Alþýðublaðið - 04.11.1927, Síða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐi Ð
Ulþýðublabið \
< kemur út á hverjum virkum degi. |
\ Afgreiðsla í Alpýðuhúsinu viO \
< Hverfisgötu 8 qpin irá kl. 9 árd. ►
\ til kl. 7 síðd. {
\ SKriffitofa á sama stað opin kl. »
i 9Va —lO1/^ árd. og kl. 8—9 síðd. {
« Simar; 988 (afgreiðsian) og 1294 ►
5 (skrifstofan). [
j Verðlag: Áskriftarverð kr. 1,50 á ►
5 mánuði. Auglýsingarverðkr.0,15 >
J hver mm. eindálka. ►
í Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiöjan |
* (í sama húsi, sömu simar). ►
flnífsdalssfiklB.
Hlutlans frásöp.
____9
Eftir farandi skeyti sendi FB.
„Skutií“ á ísafirði 1. nóv.:
„Vinsamlegast. Sendið FB. ýtar-
iega hlutlausa frásögn unr rann-
sóknina í Hnífsdalsmálinu vegna
fram kominna óska um að fá
skeyti um hana frá báðum ís-
firzku blöðunum.“
3. nóv. barst FB. eftir farandi
skeyti frá Isafirði:
„Rannsóknin heldur áfram í at-
kvæðafölsunarmálunum. Eggert
og Hálfdan eru í gæzluvarðbaidi.
Engin mótstaða. Eggert var flutt-
ur í nýtízku-sjúikrakörlu, dúðaður
í sængum og teppum, í fangahúsið
á Isafirði, þaðan tafarlaust í sjúkra-
hús að fyrirskipun rannsóknar-
dómara án nokkurra. mótmæla
Eggerts. Hann hefir aldrei í skrif-
stofu Vilmundar læknis kornið,
hefir engan sótthita og má vera á
fótunr, ef hann vili. Mörg yitni
leidd. Hálfdan neitar stöðugt að
hafa tekið til varðveizlu nema
fimrri utankjörstaðaratkvæði, sem
bæjarfógetinn tók af honum 5.
júlí. Þrír kjósendur hafa staðfest
með eiðd, að jietta sé ósatt, og
auk þess eru tveir kjósendur úr
Strandasýslu reiðubúnir að gera
hið sama. ^ikindi eru til, að svo
sé um fleiri af lista bæjaríógeta-
skrifstofu yfir utankjörstaðarat-
kvæði. Upplýst er, að Hálfdan
heíir tekið atkvæðaseðlana og af-
hent þá í kosningaskrifstoíu í-
haldsins á isafirði, er skilaði þeim
til bæjarfógeta. Það er auk þess
ljóst aE framburði Matthíasar Ás-
geirssonar, fulitrúa bæjarfógeta.
Atkvæðaseðill Jónu Jónsdóttur
var gerðirr ógildúr af undirkjör-
stjórn vegna vöntunar á innra um
slagi, og er það staðíest með
framburði kjörstjórnar og séra
Sigurgeirs Sigurðssonar eða um-
boðsmanns hans. Jóna eiðfestir,
að hafa látið iimra um iagið ut-
an um atkvæðaseðilinn og að
hafa skilið atkvæðið eftir hjá
Hálfdani. Það var afhent bæjar-
fógeta af kosningaskrifstof.u i-
haldsins á Isafirði. Atkvæðaseðill-
inn íalsaður. Dómarinn álítur af
ýmsum ástæðum, að varla sé
Eggerti eða Hálfdani til að dreifa
um þá fölsun. F'orstöðumenn í
haldskosningaskriístoíunnar á
Jsa.irði, Jón Grímsson og Hannes
Halldórsson, hafa verið prófaðir.
:ón var áður skrifari dómara við
réttarhöldin. Segist hann liafa haft
með höndum líkiega nær þrjátíu
utankjörstaðaratkvæði, en |)egar
honum er sýndur listi bæjarfógeta
yfir utankjörstaðaratkvæði vill
hann ekki muna nema um tuttugu
nöfn. Sést senni.lega yfir Hnífs-
dalsatkvæðin. Var þeim báðum
vikið frá rétti fyrir að vera staðn-
ir að því að ljúga fyrir dómaran-
um. AtkvæðaseðMl Bærings Ein-
arssonar hefir komið í ljós að er
ekki skriíaður af honum. í Arn-
ardai hafði Hálfdan látið greiða
atkvæði farlama gamalroenni, Sig-
ríði Eggertsdóttur. Hálfdan hefir
játað að hafa búið fylgibréfið
út heima og skrifað sjálíur nafn
séra Sígurgeirs á seðilinn, en enn
þá heíir enginn kannast við að
hafa skrifað nafn Sigríðar á fylgi-
bréíið. Sjáif getur hún ekkert
skr/fað. Atkvæðaföisunin sýnist
víðtæk. Rithendnr á fölsuðu seðl-
unum mörgum aaðþekkjanlegar.
Finnur.
Frá bæjarstjörnarfmidi
* i gær.
l'ar fór fram fyrri umræða um
breytingar á skipun fátæfcrafull-
trúa. Fétækraneíndin var sammála
um það tvent að fækka fátækra-
fulltrúum og greiða þeim þókn-
un fyrir starf sitt. Þeir eru nú 16,
en gert er ráð fyrir, að þeir verði,
tveir eða þrír. Eins og áður hef-
ir verið skýrt frá er ágreiningur-
inn eiiikum um, á hvern hátt þeir
skuli váidir. K. Z. þóttist þurfa
að láta þess getið, að það væri
ekki pólitískt mál, hvort borgar-
stjóri veldi þá, eða jþeir væru
koinir. Hallbjöm Halldórsson
sýndi' hins vegar fram á, að um
hagsmunamál tveggja flokka inn-
an þjóðfélagsins er að ræða, fá-
tæklinga og gjaldenda. Fátækra-
fulltrúarnir eigi að vera trúnaðar-
menn bæjarfélagsins, en ekki um-
boðs- eða aðstoðar-menn borgar-
stjóra. Væri edla hætt við, að
hlutur fátækiinganna yrði fyrir
borð borinn og einblínt í kostn-
aðinn, jafnvel enn þá meira en
nú. Það stefni og í einræðisátt,
að borgarstjóri skipi fátækrafull-
irúana. Gegn öllu slíku þurfi
bæjarstjórnin að vera á verði.
Hlut'allskosning sé bæði í iýð-
ræðisanda og stefni nær jafnvægi
um hagsmunagát bæði fáíæklinga
og gjaldenda. Lagði Hallbjörn
siðan tái, að málinu væri vísað
m bæjariaganefndar tii umsagnar
um„ tillögurnar áður en 2. um-
ræða mílsins færi fram. Var sú
tilaga samþykt msð samhijóða
atkvæðum og málinu vísað til 2.
umræðu.
E1 istyrkur heíir að þessu sinni
verið veittur 530 manns, alls
19 075 kr„ 25—100 kr, hverjum.
Það er að meöalfeii tæpar 36
kr. á hvern. Hóðinn Valdimars-
son og Ólafur Friðriksson bentu
á, að svm lítill skerfur kæmi að
sáralitium notum. Væri betra að
veita færrum styrkinn, svo að
óeim, sem alira verst eru settix,
yrði bann styrkur, sem um mun-
áði. Öl. Fr. kvað það hlægilegt
að kalia 25-100 kr. á ári elli-
'styrk. Ef þein sem fengju styrk-
inn, gætu lifað af honum, þótt
þeir yrðu fáir um sinn, þá væru
meiri líkindi til, að lögimum feng-
íst breytt, og fé fengist í elli-
styrk úr ríkissjóði, svo að fleiri
gamalmenni gætu orðið verulegs
styrks aðnjótandi. Hallbjörn
-kvaðst ekki hafa getað fengið af
sér að leggja til í fátækranefnd-
inni, að fjöidi gamals og sárfá-
tæks fólks yrði sviftur þessum
IHia glaðningi, sem hinn marg-
bútaði eliistyrkur væri. Bæði
reglu’egir ellistyrkir og smágiaðn-
ingar handa þeim fátæklingum,
sem þeir níi ekki til, þurfi að
vera. Benti Bann á þá lausn máis-
ins, að bærinn sjálfur annaðist
annað hvort glaðningana eöa elli-
styrkinn.
Bátavör sú, er verið hefir hjá
Kiöpp, tekst nú af vegna bygg-
inga þar. Ól. Fr. kvað um 20
báta hafa haft þar lendingu. Nú
þarf að fá bátasjómönmmum ann-
an hæfan lendingarstað í stað-
inn, og þess vegna flutti Ólafur
pessa tillögu:
„Bæjarstjórn ákveður að láta
ryðja bátavörjna hjá Iðunni og
gera þar bryggju eða steinkamp,
svo að liægt sé að kasta þar upp
fiski við hálffaiLinn sjó.“
Haraldur Guðmundsson tók ein-
dregið í sama streng, en Knútur
vildi ekki annað heyra en að
tillögunni væri fyrst vísað til
hafnarneíndar, og varð það úr.
Samþykt var að-heimila borg-
arstjóra að kaupa erfðafestuiand-
ið „Melblett nr. 3“ fyrir alt að
8500 kr. og að skifta siðan á
hlutum úr því og úr Akurgerö-
Móð við eigendur nágrannalóða,
svo að hæfilegar byggingarlóðir
fáist við Brávallagötu, Blómvalla-
götu og þann hluta Hringbraut-
ar, sem er á móts við þær götur.
Byggingamefndin hafði lagt til,
að þessi yrðu gatnanöfn á vest-
uruppfyringunni við höfnina:
Gata sú, er gengur niður frá Vest-
urgötu fyrir austan „verzlunina
Bjöm Kristjánsson“, heiti Grófin.
Nafnið er dregið áf uppsátrinu
forna, er var á þeim slóðum.
Bráðabirgðastígur, er liggur frá
Tryggvagötu austan við lóð Eim-
stópafélags íslands, heiti Brúnin,
en gatan niður frá Hafnarstræti,
austan við hús O. Johnsens &
Kaabers, Hafsteinsgata. Ætluðu
Bllflestir bæjarfulltrúarnir, eins og'
víst líka flestir aðrir, er nafnið
heyrðu, að henni væri ætlað að
bera nafn Hannesar Hafsteins; en
þá kom í ijós, að K. Z. ætlaði
hienni að heita eftir Iöngu gleymd-
uítu kaupmanni, er Havsteen hét,
og verzlaði forðum á þessum
slóðum. Lagði þá Hallbjöm til,
að nafnagiítunum yrði frestað tii
næsta íundar, og var það samþykt
með 6 atkv. gegn 4.
Þá fór fram síðari umræða um
*eigulóðamálið. Flutti fasteigna-
nefnd nýtt frumx’arp, sem afnem-
ur þá gaila, er þóttu vera á nú
gildandi skipulagi. Pétur Halid.
og Jón Ólafsson lögðust gegn
málinu og töluðu eins og þeir
vildu hjáipa hverjum, sem hafa
vildi, tii að ganga í sameign
bæjarbúa og hrifsa undir sig\ Um-
ræður stóðu næstum til miðnætt-
is og snerust meira um sölu en
leigu lóðanna. Fasteignanefnd-
in félst á að lækka leiguna niður
í 5 af hundraði af fasteignamats-
verði ióðanna, en það jafngildir
h. u. b. 2,7 af hundraði af sann-
virði þeirra nú. Ver það ákvæðiog
síðan fr\ú sjálft samþykt í emu
hljóði.
Jafnaðai!iscnn yinna mikinn
Ifosnmsasigur í EnglaMt.
Khöfn, FB„ 3. nóv.
Fr.á Lundúnum er símað: Vift
bæjarstjórna- og sveitarstjóma-
kosnirigar í Englandi. utan Lund-
únaborgar hafa verkamenn unnið
eitt hundrað sæíi. Stærst tap með-
«1 íhaidsmanna.
lirjár ný|ar flsklskiítur
til Vestmannaeyja.
í skipasmíðastöðinni í Friðrifcs-
ísundi í Noregi hefir verið og er
verið að smíða þrjú ný fiskiskip
fyrir Gísia Johnsen og fleiri menu
í Vestmannaeyjum. Eru það skút-
ur, hver 30 smálestir að stærð.
Eru skipin útbúin með nýíízku-
tækjum, rallýsingu og loftskeyta-
tækjum (móttcku- og sendi-tækj-
um). Hver skúta hefix íbúðarrýnú
fyrir 6—8 menn. Verð hvers skips
er um 40 þúsund kr. Skipunum.
er ætlað á þorskveiðar og síld-
veiðar og dragnótaveiðar. Mun
éltí þeirra þegax vera komið tH
Eyja.
Bókarfregn.
Freysteinn Gunnarsson kennari
hefir þýtt sögu, sem nýlega er
komin út. Heitir hún Anna Fia.
Höfundurinn er Eva Dam Tliom-
sen. Sagan er sérstaklega skri/uð
fyrir ungar stúlkur, en margir
drengir hafa vafalaust Iíka gaman
af að lesa hana, og meðal full-
orðna fólksins mun hún verða
hugþekk mörgum þeim, sem ekkf:
þykja sögur því betri, sem þær
eru óeðlilegri. Sagan er fjörug
og tiisvör víða hnittin og leikandi.
Hún er saga ungrar stúlku í ung-
lingaskóla og heima hjá foreidr-
um sínum og systkinum. Þótt efn-
ið sé ekki brotasamt, er alt af
eitthvað að gerast, en ekkert
uauðamók né. fimhul-amb. Sagan
er skemtileg unglingasaga, og yflr
hjenni er göfugur blær, en engin