Alþýðublaðið - 25.04.1940, Blaðsíða 4
HAFNARFJÖRÐUR
Auglýsíð í Alþýðublaðinu
ingarmikið fyrir fólk, sem hefir
atvinnu nokkum hluta ársins ut-
an heimilis síns, fyrir skólafólk
og ýmsa aðra.
Ýms önnur ákvæði mætti
nefna, «n rúmsins vegna verður
að stikla á því stærsta.
Tryggingarstofnun ríkisins fær
heimild til að takmarka greiðslur
tyrir önnur lyf heldur en þau
nauðsynlegustu, eftir því sem
þörf þykir. Þykir hafa borið á
þvi, að lyfjanotkun hafi aukizt
mjög undanfarin ár, sérstaklega
af lyfjum, sem litið eða vafasamt
gagn gera. Hins vegar verða öll
lain nauðsynlegustu lyf greidd að
% eins og áður, og verður innan
skamms gerð sérstök skrá yfir
slíks lyf. Þess má geta, að nsest-
síðasta alþingi aflétti verðtollin-
»im af nauðsynlegustu lyfjum og
miðar það að því, aíð þau geti
®rðíð almenningi sem ódýrust.
Loks má geta þess, að nánara
sambandi hefir verið komið á
milli slysatryggingarinnar og
sjúkrasamlaganna. Framvegis
taka sjúkrasamlögin að sér, þar
sem þau eru til, aÖ veita alla þá
sjúkrahjálp, sem slysatryggingin
hefir veitt hingað til. Verður það
þá og skilyrði fyrir því, að
sjúkrahjálpin sé veitt, að menn
hafi haldið við réttindum sínum
hjá sjúkrasamlaginu. Dagpening-
ar, örorku- og dánarbætur verða
hins vegar eftir sem áður greidd
af slysatiyggingunni.
SAMTAL VIÐ JENS HÓLM-
GEIRSSON.
Frh. af 1. síðu.
sem sendi bændum bréf og
spurðist fyrir um verkafólksþörf
þeirra. Um 2000 svör hafa borizt.
Við höfum síðan unnið úr þessum
bréfum. Verkafólksbeiðendur eru
hokkuð á 2. þúsund. Vilja bænd-
ur fá fólk á öllum aldri og við
alls konar Sstæður: unglinga, og
kaupafólk, ársfólk, og þar á með-
al nokkrir, sem vilja jafnvel taka
hjón með einu eða tveimur bcirn-
um.
Annars má geta þess, aÖ að-
sókn að ráðningarstofunni er tals-
vert að aukast af hálfu verka-
fólksins, enda eðlilegt, þar sem
stríðsástandið lokar nú fleiri og
fleiri atvinnumöguleikum hjá
okkur. Ráðningarstofan er eins
og kunnugt er á vegum nefndar-
innar og Búnaðarfélags íslands í
sameiningu."
3 milljónir króna árlega til
styrkþega.
— Hvaða afskipti hafið þið
haft af hinum beinu framfærslu-
málum?
„Bein afskipti af þeim eru ekki
mikil ennþá. Þó má geta þess,
að fyrir atbeina nefndarinnar hef-
ir félagsmálaráðuneytið í fyrsta
skipti hafið skýrslusöfnun alls
staðar að af landinu um styrk-
þegafjölda og ástæður hinna
einstöku styrkþega.
Það er ekki vanzalaust fyrir
hið opinbera, að þekkja ekki betri
skil á þessum málum, þegar þess
er gætt, að um 3 milljónir króna
fara á hverju ári til styrkþeganna
víðs vegar um landið. Enn frem-
ur er öll úrbót á framfærslumál-
unum óhugsandi, ef ekki er
glöggt og greinilega hægt að vita
um ráðstöfun framfærslustyrks-
ins, ástæður fy.rir styrkþörf, svo
og yfirlit um ástæður styrkþeg-
anna sjálfra.
— Hvernig taka bæjar- og
sveitarstjórnir þessari starfsemi?
„Enn sem komið er má svara
þessari spurningu játandi. Ég
vænti, að öllum sé ljós hin brýna
nauÖsyn á því að breyta nokkuð
frá fyrri reglum í þessum málum
— og ég er viss um, að almenn-
ingi er einnig að verða það ljóst,
að lífið gengur ekki sinn vana-
gang eins og áður; tímarnir eru
það hættulegir."