Alþýðublaðið - 23.01.1940, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 23. IAN. »411.
J&Y*. LITLA HAFMEYJAN H C. ÁÍÍOÍRSEfÍ
41) Nú fór litla hafmeyjan að hringiðunni, þar sem galdranornin
bjó. Þá leið hafði litla hafmeyjan aldrei farið; þar uxu engin
blóm og engin sævargróður, aðeins grár og nakinn sjávarbotn-
inn og hringiðan hreif allt með sér og sogaði það ofan í hyl-,
dýpið. Þangað varð litla hafmeyjan að fara, til þess að finna
galdranornina. 42) Inni í miðri hringiðunni var hús galdra-
nomarinnar bak við einkennilegan skóg. Öll trén og allir runn-
arnir voru að hálfu dýr og að hálfu jurtir. Þær litu út eins og
slöngur með hundrað höfðum, sem spruttu upp úr jörðunni. Allar
greinamar voru langar og hreyfanlegar. Þær vöfðu sig um allt,
sem þær náðu til og slepptu því ekki aftur.
27298 tolur á 5 aura
stykkið, seljum við meðan birgðir endast. Um 100 tegund-
um úr að velja. Einnig nokkur þúsund skelplötu- og tau-
tölur á 2 aura stykkið.
K. Einarsson & Bjðmsson.
Bankastræti 11.
verkamanna hækki að fullu sam-
kvæmt aukningu dýrtíðarinnar
mánaðarlega, og að útreikningur
á framfærslukostnaði verði talinn
eftir raunveruiegum búreikning-
um Dagsbrúnarmanna með miðl-
ungstekjum. Felur aðalfundur fé-
lagsstjórn að skýra frá árangri í
þessum málum á félagsfundi inn-
an eins mánaðar og leggja tillög-
ur sínar þar að lútandi fyrir fé-
lagið á þeim fundi."
Drengjaföt, matrosföt, jakkaföt,
frakkar, skíðaföt, Sparta, Lauga-
vegi 10, sími 3094.
Fnllar appbætnr
vesna ankinnar
dýrtíðar.
A fundi Dagsbrúnar í fyrradag
var samþ. eftirfarandi ályktun:
„Aðalfundur verkamannafélags-
ins -Dagsbrúnar felur félagsstjórn
að bera fram fyrir ríkisstjórnina
þá áskorun frá félaginu, að geng-
islögunum verði breytt á næsta
alþingi þannig, að kaupgjald
UMRÆÐUEFNI
Kosningaúrslitanna í Dags-
brún var beðið af forvitni um
land allt. Hvaða þýðingu |
hafa úrslitin? Þriðja tilraun-
in til að kljúfa Alþýðusam-
bandið hefir mistekist. Um-
bæturnar á íþróttavellinum.
Sviknar vörur.
ATHUGANIR
HANNESAR Á HORNINU.
—o—
OSNINGARNAR í Dagsbrún
hafa verið aðalumtalsefni
bæjarbúa undanfarnar tvær vikur,
og menn urffu varir við þaff, aff á
laugardagskvöld var beðiff eftir úr-
slitunum víða um land meff ó-
þreyju. Þetta var líka eðlilegt. Þaff
var ekki affeins barizt um stjórn í
einu félagi, heldur og um þaff,
hvort kommúnistar, sem allir
Norffurlandabúar sameinast nú um
aff gera áhrifalausa, af því aff þeir
hafa sýnt sig sem fjandmenn nor-
rænnar samvinnu og erindreka er-
lends ríkis, sem hótar nú því
frelsi og lýffræffi, sem ríkir á
Norffurlöndum, og sem vakiff hefir
aðdáun alls heimsins á umliffnum
árum. skyldu verffa áfram hæst-
ráffendur í einu fjölmennasta
verkalýffsfélagi á íslandi, á ís-
landi, þar sem lýffræðið er elst og
rótgrónast.
MÖNNUM VAR ÞAÐ LÍKA
ljóst, að úrslit kosninganna gætu
haft geysimikla þýðingu fyrir
stefnu og svip verkalýðshreyfing-
arinnar hér á landi. Kommúnistar
höfðu gert tilraun til að kljúfa
allsherjarsamtök verkalýðsins með
því að stofna annað samþand.’ Það
var þriðja tilraun þeirra af sama
tagi. Dagsþrún var snarasti þáttur
þessarar nýju tilraunar, en nú er
gert ráð fyrir því, að hún hverfi
úr því sambandi. Þetta er því þýð-
ingarmeira, þar sem nýlega er af-
staðin stjórnarkosning í öðru verka
lýðsfélagi, sem var stofnandi þessa
klofningssambands „Verkalýðsfé-
lagi Borgarness“ og biðu kommún-
istar þar herfilegan ósigur. þrátt
fyrir ýmsar einkennilegar tilraun-
ir til að halda meirihlutanum og
mun það félag einnig hverfa úr
sambandinu.
ÞAÐ ERU ÞVÍ raunverulega
ekki nema tvö félög eftir, sem
telja verður nokkurs virði í þessu
sambandi: Verkamannafélagið Hlíf
í Hafnarfirði og Verkamannafélag-
ið Þróttur á Siglufirði. Verður og
að gera ~ ráð fyrir því, að að
minnsta kosti Hlíf í Hafnarfirði
verði ekki lengi úr þessu í sam-
bandi kommúnistanna, enda væri
annað hlægilegt, þegar tekið er
tillit til skoðana um 90 af hundr-
aði meðlima Hlífar. Menn sjá því
að klofningssamband þetta er gjör-
samlega úr sögunni og má því
segja. að satt hafi reynst það, sem
Alþýðublaðið sagði, er þetta
klofningssamband var stofnað, að
það væri fyrirfram dauðadæmt.
DAGSINS.
ÞAÐ ERU TIL MENN, sem bein-
línis þjást, ef þeir ekki fá óaflátan-
lega tækifæri til að brúka munn-
inn, spyrja, spyrja og spyrja aft-
ur. Þessa menn hittir maður alls
staðar og eru þeir hvimléiðir. Ný-
lega bar það við í strætisvagni, að
sjómaður tók sér sæti á móti
skrifstofumanni, sem er haldinn
þessum slæma kvilla. Það er ekki
hægt að neita því, að sjómaðurinn
leit töluvert útlendingslega út.
Skrifstofumaðurinn snéri sér fljótt
að sjómanninum og fór að tala um
dýrtíðina, hætturnar á sjónum,
tundurduflin, veðrið, skíðafærið,
Hannes á horninu og fargjöldin í
strætisvögnunum. En sjómaðurinn
svaraði ekki einu einasta orði
hvernig sem hinn lét. Loksins
þoldi skrifstofumaðurinn ekki
mátið lengur, en snéri sér beint að
sjómanninum og sagði: „Fyrirgef-
ið þér, en hvert ætlið þér núna?
Við eigum kannske samleið?“ En
sjómaðurinn þagði. Ef til vill er
hann alls ekki íslenzkur, hugsaði
skrifstofumaðurinn, en hann vildi
samt sem áður ekki gefast upp:
„Do you speak English?“ En sjó-
maðurinn steinþagði. „Sprechen
Sie vielleicht Deutsch?“ en það
var sama: ekkert svar. „Parles
vous peut-étre Francais?" En nú
tapaði sjómaðurinn loksins þolin-
mæðinni. Hann tók pípuna sína út
úr sér og sagði illyrmislega á vest-
firsku: „Nei, andskotinn hafi það.
Ég er nefnilega Kínverji.“
Það mun þó fáa hafa grunað, að
það myndi fá svo skjótan dauð-
daga.
ÞAÐ ER ÁREIÐANLEGT, að
samþykkt bæjarstjórnar um fjár-
framlag til endurbóta á íþrótta-
vellinum hefir vakið fögnuð meðal
allra þeirra mörgu, sem sækja
íþróttavöllinn á sumrum. Endur-
bætur þurfa að verða mjög miklar
og ítarlegar. Það þarf að hækka
völlinn, svo að vatn standi ekki á
honum og geri hann ófæran til
leika, ef skúr kemur úr lofti. En
þannig hefir það verið, og munu
menn minnast síðustu kappleik-
anna í haust, þegar knattspyrnu-
mennirnir litu út að leikslokum
eins og þeir hefðu barizt til úrslita
— með skítkasti.
ÞÁ ÞARF að búa völlinn þann-
ig út, að hann verði hæfur til
frjálsra íþróttaiðkana, en hann
hefir hingað til verið mjög óhent-
ugur til slíkra íþróttaiðkana og
staðið íþróttamönnum okkar mjög
fyrir þrifum. Þá þarf mikil endur-
bót að fara fram á áhorfendasvæð-!
unum og búningsklefunum, en
hvorttveggja hefir verið til
skammar hingað til.
ÞAÐ hefir verið talað um að fá
atvinnulausa unglinga, sem nú
vinna í hinu fyrirhugaða íþrótta-
svæði við Öskjuhlíð, til að vinna
að þessum endurbótum á íþrótta-
vellinum. Þessir piltar eru nú á
undanförnum árum búnir að vinna
mjög mikið og myndarlegt starf á
íþróttasvæðinu og hefði áreiðan-
lega ekki verið betur unnið, þó að
fullgildir verkamenn hefðu unnið,
enda hafa unglingarnir notið leið-
• sagnar prýðilegs stjórnanda, Ein-
ars E. Sæmundsen. En til þess að
umbæturnar á íþróttavellinum
komi fyrir sumarið, verður að
hefjast handa nú þegar, því að
starfsemi- fyrir atvinulausa ung-
linga hættir um miðjan marzmán-
uð.
ÚT AF SKRIFUM MÍNUM um
þunnt kjötfars, sem komu í „Um
ræðuefni dagsins“ fyrir nokkrum
dögum samkvæmt bréfum, sem
mér bárust, vil ég geta þess, að ef
fólk telur að það verði fyrir því
að kaupa sviknar vörur, á það
ekki að þegja um það, heldur snúa
sér til Matvælaeftirlits ríkisins, en
skrifstofur þess eru í Mjólkurfé-
lagshúsinu. Er sjálfsagt að fara
þangað einnig með sýnishorn af
hinni sviknu vöru. Það er einmitt
hætta á því á svona tímum, að til-
raunir séu gerðar til að svíkja vör-
ur.
MEINLEG RITVILLA varð í
dálkum mínum í gær. Meðaleyðsla
af kolum hér í bænum er vitan-
lega talin 3 þús. tonn á mánuði, en
ekki 9 þús. tonn. Birgðirnar voru
hinsvegar taldar 9 þús. tonn og
eiga því að endast fram að mán-
aðamótum marz og apríl.
Hannes á horninu.
Skðkþing Reykja-
vfknr.
L1 YRSTA uinferð á Skákþingi
Reykjavíkur var tefld í fyrna
dag og hófst kl. H/2 síðdegis.
Keppt er í fjórum flokkum, og
fóra leikar sem hér segir:
Meistaraflokkur: Hafsteinn
Gíslason vann Hannes Arnórsson,
Áki Pétursson gerði jafntefli við
Sæmund Ólafsson. Biðskákir urðu
milli Benedikts Jóhannsso-nar og
Hermanns Jónssonar, Slurla Pét-
urssonar og Eggerts Gilfers, Guð-
mundar S. Guðmundssonar og
Ásmundar Ásgeirssonar.
I. flokkur: Aðalsteinn Halldórs-
son vann Ragnar Pálsson, Óli
Valdimarsson vann Pétur Guð-
mundsson. Biðskákir urðu milli
Kristjáns Silveríussonar og Ingi-
mundar Guðmundssonar, Sigurð-
ar Gissurarsonar og Magnúsar
Jónassonar.
II. flokkur A: Þorleifur B. Þor-
grímsson 1, Áskell Kerúlf 0, Frið-
björn Benónýsson 1, Þorsteinn
Þorsteinsson 0, Láras Johnsen 1,
Jónas Karlsson 0, Ólafur Ein-
arsson 1, Ásgeir Nordahl 0, Stef-
án Jóhannsson og Gestur Páls-
son biðtefli.
II. flokkur B: Sveinn Loftsson
1, Birna Nordahl 0, Haraldur
Bjarnason 1, Jóhannes Halldórs-
son 0. Maris Guðmundsson 1,
Sigurður Jóannsson 0, Kai Ras-
mussen 1, Ragnar Bjarnason 0,
Signrður Jóhannesson 1, Valdi-
mar Eyjólfsson 0.
Keppnin í þriðja flokki hefst í
kvöld.
Næsta umferð er í kvöld og
byrjar kl. 8 síðdegis. Verða þá
tefldar biðskákir í meistaraflokki.
Teflt er í íþróttahúsi K. R. við
Vonarstræti.
önnur umferð var tefld í gær-
kveldi.
I meistaraflokki vora tefldar
biðskákir frá fyrstu umferð, og
lauk þeim þannig: Sturla Pét-
ursson og Eggert Gilfer gerðu
jafntefli. Benedikt Jóhannsson
vann Hermann Jónsson og Guð-
mundur S. Guðmundsson vann
Ásmund Ásgeirsson.
I. flokkur: Sigurður Gissurar-
son vann Aðalstein Halldórsson,
Geir J. Helgason vann Ingimund
Guðmundsson, Ragnar Pálsson
og Óli Valdimarsson biðskák.
Kristján Silveríusson og Magnús
Jónasson hiðskák.
II. flokkur A: Lárus Johnsen I,
Þorsteinn Þorsteinsson 0, Askell
Kerulf I, Stefán Jóhannesson 0.
Aðrar skákir voru ekki útkljáðar
0g fóru í hið.
II. flokkur B: Sigurður Jóhann-
esson 1/2» Kai Rasmussen V2.
Haraldur Bjarnason 1, Sveinn
Loftsson 0, Birna Nordahl 1,
Maris Guðmundsson 0, Steinþór
Ásgeirsson 1, Jóhannes Halldórs-
son 0, Ragnar Bjarnason og Sig-
urður Jóhannsson biðskák.
III. flokkur: Eyjólfur Guð-
brandsson 1, Þorsteinn 0, Pétur
Jónasson 1, Róbert Sigmundssón
0, Guðjón Sigurðsson 1, Karl
Tómasson 0, Þórður Jörundsson
1. Pétur Jónsson 0, Gunnar Ólafs-
son 1, Jón Guðmundsson 0,
Haukur Friðriksson 1, Ingólfur 0.
Næsta umferð vérður fefld á
miðvikudagskvöld 'fcl. 8 í Iþrótta-
húsi K. R. við Vonarstræti.
Hjónaefni.
Á láugard. opinberuðu trúlofun
sína Svanlaug E. Kláusdóttir
verzlunarmær og Árni H. Gíslason
vélvirkjanemi, Hafnarfirði.
JOHN DICKSON CARR;
Morðin í vaxmvndasafninu.
34.
um. En hafi hann komið inn í ganginn um aðrar hvorar þessar
dyr, þá gat hann ekki borið líkið fram í safnið. Það sjáið þér
sjálfur. Þar sem dyrunum er lokað safnmegin, gat hann ekki
opnað þær frá ganginum. Þess vegna, Jeff, er óhætt að gera
ráð fyrir því, að morðinginn hafi farið inn í vaxmyndasafnið
og þaðan inn í ganginn.
—- Þú átt þá við það, sagði ég, að þegar Augustin gamli lokaði
safninu klukkan hálf tólf, hafi hann lokað morðingjann inni?
— Já, hann hefir lokað morðingjann inni 1 myrkrinu. Nú er
það bersýnilegt, að sá, se minni var, þegar Augustin lokaði,
hefir átt auðvelt með að komast út aftur. Morðinginn beið ró-
iegur, því að hann vissi, að ungfrú Martel hlyti að koma inn
í ganginn. Það var sama, hvort hún kæmi inn frá safninu,
eða inn frá götunni, hann var viss um, að hann næði bráð
sinni. Og hann gat falið sig í króknum bak við hafurfætlinginn.
Hann þagnaði og kveikti sér í vindli. Ég sá, að hönd hans
skalf ofurlítið. Ég notaði tækifærið og sagði:
. Væri óhugsanlegt annað en að einhver utanaðkomandi
maður hafi verið lokaður inni í safninu?
*—Hvað áttu við? Ég sá leiftur í augum hans við bjarmann
af eldspýtunni.
— Dóttir Augustins var ein í safninu. Það var einkenni-
legt, að hún skyldi kveikja Ijósin í stiganum — þér munið.
Hún sagði. að einhver hefði verið á gangi í safninu, — En
hvernig veizt þú það annars? Þú spurðir hana að því, og hún
játaði því, en þú hefir enga sönnun fyrir því, að hún hafi
sagt satt. Það var heppilegt fyrir hana að segja það, þess
vegna sagði hún það.
— O, jú, hún hefir á réttu að standa, sagði hann glaðlega,
eins og hann átti að sér. — Hvað ertu að gefa í skyn. Jeff?
Ertu að reyna að gefa það í skyn, að Marie Augustin hafi
framið morðið?
— Jæja. . . . ekki beinlínis. Það er raunar engin ástæða til
að ætla það. En ég get raunar ekki séð, hvaða vit væri í því,
ef hún væri morðinginn, að myrða stúlkuna og koma líkinu
fyrir í sínu eigin húsi, þar sem allt benti til þess, að hún
væri morðinginn. En þó er þetta allt saman mjög furðulegt.
Hann bandaði frá sér og við bjarmann frá vindilsendanum
sá ég háðsglott á vörum hans.
— Þú ert alltaf að tala um ljósin í stiganum. Lofaðu mér
nú að skýra þér frá því, hvað skeði. Hann laut fram og röddin
varð alvarleg. — Fyrst er það, að við vitum, að ungfrú Mar-
tel var í ganginum. Annað er það, að við vitum, að morðing-
inn var í felum bak við hafurfætlinginn, og það þriðja, að
ungfrú Prévost bíður úti fyrir. Hvað skeður svo? Ungfrú
Augustin er, eins og þú veizt, ein í íbúðinni. Hugsaðu þér
það! Hún lítur út um gluggann og út á strætið. Við bjarmann
af götuljóskerinu sér hún, eins og lögregluþjónninn sá, and-
litið á Gínu Prévost, og hún sér, að Gína Prévost gengur
óþolinmóðlega fram og aftur um götuna. Jæja, hvernig sem
allt er, þá er ungfrú Augustin ágjörn stúlka og hirðir pen-
ingana. hvaðan sem þeir koma. Og hún veit, til hvers ætlast
er af henni. Ef hún neitar að opna, getur afleiðingin orðið sú,
að hún missi af miklum tekjum. Svo að hún kveikir ljósin,
svo að klúbbgesturinn geti notið birtu í ganginum. Svo fer
hún og opnar útidyrnar.
— Og þá er ungfrú Prévost farin. Þá á klukkan eftir nærri
því tuttug mínútur í tólf, og hún hefir ákveðið að fara inn
um hinar dyrnar. Gatan er auð. Maríu Augustin þykir þetta
grunsamlegt. Gat þetta verið einhvers konar gildra? Hún
skimar kringum sig. Svo lokar hún dyrunum aftur, gengur,
samkvæmt gamalli venju, inn í safnið og litast um.
— Og hvað hefir svo skeð á meðan inni í safninu? Morð-
inginn hefir beðið á meðan í skotinu við dyrnar á ganginum.
Klukkan hálf tólf hafa ljósin verið slökkt í safninu. Morð-
inginn bíður í kolsvarta myrkri. Skömmu seinna heyrir hann,
að dyrnar frá Boulevard de Sebastopol eru opnaðar, og kven-
maður kemur í ljós, hann sér það í bjarmanum frá götuljós-
unum á Boulevard de Sebastopol.
Svo sé ég 1 huganum, hvernig allt hefir farið fram.
Það er Claudine Martel, sem kemur inn. Hún kemur inn í
ganginn, þar sem hún ætlar að bíða eftir Gínu Prévost. Morð-
inginn veit ekki, hvort þetta er ungfrú Martel, hann sér það
ekki vegna myrkursins. Hann heldur, að það sé hún, en
hann veit það ekki og hann verður að vera viss, og það er
svo dimmt, að hann getur ekki verið viss.
Hann hlýtur að hafa verið mjög óþolinmóður, þegar hann
heyrir hana ganga fram og aftur um ganginn. Hún gengur
um gólf í ganginum, en ungfrú Prévost er úti á götunni og
gengur þar fram og aftur.
Nú er klukkan nákvæmlega tíu mínútur yfir hálf tólf. Gína
Prévost ákveður að fara inn í ganginn um dyrnar frá Boule-
vard de Sebastopol. Rétt á eftir kveikir ungfrú Augustin
ljósin í safninu, og um leið kveikir hún á græna ljósinu í