Alþýðublaðið - 24.09.1940, Blaðsíða 2
Matarsíld.
Síldarútvegsnefnd hefir ákveðið að hafa matar-
síld á boðstólum fyrir almenning, í smáum ílát-
um, kútum, sem innihalda % úr venjulegri síld-
artunnu.
Síldin fæst hjá nefndinni á Siglufirði, en hér í
Reykjavík önnumst vér sölu hennar fyrir nefnd-
arinnar hönd. Er nokkuð af síldinni komið hing-
að á staðinn og getur afhending því byrjað nú
þegar.
Verðið er kr. 20,00 fyrir hvern kút, staðgreiðsla.
Umbúðirnar verða keyptar aftur séu þær hreinar
og óskemmdar fyrir kr. 2,50 hvern kút.
Leiðarvísir um geymslu síldarinnar fylgir hverj-
um kút.
SLÁTURFÉLAG SUÐURLANDS
Sími 1249.
Ræða Bretakonungs;
England verður allt-
af virkl frelsisins.
----->----
Þó að veggir Lundúnaborgar hrynji,
mun andi íbúa hennar lifa.
-----♦—---
GEORG BRETAKONUNGUR flutti útvarpsræðu síðdegis í
gær. Ræðuna flutti hann í Buckinghamhöll ög beindi hann
orðum sínum til Lundúnabúa, en einnig til allra þeirra, í borgum
,og þorpum landsins, sem eiga við hörmungar loftárásanna að búa.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
ÞRIÐJUBAGUR M. SBPT. 194»
Otrílegt brask me
.. ♦----
Einsfaka menn kanpa upp birgðir t
að reyna að selja brezka setuiiðinu.
-----♦-----
Yfirlýsing frá brezku sendiherraskrifstofunni.
D RJALÆÐISKENNT BRASK hefir gengið hér í bæn-^
um undanfarna daga með kartöflur. Eins og kunnugt
er, varð uppskeran nú miklum mun minni en hún varð í
fyrra, svo að fyrirsjáanlegt er, að við höfum ekki kartöflur
aflögu.
En einstaka framleiðendur, og auk þess allskonar braskarar
hafa á einhvern hátt komizt á snoðir um það, að brezka setu-
liðið vanhagaði um kartöflur og að hægt væri að selja því þessa
nauðsynlegu fæðutegund með uppsprengdu verði.
Þetta hefir orðið til þess, í fyrsta lagi, að framleiðendur
hafa reynt að selja setuliðinu kartöflur, og í öðru Iagi, að
einstaka braskarar hafa reynt að kaupa upp birgðir af kart-
öflum til þess síðan að selja þær setuliðinu. Hefir Alþýðu-
blaðið sannar fregnir af því, að innkaupaforingjar setuliðs-
ins hafa ekki haft frið undanfarna daga fyrir þessum
bröskurum.
í ræðu sinni vék konungur
að heimsóknum sínum og
drottningarinnar til þeirra, sem
dveljast í sjúkrahúsum vegna
afleiðinga loftárása, og til
þeirra, sem misst hafa allt af
þeirra völdum. Lofaði hann
fólkið fyrir þrek, hugrekki og
trúnað við málstaðinn, sem
barizt væri fyrir.
Þá ræddi konungur um störf
hjálparsveitanna, sem þegar
hefðu sýnt það, að þær ættu
sama lof skilið og þeir, sem
verja landið með vopnum, og
hefðu eins og þeir unnið glæsi-
leg afrek, sem verð væri mik-
illar viðurkenningar.
Konungur minntist líka á
hina miklu samúð, sem brezka
þjóðin nyti í baráttu sinni, og
' gat sérstaklega hjálparinnar
frá Bandaríkj unum, brezku
samveldislöndunum og nýlend-
unum, og bandamönnum Breta,
en í öllu þessu væri mikil
hvatning.
Hann talaði um London sem
hina miklu höfuðborg alls
Bretaveldis og á henni bitnaði
nú höfuðárás óvinanna. íbúar
Lundúnaborgar yrðu stöðugt
fyrir grimmilegum loftárásum
og kvaðst konungur, á þessari
stunjdu, vilja votta þeim öllum
hjartanlega samúð sína og
drottningarinnar.
Hann minntist einnig verka-
mannanna, sem, þrátt fyrir .all-
ar hættur, vinna að staðaldri
að framleiðslu þess, sem her,
flugher og floti þurfa, til þess
að unpt sé að verja landið.
Er við lítum í kringum oss á
þessum reynslutímum, sagði
konungur, í höfuðborg vorri,
sannfærumst vér um, að það
eru ekki borgarveggirnir, sem
mest á veltur, heldur andi
fólksins, og þótt veggir Lund-
únaborgar hrynji, mun sá
andi, sem nú ríkir meðal íbúa
hennar, lifa áfram, andi harðá-
kveðinna, óbugaðra manna. —
Fagrar byggingar og hús hinna
snauðu hafa verið skotin í rúst-
ir, en England líður aldrei und-
ir lok. England verður alltaf
til — England verður alltaf
virki frelsisins.
Konungur vottaði samúð
sína foreldrum barnanna, sem
fórust, er farþegaskipinu var
sökkt á leið til Kanada, og kvað
hann það vera óræka sönnun
þess, hverskonar öfl það væru,
sem við væri barizt. Konungur
kvað við miklar hörmungar að
stríða og þær kynnu að verða
ennþá meiri. Kaldur og harður
vetur væri framundan, en á
eftir vetri kæmi vor, og á eftir
hörmungunum sigur.
Laxfoss
fer til Vestmannaeyja á morg-
un kl. 10 s.d. Flutningi veitt
móttaka til kl. 6.
Reiðhjólaviðgcrðir eru fljót-
ast og bezt af headi leystar í
Reiðhjóíasmiðjunni Þór, Veltu-
DRENGJAFÖTIN
frá Spörtu, Laugavegi 10.
Þetta hefir líka haft það í för
með sér, að kartöflur hafa hækk-
að gífurlega í verði. Hafa til
dæmis einstaka framleiðendur,
meðal annars einn mjög stör
framleiðandi, rifið kartöflurnar
Upp ur görðunum, sent þær með
niold og öliu saman til Sölusam-
bands garðyrkjumanna fyrir 37 i'
kr. tn., er síðan hefir selt þær
setuliðinu fyrir verð, sem Alþýðu-
blaðinu er enn ekki kunnugt um.
Þá er vitað, að Korpúlfsstaða-
búið hefir lagt á það mikla á-
herzlu, að geta selt setuliðinu
sem mest af uppskeru sinni.
Hefir það bú nú selt setuliðinu
200 poka, en mun nú ekki fá að
selja því meira. Þetta sama bú
seldi einni stofnun hér í bænjum
100 poka af kartöflum fyrír 2500
krönur! Sama magn af kartöflum
keypti sama stofnun í fyrra af
sa;ma búi fyrir 900 krónurl Menn
g'feta gert sér verðið í hugarlund
nú. Þarna fékk búið 25 krönur
fyrir pokann!
Einstaka kaupmenn hafa skýrt
viðskiptamönnum sínum svo frá,
að þeir hefðu engar kartöflur og
gætu ekki fengið þær. Má vera
aði svo sé ástatt um marga smá-
sala, en það er líka fullvíst, að
ýmsixi braskarar hafa reynt und-
anfarna daga að safna sér byrgð-
timi af þessari nauðsynlegu vöru-
tegund með það fyrir augum að
okra á henni stórlega síðar rneir,
þegar sfcortiurinn færi að sverfa
að.
Nýlega réðist blað kommúnista
fiér i bænum á brezka setuliðið
fyrir það, að það ætiaði að éta
okkur út á gaddinn. Skýrði blað-
ið frá því, að það reyndi að
fá keyptar allar þær kartöflur,
sem það gæti komizt yfir, og biði
langtum hærra verð fyrir þær
en hér gengi.
Sannleikurimi í málinu er
þessi:
Snemma í þessum mánuði
sneru hernaðaryfirvöldin sér til
ríkisstjórnarimiar iog spurðust
fyrir úm það, hvort hægt myndi
að fá keypt eitthvað af fæðu-
tegundum hér, án þess að það
yrði Islendingum sjálfum baga-
legt. í sambandi við þetta var
minnst á kartöflur. Brezki sendi-
herrann skrifaði utanTÍkismála-
ráðherra um þetta mál, en siðan
var þvi vísað til viðskiptamála-
ráðherra.
17. þessa mánaðar hafðl inn-
kaupaboringi frá hernum samtal
við viðskiptamálaráðherra um
máljð. Skýrði viðskiptamálaráð-
herra honum frá því, að ekki
væru neinar líkur til þess, að
við myndum hafa kartöfLur af-
lögu. Ef svo væri, skyldi inn-
kaupafioringinn spyrjast fyrir um
það hjá Grænmetisverzlun ríkis-
ins. Brezka sendiráðið hér mót-
mælir því, að nokkur innkaup
á kartöflum hafi verið gerð síðan
: þettá var.
1 tilkynnin,gu, sem sendiráðið
hefir sent til blaðanna, ségir enn-
fremur: /
„Brezku hernaðaryfirvöldin
hafa alltaf forðast það, að skapa
erfiÖLeika meðal IsLendinga með
því að kaupa upp fæðutegundir,
sem þá gæti sjálfa vanhagað um
Allar nauðsynjar, sem lierinn
þarf, og hann getur ekki fengið
hér að bagalausu, munu fram-
vegis, eins og hingað til, verða
Þannig Liggur í þessu máli öllu,
fluttar að frá Englandi.“
en það hefir verið mjög mikiÖ
umræðuefni meðal manna síðustu
dagana.
Það, sem er vítaverðast í sam-
bandi við það, er brask einstakra
manna með þessa bráðnauðsyn-
legu fæðutegund.
Gott
slátur
fæst aðeins ef notað er
íslenskt
rúgmjðl
frá
Stutt samtal við 85
ára afmætisbarn.
Arni Jónsson Lindargötn 21.
f t
Árni Jónsson. *
T GÆRKVÖLDI heimsötti ég
Áma Jönsson,. að Lindargötu
21. Ég hafði aldrei séð hann áð-
ur ©g hitti hann standandi upp
vfð .vegg. Þar lá hann fram á
hendur sínar og horfði yfir speg-
ilslétta höfnina, upp á Kjalanness.
Hann var með skyggnishúfu, með
„glansandi“ skygni (kasket), eins
og ungir sjómenn höfðu margir
fyrir mörgum árum.
— Þú ert 85 ára á morgun?
„Já, það er víst, en ég finn
ekki öll þessi ár. Ævin hefir
liðið mjög fi/ótt. Hún líður víst
fljótt hjá þeim, sem vinna mikíð.
Ég vinn enri; gekk að slætti í
sumar“.
— Þú horfir upp á Kjalarness?
„Já, hugurinn er oft þar. Ég
fæddist þar og ólst upp, bjó og
og baslaði þar í 75 ár, stundaði
sjósókn á árabátum — og yf-ir-
leitt alla vinnu. — Grún.d, þar
scm ég fæddist hefir nú verið í
eyði í 60 ár. En cg hjó að Út-
Itoti og Vallá i 50 ár samfleytt".
Árni lítur út eins og sextugur
maður. . i
— Hvernig':stendur á því að þú
berð elliná svona vel ?
„Þaö er vist af þvi að oftast
hefi ég haldið jafnvæginu. Ég
hefi aldrei látið mikinn. Alltaf
verið léttlyndur og svo hefir vinn
an verið mér holl næring. Þá
lífss.peki ættu sem flestir að til-
einka sér. — Nú er ég kominn
hingað til sönar míns Jóhanns
iog hér líður mér vel. Annars
hygg ég að ég væri enn upp, á
Kjalarnesi við hokur, ef ég hefði
ekki misst konuna mina. Það eru ,
mikil viðbrigði að missa ástvin
sinn eftir langar samvistir".
Árni Jónsson er freinur lágur
vexti, ákaflega liðlegur á að líta
iog. léttur í spori eins og ungur
miaður. Ándlitssvipurinn og allar
hreyfingarnar bera vott u;m starf
og strit —- en sízt af öllu, elli.
. Enginn, sem.sér hann, getur trú-
að. því að hann sé í dag íiáíf
níræöuri.
vsv.
Útbreiðið Álþýðublaðið.