Alþýðublaðið - 18.04.1940, Blaðsíða 3

Ritst-jóri: F. R. Valdewtacssoa.
í fjarveru kans: Sfcéfán Pétursson. SíM*ar 4902 og 5021 (heima).
Ritstjóra: Alþýöutiúsínu viö KYerfisgötiu.
Simar: 4902: Ritstjóri. 4901: Innlendar íréttir. 5021: Stéíán Pét-
ursson (heima) Sellandsstig 16. 4903: y&itj. S. VHhjálms-
son (heima) Bróvallagötu 5Ó.
Afgreiösla: Alþýðuhúsinu gengið inn frá Hverfisgötu.
Símar: 4900 og 4906.
VerS kr. 2,50 á mánuði. 10 aurar í lausasölu.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN H.,F.
n-— --7—:----------:--------;------------------—ó.
Krókódílstár.
ALÞYÐU3LAÐIO
**» í*
dráðln í
Eftir Jónas Guðmundsson.
AÐ skal alveg ósagt látið,
hvað kaupendur kommún-
istablaðsins hér láta bjóða sér.
En blöskri þeim ekki sú við-
bjóðslega hræsni, sem Þjóðvilj-
inn hefir borið á borð fyrir þá
síðustu dágana í sambandi við
árás Hitler-Þýzkalands á Norð-
urlönd og ráðstafanir Banda-
manna til þess að mæta henni,
þá er alveg óhætt að segja það,
að þeir hafa það blað, sem þeir
verðskulda.
Árum saman hefir Þjóðvilj-
inn svívirt Norðurlönd fyrir
það, að þau skyldu ekki gera
hernaðarbandalag við þau stór-
veldi, sem hann taldi líklegust
til þess að grípa til vopna gegn
yfirgangi þýzku nazistastjórnar-
innar. En það var, áður en Stal-
in gerði vináttusamning sinn við
Hitler, fyrst og fremst Sovét-
Rússland, eins og öllmn er enn
í fersku minni, og England. Það
lá við sjálft, að Þjóðviljinn færi
fram á það, að ísland tæki þátt
í slíku hernaðarbandalagi gegn
Hitlef-Þýzkalandi. En til vara
stakk Einar Olgeirsson upp á
því í útvarpsræðu á fullveldis-
degi okkar í hitt eð fyrra, að við
bæðum um vernd Sovét-Rúss-
lands, Englands og jafnvel A-
meríku. Og í fyrravor rauk sami
maður með þjósti miklum upp á
þingi út af því, að stjórnin
skyldi ekki hafa beðið um
brezka herskipavemd, þegar
það var orðið kunnugt, að
herskipið ,,Emden,“ sem nú ligg-
ur á mararbotni, ætlaði að
koma hingað í opinbera heim-
sókn!
Nú syngur að vísu töluvert
öðruvísi í tálknum Þjóðviljans,
enda varð eins og kunnugt er
lítið úr forystu Sovét-Rússlands
í baráttunni gegn Hitler-Þýzka-
landi, þegar til átti að taka. —
Stalin kaus heldur að gera vin-
áttusamning við Hitler á kostn-
að smáþjóðanna í Austur- og
Norður-Evrópu, en að verja þær
fyrir yfirgangi Þýzkalands, eins
og hann hafði hátíðlega lofað
árum saman. Og þegar ein þess-
ara þjóða, Norðmenn, þurfa nú
xaunverulega á „brezkri her-
skipavernd“ og brezkri hjálp að
halda gegn blóðugri árás þýzka
nazistaríkisins, hefir blað Ein-
ars Olgeirssonar ekkert annað
um þá hjálp og þá árás að
segja annað en það, að ,,Bretar,
Frakkar og Þjóðverjar, allir í
einum hóp .... fótumtroði rétt
og hlutleysi hinna marglofuðu
frænda okkar á Norðurlönd-
um“! Það er svo sem ekki verið
að kalla til baráttu gegn þýzka
nazismanum nú!
„Vægðarlaust fótumtrþða stór
veldin þannig hlutleysi og
frelsi smáþjóðanna,11 segir
Þjóðviljinn á öðrum stað, ,,og
lýsa því bara yfir að þau verði
að gera þetta til að standa bet-
ur að vígi í því að sigra fjand-
manninn.“
En með leyfi að spyrja: „Fót-
umtróð“ ekki Sovét-Rúss-
land ,,vægðarlaust“ „frelsi og
hlutleysi“ Finna undir því yfir-
skini, að það ,,yrði að gera þetta
til að standa betur að vígi 1
því að sigrg fja4dmanninn“?
Heimtaði það ekki lönd og borg-
ir af Finnum með slíkum fyrir-
slætti, og réðst það ekki á þá
með blóðugu ofbeldi, þegar
Finnar neituðu að beygja sig
fyrir slíkum kröfum? Hvar var
vandlæting Þjóðviljans þá?
Eða svo drepið sé á annað til
þess að sýna hina takmarka-
lausu hræsni kommúnistablaðs-
ins: Það tók sér á dögunum orð-
ið ,,leppstjórn“ í munn í sam-
bandi við landráð nazistans
Quislings í Noregi. En hvað
sagði Þjóðviljinn um landráð
og leppstjórn kommúnistans
Kuusinens á Finnlandi? Þá var
nú ekki alveg verið að tala um
leppstjórn, heldur um „alþýðu-
stjórnina í Terijoki“!
Aðrir munu eiga erfitt með að
finna nokkurn mun á leppstjórn
Kuusinens á Finnlandi og lepp-
stjórn Quislings í Noregi. Og
það er áreiðanlega ekki heldur
hægt að gera upp á milli þeirr-
ar árásar, sem Þýzkaland hefir
nú gert á Noreg, og árásarinn-
ar, sem Rússland gerði á Finn-
land í vetur. Hvorttveggja er
líka ávöxtur eins og þess sama:
vináttusamningsins milli Hitlers
og Stalins í Moskva í haust. Það
er þýðingarlaust fyrir Þjóðvilj-
ann að vera með nokkur láta-
læti lengur í sambandi við þá
viðburði, sem síðan hafa gerzt.
Þeir voru ráðnir í sameiningu
af þessum tveimur einræðis-
herrum þýzka nazismans og
Moskvakommúnismans. Eða er
Þjóðviljinn búinn að gleyma
því, að vináttusamningur þeirra
hét öðru nafni „táðfæringar-
samningur,“ svo sem til ör-
yggis þvi, að hvorugur skyldi
hafast neitt að nema í samráði
við hinn?
Nei, Þjóðviljinn getur sparað
sér öll krókódílstár út af árás-
inni á Noreg. Sú árás er ekkert
annað en ein afleiðing þess
bandalags milli þýzka nazism-
ans og Moskvakommúnismans,
sem hann sjálfur hefir lofsung-
ið, þvert ofan í allar fyrri yfir-
lýsingar, síðan í haust.
Skrlfstofa
Bókaúígáfu Menningarsjóðs,
Austurstræti 9. Sími 4809.
Opin daglega klukkan 10—7.
AÐ má nú telja fullvitað,
að innrás Þjióðverja í Noreg
hefir verið undirbúin í samráði
við norska nazista. Fullkunnugt
er, að strandvirkin við Narvik og
Bergen hafa verið svikin í hendur
Þjóðverja af norskum föðurlands
svikurum. Það er og vitað, að
nafn Kohts utanríkismálaráðherra
Norðmanna var falsað til þess að
takast mætti að svíkja einá mik-
ilvægustu flotastöðina við Oslo-
fjörðinn í hendur Þjóðverja,
Frá öllum þeim löndum, sem
enn eru ekki virkir þátttakendur
í ófriðnum, berast nú daglega
fréttir um, að hert sé á eftirlit-
inu með útlendingum og félags-
skap þeirra manna, sem líklógir
eru til þess að láta hafa sig til
föðurlandssvika. en það eru fyrst
og fremst kommúnistar og naz-
istar.
Það hlýtur að vera hryllileg til-
hugsun nú fyrir norsku þjóðina,
að vita, að það voru þeirra eigin
landsmenn, sem >^viku hana á
hinni örlagariku stund.
Það er vitað, að löngu áður en
Bretar lögðu tundurduflunum
við Noreg voru komin inn í
norska firði flutningaskip meö
tugi þúsunda yif þýzkum her-
mönnum innanborðs. Norðmenn
höfðu ekkert eftirlit með því,
hvaða farmur var í skipunum,
sem sigldu í hundraðatali með-
fram ströndum þeirra.
Kom þetta bezt í ljós í Alt-
markviðureigninni, sent fram fór
inni í norskri landhelgi.
Það er nú enn fremur vitað,
að árás Þjóðverja á Noreg og
Danmörku var fyrir löngu undir-
búin og það á einn hinn lævís-
legasta og ódrengilegasta hátt,
sem um getur. Að næturlagi er
læðst ineö óvígan her inn í
löndin og svikararnir heima fyrir
gerðir að æðstu stjórnendum
þegar, er innrásin hefir tekist.
Aðfarir Þjóðverja i Noregi eru
nákvæmlega hinar sömu og að-
farir Rússa í Finnlandi. Einn er
þó meginmunur í undirbúningn-
um, að því er virðist, en hann
(er sá, að í sjálfu Finnlandi fannst
varla nokkur maður, er léti hafa
sig til föðurlandssvikanna. Rúss-
ar urðu aÖ dubba upp Kuusinen,
sem lengi hafði verið í Rúss-
landi, og gera hann að lepp fyrir
landráðastjórnina. í Noregi aftur
á roóti hafa landráðamennirnir
verið fleiri og betur skipulagðir.
Vert er að aðgæta þaö, að
lítið bar á nazisjum í Noregi síð-
ustu árin, og menn voru farnir
að halda, að af þeim stafaði
þjóðinqi engin hætta. Nú hefir
reynslan skorið úr. Það eru þeir
— hinir innlendu nazistar í Nor-
egi — sem hafa svikið land og
þjóö í hendur erlendu stórveldi.
*
Af atburðunum, sem gerzt
hafa í Finnlandi og Noregi, og
kunnir eru nú með fullri vissu,
er það sýnilegt orðið, að einn
þátturinn I starfsemi kommúnista
og nazista er sá, að kaupa til
fylgis við sig flokka manna í
hlutlausum löndurn til þess að.
hafa það hlutverk með höndum,
að svíkja þjó'ðir sínar, þegar
niérkið er gefið. Hefir slík aöferð
hingað til verið álitin hin fyrir-
litlegasta, af þeim, sem henni
beita, og allar aldir hafa for-
dæmt að eilífu svikarana, sem
keyptir hafa verið og sviku land
sitt og þjóð.
Þegar menn hugsa um það,
hve norski nazistaflokkurinn var
fyrirlitinh og lítils megandi í
Noregi og virtist þar i sífeldri
hnignun, verður manni á að
minnast þessa flokks hér á landi.
Hann var hér til um skeið, en
var forsmáður og fyrirlitinn af
öllum að kalla, og lagðist síðan
með öllu niður sem opinber
stjórnmáiafiokkur hér.
— En er nú víst, að það hafi
verið nema kænskubragð?
Eru ekki til hér, eins og í Nor-
egi, föðurlandssvikarar, sem bíða
eftir tækifærinu til þess að svikja
ísiand undir eriend yfirráð? Öll-
um er kunn afstaða kommúnista.
Þeir eru alls staðar föðurlands-
svikarar og hafa föðurlandssvik
beinlínis á stefnuskrá sinni. Menn
muna líka afstöðu þeirra hér í
Finnlandsstyrjöldinni.
Nú er það upplýst, að síðan
Rússar og Þjóðverjar gerðu
„griðasáttmála“ sín á milli hafa
kommúnistar og nazistar flestra
landa unnið saman, og sú sam-
vinna hefir verið mjög náin undir
niðri, bæði á Norðurlöndum og
utan þeirra.
Landráðastarfsemin er rekin í
leyni og með lygum, svikum og
undirferli, og það er hægurinn
hjá að fá allan þorra manna til
hess að láta sér fátt um finnast,
ef opinberlega er varað við sltk-
urn mönnum, því menn vilja ekkí
trúa því, að mitt á meðal þeirra
séu föðurlandssvikarar og land-
ráðamenn.
Við höfum nú séð, hvernig
Norðmönnum reyndist öll linkind
við þessa menn. Nú bætir norska
þjóðin fyrir það með blóði sínu
og eígnum, að ekki var gengið
nógu langt í því, að útrýma þeim
úr öllum trúnaðarstöðum og
gera þá óskaðlega.
Það er vitað mál, að hér á
landi eru menn með slíkan hugs-
unarhátt bæði á sjálfu alþingi og
í fjölmörgum opinberum trúnað-
arstöðum, sem meiri og minni
þýðingu hafa fyrir öryggi lands
og þjóðar.
Pappírssamþykktir á alþingi
eru að vísu góð byrjun í 'því efni,
að afstýra hættunni, en þær eru
ekki nógar.
Við höfuni séð ,hvað gerzt hef-
(ir í Noregi nú síðustu dagana, og
við eigum að láta okkur það að
kenningu verða. Það er skylda
allra sannra Islendinga, að vera
á verði gegn því, að svipaðir at-
burðir geti gerzt hér.
Frh. af 1. síðu.
NJÖSNARAR NAZISTA
I Rotterdam í Hollandi hefir
Hollendingur af þýzkum ættum
verið dæmdur í 5 ára fangelsi
fyrir að gefa érlendu ríki upp-
lýsingar uni herflutninga í Hol-
landi og siglingar hollenzkra
skipa.
Lögreglan í Eíasel í Sviss hefir
handtekið mann, sem var að
setja í póst fullan poka af naz-
FMMTUDAGUR 18. APRIL 1940
NoreaL
Páiína Þorfinnsdótí-
ir finmtng í ðag.
*
PÁLÍNA ÞORFINNSDÓTTIR
Frú palína þorfinns-
DÓTTIR, Urðarstíg 10, er
fiinnítulg í dag.
Pálma Þoiíínnsdóttír héfir um
margra ára skeiÖ tekið virkan
þátt í starfsemi Alþýðuflokksins,
og hefir hún lagt fram krafta
sína bæði í flokksfélaginu hér í
Reykjavík, í Verkakvennafélaginu
Framsókn, og á sínum tíma í
Þvottakvennafélaginu Freyja. —
Þegar déilurnar urðu sem mestar
innan samtakan-na og lúð síðar-
talda félag eyðilagðist í höndum
kommúnista, hvarf Pálina úr
þeim félagsskap, enda er hann
nú orðið ekki orðinn annað en
nafnið tómt.
Pálína Þorfinnsdóttir hefir
starfað sem fulltrúi á sambands-
þingum og í Fulltrúaráði verka-
lýðsfélaganna. Hún hefir átt sæti
í fjöldamörgum nefndum innan
samtakanna; þannig átti hún sæti
í hinni kunnu „25 manna nefnd“,
sem stofnuð var daginn, sem
Héðinn Valdimarsson 1 afhenti
kommúnistum Jafnaðarmannafé-
lagið; en það var þessi nefnd,
sem stofnaði Alþýðuflokksfélagið
eins glæsilega og raun varð á.
Pálína er skapmikil og föst
fyrir. Hún segir meiningu sína
umbúðalaust, hver sem í hlut á.
olLkir menn eru oftast öruggir
og tryggir, þar sem þeir taka því.
Þannig er um Pálinu.
Félagar hennar í alþýðusani-
tökunum munu í dag senda henni
hamingjuóskir sínar. Hún hefir
unnið vel, það sem af er, og það
er áreiðanlegt, að hún á eftir
að bæta við starf sitt í þágu
hinna vinnandi stétta, fyrir þá,
sem heyja baráttu við skort og
allsleysi. Hún hefir skipað sér
íþar í sveit, sem barizt er iyrir
réttlæti og mannúð, og þar er
starf hennar vottur viljafestu
hennar og ósérplægni.
istiskum áróðursritum. Maðurinn
kvaðst gera þetta samkvæmt fyr-
irskipunum, sem gefnar voru á
ræðismannsskrifstofunni þýzku í
Basel.
1 Tyrklandi hafa yfirvöldin
gripið til þess ráðs, að vísa úr
landi öllum útlendingum, sem
grunsamlegir þykja, og bitna
þessar ráðstafanir sérstaklega á
mönnum, sem komið hafa í kaup-
sýsluerindum.