Tíminn - 02.04.1963, Blaðsíða 2

Þarna er brúSkaupsmyndin, er sá metnaðargjarnl giftir sig, og tengdapabbi, hin eiginlega bráð, trónir í miðjunni.
Höfundur Parkinsons-lögmáls-
ins, C. Northcote Parkinson, er
löngu heimsfrægu fyrir reglur
sínar um skrifstofulífið og skatta
málin, og nú hefur hann gefið
út nýja bók, þar sem hann legg-
ur metnaðargjörnu fólki lífsregl-
urnar, og verði það lögmái not-
að á réttan hátt, mun það leiða
til tíðra mannaskipta í helztu
embættum og stöðum þjóðfélags-
iní á næstunni.
„Hotv (,o win friends and in-
íluenee people" eftir Dale
Carnegie, verður framvegis ekki
lesin, en sú bók hefur í lengri
tíma verið biblía þeirra fram-
gjörnu og metnaðargjörnu. Nú
má fá áhrifaríka handbók um
nýja Parkinsons-lögmálið, og
þeim sem breytir eftir því leyf-
ist ekki neitt framtaksleysi.
Þeir, sem gefið hafa mönnum
ráðleggingar um það, hvernig
,hægt sé að komast áfram í heim-
' inum, hafa lagt áherzlu á það,
að fólk verð'i að vera duglegt,
snúningalipurt, samvizkusamt og
þægilegt og heiðarlegt í um-
gengni við aðra, en Parkinson
ræður frá þessu öllu saman. Þann
ig fóik getur þar að auki séð um
sig sjálft, segir hann. Tilgangur-
inn með nýja lögmálinu er að
hjálpa einnig hinum heimsku,
lötu, kærulausu, ósamvinnuþýðu
og leiðinlegu til að ná miklum
frama í liíinu.
Það er aðeins eitt sem sá metn
aðargjarni verður að útvega sér
upp á eigin spýtur, það er staða
á skrifstofu, hitt mun svo Park-
inson sjá um. Fyrsta skrefig á
leiðinni til frægðar og frama, er
það að láta loga ijós á skrifstof-
unni hjá sér alla nóttina. Og þá
segir samstarfsfólkið á morgnana,
en hvað habn er vinnuharður,
bann býr bara á skrifstofunni.
Og það er einmitt atriðið, fórnar-
lambinu er ráðlagt að búa á skrif
stofunni, pví að með því spari
hann öll önnur útgjöld.
Annað hollráð er það, að eyða
sumarleyfi sínu í grennd við
þekktan heimavistarskóla eða
liáskóla og taka með sér álíka
metnaðargjainan vin, sem breytt
hefur nafm sinu í eitthvað reglu
iega fínt. Svo er alltaf hægt að
minnast á eitthvað, sem áður-
nefndur vinur hafi sagt, þegar
þig voruð saman i Oxford. Þann-
ig er hægt að koma af stað þeim
orðrómi, að góð menntun og sam
bönd séu fyrir hendi, án þess að
l.iúga.
Næsta skref á framabrautinni
er að fara í utanlandsreisu til
einhvers sérkennilegs staðar, og
skrífa bók um ferðina, þegar
heim er komið. Þægilegast er að
skrifa bókina áður en lagt er af
stað, og finna svo einhvern stað,
sem kemur heim og saman við
iýsingar hókarinnar. Ef eitthvað
óvenjulegt kemur fyrir á ferða-
lagi.nu, er bezt að bregða sér í
gervi blaðamannsins. Það er ekki
endilega nauðsynlegt, að skrifa
fyrir ,,Times“ eða „Daily Tele-
graph". Það eru lltaf til blaðsnepl
ar ,sem ráða hvern sem er til að
skrifa fyrn sig, ef hann fer til
Nepal eða Kína á eigin kostnað.
Þá er sá metnaðargjami búinn
sð koma sér fyrir í þjóðfélaginu
sem háskólaborgari, sem gengið
hefur í rétta skóla, sem víð'för-
uli heimsmaður og duglegur við-
skiptamaður, og nú er komið að
aðalatriðinu, að velja tengdaföð-
ur. Parkinson hefur nefnilega
gert þá uppgötvun, að allir mæt-
ir menn séu tengdasynir réttra
manna.
í þessum tilgangi er rétt að
rannsaka lávarðabókina og
myndablöð. Það er mjög mikii-
vægt fyrir hinn unga metnaðar-
gjama mann ,að þekkja afstöðu
fjölskyldumeðlimanna hvers til
annars í þeirri fjölskyldu, sem
hann velur að tengjast. Komist
hann ag því, að tilvonandi tengda
föður, jarlir.um, er meinilla við
elzta bróður sinn, markgreifann
og hina ógiftu fpænku sína, en
vel við yngsta bróður sinn, þá
getur hann gert sínar hernaðar-
áætlanir. Elzti bróðirinn dundar
kannski við að rækta angora-kan
ínur, og frænkan leggur stund á
yoga í Tíbet og yngsti bróðirinn
safnar gömlum vopnum.
Sá metnaðargjarni sezt því nið
ur og skníar grein um það, að
ræktun angora-kanína sé óþokka-
nragð, sem jafnvel ódæðisverk
Neros komist ckki,. í^hájfkviíti
við, hann ásakr yogadýrkand-
ann fyrir það, að hafá aldrei ver
ið í Tíbet, og hann útvegar sér
nokkra sjaldgæfa byssuhólka,
sem hann sendir yngsta bróðurn
um til umsagnar.
Geti hann minnzt á þetta allt
— helzt þannig að hann skjóti
angora-kanínu nieð byssuhólk og
særi yogadýrkandann örlítið í
leiðinni — i ræðu, sem hann held
ur St. Agöthu-kvennaskólanum,
en skólastjórinn er góður vinur
eiginkonu iarlsins, þá mun ekki
líða á löngu áð'ur en honum er í
fyrsta skipt.i boðið heim til til-
vonandi lengdaforeldra. Loks
þegar sá metnaðargjarni er orð-
inn tengdasonur gamla mannsins
er honum borgið, því að engin
fín fjölskylda hefur ráð á því, að
láta eitthvað ósæimilegt koma fyr
ir einn fjölskyldumeðliminn, og
staða tengdapabba í þjóðfélaginu
krefst þess, að tengdasonurinn sé
að minnsta kosti forstjóri.
Þeir, sem gera þá vitleysu, að
giftast litlu ljóshærðu skólasyst-
ur sinni, eða rauðhærða einka-
ritaranum, sem fyrst tók niður
eftir þeim, hafa einnig tækifæri
til að komasf áfram í lífinu, en
þeii' standa alllaf verr að vígi,
segir Parkinson.
Samt getur enginn, sem les
áfram í bókinni misst alla von.
að eru gefin óteljandi brögð og
rág'leggi'ngar um það, hvernig sá
metnaðargjarni kemst betur
áfram. T.d. er sagt frá því, hvern
ig hægt er að koma hugmyndum
sínum um rekstur fyrirtækisins
og sinn eigin framgang á fram-
færi, án pess að gefa höggstað
á sjálfum sér. Ekkert getur gert
mann eins óvinsælan á skrif-
stofu, og það, að hugmyndir hans
séu framkvæmdar, þess vegna
verður að koma þeim á framfæri
í gegnum aðra, en það verður að.
haga þvi þannig til, að allur heið-
urinn falli ? mann sjálfan.
Aðrir kaflár bókarinnar
fjalla um það, hvernig hægt sé
að nýta vinnutímann sem bezt
og hafa hemil á pappírsbunk-
anum á skrifborð'inu, einnig
eru kennd aðalatriðin í nefnd-
arfræði, og hvernig hægt sé að
hafa töglin og hagldirnar á öll-
um aðalfundum. Þegar því tak
marki hefur verið náð, að kom-
ast í hærri stöðu, tekur það
vandamál við, hvernig hægt sé
að treysta á það, að taka alltaf
léttar ákvarðanir. Parkinson
viðurkennir það, að fólk sem
alltaf geri það rétta sé ekki til,
aftur megi finna fólk, sem næst
um því alltaf geri vitleysur, og
þær manneskjur séu nauðsyn-
legar fyrir öll fyrirtæki, ef far-
ið er þá ieiðina, að breyta allt-
af gagnstætt því sem þær
segja. Parkinson ráðleggur því
öllum metnaðargjörnum, að
reyna að finna mann gæddan
þessum hæfileikum, og prófa
hann með því ,að leggja fyrir
hann verkefni, sem lausnin er
þegar vituð á.
Loks er svo kafli, sem fjallar
um það, hvernig sá metnaðar-
gjarni tekur við forstjórastöð-
unni og heldur henni. Þegar
svo langt er komið og fyrirtæk-
ið er í blóma, getur Parkinson
ekki setið á sér, og segir, að
öll víðtækari þróun fyrirtækis-
ins sé mjög flókin, og allt sem
sé mjög fiókið hljóti að ganga
illa. Þá hafi forstjórinn eitt ráð
eftir, og það sé að spara. Einn-
ig verði hann að geta tekið
skjótai ákvarðanir, vera tilbú-
inn til að leggja eitthvað á sig,
framkvæma hlutina í staðinn
fyrir að tala um þá, og hann
verði að geta hlegið.
Hvað siðustu atriðunum við-
víkur, þá er ekki ólíklegt, að
einhverjir skrifstofumenn geti
haft gagn af þeim.
Rangæingar
athugið
ViS seljum hinar viðurkenndu Esso brennsluolíur,
benzín og smurningsolíur. Enn íremur hina kunnu
sjálfvirku Gilbarco olíubrennara, ásamt miðstöðv-
ardælum og miðstöðvarkötlum Olíutankar venju-
legast fyrirliggjandi í ýmsum stærðum á hag-
kvæmu verði. Kynnið ykkur verð og greiðsluskil-
mála í þessum tækium hjá okkur áður en þið fest-
ið kaup annars staðar.
Félagsmenn athugið sérstaklega.
Arður er greiddur af þessum sem öðrum við-
skiptum.
KAUPFÉL.AG RANGÆINGA
Olíusöludeild.
Framsóknarflokkurinn
kom í veg fyrir gönu-
hlaup í EBE máiinu
í Ingólfi, b'la'ði Framsóknar-
man.na í Reykjaneskjördæmi
segir m.a. svo um ‘ Efnalnags-
bandalagsmálið:
„Þótt næstu kosningar muni
að meglnhluta snúast um „við-
reisnarstefnu" ríkisstjómar.
innar og núverandi áhrif henn-
ar á afkomu almennings, hlýt-
ur afstaðan til Efnahagsbanda-
lagsins einniig að koma þar
mjög við sögu.
Þ*ð er öllum vitanlegt, a'ð nú-
verandi stjór.n hefur liaft allan
vilja til að gera okkur að „hlut-
höfum“ í því fyrirtæki, og væri
fyrir löngu búimn að sækja
um aðild þar ef hún hefð.i þor-
að ið gera það. Hinn skefja-
lausi áróður stjórnarblaðanna
fyrir þátttöku okkar í EBE er
öllum kunnur, og væri fljótlegt
ð fylla eitt Ingólfsblað því til
sönnunar.
Þjóðþrifastarf Fram-
sóknarflokksins
Að við erum enn þá óbundn-
ir af samningum við EBE er
fyrst og fremst að þakka hinnl
eindregnu afstöðu sem Fram-
sóknarflokkurinn tók strax
gegn aðild okkar að þessari
ríkjasamsteypu, og hinni skel-
eggu baráttu forsvarsmanna
flokksins gegn hvers konar
skuldbindinigum því viðvíkj-
andi — En, ekki þarf að fara
í neinar' grafgötur um, hvers
við megum vænta eftir næstu
H kosningar ef núverandi stjórn-
arflokkar næðu þá meirihluta-
aðstöðu. Þá myndi ekki líða
Langur tími þar til við værurn
á ernhvem hátt ánetjaðir í
þetta „drauganet“ auðjöfra V.-
Evrópu, og saga okkar sem
sjálfstæðrar þjóðar væri öll.
Það er sjálfsblekking á háu
sttgi, ef nokkur hrfdur að við
verðum einhvers megnugir um
ákvarðanir og framkvæmdir og
fnamkvæmdir þessarar ríkja-
samsteypu, né gætum á nokk-
uni hátt gert okkur að gild-
andi aðila um afdrif mála.
Hlutverk okkar yrði það eitt að
Ísegja já og amen við öllu því
sem yfirstjórn EBE teldi sig
þurfia að fá samþykki hverju
sinni.
,,Floftheit“
Það eru flott orð að vena
„FULLGIDUR AÐILI Á JAFN-
RÉTTISGRU\DVELLI“ meðal
stórþjóðanna, en við höfum
reynslu fyrlr, hvemiig það liefði
orðið í framkvæmd og hver
mun þá okkar hlutur verða
innan hlekkja Rómarsáttmál-
ans?
Innlimun
Með innlimun okkar í Efna-
hagsbandalagið yrði sjálfsá-
kvörðunarréttur vor borinn
fyrir borð og ekki auðsótt um
endurlielmt hans. Til að hafa
okkur góða, fengjum við e.t.v.
einhverjar ívilnanlr fyrst í stað,
en ENGAR er tímar líða fram.
Þessa þurfia menn að vera
minnugir við næstu kosning-
ar, svo úr því fáist skorlð svo
ekki verði um villzt, hvcr sé
vilji okkar hér um.
Kosninigarnar í vor munu
mestu ráða um það, hver hlut-
ur okkar verður í framtíðinni
í vlðskiptum við umheiminn."
2
T í MIN N . briðiudacinn 2. aDrh 1963