Alþýðublaðið - 25.07.1940, Blaðsíða 4

FIMMTUDAGUR 25. JÚLI 1940.
KaupiG bókina
Hver var aö hlæja?
og brosið með!
ALÞTÐUBLAÐID
Hver var a$ hlæja?
er bók, sem þér
þurfið að eignast.
Ekki tilskilið rjóma-
magn ð flðskonnm.
Miðlkarsarasalan fær i-
miulign.
FIMTUDAGRU
Næturlæknir er Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
20.00 Fréttir.
20.30 Frá Ferðafélagi íslands.
20.35 Einleikur á celló (Þórhallur
Árnason): Sónata eftir Mar-
celló (a-moll),
20.55 Frá ýtlöndum.
21.15 Útvarpshjjómsveitin: Slav-
nesk rapsódía eftir Carl
Friedmann.
Ferðafélag islands '
ráögerir að fara skemmtiför inn
á Þórsmörk um næstu helgi. Lagt
á stað kl. 4 e. h. á laugardag — og
ekið austur yfir Markarfljót að
Stóru-Mörk undir Eyjafjöllum og
gist þar. Undan fjöllunum er yfir
litlar ár að fara nema Krossá. —
Þórsmörk er einhver yndislegasti
blettur á íslandi, en umhverfið
stórfenglegt. Stakkholtsgjáin er
ein hrikalegasta gjá landsins. Farið
verður í Stórenda um Langadal, í
Húsadal, Hafraskóg og víðar. Af
Valáhnúk (456m) er ágætt útsýni
yfir Mörkina og til jöklanna 3ja,
Goðalands-, Eyjafjalla- og Tindá-
fjallajökuls. Áskriftarlisti liggur
frammi i skrifstofu Kr. ,Ó. Skag-
fjörðs og sé fólk búið að skrifa
sig á listann fyrir kl. 12 á hádegi
á föstudag og taka farm. fyrir kl. 7
um kvöldið.
Lík í dragnót.
Mótorbáturinn Ægir frá Stykkis-
hólmi, formaður Ingvi Kristjáns-
son frá Ólafsvík, var að veiðum
undan Lóndröngum á Snæfells-
nesi sunnudagskvöldið þann 21. þ.
m, Fékk hann þá upp í dragnót-
inni lík, sem reyndist vera lík
Lýðs Skarphéðinssonar, er drukkn-
aði af vélbátnum Framtíðinni þ.
10. þ. m. Var líkið flutt til ólafs-
ýíkur og verður jarðsungið að
Brimilsvöllum þann 27. júlí. Líkið
var með öllu óskaddað.
Drengjablaðið „Úti"
't sem er þekkt og gott drengjablað
með fjölda mynda og greina, sög-
um o. fl, kemur út á morgun —
föstudag — og verður selt á götun-
um. Börn, sem vilja selja blaðið,
eru beðin að mæta í Alþýðuprent-
smiðjunni.
Farsóttatilfelli í júní
voru samtals á öllu landinu 2303.
Þar af 858 í Reykjavík, 664 á
Suðurlandi, 236 á Vesturlandi, 471
I á Norður- og 74 á Suðurlandi. Far-
sóttatilfellin voru sem hér segir
(tölur í svigum frá Reykjavík
nema annars sé getið): Kverka-
bólga ,465 (192). Kvefsótt 1128
(418). Barnaveiki 4 (3). Blóðsótt
101 (3). Gigtsótt 6 (1). Taugaveiki
2 (0). Iðrakvef 443 (160). Kvef-
lungnabólga 32 (12). Taksótt 29
(10). Rauðir hundar 1 (0). Skarlats
sótt 5 (Rvk). Heimakoma 7 (1).
Umferðargula 8 (0). Munnangur
39 (14). Hlaupabóla 6 (4). RistiU
8 (6). Landlæknisskrifstofan.
Vélbátur sekkur.
í fyrradag varð árekstur út af
Glettinganesi milli vélbátanna
Fylkis og Munins. Sökk Muninn,
en mannbjörg varð. Fylkir var á
norðurleið til veiða, en Muninn á
suðurleið með síldarfarm. Nánari
fregnir um slysið hafa enn ekki
borizt. Málið er í rannsókn.
I. O. 6. T.
ÞINGSTÚICAN. Fundur föstu-
dagskvöld kl. 8.30. Kosning í
húsráð.
WNGVALLAFÖR
Frh. af 1. síðu.
dansa í Valhöll um kvöldi'ö.
Fólk er beðið að hafa með sér
nesti iqg kaffibolla, en eftir mál-
tíð veröur hægt að veita kaffi í
bollana og mola með!
Farmiðar verða seldir mjög ó-
dýrt í afgreið&lu Alþýðublaðsins
i dag, fimmtudag, og á morgun.
Það er mjög æskilegt, að allt
Alþýðuflpkksfólk i nágrenninu,
sem sér sér fært, komi tii móts
við okkur á sunnudaginn.
HittU’mst heil á Þingvöllum!
DÓMSMÁLAKiyÐUNEYTlÐ
hefir gefið Mjólkursam-
sölunni áminningu vegna þess,
að rjómamagn í flöskum úr
mjólkursölu Samsölunnar hef-
ir ekki verið eins mikið og ætl-
azt yar 4il, en rjóminn I flösk-
unum á að vera 250 grömm.
Mál þetta hófst með því, að
húsmóðir ein hér í bænum kom
til lögreglunnar með þrjár
rjómaflöskur, sem hún kvaðst
hafa grun um, að innihéldu
ekki tilskilið r jómamagn og bað
um, að málið væri rannsakað.
Við rannsókn á löggildingar-
stofunni kom í Ijós, að töluvert
vantaði á, að þær innihéldu til-
skilið rjómamagn.
Fól þá lögreglan löggildingar-
stofunni að kaupa nokkrar
rjómaflöskur frá Mjólkursam-
sölunni til rannsóknar. Reynd-
ist vanta í þær frá 3 grömmum
upp í 30 grömm af hinu til-
skilda rjómamagni. í einni
flöskunni voru þó 250 grömm,
Ekki er ennþá búið að rann-
saka til fullnustu, hvernig í
þessu liggur, en talið er líklegt,
að rjóminn sígi í flöskunum. Þá
hafa fundizt rjómapelar, sem
voru of litlir, en þeir hafa verið
teknir úr umferð.
GREIN LLOYD GEORGES
Frh. af 1. síðu.
allir geri sér það hins vegar
fyllilega ljóst, að styrjöldin
vinnst ekki. nema með ærnum
fórnum og sársauka.
■ gaila biobi
I Knockont
Skemmtileg og spennandi
amerísk kvikmynd, tekin
af Paramount-félaginu. —
Aðalhlutverkin leika:
Irene Dunne,
Fred Mac Murray og
Charlie Ruggles.
Aukamynd:
Ný SKIPPER SKRÆK-
teikniniynd.
■B NYJA 610 ■
Degar ljðsln IJóma
i Braadway
íburðarmikil og hrífandi
skemmtileg tal- og söngva
mynd frá FOX, með mús-
ík eftir hið heimsfræga
tízkutónskáld Irving Ber-
lin (höfund Alexander’s
Ragtime Band). Aðalhlut-
verkin leika:
Dick Poweli,
Alice Faye,
Madeleine Carrol,
RITZ BROTIIERS.
Stríðsundirbúningurinn ber
þess nú merki, að brezka þjóð-
in hefir vaknað til meðvitund-
ar um hættuna. Það sjást ekki
lengur merki þess hugsunar-
háttar, sem svo mjög bar á fram
til ósigursins í Noregi og upp-
gjafar Frakklands, að auðvitað
myndum vér sigra og hvað lægi
eiginlega á.
Nú er unnið af fádæma kappi.
Allir leggja sitt beztá fram, því
að Bretihn gerir sér áldrei Ijóst,
hvað það kostar að vinna styrj-
öld, fyrr en hann hefir beðið
fyrstu ósigrana. En hann vinnur
líka alltaf sigur í síðustu viður-
eigninni.“
SLYS Á NORÐFIRÐI
Frh. af 1. síÖu.
kionu og uppkomnar dætur, en
synir hans tveir eru drukknaðir,
annar með föður sínum í gær,
en hinn árið 1933.
Sverrir var ágætur sjómaður,
enda talinn i fremstu röð norð-
firzkra formanna.
Útbreiðið Alþýðublaðið.
RðmenskD ráðherr-
DDum einniff ’stefmt
til Rómaborgar.
AÐ var opinberlega tilkynnt
í (.Rómábprg í gærkveldi, að-
italska stjörnin hefði boðið Gi-
gurtu, forsætisráðherra Rúmeniu,
og Manulescu, utanrikismálaráð-
herra Rúmeníu, til Rómaborgar,
að lokinni heimsókn þeirra í
Þýzkalandi.
Rúmensku ráðherrarnir ieggja
af stað til Þýzkalands á morg-
un, en búlgörsku ráðherrarnir,
sem einnig hefir verið boðið tif
Þýzkalands, eru lagðir af staö
þaðan.
Farsóttir og manndauði
í Reykjavík vikuna 7.—13. júlí
(í svigum tölur næstu viku á und-
an): Hálsbólga 10 (30). Kvefsött
58 (100), Blóðsótt 1 (0). Iðrakveí
40 (99). Kveflungnabólga 2(6).
Taksótt 1 (5). Rauðir hundar 1 (2).
Skarlatssótt 0 (IX Hlaupabóla 3=
(8). Mannslát 5 (8). Landlæknis-
skrifstofan.
tími áöur en hann nær fundii yfirmanns síns.
Hann tók ekki áf sér hlustunartaðkin meðan hann
boröaöi. Hann hafði koimið séj upp eldunartækjum í
einu horni herbergisins o.g ,l>ftið;. sig undir það, að
þurfa að dveljá í herb^girtuj i nokkrar vikur, án þess
að geta komizt út.
Hann snéri fáeinum snorluni í sambandi við vélar
sínar. Allt í einu heyrðí hann hvískur. Hann þóttist
þekkja raddirnar, en gat ekki áttað sig á því, hverjir
það voru. Allt í einu rankaði hann við sér. Hann hafði
Tieyrt þessar raddir áður i verkstæði Tansys. Einn
lýsti því yfir, að Tansy hefði átt hæli einhvers staðar
í East End og þangað hefði hánn ef til vill flúið.
Annar fullyrti, að Tansy myndi hafa flúið úr borg-
inni í dauðans angist.
Þannig héldu mennirnir áfram að skeggræða fram
og aftur um það, hvað myndi hafa orðið af Tansy.
Einn maðurinn lét orð falla í þá átt, að Tansy
myndi hafa farið beina leið til foringja glæpamanna-
féiagsins.
Nú fór Dain að leggja hiustirnar við. Honum hafði
dottið alveg nýttf í hug.
— Látið ykkur ekki detta nein vitleysa í hug. Tansy
veit vel, hvernig hann á aö haga sér. Og ég er sann-
færður um, að hann hefir hvorki falið sig né flúið
úr borginni. Ég veit, hvert hann hefir farið. Lögreglan
stendur vörð við öll borgarhliðin. Henni væri nær að
standa vörð við visst hús í St. James.
— St. James? sagði annar maður ofurlítið undrandi.
— Á hann þar heima, húsbóndi okkar?
— Já. Þér finnst það kannske ósennilegt. En svona
er það nú orðið. Ég veit, að það er satt, því að Tansy
‘agði mér það sjálfur. Hann var að bræða fyrír hann
nýlega, og ég: rakat þar inn, til þess að þvaðra við
hann. Hann var með guil.
— Hver átti þetta gull?
— Húsbóndinn auðvitað. Og það er þriðja stóra
sendingin, sem Tansy hefir fengið á þessu ári.
— Hvar hefir hann náð í það?
— I næsta húsi í St. James.
Þá greip þriðja röddin inn í:
— Já, þú hefir á réttu aö standa, Frenchie. Ég man
eftir þessu. Blöðin vorú fuil af þessu í nokkra dagav
Ég held, að ínnbrotið hafi veriö framið, hjá hertoga.
Þar var eitthvert stærsta skarígripasafn á iandinu. Og
húsbóndinn náði því öilu' á einni nóttu. Og þó veit
enginn ykkar, hver húsbóndinn er í raun og veru. Ég
efast um, að Tansy viti það sjálfur.
— Hver er hann? spurði sá fyrsti.
— Það borgar sig ekki fyrir mig, að skýra frá því.-
Ég hefi aðeins heyrt lausafregnir, og það er ekki hyggi-
legt aö segja allt, sem maður veit. Og é'g kæri mig
ekki um, að eiga reiði húsbóndans yfir höfði mér.
Hann getur verið harður í horn að taka, ef svo her
undir.
Hinn maðurinn þóttist vera efandi.
— Ó, sagði hann. — Þú þykist vita heilmikiö um
hann. Ef til vill veiztu, hvað húsið hans er kallað?
— Já, það veit ég, hreytti hinn út úr sér. — Og ég
veit líka, hvaða símanúmer hann hefir. Það er: West-
ern 69542. Ég hefi sjálfur talað við hann i síma. Ég
var að taka á móti skipunum frá honum. *■
Raddirnar þögnuðu skyndilega. Dain hafði skrúfað
fyrir samtal þeirra og var nú að reyna að ná í annað
samtal. Hendur hans skulfu af æsingu, þegar hann
lagaði á sér hlustunartækin. Hann var ekki í vafa uin
hina skræku rödd, sém nú barst áð eyrum hans. Það
var rödJ Tansys. Og hann var að tala við annan
mann, sem hafði mjög' kuldalegan málróm.
Dain horfði á skiptiborðið fyrir framan sig, tii þess
að sjá í. hvaða húsi samtal þetta færi fram. Hann
gapti af undrun, þegar hann könist að því. Og nú
kannaðist hánn viö1 röddina. Það var mjög sérkehni-
leg og ró!eg rjfdd. Það var hægt áð ímynda sér, að
þó að London hryn'di i rústir á einni nóttú^ og stjöAi-
urnar féilu af himninum, myndi þéssi rödd ekki skjáifa
fiið minnsta.
■ 'f ; ' ''
Hann hafði heyrt þes.sa rötld áð.ur. Hann hafði meira
að segja rætt ýið þennan mann um einkaleyfi á einní
merkustu uppfinningu sinni erlendis.
Þetta var rödd, Lazards greifa. ■ Hann var einn af
þekktustu sendiherrum frá meginlandinu. Hann var
tízkuherra og náinn vinur forsætisráðherrans. Hann
hafði geysimikil völd, var eitt hið mesta gjæsimenni.
og naut hinnar mestu virðingar. Hann var ,einn af.
þekktustu stjofnmálamönnum sinna. tíma..
Hann talaði nú með mestu rósemi og var ■næ.rri
því blíðmáll, en Dain 'vissi, að undir þessari blíð-
mælgi bjó helkuldi. ■
— Áður en við höidum áfram að raéða þetta-mál,
sagði Lazard — er bezt aöjþér vitið það, að ég álít það
ó'y i'ge"anlega he'msku af yður að he ms'ækja mig h':ng
að. Nei, nei, gerið svo vel og gripið ekki fram í 'fyrir
m?r Efif skai niusta á vður a eftir. E.g er sanntærður
uni, að erindi yðar er brýnt, annars hefðuð þér ekki
komið. En það var samt ntjög óhyggilegt af yður að
koma hingað og láta þjóna mína sjá yður. Þér segið,
að lögreglan sé á hælununt á yöur. Það rná jtví búast
við því, að mynd af yður komi í blöðunum. Og jtjón-
ustufólk skoðar alltaf mvndir af glæpamönnum. Það