Alþýðublaðið - 14.04.1920, Blaðsíða 4
4
A LÞÝÐUBLAÐIÐ
Fiskvinna.
Nokkrar stúlkur geta fengið vinnu við fiskverk-
un. Vinnan byrjar nú þegar.
H. P. Duus.
Notið íslenzkar Yörur.
„Seros“ sápan er bezt.
Kaupmertri og kaupfélög
seljið viðskiftamönnum yðar íslenzka sápu.
Fæst í heildsölu hjá
Sigurjóni Péturssyni
Hafnarstræti 18.
Simi 137 og 837.
Slmnefní: Net.
f*eir sem ætla að iáta leggja
Rafm.leiðslur í hús sín í tíma
ættu að snúa sér sem fyrst til
cTCalíóérs Stuðmunóssonar & @o
Rafvirkjafétags.
Eankastræti 7. Simar: 547 og 815.
TCoti koBBHgir.
Eftir Upton Sinclair.
Önnur bók:
Þrœlar Kola konungs.
(Frh.).
Jú, jú, eg get sagt það með
sanni, að eg óska innilega, að
há«kólinn væri búinn áð heimta
yður aftur*. Því næst bætti hann
við, vegna þess að viðfeldni Halls
freistaði, hans: „Haldið þér annars
ekki, að þér hafið fengið nóga
þekkingu í þessum útúrdúr?”
„Nærri því*, sagði Hallur. „Það
vantir bara eitt — og einmitt
hið áriðame ta, að því er virðist.
Eg er nú búinn að átta mig á
aðferðum ykkar, eg hefi séð stórt
félag hindra það, að verkamenn
þess gangi í félagsskap. Gg sé
það halda þeim í þrældómsfjötr-
um. Það, sem eg nú á eftir að
gera, er að finna, hvað sé merg-
urinn málsins*.
„Hvað eigið þér við?*
„Þér vitið eins vel og eg, að
bardaginn stendur um kolin.
Hversu mikið á að ganga til verka-
mannanna og hversu mikið til
félagsins? Það sem eg vil, er að
mæla i dölum og skildingum, hve
mikils virði þrælahaldið er fyrir
félagið fjárhagslega. Tölur þessar
eru, hverja stund eftir aðra, rit-
aðar app þarna inni í vogarskýl-
inu — því er það, að eg svo á-
kaft sækist eftir þvf, að komast
þangað*.
Eftirlitsmaðurinn afréð alt í einu
að nú gæti verið nóg komið, af
þessu kumpánalega skrafi. Hann
stóð á fætur, til þess að slá botn-
inn í það. „Ef þér hafið ekkert á
móti því", sagði hann, „skulum
við snúa okkur að .viðskiftunuml*
XIX.
Jeff Cotton gekk yfir gólfið og
til baka aftur og staðnæmdist
frammi fyrir Halli. Hann var með
hendurnar í vösunum og atvinna
hans hafði gert hann eihkennilega
hötðinglegan útlits. Hann er skratt-
ans fallegur, hugsaði Hallur —
þrátt fyrir iiimannlega munninn
og merkin eftir bflífi hans.
„Ungi maður*, hóf hann máls,
„eg veit ekki hver þér eruð, en
þér eruð skynugur og skarpur
piltur. Lfka eruð þér hugrakkur,
og’ eg játa það, að eg dáist að
yður. Þess vegna ætla eg að láta
málið falla niður og lofa yður
að hverfa aftur og Ijúka þessu eina
ári við Háskólann*.
Hallur íhugaði bros eftirlits-
mannsins. „Cotton*, sagði hann
loksins, „skýrið nánar fyrir mér
uppástungu yðar. Eg á ekki að
segja, að eg hafi tekið við mút-
um?“
„Nei, þér losnið við það*.
„Og þið varpið mér ekki í
fangelsi?*
„Nei það hefir aldrei verið ætl-
un okkar. Þ&ð sagði eg að eins
til þess. að reyna að hræða yður.
Eg krefst þess, að þér verðið á
braut, og látið verkamenn vora
þar með fá tækifæri til að gleyma
þessari sögu*.
Agætur írakki, með
loðfeldi, jacket, sportjakki til
sölu og sýnis á afgr. Alþbl.
Ritstjóri og ábyrgöarmaður:
ólafnr Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.