Alþýðublaðið - 28.09.1940, Blaðsíða 4

LAUGARDAGUl 28. SEPT. 194§.
Hver var a‘Ö hlæja?
Kaupið bókina
og brosið með!
Hver var aS hlæja?
er bók, sem þér
þurfið að eignast.
LAUGARDAGUR
LAUGARDAGUR:
Næturlæknir er Halldór Stef-
'ánsson, Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður er í Laugavegs-
og Ingólfs-apóteki.
SUNNUDAGUR:
Helgidags- og næturlæknir er
Halldór Stefánsson, Ránargötu
12, sími 2234.
Næturvör'ður er í Reykjavíkur-
og Iðunnarapóteki.
Til
hreingernmoa
Kvillayabörkur 2.90 x/2 kg.
Krístalsápa 1.10 - -
Stángasápa l.OOstöngin
Afþurkunarklútar 1.30 stk.
Gólfklútar 1.75 -
Þottaduit allar teg.
Dálítið af burstavörum
Fægilögur
Húsgagnagljái
TJtbreiðið Alþýðublaðið.
BÖKAtJTGÁFA LANDNÁMU
Frh .af 3 .síðu.
séu að bæta fyrir vanrækslusynd,
sem þjó'ðinni sé til hneisu.
Eitt af því, sem Björn Guð-
fkmsson hefir á hornum sér, er
utgáfa á þýddum bókum! Hann
talar af lítilsvirðingu um erlend-
ar bókmenntir í lok greinar sdnn-
ar: „Hlutverk þeirra (þ. e. hinna
útgáfufélaganna) yrði þá líklega
helzt að gefa út erlendar bækur
Þá gæti almenningur á Islandi
unað sér við bækur eins og (let-
urbr. mín) Hrunadans heimsveld-
Qnna í staðinn fyrir Númarímur,
Móðurina í staðinn fyrir Mann
og fconu og Markmið og leiðir í
stað Passíusálmanna.“ Fyrr má
nú vera! Sigurður heitinn Breið-
fjörð undi sér við að yrkja
Númarímur upp úr erlendri bók,
fyrirmyndin var nú ekki merki-
legri. Þær eru því eins konar
þýðing eða endursögn. Hallgrím-
ur Pétursson orti líka Passíusálm-
ana upp úr erlendri bók, sem al-
menningur á íslandi hefir unað
sér sæmilega við. Og Jón Thor-
oddsen er líka talinn verða fyrir
áhrifum frá erlendum skáldskap.
— Hrunadans heimsveldanna var
þeginn mjög þakksamlega af ís-
lenzkuím lesendum. Ég skal af
allri hreinskilni játa mig svo ó-
þjóðlegan, að ég tel það mjög
mikilvægan þátt í starfsemi M. F.
A. að gefa út góðar þýðingar á
erlendum bókum. Ég tel okkur
íslendingum fulla nauðsyn á því
að kynnast hugmyndum og á-
huigamálum anniarra þjó'ða.
Að lokum vil ég biðjast þess að
verða ekki misskilinn á þann veg,
að ég vilji stuðla að því, að rit
islenzkra höfunda berist efna-
mönnum einum í hendur. Því fer
fjarri. Ég vildi stuðla að því, að
heildarsafn af ritum Gunnars
Gunnarssonar yrði gefið út á ís-
lenzku, og ég hefi ekki komið
auga á heppilegri leið en valin
hefir verið. Á hinn bóginn hefir
hvorki mér né öðrum tekizt að
finna til þess ráð, að hinn fátæk-
asti hluti íslenzkrar alþýðu geti
orðið aðnjótandi góðs bókakost-
ar. Eitt er það þó, sem þar gæti
orð'ið til mikilla bóta, sem sé það,
að fcomið cferði upp góðum bóka-
söfnum sem víðast. Skal ég bjóða
Birni Guðfinnssyni upp á góða
samvinnu' til þess að koma því
piáli í framkvæmd, ef hann tel-
ur stjórnarvöld ríkis og bæjarfé-
laga svo auðunnin til aðstoðar
eins og hann ætlar, að þingið
muni verða um aðstioð sina til
þess að hjálpa sem flestum aö
eignast rit Gunnars Gunnarsson-
ar. Enn. fremur skal ég bjóða
honum upp á lítilfjörlegan stuðn-
ing minn, ef nokkurt gagn væri í
honum, til þess að gera fátækum
en efcúlegum unglinguim aðgang-
inn greiðari að því menntamust-
eri, sem hann starfar við. Eru
þetta lnálefni ekki allsóskyld.
Ármiann Halldórsson.
STARFSEMI HÁSKÓLANS
Frh. af 1. síðú.
ljúki fullnaðarprófi erlendis síðar.
Þá væri <og æskilegt að fá
vitneskju um, hversu margir stú-
dentar vildu leggja stund á verj^-
fræði hér við háskólann í því
skyni að taka fyrrihlutapróf í
Kaupmannahöfn eftir tvö ár, en
við háskölanm í Kaupmannahöfn
verður að miða sökum þess, að
námsbækur i verkfræði eru hér
eínungis til á dönsku.
LOFTOKUSTUR í GÆK.
(Frh. af 1. síðu.)
vélar Þjóðverja voru fljótlega
hráktar á flótta þaðan o.g stefndu
til suðurstrandarinnar. En þar
mættu þær einnig miiklum flota
brezkra orustuflugvéla og urðu
að snúa vfð aftuir í áttina til
Bristiol. Voru þær þannig komn-
ar milli tveggja elda og_ urðu
fyrir gifurlegu tjóni, áður en
þeim tókst að sleppa.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
^CTAMLA BIO
NINOTCHKA
Amerisk úrvals skemmti-
mynd, tekin af Metro Gold-
wyn Mayer undir stjórn
kvikmyndasnillingsins.
ERNST LUBITSCH
Aðalhlutverkin leika:
Greta Garbo
MELVYN DOUGLAS.
Sýnd klukkan 7 og 9.
■ NVJA BiO ■
Destry skerst i leikinn
(DESTRY RIDES AGAIN.)
Amerísk stórmynd frá
Universal Film, er alls
staðar hefir hlotið feikna
vinsældir og hrifningu.
Aðalhlutverkin leika:
Marlene Dietrich,
James Stewart
og skopleikarinn frægi
Mischa Auer.
Börn fá ekki aðgang.
SÍÐASTA SINN!
Síðasti sunnudags
Dansleikur
haustsins í IÐNÓ hefst kl. 10 annað
kvöld. Hin ágæta IÐNÓ-hljómsveit leik-
ur, undir stjórn PRITZ WEISSHAPPEL
Gömlu og nýju dansarnir.
Aðgöngumiðar seldir í IÐNÓ frá klukkan 6 annað kvöld.
— Sími: 3191. — ,

Waltersképpnin II R S L I T
á morgun sunnud kl. 2»
K.R. og VALUR
Siðasti leikur ársins. Hver
vill ekki sjá K.R. - VAL
keppatilúrslita. Ensklúðra
sveit leikur frá kl. 1,30 og
á milli hálfleika.
4. THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
fjölskyldu fyrir að sjá.
— Ég veit það, sagði frú Gerhardt með hægð.
Hún faldi rauðar vinnubólgnar hendurnar í gamla
prjónasalinu sínu. Jennie stóð við hlið hennar kvíð-
andi og óróleg.
— En ég ætla nú að lána ykkur í þetta sinn, sagði
hann. — En þér borgið mér á laugardag.
Hann bjó um brauðið og fleskið og rétti Jennie
böggulinn. Um leið sagði hann ofurlítið glettnislega:
^ — Þegar þér farið nú að vinna yður inn peninga
áftur, þá býzt ég við, að þér farið og verzlið við ein-
hvern keppinautanna.
— Nei, svaraði -frú Gerhardt. — Þér vitið vel, að
við gerum það ekki.
Þær gengu út á rökkvaða götuna, fram hjá lág-
reistu húsunum og heim til sín.
— Mér þætti gaman að vita, hvort börnin hafa náð
í kol, sagði móðirin, þegar þær nálguðust húsið.
— Hugsaðu ekki um það, sagði Jennie. — Ef þau
hafa ekki náð í kol, þá skal ég sækja þau.
— Það kom maður og rak okkur burtu, hrópaði
George litli um leið og móðir hans spurði hann um
kolin. — En ég náði þeim af flutningavagni.
Frú Gerhardt brosti, en Jennie hló.
•— Hvernig líður Veroniku?
— Hún er víst sofnuð, sagði faðirinn. Ég gaf henni
inn meðalið klukkan fimm.
Meðan verið var að matbúa hina fátæklegu mál-
tíð, gekk móðirin að rúmi sjúklingins og bjó sig undir
að vaka eina nótt enn, eins og ekkert væri sjálf-
sagðara.
Meðan á borðhaldinu stóð datt Sebastian snjall-
ræði í hug. Og þar eð hann var gæddur töluverðri
lífsreynslu, var uppástunga hans þess virði, að henni
væri gaumur gefinn.
Enda þótt hann væri aðeins nemandi hjá vagna-
smið og hefði ekki lært annað en trúarjátningu Lút-
hers, var hann gæddur. í ríkum mæli dugnaði og
ráðsnilli Ameríkumannsins. Hann var hár vexti,
þrekvaxinn og þroskaður eftir aldri. Hann vissi, að
það þurfti dugnað til þess að öðlast gæði lífsins.
Og ennfremur vissi hann, að til þess að koma sér á
framfæri, var nauðsynlegt að kynnast svokölluð-
um „heldri mönnum.“
Hann hafði því gaman af að flækjast umhverfis
Columbus House. Honum skildist, að þar byggju allir
„heldri mennirnir.11 Þegar hann var búinn að útvega
sér peninga fyrir góðum fötum, labbacii hann á kvöld-
in með kunningjum sínum að dyrunum á þessu stóra
gistihúsi, kveikti í vindlingi og horfði á hina tignu,
skrautbúnu gesti ganga þar út og inn. Þá hafði hann
ekki síður gaman af að horfa á ungu stúlkurnar,
skrautklæddu, sem voru á skemmtigöngu fyrir fram-
an gistihúsið. Og hann langaði sjálfan til að vera einn
af þessum skrautbúnu herramönnum.
— Getið þið ekki fengið að þvo fatnað gestanna?
/
sagði hann við Jennie, er hún hafði skýrt frá því, sem
skeð hafði um daginn. — Það væri betra en að krjúpa
og þvo gólf.
— Hvernig eigum við að geta útvegað okkur þá
vinnu? spurði Jennie.
— Þið getið spurt ráðskonuna að því, hvort hún
geti ekki greitt fram úr þessu fyrir ykkur.
Þetta fannst Jennie snjallræði.
— En þú skalt vara þig á því að ávarpa mig, ef þú
skyldir koma auga á mig nálægt gistihúsinu. Þú
verður að láta sem þú þekkir mig ekki.
— Hvers vegna? spurði hún sakleysislega.
— Þú veizt, hvernig á því stendur, sagði hann. —
Þið eruð svo fátæklegar til fara. Þið látið bara sem
þið sjáið mig ekki. Skilurðu það?
— Já, sagði hún auðmjúk. Enda þótt hún væri
yngri en bróðirinn, varð hún að lúta vilja hans í öllu.
Daginn eftir, þegar mæðgurnar voru á leið til gisti-
hússins, minntist hún á þetta við móður sína.
— Bas sagði, að við gætum ef til vill fengið að þvo
nærföt hótelgestanna.
Frú Gerhardt, sem hafði hugsað um það alla
nóttina, á hvern hátt hún gæti útvegað sér ofurlitla
aukavinnu, féllst þegar á þessa uppástungu.
En þegar þær komu til gistihússins, náðu þær ekki
strax tali af ráðskonunni. Þær unnu fram eftir
kvöldinu. Þá vildi svo til, að ráðskona sagði þeim að
þvo gólfið bak við borð yfirþjónsins. Yfirþjónninn
var mjög vingjarnlegur við þær. Hann hlustaði vin-
gjarnlega á frú Gerhardt, þegar hún áræddi loksins
að stynja upp erindinu.