Tíminn - 08.03.1963, Side 16

Býst við, að
segulbanda-
æðið hiaðni
KH.Reykjavík, 7. marr.
Hnn voru segularmböndin auglýst
í útvarpinu í dag, í þetta sinn eru
þau komin til Vestmannaeyja. Sig-
urður Sigurðsson, landlæknir, sagði
i viðtali við blaðið í dag, að aug-
lýsendur gætu með ýmsu mót farið
f kringum bann hans við auglýslngu
vörunnar, og gæti hann ekkert við
því gert.
Ingólfur
afneitar
Sveini á
Egilsst.
TK-Beykjavík, 7. marz.
Þau tíðindi gerðust á Al-
þingi í gær, að' landbúnaðar
ráðherra, Ingólfur Jónsson,
afneitaði Sveini á Egilsstöð
um sem Sjálfstæðismanni.
Sveinn á Egilsstöðum hefur
um árabd verið flokksbund
inn Sjálfstæðismaður og oft
nefndur í sambandi við
framboð flokksins. Ekki er
vitað, að Sveinn hafi sagt
sig úr flokknum, þótt hann
hafi verið ósammála aðgerð
um flokksins í einstökum
málum.
Afneitun Ingólfs Jónsson-
ar á Sveini sem Sjálfstæðis-
manni kom fram í sambandi
við umræður um landbúnað
armál, þar sem skattgjaldið
á bændur til Stofnlánadeild
arinnar bar á góma. Benti
Ágúst Þorvaldsson á, að það
væru ekki einungis Fram-
sóknarmenn, sem væru and-
vígir þessu gjaldi, eins og
ráðherrann vildi vera láta.
Tvö stærstu hagsmunasam-
tök bænda hefðu lýst sig
andvíg skattheimtunni og
ekki væri lengra síðan en í
gær, að flokksmaður ráð-
herrans, þ.e. Sveinn á Egils
stöðum, hefði haft fram-
sögu fyrir tillögu, þar sem
þessu gjaldi á bændur var
mótmælt.
Ráðherrann sagðist ekki
vita í hvaða flokki Sveinn á
Egilsstöðum væri. Hann
væri ekki Sjálfstæðismaður
og líklega ekki Framsóknar
maður. Svo hefði Sveinn
skrifað grein í Frjálsa þjóð.
Blaðinu er ekki kunnugt
um að Sveinn hafi sagt sig
úr Sjálfstæðisflokknum.
Landlæknir sagði, að hann mundi
óska þess við auglýsingastjóra út-
varpsins, að hann fengi að fylgjast
með þessuir. auglýsingum. Ekki
bjóst hann við að banna þær með
cllu, enda ekki gott að koma því
við. Lagagrein sú, sem hann styðzt
við, 17. grein laga nr. 47 frá 1932,
bannar auglýsingar á lyfjum og
hvers konar lækningatækjum, en
í sambandi við segularmböndin
virðist auðvelt að fara í kringum
þessa lagagrein.
— Eg tel skaðsemi þessa í sjálfu
scr enga, nema að verið er að not-
færa sér bjátrú fólksins. En ég
býst við, að þetta æði lognist út
aí innan fárra mánaða, sagði land
læknir að lokum.
Hitinn
náfgast
ðiundrað
ÞJ-Húsavík. 7. marz.
. Borholan hér er nú orðin um
IJ00 metrar á dýpt, en lítið eða
ekkert vatn hefur enn fundizt. —
Ilitinn hefur hins vegar vaxið og
er hitinn neðst í hólunni nú 90,3
gráður. Enn hefur borinn ekki
náð þeirri dýpt, sem hann getur,
en þegar hann nær ekki lengra er
íyrirhugað að hefja boranir á öðr
um stað, jvokölluðu Húsavíkur-
túni, sem er nálægt miðbæ Húsa-
víkur.
Gunnar Böðvarsson, verkfræð-
i.ngur og Jón Jónsson, jarðfræðing
ur hafa verið hér fyrir norðan :
undanfarna daga til þess að kanna j
aðstæður allar. Ekki er talið úti-
lokað, að vatn sé dýpra en borað j
hefur verið og er nú verið að at-
huga, hvort unnt sé að fá tæki
frá Svíþjóð. til þess að unnt sé
að bora eitthvað dýpra.
w
KVARTETT
KNUDSENS

BÓ-Reykjavík, 7. marz.
Ósvaldur Knudsen sýnlr f
Gamla bfói á morgun og næstu
daga fjórar nýjar litkvikmyndir,
sem hann hefur gert á
undanförnum árum. Sýningar
verða þrjár á dag, á venjulegum
tíma, klukkan S, 7 og 9.
Fréttamenn heimsóttu Ósvald
í dag og horfðu á kvikmynd-
irnar, sem eru gullfallegar og
fróðlegar í senn. Voldugasta
myndin er Eldur í Öskju, kvik-
mynd um Öskjugosið í október
og nóvember 1961. Þar tókst í
fyrsta sinn að kvikmynda hér
myndun helluhrauns, sem víða
setur svip á íslenzkt landslag.
Þar gefur að líta glóandi hraun
elfur, kvikar hrauntjarnir og
storknandi lög, sem sporðreis-
ast í leðjunni o-g hverfa í svelg
inn með boðaföllum. Þá má
sjá hin stórfenglegustu hraun-
gos, sem fáeinir voru svo
heppnir að sjá úr lofti eða af
landi. Dr. Sigurður Þórarinsson
talar með myndinni og mcð
henni er flutt tónlist, sem
Magnús Blöndal Jóhannsson
samdi og felldi sérstaklega að
þessari kvikmynd. Tónlist
Magnúsar hæfir kvikmyndinni
prýðdega og magnar áhrifa-
mátt hennar.
Þá er sýnd kvikmynd um
NóbelBskáldið Ilalldór Kiljan
Laxness, brugðið upp myndum
af æviferli hans; ljósmyndir af
skáldinu í bernsku, foreldrum
hans, myndir af bréfum sem
Halldór skrafaði ungur, fylgzt
með honum á ferli um landið,
á söguslóðum Gerplu og Ljós-
víkings og brugðið upp mynd-
um af heimilislífi skáldsins. —
Menn sjá skáldið á gönguferð
um nágrenni Gljúfrasteins, sjá
það við ritstörf að morgni dags
og á næðissömu síðdegi. Þá er
brugðið upp myndum frá af-
hendingu Nóbelsverðlaunanna
í Stokkhólmi og frá heimkomu
skáldsins og þeim fagnaði, sem
þá átti sér stað. Dr. Kristján
Eldjárn talar með þessari
mynd, og Magnús Blöndal Jó-
hannsson samdi, einnig við
hana, sérstaka tónlist.
Önnur fallegasta myndin
nefnist Fjallaslóðir. Hún sýnir
eins og nafnið bendir til há-
lendi íslands og öræfaleiðir.
Þar er komið við á dvalarstöð-
um kunnasta úllaga þessarar
þjóðar, Fjalla-Eyvindar, sýnd
hreysi hans og menjar, sem
þau Ilalla létu eftir sig. Dr.
Sigurður Þórarinsson lalar með
myndinni.
Fjórða myndin kallast Barnið
er horfið, kvikmynd tim atburð
sem gerðist á Snæfellsnesi
seint á liðnu sumri, er lítill
drengur týndist í hraungjótu.
Ósvaldur fór vestur skömmu
eftir atburðinn, sem var leik-
inn frammi fyrir kvikmynda-
vélinni. Menn sjá börnin halda
út í hraunið og koma heim,
einu færra. Móðirin leitar að
týndum syni og íbúar Hellis-
sands eru kvaddir til leitar. —
Slysavarnafélagið skerst í mál
ið og flugvél úr Reykjavík er
send vestur með sporhund frá
búi Karlsens minkabana. Og
loks eftir langa m'æðu finnst sá
litli sofandi í gjótunni.
Magnús Blöndal Jóhannsson
valdi lög við þessar tvær síð-
asttöldu myndir.
Það er raunar óþarft að mæla
með þessum kvikmyndum, sem
með réttu mætti nefna kvart-
ctt Ósvalds Knudsen, þær mæla
með sér sjálfar, en full ástæða
er til að vekja athygli á sýn-
ingu þeirra, enda mun vart
annað boðlegra á ferð í kvik-
myndahúsum borgarinnar um
þessar mundir.

Ósvald vlð kvikmyndaskoðunartæk ið.
(Ljósmynd: TÍMINN—GE)
SJALFVIRKA KERFID
ER EKKI NOGU
MB-Reykjavík, 7. marz.
Undanfarið hafa margir aðilar
hringt til blaðsins og kvartað yfir
þvf, hversu erfitt væri að ná sam-
bandi við númer i gegnum sjálf-
virku stöðvarnar á Suðurnesjum
Þetta hefur heldur ekki farið
framhjá blaðamönnum þessa blaðs
og annarra, sem þurfa að ná sam
bandi suður eftir Á aðalannatíma
Dlaðmanna mun vart ofmælt, að
ekki ‘bera nema þriðja til fimmta
hver hringmg þann árangur- að
hringi í viðkomandi númer. Fyrst
eftir að númerið er valið kemur
þögn í góða stund síðan heyrist
sónn, sem gefur til kynna að núm-
erið sé á tali, eða þögnin heldur
afram.
Ástæðan til þessa mun vera sú,
of mikið álag sé á línunum suður
eftir, eða með öðrum orðum að at
etnhverjum ástæðum eru ekki
r.ægilega margar línur milli sjálf
vrrku stöðvanna suðurfrá og
Reykjavíkur Nú stendur fyrir
dyrum, að fjölmargar landsíma-
stöðvar víðs vegar um landið
kcmi inn a sjálfvirka kerfið. Þvi
er ekki að neita, að blaðamenn
a m. k hugsa til þess með tals-
/erðum kvíða. ef ekki verður auð-
veldara að ná í menn í gegnum
þær stcðvar en i gegnum sjálf-
virku stöðvarnar á Suðurnesjum.