Alþýðublaðið - 14.08.1940, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 14. ágúst 19ítt
Kaupið bókiaa
Í’Í m $ •'/' t.-.
Hver var a@ hiæja?
og brosið með!
'Hver var al iilæja?
er bék, sem þér
þurfið að eignast.
MIÐVIKUDAGUR
Næturlæknir er Karl S. Jónas-
son, Sóleyjargötu 13, sími 3925.
Næturvörð hafa Reykjavíkur- og
Iðunnarapótek.
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: íslenzk söng-
lög.
20,00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan: Þættir úr
ferðasögum (V. Þ. G.).
21,00 Strokkvartett útvarpsins: Sí
gild smálög.
21,20 Hljómplötur: Harmonikulög.
3. flokkur.
f færkveldi vann Valur Fram
2:0 og Víkingur K.R. 2:1. í kvöld
er leikið í fyrsta flokki.
Skemmdarverk.
í fyrrinótt voru þau skemmdar-
verk unnin á Njálsgötu og Baróns-
stíg, að þrem bílum, sem þar stóðu,
var rennt af stað. Rákust þeir allir
á og skemmdust allmikið. Söku-
dólgarnir hafa enn ekki fundizt.
Æfintýrið á Hawai
heitir fjörug dans og söngva-
mynd, sem Gamla Bíó sýnir í
fyrsta sinn í kvöld. Bing Crosby
leikur og syngur aðalhlutverkið,
og er það næg trygging fyrir
myndinni.
íslandsmótið
heldur áfram á morgun. Keppa
þá Fram og Valur og má búast við
léttum og góðum leik.
Gunnar Pálsson
tenórsöngvari efnir til hljóm-
leika í Gamla Bíó næstkomandi
föstudagskvöld, kl. 7,15 í Gamla
Bíó. Við hljóðfærið verður Páll ís-
ólfsson. Á söngskránni verða ensk-
ir, amerískir og íslenzkir söngvar.
Skipsbruni.
Síðdegis í gær kviknaði í vél-
skipinu Sævar á Raufarhöfn. Tókst
fljótlega að slökkva eldinn, en ekki
tókst að koma í veg fyrir að há-
setaklefinn bryrini nokkuð að inn-
an. Einn maður svaf í klefanum,
er eldurinn kom upp, en vaknaði
og komst upp ómeiddur að mestu,
nema hvað hann brenndist lítils-
háttar á hendi. Sumir skipverja
misstu öll föt sín við brunann.
ERINDI LANDLÆKNIS
Frh. af 1. síðu.
læknis, sem ráða má í, að fróð-
leikur þessi sé hafður eftir.
Ég beini því þess vegna mjög
eindregið til yðar, herra saka-
dómari, að þér gerið þegar ráð-
stafanir til, að greinarhöfund-
urinn staðfesti þessi ummæli
sín fyrir rétti, ef hann ‘ treystir
sér til, enda geri hann þá frek-
ari grein fyrir vitneskju sinni
hér að lútandi og nefni heimild-
ir sínar. Ef framburður hans
leiðir til þess, að ástæða sé til
að ætla, að hér sé um glæpsam-
legt athæfi fleiri eða færri
manna að ræða, fer ég fram á,
að þér rannsakið málið ýtar-
lega og komið fram ábyrgð á
hendur þeim, er sekir kunna að
reynast. Komi hins vegar í ljós,
að ummæli þessi séu úr lausu
lofti gripin, vænti ég, að grein-
arhöfundurinn verði látinn sæta
þeirri ábyrgð fyrir, sem efni
kunna aS standa til.
Vilm. Jónsson
(sign.)
Til sakadómara,
Reykjavík.“
BYGGINGAR BRETA
Frh. af í. síðu.
Á einum stað hófu 40 menn,
þar af 20 verkamenn, 10 trésmiðir
og 10 múrarar, vinnu. Á öðrum
stað byrjuðu 10 verkamenn. Á
föstudag verður byrjað á þriðja
staðnum, og undir helgina fara
40 menn á enn einn stað í bygg-
ingavinnu.
Vinnan er öll framkvæmd í
tímavinnu, og er öllum mönnun-
um borgaður taxti. Vinnan er til
að byrja meÖ aðallega gröftur, en
siðan trésmíði og múrverk.
Skipið var með lullfermi af ný-
veiddri síld. Var henni skipað á
land í nótt. Talið er, að eldurinn
hafi kviknað út frá ofni.
Þjéðverjir bpjaðir
að skjóta af laai-
drægnm fallbyssnm
yfir Ermarsnnd?
FREGNIR hafa verið birtar
um að Þjóðverjar hafi skot-
ið af langdrægum fallbyssum,
sem þeir hafa komið fyrir á
Frakklandsströnidum, á staði á
suðurströnd Englands.
Þessar fregnir hafa ekld verið
staðfestar í Bretlandi enn sem
komið er. Hins vegar er það
kunnugt, að allmiklar skemmdir
urðu á nokkrum húsum af völd-
um sprengikúlna eða fallbyssu-
kúlna á suðurströndinni, og urðu
menn ekki varir við neinar flug-
vélar, þegar þetta gerðist.
ttðlskn áblanpi á
aðalvarnarstððvar
Breta í Brezka So
maliiandi hrnndið
SÍÐDEGIS I GÆR bárust
fregnir am það frá Kairo,
að ítalski herinn í Brezka So-
malilandi hafi gert mikið áhlaup
á aðalvarnarstöðvar Breta í
f jallaskörðunum, sem ítalir verða
að ná á sitt vaid, til þess að geta
haldið áfram sókninni til Berbera.
Áhlaupi ítala var hrundið, þött
þeir hefðu margar flugvélar iiði
síniu til stuðnings.
Hófu Bretar skothríð af fall-
byssum, vélbyssum og rifflum,
og urðu ítalir að láta undan síga.
Fótgöngulið Breta skaut niður
stóra ítalska sprengjuflugvél.
HaOAWIL® BIO fM
Æfintýrið á
Hawaii
— WAIKKI WEDDING —
Amerísk söng- og gaman-
mynd. Aðalhlutverk leika
Bing Crosby,
Shirley Ross og
Martha Raye.
Sýnd klukkan 7 og 9.
n NYJA BIO HS
Hin sanna
fórnfýsi.
Aðalhlutverkin leika:
Claude Rains,
Fay Bainter,
Jackie Cooper og
Bonita Granville.
Aukamynd:
TALMYNDAFRÉTTIR.
LOFTORUSTURNAR í GÆR
Flh. af I. síðu.
um 500 þýzkar flugvélar hafi
samtals tekið þátt í loftárásun-
um.
Aðalárásir þýzku flugvélanna
voru þrjár, á Southampton og
staði á Kentsröndinni.
Mótspyrnan var öflug, en
nokkrar flugvélar komust þó yf-
ir Southampton. Varð nokkurt
manntjón og eldur kom upp á
nokkrum stöðum, en var fljót-
lega slökktur. Manntjón varð
einnig á þremur flugstöðvum,
sem árásir voru gerðar á. í loft-
orústunni yfir Southampton
voru skotnar niður 22 þýzkar
flugvélar, þar af skaut sami
flugvélaflokkurinn niðúr 9 á að-
eins fáeinum mínútum. Fransk-
ir flugmenn, sem börðust með
Bretum, skutu af hinum frægu
75 mm. hríðskotabyssum á flug-
vélarnar, og hröþuðu tvær til
jarðar fyíir þeirri skothríð.
í loftárásum á Midlands í
gærkveldi varð nokkurt tjón,
aðallega í tveimur borgum.
TilkpniDgar Þjöðverja.
Tilkynningar Þjóðverja um
loftorusturnar í gær eru. eins
og áður mjög á annan veg en
Breta. Segjast þeir hafa unnið í
þeim einn sinn mesta sigur og
skotið niður samtals 96 brezkar
flugvélar við England og íToft-
árásum Breta á meginlandið, en
aðeins misst 24 sjálfir.
Segja Þjóðverjar, að Bretar
hafi gert tvær miklar loftárásir
á Álaborg á Jóflandi og misst í
þeim 16 flugvélar af 23, sem
alls hefðú tekið þátt í árásunum.
Bretar segja um þessar tilkynn-
íngar Þjóðverja, að þær muni
með upplognum sigurfregnum
eiga að friða fólkið á Þýzka-
landi, sem ekki fái enn að he.yra
neitt um hina margboðuðu innrás
á England, enda þótt fyrir löngu
væri búið að lýsa því yfir, að
henni og þar með stríðinu ætti
að vera lokið á rnorgun, þ, 15.
ágúst.
NEFTÓBAK.
Vanti yður neftóbak, lítið inn.
Verzlunin
Fischerssund 3.
fflnn Sakamálasaga eMir Seamark
Vagninn hélt áfram spottakoin. Það var ekki skyn-
samlegt að halda áfram að aka á eftir manninum,
fyrst hann var búinn að segja þeim til vegar til
Nelw Kent Rood. Svo beygði vagninn til vinstri og
bílstjórinn fór út og lyfti upp vélarskerminum, eins
og hann þyrfti að gera við lítilsháttar vélarbiiun.
Þeir sátu þögulir inni í bílnum og biðu eftir Dain.
En Dain toom ekki. Allar tekjur sínar hafði hann
öðlast á þann hátt að vera fljótur að leggja saman
tvo og tvo. Ekillinn hafði verið um of athugull með-
an hann var að spyrja Dain til vegar, og lögreglu-
imennirnir höfðu gert sér ofmikið far um að láta
bílínn líta þannig út, seim hann væri venjulegur fólks-
flutningabifreið. Dain áttaði sig strax á því, að þetta
hlyti að vera dulbúinn lögregfubíll, og hann þurfti
ekki að spyrja neinn að því að hverjum lögreglan
væri að leita.
iOg um leið og bíilinn var horfinn fyrir hornið og
hafði numið staðar snérist Dain á hæli og1 hraðaði
sér til baka eftir Kingsway.
— Hvað á ég nú að taka til bragðs, hugsaði hann.
Bíllinn myndi koma aftur eftir hálfa mínútu, ef Dain
kæmi ekki fyrir hornið eins og lögreglumennirnir
höfðu búist við. Átti hann að flýta sér aftur til skrif-
stofu sinnar. Þeir myndu sjá, hvar hann færi inn.
Þ Hinum megin vegarins, rétt á undan Dain, rann
bíli uppi við gangstéttina. Dáin tók til fótanrta og
kallaði á bílstjórann að nema staðar. Vagninn stanzaði
og þrír menn stigu út úr honum. Dain kallaði aftur
og nú veitti bílstjórinn honum eftirtekt. Hann varð
undrandi á svipinn og sagði við Dain.
— Eitthvað iiggur yður nú á, herra minn.
Dain fékk manninum pundsseðil, stökk inn í bílinn
og sagði:
— Já, mér bráðliggur á. Kannist þér við Greydene,
stóra, gráa húsið við Highgate veginn.
— Já, þáð held ég.
— Akið þér þ áí loftinu þangað.
Dain leit út um glugga bílsins og sá, að lögreglu-
bíllinn var að koma fyrir hornið, ög að bílstjórinn
hafði komið auga á hann.
Bílstjórinn setti bílinn af stað. Hann hafði ekki
oft fengið pundsseðil fyrir smávegis ökuferð og hann
var staðráðinn í að vinna ærlega fyrir seðlinum.
Dain hafði nú hraðann á. Hann snaraði sér úr
írakkanum og fleygði honum í aftursætið. Sv>o opnaði
hann bílhurðina hinum megin, fór út og stökk út á
götuna og skýldi sér við húshorn eitt. Allt þetta
hafði farið fram með þvílíkum hraða, að bístjórinn
hafði ekki hugmynd um annað en að farþeginn sæti
ennþá í bílnum.
Lögreglubillinn var nú um 60 metrum á eftir far-
þegabílnum. Þeir, sem í lögregiubílnum voru, veittu
því ekki athygli, þegar Dain stökk út úr bílnum, og
inú hófst hinn grimmasti eltingaleikur, sem ekki tók
tenda fyrr en við húsið Greyden við Highgateveginn.
Þar nam eki(linn allt í einu staðar og leit aftur, til
Þþess að tilkynna farþeganum, að nú væru þeir komn-
ir á leiðarenda.
En honum brá ekki lítið í blún, er hann varð þess
var, að enginn var í bílnum.
Á augabragði var hann stokkinn út úr bílnum, búinn
að rífa upp hurðina að aftursætunum og litaðist þar
um. Hann var svo ruglaður, að ha-nn vissi ekkert
hVaðan á sig stóð veðrið. Hann sá aðeins frakka
farþegans í aftursætinu, en hvérgi manninin sjálfan.
— Hváð er nú um áð vera, tautaði manngármUrinn
og starði á pundsseðilinn, sem hann hélt á í hendinni.
— Hvað gengur á? var spurt strangri rödd, sem
hljómaði fremur ómjúklega í eyrum hans. Hann sneri
sér hvatlega við og horfði á þann, sem hafði ávaípað
hann.
— Hann er farinn.
— Hver er farinn?
— Maðurinn, sem bað mig að aka með sig til
Greydéne. Hann er ekki í vagninum. Hanin er farinn,
Og samt var hann búinn að borga mér fargjaldið.
Lögrpglumaðurinn fór inn í vagninn og tók frakk-
ann í sinar vörzlur.
.— Hvað á þetta að þýða? spurði bílstjórinn hastur.
— Hafið yður hægan, góði maður, sagði lögreglu-
maðurinn, — annars getur farið illa fyrir yður.
— Ó, afsakið, herra, sagði bílstjórinn aUðmjúkur,
sem nú fyrst tók eftir því, að það var lögreglumaður,
sem hafði ávarpað hann. — Ég sé, að þetta er einn
ar ðtlunum i'rá Sootland Yard. Svo steinþagnaði hann.
Inni í húsinu Greydene sat Delbury og ræd'di við
frú Lyall. Hann hafði komið auga á vagninn óg
kom nú út. Hann skipti fáeinum orðum við lögxeglu-
foringjann. Hann varð mjög gramur, þegar hamn frétti
hvérnig komið var, en áttaði sig fljótlega og gaf því
næst ákveðnar fyrirskipanir.
— Þið skuluð fara aftur til Kingsway, sagði hann.
— Og farið ekki þaðan fyrr en þið hafið fundið hann.
Það er enginn vafi á því, að hann felur sig einhvers