Alþýðublaðið - 06.05.1940, Blaðsíða 2
MANUDAGUR 6. MAI 1940.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
j TUkynnlng. 1
;j Það tilkynnist heiðruðum viðskiptavinum mínum, að ég j;
jj undirritaður hefi selt firmað Fatapressun Reykjavíkur, 1;
jj Hafnarstræti 17, firmanu Efnalaugin Kemiko h.f., Lauga- ;j
jj vegi 7, og vona ég að hið nýja firma megi verða aðnjótandi 1;
jl viðskipta yðar í framtíðinni. ;j
i; ÞORVALDUR ÞORSTEINSSON. jj
;j Samkvæmt ofanrituðu höfum við undiritaðir keypt Fata- jl
jj pressun Reykjavíkur, Hafnarstræti 17, og munum við hér jl
jj eftir reka það sem nýtízku efnalaug.
jj F. h. EFNALAUGIN KEMIKO h.f. j;
'; Þorv. Þorsteinsson. ;;
Að gefnu tilefni
skal það tekið fram, að Líftryggingarfélagið „Dan-
mark“ á eignir í íslenzkum verðbréfum, er nema um
2 - V mHJón króna
Lítum vér svo á, að fjárhæð þessi tryggi fyllilega
þær lífsábyrgðir, sem félagið hefir nú hér á landi.
Starfsemi aðalumboðsins heldur áfram á sama hátt
og verið hefir, og eru hinir tryggðu beðnir að senda
iðgjöld og vaxtagreiðslur á réttum tíma, svo að trygg-
ingar þeirra falli ekki úr gildi.
Þórður Sveinsson & Co., H. F.
Nokknr skrifstofnherbergi
og geymslupláss til leigu.
SÆNSK-ÍSLENZKA FRYSTIHÚSIÐ.
Símar 2362 & 2361.
telja, að frekar megi spara flestar aðrar fæðu-
tegundir en
mjólk og mjólkurafurðir
Þetta ætti hver og einn að hafa hugfast, ekki
sízt nú.
Berið mjólkurverðið saman við núverandi
verð á ýmsum öðrum fæðutegundum og minnist
þess, að verðið á skyri og mjólkurostum er
ennþá óbreytt.
hefi ég undirritaður opnað í Miðstræti 3 A,
Viðtalstími 11—12 og lVz—4. Sími 5876
Sérgrein gigt- og liðsjúkdómar.
Kristján Hannesson
læknir.
Heir.sem áttn fit
sín í hreinsun, pressun eða
viðgerð hjá Fatapressun
Reykjavíkur, Hafnarstræti
17, geri svo vel og vitji
þeirra í Efnalaugina Ke-
miko h.f., Laugavegi 7.
Munið að símanúmerið
hið sama —— 2742.
er
S. R. R.
fer fram í Sundhöll Reykjavíkur í kvöld klukkan 8V2.
Beztu sundmenn Ármanns, K. R. og Ægis keppa.
Aðeins keppt um úrslit í hverju sundi.
Aðgöngumiðar seldir í Sundhöllinni.
Opinbert uppboð verður hald
ið við lögreglustöðina í Reykja-
vík miðvikudaginn 8. þ. m. kl.
1 e. h. og verða þar seldir ýms-
ir óskilamunir, sem eru í vörzl-
um rannsóknarlögreglunnar,
svo sem reiðhjól, skíðasleðar o.
fl.
Greiðsla fari fram við ham-
arshögg.
LÖGMAÐURINN
í REYKJAVÍK.
KVENNADEILD
SLYSAVARNAFÉL. ÍSLANDS
Fundur
mánudaginn 6. þ. m. kl. 8V2 í
J Oddfellowhúsinu.
Fundarefni: Ýms félagsmál.
Upplestur: Friðfiiwiur Guð-
jónsson.
Stjórnin.
Verkafólk!
Ráðningarstofa landbúnaðar-
ins í Alþýðuhúshtu
er opin kl. 6—9 síðdegis alla
virka daga nema laugardaga.
SÍMI 132 7.
Ma - vistir í
LejrndardómnrWoB1 Vindryi
35. gomln hallarinnar.
— Að minnsta kosti fann ég merki eftir stein, sem
hafði verið kastað í gluggahlerann.
— En þér leiðið ekki grun að Babíiste?
— Hann er að minnsta kosti ekki upphafsmaðurinn.
Frásögn Pierre Herrys sýknar hann algerlega. Eg veit
að vísu vel, að hann hefir logið, en hefÖi hann getað
komið sökinni á þjóninn, þá hefði hann gert það. Hann
hefir valið þá leiðina að koínast ekki í mötsögn við
framburð þj'ónsins.
Samkvæmt frásögn Pierre Herrys, þá voru dyrnar
fram á ganginn lokaðar eftir fvrsta morðið, þangað
til Babtiste barði að dyrum. Ef Babtiste er sekur,
ef bann hefði falið sig í lestrarsalnum eftir giæpinn,
þá hefði hann ekki getað komið að utan. Babtiste
hlýtur að hafa komið að utan, þegar hann barði að
dyrum. Um annað morðið er það að segja, að í sam-
bandi við það er engin dularfull gáta. Þjónninn var
niðri að síma, þegar hann heyrði skotið. Herry hefir
sjálfur staðfest það. Með öðrum orðum: Babtiste getur
í mesta lagi verið meðsekur, og ég veit þ*ó ekki á
'hvern hátt hann getur verið það.
Það getur hugsast, að hann hafi hjálpað morð-
ingjanum til þess að komast út gegnum fallhliðið.
— En þá hlaut Herry að hafa heyrt hávaðann.
— Herry. hefir ef til vill sínar ástæður til þess að
hilma yfir með Babtiste! Ef til vill hafa þeir báðir
ástæðu til þess að hilma yfir með morÖingjanum.
— Hvaða ástæða ætti það að vera?
— Það veit ég ekki, en við verðum að gera ráð fyrir
öllu hugsanlegu. :
— Öllu hugsanlegu, sagði Libot.
— Auðvitað rannsakaði ég Babtiste, en fann ekkert
ekki svo mikið sem skammbyssu.
Svo kom Cordani rannsóknardómari. Við urðum að
draga upp fallhurðina, en því miður gleymdum við
að fella hana aftur. Hann yfirheyrði Pierre Herry, en
tveir lögregluþjónar stóðu yfir honum á meðan. Hann
virtist svo rólegur, að engum datt í hug, að hann
hefði í hyggju að flýja. En því miður lék hann á
okkur. Allt í einu tók hann undir sig mikið stökk.
Ég hefi aldrei séð annað eins. Hann stökk eins og
tígrisdýr og var horfinn út, áður en við gátum áttað
okkur. Hann stökk upp á bifhjólið mitt, sem var
hraðskreiðast af öllum bifhjólunum, sem stóðu við
múrinn og það var engin leið að ná honum. Síðan
hefir hann leikið lausum hala. En við náum honum
áreiðaniega aftur. Við tókum veskið hans og vasa-
bókina, svo að hann er peningalaus. Hungrið rekur
hann áreiðanlega í fangið á okkur aftur. Flóttinn
var ein sönnunin enn gegn honum.
— Hafið þér fleiri sannanir?
— Finnst ýður þetta ekki nægilegar sannanir.
— Það eru til menn, sem hræddir eru við að lenda
í fangelsi, jafnvel þótt það sé einungis gæziuvarðhald.
Þeir eru miklu hræddari við það en að svelta.
— Við höfum fleiri. f fyrsta lagi rannsökuðum vió
höllina nákvæmlega. Byggingafræðingur var með okkur
við rannsóknina. Enginn gat hafa komist inn í höllina
um nóttina.
— En um daginn?
— Hvað eigið þér við?
— Fóru þau ekki út Saint-Luce, Sonja og Herry fyrir
hádegið, en Babtiste var einn heima?
— Jú, rétt er það. En um kvöldið rannsökuðu þau
öll herbergi.
— Nei, aðeins þau herbergi, sem búið var í. Bab-
tiste gat hafa hleypt einhverjum inn, sem síðan hefir
falið sig í þeim hluta hallarinnar, sem ekki var búið í.
Lögreglumaðurinn yppti öxlum óþolinmóðlega yfir
skilningsleysi Allous.
— Jafn vel þótt þriðji maðurinn hefði verið í yitorði
þá hefðu atburöirnir ekki getað farið fram, eins og
Herry skýrir frá. Morðinginn hefði skotið þau bæði,
án þess að hlaupa út í millitið.
— Að þessu leyti er ég yður sammála.
— Þarna sjáið þér! Og það hefði ekki verið nóg, að
Babtiste hefði sleppt morðingjanum inn; hann hefði
líka orðið að koma honum út, áður en við komum.
— Og setjum nú svo, að hann hefði gert þetta, og
að Pierre Herry, hafi ekki haft hugrekki til þess að talk
um þetta.
— Hann á meira á hættu, ef hann þegir.
— Ef þið náið honum aftur þá er hann ef til vill
ennþá hræddari við morðingjann en lögregluna.
— Nei, það hafa ekki getað verið nema fjórar mann-
eskjur í höllinni. Tvær eru dauðar, þriðja persónan
getur ekki verið sek og þá er aðeins um þá fjórðu
að ræða. En nú komum við að aðalsönnuninni. Við
t'ókum skammbyssuna, sem Herry hafði á sér. Hin
myrtu höfðu sina skammbyssuna hvort í hendinni.
Þegar réttariæknirinn kom, komst hann að þpeirri
niðurstöðu, að skotunum hefði verið skotið úr að
minnsta kosti hálfs meters fjarlægð. Það gat því ekki
verið um sjálfsmorð að ræða. Kúlan sat ennþá í
höfði konUnnar, kúlan, sem varð greifanum a’ð bana
isat í gúlfinu. Þriðja kúlan sat í v^ggnum.
— Hvar?
— Einmitt þar, sem Pierre Herry þóttist hata verið
staddur, þegar hann fékk áverkana.