Alþýðublaðið - 01.10.1940, Blaðsíða 4

ÞriðjudaginB 1. ektéber 1940.
Hver var að hlæja?
Kaupið bókiaa
og brosið með!
Hver var að hlæja?
er bók, sem þér
þurfið að eignast.
ÞRIÐJUDAGUR
Næturlæknir er í nótt Halldór
Stefánsson, Ránargötu 12, sími
2234.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: Lög úr óper-
ettum og tónfilmum.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Frá Finnmörku og
finnsku íshafshéruðunum
(Davíð Áskelsson garðyrkju
maður).
20.55 Hljómplötur: „Óður lífsins",
tónverk eftir Mahler.
21.45 Fréttir. — Dagskrárlok,
Ýmsir menn
hafa orðið fyrir vonbrigðum út
af skömmtun áfengisins. Héldu
einhverjir, að skammturinn, sem
skýrt var frá í gær, ætti að vera
daglegur skammtur, en hér er um
mánaðarskammt að ræða. Það láð-
ist hinsvegar að1 geta þess í blað-
inu í gær. Þá skal þess getið að
konur fá aðeins helmingsskammt
á við karlmenn.
Frú Elisabeth Göhlsdorf
æskir þess, að þeir, sem tryggja
vilja sér aðgang að öllum fyrir-
lestrarkvöldum hennar, skrifi sig
á lista, er liggja frammi í Bóka-
verzl. Sigf. Eym. og í The English
Bookshop. Frúin kennir þýzku —
eins og undanfarna vetur — og er
kennslan nýbyrjuð.
Knattspyrnumót Hafnarfjarðar
(haustmót) hélt áfram s.l. sunnu
dag, kepptu þá II. fl. Hauka og
F. H. Úrslit: F.H. vann með 1:0.
Kvöldskóli K.F.U.M.
verður Settur í kvöld kl. 8.30
réttstundis í húsi félagsins við
Amtmannsstíg.
Hjónaband.
Gefin voru saman i hjónaband
s.l. laugardag Guðbjörg Gissurar-
dóttir og Vilenberg Guðjónsson,
sjómaður. Heimili þeirra er á
Hringbraut 70.
60 ára
er í dag frá Elísabet Bjarnadótt-
ir, Bræðraborgarstíg 20.
Aðalfundur
glímufélagsins Ármanns var
haldinn í gærkveldi í Varðarhús-
inu. í stjórn voru kosnir: Jens
Guðbjörnsson formaður, endur-
kosinn í 14. sinn. Meðstjórnendur:
Ólafur Þorsteinssön, Sigríður Arn-
laugsdóttir, Loftur Helgason, Guð-
mundur - Ófeigsson, Jóhann Jó-
hannesson og Sigurður Norðdahl,
öll endurkosin, nema Sig. Nordahl,
sem tekur sæti Þórarins Magnús-
sonar. Fundurinn var fjölsóttur
og fór prýðilega fram. Fundar-
stjóri var Jón Þorsteinsson.
Strand.
Um hádegi í fyrradag strand-
aði fistökuskipið Júní á svoköll-
uðum Skiphólma á Vopnafjarðar-
höfn. Brotnaði skipið ekki og var
von um að það næðist út aftur.
Það skal tekið fram, að þetta er
ekki togarinn Júní frá Hafnar-
firði.
Eldur í Rauðuskógum
heitir viðburðarík mynd, sem
Nýja Bíó sýnir núna. Er hún gerð
samkvæmt skáldsögu Jack Lond-
on, Romance of the Redwoods. —
Aðalhlutverkin leika Jean Parker
og Charlie Bickford.
Ungbarnavernd Líknar.
Opin hbern þriðjudag og föstu-
dag frá kl. 3—4. Ráðleggingarstöð
fyrir barnshafandi konur opin
fyrsta miðvikudag í hverjum mán-
uði kl. 3—4. Templarasundi 3.
Lufoss
fer til Vestmannaeyja á morgun
kl. 10 s. d.
Flutningi veitt móttaka til kl. 6.
VNDÍWwrTÍlKfNNIMflR
ST. VERÐANDI nr. 9. Fundur í
kvöld kl. 8. 1. Inntaka nýliöa.
2. Érindi: br. Sigfús Sigurhjart-
arsion. 3. Einsöngur. 4. Bind-
indisfréttir: Frú Kristín Sig-
ur'ðardóttir.
ST. IPAKA nir. 194. Fundur í
kvöld kl. 8V2. Hagnefndaratriði
annast br. Helgi Helga&on.
KAUPI GULL og silfur
bæssta verði. Sigurþór, Hafnar-
strœtt 4.
SPÁDÓMAR PÝRAMÍDANS.
Frh. af 3. síðu.
muni hefjast styrjöld, sem standi
ýfirr í 4 ár og 4 mántiði >og á
þeim tíma muni áfellisdómúr
verða látinn ganga yfir óvini
Bretlands og Bandarikjanna. Sag-
-an hefir nú sannað þennan spá-
dóm áþreifanlega. Heimsstyrjöld-
im fyrri hófst í júlí 1914 otg var
lofcið’ í nóv. 1918. Hún stóð því
yfir í 4 ár og sem næst 4 mán-
uðá, og Bretar og BandaríkjH'-
* menn unnu þá sigur.
En þetta er aðeins einn þátt-
Jirinn í þessum 27 ára harmleik.
Margskonar ófarnaöur steðjar að
þjóðunum allan tímann. En til úr-
slitanna kemur á árinu 1941.
Þar um segir höf.:
„Samkvæmt tímatalinu táknar
neðanjarðar hvolfið stóra (í pyra-
midanum) hörmungatímann mikla
1914—1941, eu táknanirnar, sem
mest ber á þar eiga við Har-
magedion (Hildarleikinn), sem á
að verða 1940—41. Þá mun það
verða fullkominað.er stjórnarbylt-
ingin í Frakklandi framkvæmdi
aðeins að nokkru leyti — koll-
vörpun allra ranglætisstofnana, en
þar á eftir kemur tímabil, er
réttlætið verður látið ráða at-
höfnunum um allan heim“. (Bls.
171—172).
Þá segir höf. ennfremur:
„Með því að sýnt er að úr-
slitahríð Harmagedons á aðverða
snemma á árinu 1941 er því við
því að búast að fari að brydda á
ófriði vefiurinn 1939—40“. (Bls.
153). Eins >og kunnugt er hófst
núverandi styrjöld í september
1939 þó kalla megi að hlé væri
eftir fall Póllands og til átaka
ímilli stórveldanna kæmi' ekki
fyrr en nú í vor, < að undantek-
inni árás Rússa á Finnland. Hefir
því þessi „spá“ pyramidans ræzt
eins 'Og sú um styrjöldina frá
1914—1918.
Á sömu blaðsíðu segir höf.:
, Bæði mæling og mælingafræði
tiltaka að sönnu, að hörmunga-
tíðinni eigi að linna 25. janúar
1941, en sökum skekkjunnar við
vesturendann á suðurvegg neð-
anjarðarhvolfsins tiltebur þó há-
EMoaiwla bio
1 NINOTCHKA
■ HYJA BIO 1
Eldur i Rauðuskógum
Amerísk úrvals skemmti-
mynd, tekin af Metro Gold-
wyn Mayer undir stjórn
kvikmyndasnillingsins.
ERNST LUBITSCH
Aðalhlutverkin leika:
Greta Garbo
MELVYN LOIJGLAS.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Spennandi og viðburðarík
amerísk kvikmynd, gerð
eftir hinni víðfrægu skáld-
ssögu eftir JACK LOND-
ON (Romance of the Red-
woods). Aðalhlutverkin
leika:
JEAN PARKER
og
CHARLES BICKFORD.
Sýnd í kvöld kl. 7 og 9.
— Börn fá ekki aðgang. —
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og kærleika við andláf
og jarðarför föður okkar, tengdaföður og afa,
Jóns Jónssonar.
Jónína Jónsdóttir. Lárus Jónsson.
Jón Back og barnabörn.
marksmælirigin við þann enda
dagsetninnu fullum 4 inánuð-
lum seinna, sem sé í júní 1941.
Þó'tt aðalöflin, er ófriðnum valda
kyrrist um 25. janúar, má búast
við að slæðingur eftir ófriðinn
verði á sveimi þanigað til í júní
1941“.
Svo virðist sem úrslitaomst-
lunni í núverandi styrjöld sé ætl-
að að verða í Egyptalaindi eða
nágrenni þess. Benda uimmæli
þessi í þá átt:
„Þó að svo sé guði fyrir að
þakka að tryggð sé tiltölulega
kyrrð heima fyrir (þ. e. í heima-
lönduim Israelsþjóðanna) munu þó
vofa yfir herafla Breta ófarir í
Palestínu og nálægum Austur-
löndum, þá er hrapað er að hin-
um mikla Harmagedon, og hin-
ar voldugu þjóðir hafa safnast
þar saman til a& heyja bardaga,
sem engin dæmi eru til“. (Bls.
128—129).
Allt bendir nú til þess, að ó-
friðurinn sé að færast frá Bret-
landi og austur í löndin umhverf-
is Egypialand.
En þrátt fyrir það þó ískyggi-
lega borfi um lokasigurinn fall«
Bretum iog bandamönnum þeirra
í skaut, segir höf. bókarinnar.
Að l'Oknum þessum ófriði mun
hefjast farsældar tímabil á jörð-
unni. Byrjar það fyrir alvöru ár-
ið 1953, en er að fullu' toomið á
1994.
Verður hér etoki frekar að þess-
um sþádómum vikið og er hverj-
um bezt að lesa bókina og at-
huga hana vandlega, og trúa því
er honum sýnist.
Fomar sagnir herma að á hin-
um „síðustu og verstu tímum‘’'
muni ný opinbemn verða birt
þjóðunum. Opinbemn, sem öll-
um verði auðsæ og skiljanleg
og enginn geti hrakið. Telur höf.
bókarinnar aö nú sé sú opinber-
un fengin, þar setn einmitt á
,,hörmungartímanum‘‘ (frá 1914—
1941) hafi tekist að ráðá þær
rúnir til fulls sem pyramidinn
mikli hefir geymt mannkyninu í
meira en 4500 ár og öllum hafa'.
til þessa tíma verið ókunnar.
Jónas Guðmuudsson.
6. THEODORE DREISER;
JENNIE GERHARDT
— Jú, svaraöi móðirin. — En þetta er líka frægur
maður.
— Hann er öldungaráðsmaður, er ekki svo? spurði
dóttirin.
— Það hlýtur að vera gaman að vera frægur, sagði
unga stúlkan með hægð.
ANNAR KAFLI.
—o-
Hvernig er hægt að lýsa sál ungrar stúlku eins
og Jennie var. Þessi dóttir fátækra foreldra, sem átti
nú að flytja þvott til eins frægasta borgara í ríkinu
Columbus, var svo mild og sveigjanleg í skapi, að
engin orð fá lýst því. Það eru til manneskjur, sem
koma inn í þennan efnisheim og hverfa þaðan aftur,
án þess að vita, hvaða erindi þeir áttu. En meðan þær
lifa finnst þeim veröldin töfrandi, heimurinn dásam-
lega fagur, fegurri en himnaríki, þessar manneskjur
langar ekki til annars en að fá að reika um veröldina
— dást að henni og vegsama hana. Veröldin er í
skynjun þessa fólks sambland lita og hljóma. Og ef
engir væru til í heiminum, sem nefndu eignarfor-
nafnið „mitt“ í eyru þessa fólks, þá myndi það halda
áfram að reika um í sæluvímu og syngja þann söng,
sem vonandi verður einhverntíma helzti lagboði
mannkynsins: söng mannúðarinnar.
En slíkar manneskjur eru jafnan í urð hraktar á
ferð sinni um heiminn. Augu raunhyggjunnar horfa
með meinfýsi á draumamanninn, hugsjónamanninn.
Ef sagt er, að einhver hafi gaman af að horfa á skip-
in, er sagt, að hann sé slæpingur eða letingi. Ef ein-
hver sezt niður, hlustar á þyt*vindanna og nið foss-
anna getur hann glatt sál sína, en hann verður svipt-
ur öllum jarðneskum gæðum. Hetjur raunveruleik-
ans grip draumamennina gráðugum höndum og gera
þá ánauðuga sér.
Jennie var draumamanneskja 1 þessum heimi raun-
veruleikans. Frá bernsku árum hafði samúðin og
manngæzkan verið sterkustu þættirnir í eðlisfari
hennar. Ef Sebastian litli datt og meiddi sig, þá varð
hún að bera hann heim til móðurinnar. Ef George
litli kvartaði um hungur, gaf hún honum allt brauðið
sitt. Oft hafði hún vaggað yngstu systkinum sínum x
værð, sungið vögguvísur og dreymt dagdrauma sína.
Hún hafði hjálpað móður sinni frá því hún komst á
legg. Enginn hafði nokkru sinni heyrt hana kvartá.
Hún vissi, að aðrar stúlkur á hennar reki áttu meira
frelsi að fagna. En henni datt aldrei í hug að öfunda
þær af frelsinu. Oft var hjarta hennar harmþrungið,
en þótt svo væri héldu varirnar áfram að syngja.
Þegar veður var fagurt, horfði hún út um eldhús-
gluggann og hún þráði græn, safamikil engi og blað-
ríka skóga. Það hafði komið fyrir, að hún hafði farið
með George litla út í valhnotuskóg og sezt í svalandi
skugga við tæra niðandi lind.
Þegar skógardúfurnar kui'ruðu í fjarska, laut hún
höfði og hlustaði. Henni fannst það eins og fjarlægur
englasöngur og það veitti henni huggun.
Hún hafði yndi af því að reika um skógana, þegar
sólskin var og horfa á sólskinsblettina á grænni jörð-
inni. Það fannst henni jafnhátíðlegt og að ganga í
kirkju.
Einnig höfðu litir mikil áhrif á hana. ITinn dýrð-
legi ljómi kvöldsólarinnar vakti hrifningu hennar.
— Mér þætti gaman að vita, sagði hún einu sinni
— hvernig það væri, að svífa milli þessara skýja.
Hún hafði fundið sæti á villivínviðargrein og þar
sat hún ásamt Mörtu og George.
— Það væri yndislegt að eiga bát, sem hægt væri
að sigla á um himingeiminn.
Hún leit upp og starði á fjarlægt sólroðið ský, —
gyllta ey fljótandi á silfurhafi.
— Hugsa sér, sagði hún — ef fólk gæti nú búið á
svona eyju.
— Þarna er býfluga, sagði George.
— Já, sagði hún dreymandi. — Hún er að fljúga
heim til sín.
— Eiga öll dýr heimili? spurði George.