Alþýðublaðið - 21.06.1940, Blaðsíða 2

FÖSTUDAGUR 21. JÚNI 1*4Ö
alþyðublaðið
ReykjavíkDrmótii
(MEISTARAFLOKKUR)
Seinni ismferð
í kvöld kl. 9.
Fram - V;
kl. 8.45 kept í lanpstekki og
i taálflelk 5 km. kappMaap.
2 úlfhundar drepa 20
fljárfyrir HafnfirðinguEn
'J ---------—
Hver hefur veitt elganda pelrra
Innflutningsleyfl á hundunum?
Tffipi
iDosson n
) í skaðabætur.
Hsestaréttardémur í máll át af
umferlasifslnu wll Kogunaritél.
TVEIR úlíhundar hafa dnepið
um 20 fjár fyrir Hjafnfirð-
tngium.
Þess.ir úlfhundar voru eign
garðyrkjumanns á Vífilsstöðum
og sluppu peir úr búri hans
síðastliðinn sunnudag.
Hafnfirðingar urðu pess allt í
einu varir, að kindur voru rifnar
og illa bitnar og páttust sjá að
vargur væri í nágrenninu, en
enga tilkynningu höfðu þeir feng
ið urn úlfhunda garðyrkjumanns-
ins.
1 fyrradag gerðu Hafnfirðingar
því út vopnaöa sveit manna, sem
í mun hafa verið um 10 menn
og fór hópurinn að leita vargs-
ins. Þegar hann kom í Kaldárs-
sel mætti þeim ófögur sjón, lágu
þar um 20 kindur á víð og dreif
rifnar og bitnar, lömb og full-
orðið fé. Lömbin höfðu iverið
étinn að mestu leyti, en fullorðna
féð minna.
Þegar mennirnir voru nýkomn-
;ir í Kaldársel komu tveir grimm-
ir úlfhundar, gulir að lit á móti
þeim og létu ófriðlega. Skaut
einn mannanna annan hundinai
strax, en hinn lagði þá á flótta,
tókst þó að vinna á honum.
Það virðist vera nokkuð dular-
fullt hvefnig eigandi hundanna,
garðyrkjumaðurinn á Vífilstöðum
hefir fengið leyfi til að flytja
þá inn.
Hann muii sjálfur hafa komið
með þá s. 1. haust hingað, sótt
um leyfi til atvinnumálaráöuneyt-
isins fyrir innflutningi þeirra og
fengið neitUn fyrst í stað. Hann
gafst þó ekki upp að svo komnu
og eftir þráfaldar beiðnir og
göngur í stjórnarráðið, mun ráðu
neytið hafa veitt honum leyfið.
Innflutningsnéfnd ber einnig að
leggja samþykki sitt á leyfið, en
það hefir hún alls ekki gert.
Virðist því hér um einhver mis-
tök að ræða.
Frh. á 4. síðu.
T MORGUN var kveðinn í
upp dómur í Hæstarétti j
í málinu Tryggvi Magnusson
gegn Guðm. Guðmundssyni og
gagnsök.
Málavextir eru þeir, að 22.
apríl 1938 fór stefnandi í boði
Páls Jónssonar vélstjóra hér í
hænum austur fyrir fjall í bif-
reiðinni R 997.
Þegar koniið var austur að
Kögunarhóli varð stefnandi eftir
og ætlaði að gera riss af Ingólfs-
fjaíli, en bifreiðin átti að taka
hann aftur er hún kæmi að aust-
an.
Fór Tryggvi þar út í móa og
byrjaði að rissa teikninguna, en
sakir þess að kalt var og farið
að skyggja hætti hann við það
og fór upp á veginn aftur.
Gekk hann þar vestur veginn
og eftir ofurlitla stund varð hann
var við bifreið, en leit ekki upp
meðan hún fór framhjá. En í
sama biii rákust bifreiðin, sem
reyndist vera G 66 og stefnandi
á. Féll stefnandi í rot og raknaði
eKki við fyr en á Landsspítalan-
!um í Reykjavík.
Bifreiðin G 66 var eign stefnds
í máli þessu, en hann hafði lán-
að hana Jóni nokkrum Guðmunds
syni í Hafnarfirði þennan dag.
og stjórnaði hann bifreiðinni.
Við slysið hlaut stefnandi al-
varleg meiðsli og höfðaði mál
gegn eiganda bifreiðarinnar,
stefndum Guðmundi og gerði á
hendur honum skaðabótakröfur.
En stefndur taldi stefnanda sjálf-
an vaidan að slysinu.
Dómur Hæstaréttar var á þá
leið, að Guðmundi Guðmunds-
s i var gert að greiða Tryggva
Magnússyni kr. 5000,00 ásamt 5
o/o ársvöxtum frá 19. apríl 1940
til greiðsludags og samtals kr-
700,00 í málskostnað í héraði og
fyrir Hæstarétti að viðlagðri að-
för að lögum.
Langstðkk og 5 km.
hlanp í sambandi við
knattspyreakeppo -
ina i kvöld.
KAPPLEIKURINN milli
meistaraflokks Vals og
Fram, sem frestað var í gær
vegna veðurs, verður háður í
kvöld. Jafnframt verður keppt
í frjálsum íþróttum.
Keppt verður í kvöld í lang-
stökki og 5 km. hlaupi.
Keppendur í langstökkinu
verða: Sigurður Sigurðsson, úr
Í.R., methafinn, Sigurður Norð-
dal, úr Ármanni, Jóhann Bern-
hard, Georg L. Sveinsson og
Kristján Vattnes úr K. R. og
Oliver Steinn og Guðjón Sig-
urjónsson úr Fimleikafélagi
Hafnarfjarðar.
í 5 km. hlaupinu keppa Har-
aldur Þórðarson úr félaginu
Stjarnan í Dölum, sá sem vann
víðavangshlaupið í vor. Enn-
fremur Sigurgeir Ársælsson úr
Ármann, sem var annar í víða-
vangslaupinu og loks Evert
Magnússon úr Ármann og Ind-
riði Jónsson úr K.R.
Það bezta er aldrei of gott! ;>
Daglega nýtt ii-.
Nautakjöt
Hakkað kjöt !:
Hangikjöt ;■
Kjötfars I;
Kjöt af fullorðms. • ■!
Kindabjúgu ;|
Miðdagspylsur I
Folaldakjöt ;>
Enn fremui' allan áskurð. I;
Jéei Matlaiesen.
Hárnet
fín og gróf.
NIEVA og PIGMENTAM
sólarolíur.
Sportkrem.
Hreinsunarkrem.
Dagkrem.
Sityoncoldkrem.
Tannkrem og rakkrem.
BREKKA
Ásvallagötu 1. Sími 1678-
Tjarnarbúúin
Sími 3570.
♦--------------—-------------------------♦“
HÚSEIGNIR TIL SÖLU.
Þrjú 16 þús. króna hús.
Hornhús á mjög fallegum
stað, öll þægindi, sann- *
gjarnt verð. Einnig mörg
önnur hús á ýmsum stöð-
um í bænum.
Jón Magnússon,
Njálsgötu 13 B, heima kl.
6—10 síðdegis. Sími 2252.
♦ --------:------------—---
Útbreiðið Alþýðublaðið.
Hinn Sahamálasaga eftir Seamark
2o. ósigrandi
Höfuð Lyalls vaggaði fram og aftur ofurlitla stund,
eins og æfður hnefaleikari hefði slegið hann. Skelf-
ingu lýsti úr svip hans, og hann pataði höndunum
út í ioftið. 'Hann missti skammbyssuna og hneig
niður. Annað gagnauga hans var hræðiiega útleikið.
Dain sat hreyfingarlaus og horfði á Lyall falla. Svo
tók hann upp skammbyssuna og handlék hana, eins
og hún væri dýrmætur fjársjóður.
Þessi skammbyssa var furðulega útbúin. Að utan
var hún þannig útbúin, að ekki sást annað, en að
hún væri að öllu leyti eins og aðrar skammbyssur.
En hún var þannig, að skotið hljóp aftur úr henni.
Um leið og Lyall reyndi að fremja morðið, framdi
hann sjálfsmorð.
Og Dain iðrað'ist ekki. Manndráp er ekki morð,
þegar um sjálfsvörn er að ræða. Og hann hafði gefið
Lyall öll þau tækifærí, sem hugsanleg voru, til þess
að forða honum frá þessu.
Og nú var Lyall dauður. Um það tjáði ekki að tala
lengur.
Það var einkennilegt, að þessi skammbyssa skyldi
koma Dain að notum. Hann hafði húið hana til einu
sinni að gamni sínu. Hann hafði íent í deilu við einn
vin sinn, liðsforingja í hernum. Liðsforinginn hafði
haidið því fram, að ómöguíegt væri að búa tii slíka
skammb.yssu, án þess að það sæjist hvernig hún var
útbúin um .leið og litið vætmi áhana.
Svo opnaði hann skúffuna, tók upp kassann og lét
skammbyssuna oí'an í hann. Svo tók hann nýjan fimm
punda seðil, frá Englandsbanka, sem hann hefði feng-
ið þá um kvöldið og lét seðilinn í kassann ásamt
skammbyssunni. Það er skráð í hækur bankans núrner
seðlanna, þegar þeir eru settir í urnferð. Og þá var
hægt að staðfesta það, að þessi seðill hefði verið
settur í umferð þennaii dag. Svo batt hann línspotta
utan um kassann, lakkaði hnútinn ag þrýsti þumal-
fingri hægri handar á heitt vaxið, límdi því næst frí-
merki á kassann og stakk honum í vasa sinn.
Að svo búnu gekk hann yfir að veggnum andspænis
Honuui og klifraði upp á bekk, sem þar var. í seil-
ingarhæð var þar ofurlítil hurð, sem líktist skáphurð,
Um tvö fet á hvern veg. Hurðin var með sama lit og
veggurinn og sást ekki nerna vel væri að gáð.
Hann opnaði hurðina og tóik stóran stálkassa út úr
skápnum.
Kassinn var þungur og Dain átti örðugt með að færa
hann úr stað. En með töluverðum erviðleikum tókst
honum að bera kassann út úr húsinu qg út. í garðinn.
Svo fór hann inn í húsið aftur og var í fáeinar
mínútur önnum kafinn við að losa sig við allt, sem
minnti á hann persónulega, svo sem öll skjöl og skil-
ríki með nafni hans á og faldi það í skúffunum í
skflfborði sínu. Hann gat átt von á því ‘að vera
skyndiiega tekinn fastur og þá viidi hann ekki láta
þekkja sig. ,
Klukkan sló hálf eitt þegar Dain bar stálkassann út
í bílinn sinn. Svo ók hann út í nóttina.
Hann ók út á Hendonve.ginn og stefndi tii London,
en þar nam hann staöaí sem snöggvast við aðal-
pósthúsið. Þar lét hann í póstinn öskjuna með skamm-
byssunni.
Þetta var aðalsönnunin fyrir sakleysi hans af morði
Willard Lyalls. En Dain vissi vel, að uppfinning hans
gat brugðist. Ekki þurfti annað en það, að ieiðsla
biiiaði. Og Dain vildi ekki eiga neitt á hættu.
Það, sem eftir var nætur, ók hann fram og aftur'
um götur borgarinnar. Það var vissara en að fara
'inn í gistihús, jafnvel þótt hann færi þangað undir
nafninU Landring Dent frá Kingsiway. Enginn tekur
efílir vagni, sem ekið er fram og aftur um göturnar,.
en það vekur eftirtekt, ef dyravörður gistihúss er vak-
inn upp um miðja nótt.
Þegar orðið var bjart um morguninn, fékk hann sér
morgunverð inni í knæpu. Því næst fór hann í tilrauna-
stofu sín'a í Kingsway.
Lyftumaðurinn hjálpaði honum með stálkassann innr
í lyftuna. Þrem mínútum eftir að Dain kom inn í.
herbergið var hann búinn að koma vélum sínum af
stað. Svo fékk hann sér sæti, setti hlustunartækin á:
höfuð sér og fór að hlusta.
VII. KAFLI
Delbury, starfsmaður viö Scotland Yard, var mjög:
regiusamur maður. Klukkan þrjár mínútur yfir átta á
hverjium morgni steig liann út úr vagni sínum í skugg-
anum af Big Ben. Og klukkan nákvæmlega átta hengdi
hann hattinn sinn á snagann við skrifstofudyr sínar.
Sh'augnessy hafði komið1 tíu mínútum áður en hús-
Hóndi hans kom. En á þessum tíu mínútum hafði hann
unnið geysimikið starf. Hann leit upp, þegar Delbury;
kom í dyrnar.
— Mikið hefir nú gengið á í nótt, sagði hann við-
yfirmann sinn. — Það hefir verið framið Hiorð við
Hendonveginn. Ég hefl sent þangað tvo menn, til þess-
að haida upþi röð og reglu, þangað til við komum
þangað. Vagninn híður okkar við dyrnar.