.fl.
o. fl. Þórarinn, sem elskar frels-
ara sinn og Drottin af öilu
hjarta, vill lá.ta alla vita, að hann
er ekkert af þessu. Hann er krist-
inn maður, sem raunverulega hef-
ur mætt Kristi, sem frelsara sín-
rm. Og það er Kristur, sem hann
vill boða alls staðar, hvort sem það
er í heiðnu landi eða nafn-kristnu.
Þetta er mergurinn málsins, og
Þórarinn setur hann hærra en „ís-
lenzka málvenju".
Eg minnist þess, að fyrir mörg-
um árum var ég á samkomu hjá
Ólafi kristniboða, norður á Akur-
eyri. Þá sagði Ólafur efnislega á
þessa leið: Eg kann e|kki við það,
þegar fólk kallar þann trúboða,
sem flytur fagnaðarerindið um
Krist, því að það er svo margt trú-
boð til í heiminum, sem á ekkert
fkylt við Krist. En orðið kristni-
boðí er rétta orðið um þann, sem
gengur út með fagnaðarerindið
um Krist. Þegar Ólaíur sagði þessi
orð, var ég alveg sammála honum.
Og þannig hygg ég að Þórarinn
'hugsi líka, og því vilji hann kenna
trúboðsstöðina í Narssak við Krist,
en ekki við eitthvert óákveðið trú-
boð.
Maður í heiönu landi, sem þekk-
ir ekki Krist og annar, sem þekkir
hann ekki í svo kölluðu kristnu
landi, þeir eru báðir í myrkri og
þarfnast hins sama: að finna
hjálpræðið í Kristi. Það er því ekki
málvenjan sem skiptir mestu máli,
heldur hitt, hvort maðurinn hefur
fundið Krist, sem frelsara sinn
eða ekki.
Þótt hvorki ég persónulega, né
Hvítasunnumenn yfirleitt hér á
landi, standi með Þórarni í því. er
hann hefur skrifað til margra og
hvatt þá til að styrkja „kristni-
boðsstöð“ sina í Narssak, þá
finnst mér st. Sigurbjörn ekki
skrifa um þetta í þeim bróður-
^nda, sem ég hefði vænzt af svo
teyndum guðsmanni. Presturinn
veit þó betur en margir aðrir, að
allt frjálst kristilegt starf er venju
lega byggt upp af frjálsum gjöf-
um. og ég þarf ekki að seilast
lengra en í Morgunblaðið frá s.l.
sunnudegi til þess að sjá það
svart á hvítu, að þar talar sr. Sig-
urbjörn um það, að hann hafi
verið einn af nokkrum, sem geng-
ust „fyrir almennum samskotum11
eitt sinn, og hann segist sjálfur
hafa tekið það að sér að kynna
þörfina á þessum almennu sam-
skotum í blöðum landsins, þegar
hann vildi hrinda í framkvæmd
byggingu elliheimilisins í kristi-
legum anda. Og árangri af
þeirri fjáröflun lýsir hann með
þessum orðum: „Við fengum mik-
ið af gjöfum.“ Vegna þess að sr.
Sigurbjörn minnist á kristniboð-
ið í Konsó í sambandi við gjafir
til Grænlands, þá veit hann það
ofurvel að vinir okkar, sem standa
að því kristniboði, eru duglegir að
safna inn peningum með frjáls-
um gjöfum,. og engum dettur í
hug að dæma þá fyrir það. Og það
er vegna þess að allir vita, að
þetta er yfirleitt sú aðferð, sem
frjálst kristilegt starf hefur notað
um aldir, til að efla framgang
sinn.
Þórarinn Magnússon er kost-
gæfinn kristinn maður. En mikl-
um áhugamönnum getur farið
þannig að kostgæfni þeirra verður
ekki alltaf með skynsemd.
Það er rétt, sem sr. Sigurhjörn
segir í grein sinni, að við Hvíta-
sunnumenn höfum lýst því yfir í
blaði okkar, að við höfum ekkert
með þessa „kristniboðsstöð" að
gera. Við höfðum engan kunnug-
leika á þessum málum, þegar Þór-
arinn keypti stöðina. Þess vegna
fannst okkur rétt og skylt að lýsa
þessu yfir, sem við gerðum. 'Það
er því Þórarinn . einn, sem hefur
hafið þessar framkvæmdir, og upp
á eigin ábyrgð.
En allt fyrir það, finnst mér
það sér engin ástæða til að skrifaí
hvorki um Þórarin sjálfan né
starf hans á Grænlandi í þeim
anda, sem sr. Sigurbjörn í Ási ger-
ir. Það er ekki heldur nein ástæða
til þess fyrir hann að vera við-
kvæman fyrir því þó að danskir
prestar ’séu ekki hrifnir af starfi
Þórarins. Sjálfur veit sr. Sigur-
björn að íslenzkir prestar voru
ekki hrifnir af starfi hans, þegar
hann sem ungur, djarfur kristinn
maður fór að boða fslendingum
Krist, fyrir áratugum síðan. Og
eins og sr. Sigurbjörn lét sér það
í léttu rúmi liggja, hvað íslenzk-
ir prestar sögðu um hann, þánn-
ig hygg ég að Þórarinn geri einn-
ig, þegar um álit danskra presta
á starfi hans á Grænlandi er að
ræða.
Ásmundur Eiríksson.
í ættfræSinni
vFramhaid af 9. síðu.)
„Þegar við vorum komnir í
miðjan Langadal" segir Páll,
„tókum við ofan af hestunum,
sprettum af, lögðumst fyrir og
sofnuðum með sama. Eftir
nokkurn tíma kemur maður og
vekur okkur. Var þá Ásgeir
horfinn úr fylgd okkar. Konr-
um við brátt auga á hann, þar
sem hann gekk í átt til fjalla.
Fórum við á eftir honum og
náðum honum innan stundar.
Gekk hann hægt og var stein-
sofandi, en vaknaði, þegar við-
yrtum á hann og sagði, að sig
hefði verið að dreyma, að hann
væri eitthvað að andstalta við
poka“.
JÖKULDALS SAGA.
— Annars er ég með rit í
smíðum, sem ég byrjaði á í júlí
í sumar. Það er Jökuldals saga.
Þar rek ég sögu allra bæja og
ábúenda á Jökuldal. Er fyrsti
kaflinn um Hofteig, annar um
Þorstein jökul. Ég er nokkuð
langt kominn, þetta verður urn
300 blaðsíðna bók raeð mörg-
um myndum, en hvort það
verður nokkurn tíma gefið út,
er óvíst. Nú eru allir gömlu
heiðarbæirnir farnir. Fyrir 100
árum, eða 1860 var mest byggð
á Jökuldal, 40 býli með 455
íbúðum. Þ óhafa nokkur komið
í stað þeirra gömlu á Jökuldal,
ein 6 á siðustu tuttugu árum
eða frá því unr 1940.
Kjarnorkan
Framhald af 7. síð'U.
ef þær vonir, sem bundnar eru
við tæknilegar nýjungar, sem
þar eru hagnýttar, rætast að
fullu. Hvað sem því líður, er
víst, að taka verður tillit til
kjarnorkunnar, þegar gerð skal
grein fyrir orkumálum Evrópu
langt fram í tímann. Um 1970
ætti kjarnorkan að vera orðin
samkeppnisfær að margra áliti,
og vera má, að hún verði það til
vissrar notkunar fyrir þann tíma.
G a s
Gas framleitt úr kolum hefur
þýðingu, en verð þess er háð
verði á koksi. Nýjar jarðgasæð-
ar hafa fundizt f Hollandi, og
talað hefur verið um innflutn-
ing á jarðgasi frá Sahara. Þó er
ekki talið líklegt, að hlutdeild
gasframleiðslunnar í orkuvinnslu
í álfunni aukizt að verulegum
mun, en hún er nú um 10%.
Reikn-
ingsfoók
Fagna ber hverri nýrri kennslu
bók í reikningi, sem kemur út á
íslenzku. Kennslubækur í reikn-
ingi hafa verið og eru alltof fáar,
þannig að mjög lítið úrval hefur
verið fyrir kennara. Þessari nýju
bók er ætlað að vera fyrir annan
bekk gagnfræðastigs og nrun falla
vel að því námsefni, sem öðrum
bekk er ætlað. Bókinni er skipt
í 12 kafla og eru þeir allir vel
skýrðir, flestir frábærlega. Er
sýnilegt, að höfundur hefur lagt
mjög mikla vinnu í bökina. Eg
get ekki rætt ýtarlega einstaka
kafla hennar, enda yrði það of
langt mál. Þó get ég ekki stillt
mig um að minnast á kaflann um
prósentureikning. í byrjun kafl-
ans stendur: „Grunntalan fundin“.
Grunntalan er, að því ég bezt
veit, nýyrði í þessari merkingu.
Grunntalan þýðir hér sú tala, sem
prósenta reiknast af, t.d. kostnað-
arverð, brúttóþyngd og fleira.
í bókinni eru dæmi, sem nefn-
ast æfingar, og önnur, sem nefn-
ast dæmaflokkar. Æfingarnar æfa
r.emendur í aðferðum, og eru flest
dæmanna létt. Dæmaflokkunum
er skipt í A., B og C-flokka. Flokk-
ur A er léttastur, B næstur og C-
flokkurinn þyngstur. Eru því
dæmi í þessum flokkum, sem
hæfa öllum nemendum. í fáum |
orðum sagt, bókin er ágæt, og er '
mikill fengur að henni. Færi ég
höfundi alúðarþakkir fyrir vel !
unnið verk.
Þórður Jörundsson,
kennari.
Duglegur sendisveinn
óskast þegar. Vinnutími fyrir hádegi.
AFGREIÐSLA TÍMANS,
Bankastræti 7, sími 12323,
hátUonÍAlcó
H E RRADEI L D
*
)armenn
- ()3d taeigen cíi
lur
Með hinum heimsþekktu Perkins dieseU
vélum býðst yður:
Óumdeild tœknileg gceði. —
® Bezta verðið á markaðnum. —
% Þrautreyndar vélar. —
Perkinsverksmiðjurnar eru s t cer sti
framleiðandi heims í dieselvélum af
stœrðunum 30—125 hö. — sem báta*
vélar, Ijósavélar o.s.frv.
125 ha. bátavélin 6.354M með sjófor-
kceldu ferskvatnskerfi, olíuskiptum gír-
kassa og niðurfcerslu 2:1, kostar aðeins
um 127 þúsund krónur með tollum. —
87 ha. iðnaðarvélin 6.3051, sem notuð
er sem Ijósavél, með frystivélum o.
s. frv. kostar aðeins um 55 þúsund
krónur með tollum.
m
LEITIÐ NÁNARl UPPLÝSINGA,
JO/s
TÍMINN, miðvikudaginn 31. október 1962
13