Alþýðublaðið - 25.09.1940, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 25. Sept. 194«
Hver var að hlæja? Kaupið bókina ALÞYÐUBLAÐIÐ Hver var að hlæja? er bók, sem þér
og brosið með! ÆmMEmT & MM v Ss'MAÆm&M þurfið að eignast.
OAMLA BIO
Endnrfindir
NYIA BJ©
MIÐVIKUDAGUR
Næturlæknir er Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, sími 2234.
Naeturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVA'RPIÐ:
19’30 Hljómplötur: íslenzkir
söngvarar.
20,00 Fréttir.
20,30 Útvarpssagan; Þættir úr
ferðasögum (V. Þ. G.).
21,00 Strokkvartett útvrapsins:
Sígild smálög.
21.20 Hljómplötur: Harmoniku-
lög.
21,45 Fréttir. Dagskrárlok.
Haustfermingarbörn
eru beðin að koma til viðtals í
dómkirkjuna í þessari viku sem
hér segir: Til séra Friðriks Hall-
grímssonar fimmtudag. Til séra
Bjarna Jónssonar föstudag. Báða
dagana kl. 5 sðídegis.
Haustfermingarbörn
séra Árna Sigurðssonar eru
beðin að koma til viðtals í frí-
kirkjuna á föstudaginn kl. 5 síðd.
Deila hljóðfæraleikara.
Að gefnu tilefni skal það tekið
fram, að hljóðfæraleikarar standa
ekki í neinni deilu við Iðnó eða
Ingólfskaffi. Þessi tvö samkomu-
hús hafa tjáð sig fús til að semja
við félag þeirra.
Dýraverndarinn,
septemberheftið, er kominn út.
Efni: „Rekstrar oeg réttastörf"
eftir Grím S. Norðdahl. „Fjár-
rekstrarnir í haust.“ „Kisi mundi
velgerðir og vináttu“, eftir Jón
Pálsson. „Aflífun sauðfjár" o. fl.
Af tilefni
sjötugsafmælis Krístjáns X.
konungs, verður haldin hátíða-
guðsþjónusta í dómkirkjunni á
morgun kl. 1 að tilhlutun ríkis-
stjórnarinnar.
Sveinn Sigurðsson
verkamaður, Langeyrarvegi 12,
Hafnarfirði, er sjötugur í dag.
Steinunn Jónsdóttir
frá Höfða, Austurgötu 26, Hafn-
arfirði, er 91 árs í dag.
Sölufélag garðyrkjumanna
biður þess getið í sambandi við
greinina í Alþýðublaðinu í gær
um kartöflubraskið, að það hafi
ekki selt brezka : ' .uiðinu neinar
kartöflur, né yíirieitt átt nokkur
viðskipti við það.
Afmæli Kristjáns konungs.
í tilefni af 70 ára afmæli Kristj-
áns konungs tekur danski sendi-
herrann, de Fontany, og frú hans
móti heimsóknum á morgun.
Alþýðuflokksfélag Reykjavíkur
heldur fund í kvöld í Iðnó. Mörg
áríðandi mál eru á dagskrá. Félag-
eru beðnir að fjölmenna.
Þfzkir herflutiiigar
yflr Fiiilaid.
Til og frá Norður-Noreoi.
TILKYNNT hefir verið í
í Helsingfors, að sam-
komulag hafi náðst milli Þjóð-
verja og Finna, þess efnis, að
Þjóðverjum verði leyft að
senda herlið um Finnland til
Norður-Noregs, svo og birgðir.
Þau skilyrði eru sögð hafa verið
sett, að aðeins megi flytja her-
lið, sem fer heim til Þýzkalands
í leyfi, eða kemur þaðan úr
heimferðarleyfi, og Finnar hafa
rétt til þess að hafa eftirlit með
þessum flutningum, sem ekki
eiga að fara fram, nema sér-
stakar ástæður séu fyrir hndi.
Þegar í gærkveldi fóru Þjóð-
verjar að setja lið á land í Vasla
á Finnlandi.
Fregnir u,m samkomulagið kom
finnsku þjóðinni mjög á óvænt.
— 1 London er leidd athygli að
því, að með því að fá mot af
þessari leið, leggja Þjóðverjar lið
,sitt í rninni hættu, auk þess sém
levðin er styttri en leiðin Um Oslo.
Hafa Þjó'ðverjar beðið mikið tjón
við herflutninga sína um Oslo, >og
er þess skemmst að minnast, að
það var staðfest opinberlega, að
þýzku herflutningaskipi á leið til
Noregs með; 4000 hermenn, hefði
verið sökkt við Danmerkurstrend-
u.r, og komust aðeins 100 af, að
því er ætlað er.
ÁSTANDIÐ I ENGLANDI
Frh. af 1. síðu.
minnast á samkvæmt dálítið
broslegum íslenzkum lögum.
Það var því eðlilegt að Alþýðu-
blaðið hefði tal af skipverjum.
Það náði tali af loftskeyta-
manninum á skipinu um leið
og það lagðist hér að hafnar-
bakkanum.
„Ég verð að segja það, að
skemmdir voru ákaflega litlar
í Liverpool í samanburði við öll
lætin,“ segir loftskeytamaður-
inn. „Loftárásarmerki voru
gefin flestar nætur og ólætin
voru mikil. Skenamdir á hafn-
armannvirkjum voru sáralitlar
og eins á borginni. Hins vegar
virtist árásunum sérstaklega
beint að höfninni, þó að árang-
urinn væri ekki mikill. Ég vissi
aðeins um eitt einasta skip, sem
laskaðist svolítið af sprengju,
sem féll skammt frá því.
Engin sprengja féll á okkar
■ skip, en eitt sinn féll sprengja
um 100 metra frá okkur. Hins
vegar féllu brot úr kúlum loft-
varnabyssanna allt í kringum
okkur og á þilfarið, en þær
sökuðu okkur'ekki. Hins vegar
geta þessar kúlur verið ha&ttu-
legar. Þær munu meira að segja
geta farið gegnum þrjú þilför.
Við fengum að vera í landi
til kl. IOV2 að kvöldi. Ef loft-
varnamerki var gefið á þessum
tíma, urðum við að d^elja í
loftvarnabyrgjum og fengum
ekki að fara um borð meðan á
árásunum stóð. — Eitt sinn sá-
um við eina flugvél skotna nið-
ur. — íbúarnir í Liverpool sýna
dásamlega ró og kjark.“
— Hvernig gekk ferðin
heim?
„Hún gekk ágætlega. Við
vorum tvisvar sinnum stöðvað-
ir. Á leiðinni sáum við tvo
björgunarbáta, annar var tóm-
ur, í hinum var eitt lík.“
Útbreiðið Alþýðublaðið,
^ (BRIEF ECSTASY.)
Ensk afbragðskvikmynd.
Aðalhlutverkin leika:
Paul Lukas,
Hugh Williams,
Linden Traven.
Allir erlendir listdómarar
hrósa þessari framúrskar-
andi mynd.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Destry sberst i lelklnn
(DESTRY RIDES AGAIN.)
Amerísk stórmynd frá
Universal Film, er alls
staðar hefir hlotið feikna
vinsældir og hrifningu.
Aðalhlutverkin leika:
Max-lene Dietrich,
James Stewart
og skopleikarinn frægi
Miseha Auer.
Börn fá ekki aðgang.
INÖKÍNA
Frh. af 1. síðu.
dæma heldur bardögum þar á-
fram, >og hafa hersveitir Frakka
ékki sinnt tiimælum ríkisstjórans
um a'ð skjóta ekki á Japani, nema
þeir geri árásir á Frakka þar
eystra.
*Domeifréttastofan segir, að
manntjón Japana við Dong-Dong
hafi veri'ð 100 fallnlr og særðir.
Baidarikin biða Irebarl
npplfsinga að austan.
Cordell Hull, utanríkismála-
ráðherra Bandaríkjanna, skýrði
blaðamönnum frá því í gær-
kveldi, að Bandaríkjastjórn
biði frekari upplýsinga frá
Franska Indókína, áður en hún
hefðist nokkuð frekara að. Hull
neitaði að svara því, hvort
Bandaríkin myndu veita Frökk
um í Indókína lið, ef Japanir
réðust á þá.
ÁRÁSIN Á DAKAR
Frh. af 1. sí'ðu,
og treysta aðstöðu sína að öðru
leyti. Áformuðu Þjóðverjar að
hefja flugfeí'ðir. yfir Suður-Átlants
haf, og nota Dakar sem endastöð.
í blöðum Bandaríkjanna erekki
minna rætt um það, sem nú er að
gerast við Dakar, en í Bretlaindi..
„Niew York Times“ segir, að
Þjóðverjar etji Frökkum saman
til þess að þeir berjist iunbyrðis,
pg lætur í ljós von um, að sá
harmleikur standi ekki lengi, en
New York Herald Tribune" seg-
ir, að þegar sé foomið til borgara-
styrjakiar.
Til marits um það hversu Vichy
stjórnin óttast De Gauile-hreif-
inguna, er það, að fyrirskipað
er að taka höndum alla stuðn-
mgsmenn De Gaulle eða þá, sem
láta í ijós samúð með bonum,
og verða þeir, sem slíkum sök-
eru bornir, leiddir fyrir herríétfr
ínnan 48 klukkustunda og skotn-
ir, ef þeir reynast sekir.
Endurfundir,
myndin, sem Gamla Bíó sýnir
um þessar mundir, er ensk og
prýðilega gerð. Efni hennar er
mjög hugðnæmt og leikararnir á-
gætir.
flúsnæðl.
2—3 herbergi og eldhús.
með þægindum óskast 1. okt-
Áreiðanleg greiðsla. Þrennt
í heimili. Uppl. í síma 1854
eftir kl. 4.
2. THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
henni. Ellwanger læknir kom daglega af hreinni
manngæzku og rannsakaði sjúklinginn. Lútherski
presturinn Wundt, kom einnig og veitti fjölskyldunni
huggun kirkjunnar. Þessir menn voru mjög hátíð-
legir, svartklæddir sendiboðar æðri máttar.
Frú Gerhardt fannst hún vera að missa barnið sitt
og sat harmþrungin við sjúkrabeðinn.
Að þrem dögum liðnum var litla stlúkan úr allri
hættu, en þá var enginn matur til á heimilinu.
Það var ekkert annað en kolin, sem hægt var að
fá fyrir ekkert, en þó kom það fyrir, að börnin voru
rekin burtu frá kolavögnunum.
Frú Gerhardt fór að hugsa um það, hvar hún
gæti fengið atvinnu, og í örvæntingu sinni datt henni
í hug að leita til gistihússins. Og kraftaverkið hafði
skeð. Hún fékk atvinnu.
— Hve mikið hafið þér hugsað yður í laun? spurði
ráðskonan.
Frú Gerhadt hafði ekki dottið í hug, að hún fengi
að ákveða það sjálf, hve mikil laun hún fengi. En
fátæktin gerði hana djarfa.
— Væri of mikið að fara fram á að fá einn dollar
á dag?
— Nei, sagði ráðskonan. — Það er alls ekki of
mikið. En það er aðeins þriggja daga verk í viku. Og
ef þér komið hingað eftir hádegi á hverjum virkum
degi, þá nægir það.
— Það er ágætt, sagði frú Gerhardt. — Get ég
byrjað í dag?
— Já, ef þér viljið koma með mér núna, skal ég
sýna yður, hvar föturnar eru og þvottaáhöldin.
Gistihúsið, sem frú Gerhardt hafði fengið vinnu
við, var einkennandi fyrir þessa borg og þennan
tíma. Þar sem Columbus vaé höfuðborg í ríkinu Ohio,
íbúarnir voru um sextíu þúsundir og gestagangur
mikill, var nóg að gera í gistihúsum borgarinnar,
enda var það óspart notað. Húsið var fimm hæðir og
stóð á bezta stað í bænum, þar sem stærstu verzlun-
arhúsin stóðu. Forsalurinn var stór og hafði nýlega
verið skreyttur. Gólf og veggir voru gerðir úr hvít-
um marmara. Handrið öll voru úr valhnotutré og
strigabrúnirnar úr kopar. í einu horni forsalsins var
var blaðasala og vindlingasala. í öðru horni var borð
yfirþjónsins og þar innar af voru skrifstofur hans.
Skrifstofurnar voru þiljaðar rauðviði. Á öðrum enda
forsalsins voru stórar dyr. Þar sást inn í rakarastof-
una, en þar inni voru stólaraðir, sápudiskar og alls-
kyns rakáhöld. Úti fyrir aðaldyrunum stóðu venju-
lega tveir eða þrír bílar, sem annað hvort höfðu komið
með hótelgesti eða voru að sækja þá.
Gistihús þetta naut góðs af árvekni hinna hátt-
standandi stjómmálamanna í Ohio. Margir ríkisstjór-
ar höfðu valið það sem aðaldvalarstað, svo lengi
sem þeir fóru með umboð sitt. Öldungaráðsmennirnir
tveir, sem fóru með umboð þessa ríkis, fluttu alltaf
inn í þetta gistihús, þegar þeir voru í embættiserind-
um í Columbus. Annar þeirra, Brander öldungaráðs-
maður, var búsettur að staðaldri á þessu gistihúsL
Hann var piparsveinn og átti ekkert heimíli í borg-
inni. Margir þingmenn, pólitískir erindrekar, kaup-
sýslumenn og verkfræðingar komu í þetta gistihús;
og dvöldu þar meðan þeir þurftu að standa við £
borginni.
Mæðgurnar, sem skyndilega höfðu lent í þessu æv-
intýri, vissu ekki, hvað þær áttu að taka til brágðs..
Þær gengu hikandi um marmaragólfin og þorðu ekkii
að snerta á neinu af ótta við að skemma það. Þermt;
sýndist forsalurinn einna líkastur ævintýrahöll eða,
álfakirkju. Þær voru niðurlútar og þorðu ekki að talæ
nema í hálfum „hljóðum. í þessum skrautlega forsal
sátu tignir herramenn í mjúkum hægindastólum,.
reyktu dýra Havanavindla og lásu blöð.
— Er ekki yndislega skrautlegt hérna? hvíslaði:
Genevieve og hrökk við, þegar hún heyrði sína eigim
rödd.
— Jú, svaraði móðir hennar/sem var kropin á kné:
og var að vinda þvottadrusluna.
— Það hlýtur að vera dýrt að búa hérna, heldurðir
það ekki?
— Já, sagði móðir hennar, en þú mátt ekki gleyma
að þvo vel í hornunum. Sjáðu, hverju þú hefir
gleymt þarna?
Jennie móðgaðist, þegar hún fékk ofanígjöfina, og
nú laut hún fram og þvoði vandlega og þorði ekki að
líta upp.
Þær þvoðu vandlega niður þrepin, þangað til
klukkan var að verða fimm. Það var orðið dimmt