Alþýðublaðið - 08.11.1927, Blaðsíða 4

AfcÞSÐUH&AÐIB
Sll
3SS£
| NJkomin
! VetrartcápuefHi,
sérlega falleg.
Skípn á kápur,
| mjög ódýr.
| Matthildur Björnsdóttir,
Laugavegi 23. '
Beztu rafgeymar fyrir bíla,
sem unt er að fá. WíMísrd
hefir 25 ára reynslu. Wil!-
ard smiðar geyma fyrir alls
konar biia, margar stærðir.
Kaupið pað bezta, kaupið
Willard. Fást hjá
Eiriki fljartarspi
Laugavegi 20 B,
Klapparstígsmegin.
liil
iae
Með ss. Drotningunni feng-
um við míkið úrval af gar-
dínutauum, hvítum og mis-
litum, sömuleiöis kílputau-
um, kjólatauum, 140 cm. á
‘breidd, að eins kr. 5,95 pr.
meter o. m. fJ. — Verðið
sanngjarnt eins og vant er.
Verzl. SiiimííóriiaiiarSCö,
Eimskipafélagshúsinu.
Síisii 491.
i
i
L
1@B

Pósthússtræti 7.
Reykjavík,
TII Vífllssíaða
íer bifreið alla virka daga kl. 3 siðd.
Alla sunnudaga kl. 12 og 3 frá,
Bifrelðastcið Steindórs.
Staðið við heimsóknartíraann. Sími 581.
c——------—■——----------- -a
u——-------— ' .n
Heilræði eftii* lenrik Lnnd
fást við Grundarstíg 17 og í bókabúð j
ura; góð tækifærisgjöf og ódýr. j
□------------------------- -—-n
Þú, sem tókst vagninn á Aust-
urbakkarium, ert vinsamlega beð-
inn að skila honuin á Barónsstíg
30, því að það sást til jrin.
drengjavellinga pá, sem við
seljum á 1.00, barnahúfur
úr ull ),00, hvitar svuntur
frá 8.65 niður í 1.95, ödýrir
og góðir vetrarfrakkar, marg-
'ar teg..Mest úrval í bænum
af alls konar fatnaði. Skinn-
húfur á fullorðna frá 6.50.
Ullartreflar frá 2,85.
tekin til geym|l«.
Gijábrensla á reiðhjólum í fleiri
litum, svo sem: Svört, brún, græii
og rauð, með og án strika.
Full ábyrgð íekin á allri vinnu.
Laugavegi 20. Sími 1161
a m - u#i ss mm «M
Biðjið nm Smára-
smjffirMkið, pvl
pað er efiaislietra en
alt anaiað smjðrlíki.
AIhhíiiíhb:
Pottar kr. 2,15
Kailar — 5,60
Pömnui* — 1,70
Skaftpottar — 2,20
Ausisr — 0,75
HitaSIöskur — 1,65
Siugrður Kjartansson,
Laugavegi 20B. - Sinsi 830.
Tapast hefir ístaðsól með ís-taði
frá Elliðaánum niður að stjórn-
arráði. Skilist til Dan. Ðaníels-
sonar.
Muusid ei'ila* hinu fjölbreytta
úrvali af veggisssrmdKBis is-
lenzkum og útlendum. Skipa-
issyndirog fl. Sporöskjurammar
Freyjugötu 11, sími 21-05. Myndir
innrammaðar á sama stað.
Fasteignastofan, Vönarstrætí tl
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti.um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskffti
beggja aðilja. Símar 327 og 1927.
Jónas H. Jónsson.
Hús jafnan til sðlu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
nm oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7,
Hólaprentsmiðjan, HafnarstraeíS
18, prentar smekklegast og óilýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
.— —.......
Öll smávara til saumaskapar,
a]t frá pví smæsta til þess stærsfca
Alt á sama stað. — Guðm. B. Vik-
ar, Laugavegi 21.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
HaH-björn Halldörsson.
Alþýðuprentsmiðjan,
William le Quenx: Njósnarinn mikli.
Mig, langaði mjög iriikið til að tala við
hana. Ekkert er eðlilegra en það. Aldrei
varð mér orðfátt og pað jafnvel undir ó-
vanalegustu kríngumstæðum nema nú. Ég
gat engu orði upp komið. Á Crystal Paiace
stöðinni fór hún ut úr vagnklefanum, nm
leið og lestin nam staðar, og hvarf svo sjón-
um mínum.
. Pe-/dr ég var, komiiin út úr lestinrii, fór
ég að svipast um eftir lienni, en gat hvergi
komið auga á hana.
Ég .fór að ráfa fram og aftur 1 kring um
stöðina -eins og utan við mig. Svo gefck ég
fiam hjá' Varth Tower og var áður en ég
eiginlega vissi af kominn á dimman og eklu
fjöl arinn stíg.
Ég var í djúpum hugsunum og hirti ekki
svo mjög um, hvar ég gekk. Alt í einu hrökk
ég sanmn. Ég heyrði skeifiiegt angistaróp.
Það var kvenmannsrödd. Mér fanst eios og
ég kannaðist við hana.
„Þú, - pú bleiðan þín! Sannarlega peldd
ég [)ig! Hjálp! — Hjálp!“
Ég sá þrátt fyrir myrkrið, að kvenmaður
var að reyna að slíta sig úr j)rælatökum
kárimarms, er hélt henni fast að sér. 1 einu
stökki var ég kominn næstum því til pexrra,
og sjepti þá maðurimx, sem var auðsæilega
ragmenni, óðara stúlkunni. Hún var mjög
móð og néri höndunum samaxi af angist.
Mað-urinn tók á rás og komst frani hjá mér
og hvarf syo í myrkrimi.
„Hvað gengur að y'ður?“ spurði ég stúlk-
una og beygði mig um leið svo, að ég gæti
séð framan í hana. Ég, ..... ma'ðurinn, sem
allir kannast við að hafi. stálvilja og þekki
ekki af eigin reynzlu, hvað geðshræring er
( varð nú æstur af reiði og gremju gagnvart
manninum, ,sem hafði misboðið henni og
sem var nú genginn mér úr greipum, „Hvað
heíir komið fyrir?“ endurtók ég skjáifradd-
aður, j)vi að stúlkan yar engin önmvr en
sú, er með mér hafði ferðast frá Lardship
Lane stöðinni, og sem hafði svo ótrúlega, en
að því, er virtist, svo aigerlega, töfrað mig
með fegurð sinni.
„Fundum okkar hefir borið saman áður
í kvöld,“ sagði ég og tók ofan. ,,Ég hlýði
skipun yðar! Seg mér, á hvern hátt ég get ■
hjálpað yður og aðstoðað yður, og mun ég
gera alt, sem mér er unt, yðar vegna.“
Eiginlega furðaði mig á mínurn eigin orð-
um. En þannig geta kvenmenn töfrað; —
þvi hefði ég þó ekki sjálfur. trúað, ef ég
hefði ekki sjálfw reynt- það.
„Þér eruð mjög góður,“ sagði hún og
jrrýsti hönd sinni að hjarta sér, eins og hún
vildi kæfa innri æsingu. „Það var ef til vill
kjánalegt og hlægiiegt af mér að hljóða
upp, en “ hún híka'ði.
„En bvað hvað hefir komið fyrir?“
„O, ek'ki neitt," sagði hún pá, en aúðséð
var ]xó, að hún barðist við að pagga geðs-
hræringu, sem vildi brjótast út. með ofsa
og tryllingi. „Eiginlega er pað er pað
ekki neitt.“
„Þér titriö frá hvirfli til ylja,“ sagði ég.
„Komið nú með mér. Þér verðið að sjálf-
sögðu að leyfa mér að fylgja yður pangað,
sem ragmeimið, et tók til fótanna héðan og
slapp, nær-ekki í yður til jxess að misbjóða
yðuti í annað sinn.“ Ég taíaði af ákafa, sem
mér þó tókst að bæla niður að mestu, pví að
enn hafði ekki niinn meðfæddi viljakraftur
að fullu yfirgefið mig.
„Þér eruð ákaflega góöur,“ sagði hún hálf-
hikandi og eins og- dálítið feimnislega, er
mér, sýndist ekki uppgérðin ein. „Ég verð
að kannast við, að ég hefi hagað mér nvjög
bjánalega.“ Hún talaði hárrétla érisku-. Þó
-var dálítiJi útlendur hreimur í rödd hennar.