Alþýðublaðið - 11.10.1940, Blaðsíða 2

ALi»ÝÐUBLABI®
FÖSTUDAGUR 11. OKT. 1946
Þa3 bezta er aldrei of gott.
Nýtt dilkakjöt.
Nautakjöt af ungu.
Kálfakjöt.
Grænmeti, lækkað
verð.
Kaupið í matinn þar,
sem úrvalið er mest.
Jón Matbiesen.
Símar 9101 og 9202.
Ungan
einhleypan mann í góðri
stöðu vantar eitt herbergi
eða tvö samliggjandi nú
þegar. Þarf að hafa að-
gang að síma. Tilboð send-
ist afgreiðslu blaðsins
merkt „L 1940.“
Það bezta verlur
ávalt ódýrast.
Nýtt dilkakjöt.
Nýtt Folaldakjöt.
i__ Hangikjöt.
Pylsur. i i;,,.
Fars.
Gulrófur. Wi #*■
í : Gulrætur.
/ ., . Jtv. .
Tómatar.
Stebbabúð.
Símar 9291 — 9219.
Blómkál
Hvítkál
Gulrætur
Selleri
Kjðt & Mur
Símar 3828 og 4764.
-----------------------
Reiðhjólaviðgerðir eru fljót-
ast og hezt af hendi leystar í
Reiðhjólasmiðjunni Þór, Veltu-
sundi 4.
F.U.J.
Félagsfundur veröur haldinn í
kvöld, föstudaginn 11. þ .m. í
fumdarsal félagsins kl. 8V2 e. h.
Umræðuefnið verður vetrarstarf-
ið. Mætið réttstuudis.
Stjórnin.
1 BORÐSTOFUBORÐ til sölu.
Tækifærisverð. Afgr. vísar á.
GRAMMÓFÓNN til sölu,
gallalaus. Úrvalsplötur geta
fylgt. Tækiíærisverð. A. v. á.
Kveniiaskólinn
verður settur á morgun
(laugardag) kl. 2 e. h.
FORSTÖÐUKONAN.
Hafllði M. Sænnnðs-
son kennari.
Hafliði M. Sæmundsson.
„Hans skal og ávallt geta,
er ég heyri góðs manns
get:ið.“
Skin og - skuggar skiptast á,
líf kviknar pg tíf slokknar. Slíkt
er lögmál tilverunnar. Fyrir rúm-
Um mánuði var Hafliði hraustur,
en eftir þrjár vikuir er hann liðið
lík í höndum hinna lærðu lækna.
Hann lézt í landsspítalauum 4.
þ. m. eftir stutta legu oig verður
nú anoldu ausinn í dag.
Hafliði M. Sæmundsson fædd-
ist á Hóli í Bolungavík 9- júní
árið 1900. Foreldrar hans voru
hjónin Sigríður ólafsdóttir, enn
á lífi, og Sæmundur Benedi'kts-
aon.
Hafliði missti föður sinn ung-
ur og ólst síðan upp með móður
sinni. Árið 1916 koui hann í hún-
aðarskólann á Hólum og lauk
þar prófi 1918. Veturinn 1919—
1920 var hann í gagnfræðaskól-
anUm á Akureyri. Hafði þá móð--
ir hans flutt sig með skyldulið
sitt til Akureyrar fyrir nokkru.
Hóf hann þá nám í kennaraskól-
nnum í Reykjavík og lauk kenn-
araprófi 1923. Næsta vetur stund-
aði hann smábamakennslu í
Reykjavík. Veturinn 1925—1926
kenndi hann í bamaskólaoum á
'Stiokkseyri. Næsta ár kenndi hann
í miðbæjarskölanum og var kenn-
ari í þerm skóla til 1930, en þá
tók hann við kennarastarfi í hin-
um nýstofnaða austurbæjarskóla
og starfaði í þeim skóla síðan.
Hafliði var sérlega áhugasamar
Um uppeldis- Ó0|g kennslumál,
enda hafði hann aflað sér langt-
um meirf þekkingar en almennt
er um kennara. Fór hann tví-
veigis til útlanda til að afla sér
frekari fræðslu. [ fyrra skiptið
var hann á námskeiði í Svíþjóð
og tók þar einkum þátt i skóla-
teikningum, en í síðara skiptið
(1937) sótti hann námskeið í
Montisorikennslu í Lundúnaborg.
Vissi ég, að hann hafði brennandi
löngun til að geta starfað sjálf-
stætt og raunnýtt þar þekkingu
sína Ojg reynslu betur en hægt er
í almennum barnaiskólum, þar
sem allt kennslusnið hlýtur að
'vera allmjög steypt í sama-mót.
Hafliði tók og allmikinn þátt í
málefnum kennara og var meðal
annars fullt.rúi á kennaraþingi.
Hafliði var einkar smekkvís á
bókmenntir og listir og stundaði
hvarttvegjgja í frítímum sínum
Orti liann allmikið og hafa nokk-
ur kvæða hans birzt á prenti.
Hann máíaði og nokkuð, og ligg-
ur talsvert eftir hann af málverk-
um. Ekki þurfti annað en heim-
sækja Hafliða, sjá hýbýli hans,
starfsháttu og spjalia við hann
tiI þess að komast að raun um,
að þar var sannmenntaður mað-
ur. Hann hafði unun af allri feg-
urð og sam.ræmi, og þess vegna
virtist sem allt fengi fegurð og
þokka, er hann fékkst við. Ég
hafði lengi þekkt Hafliða. Hann
var ekki bráðþroska í fyrstu, en
hann var alltaf-að þroskast, enda
lagði sérstaka stuind á að þjálfa
siig audlega Oig rækta skapgerð
sína. Er það ekki ofmælt, að
hann var einn allra þroskaðasti
maður andlega, sem ég hefi
kynnzt. Haiin var sá vina miunia,
sem ég gat bezt biandað geði við,
ekki vegma þess, að við værum
svo skaplíkir, heidur vegna víð-
sýni hans og þess, að hann lét
ekkert mannlegt vera sér óvið-
komandi.
Ilafliði hafði sig ekki mikið í
frammi á almennum vettvangi.
Mun hann hafa séð, að þar nutu
aðrir hæfileikar sín betur en and-
legur þposki og heilsteyptur per-
sónuleiki, en þeim hæfileikum
vildi hann ekki kasta fyrir borð,
hvað sem í boði var. Þótt hann
væri sanngjarn og hófstilJtur
igat liann fyltst réttlátri gremju
yfir hræsninni, rökvillunum, yf-
irborðshættinum og rangliætinu,
er hann sá kringum sig. Mér
fannst Hafliði of góður fyrir
þennan heim. Hann varkalokagia-
pos (fagur-góður). Hainn lézt líka
á blómaskeiði ævi siunar. Þeir,
sem guðirnir etska, deyja ungir.
Hafliði kvæntist árið 1928
Bjamheiði J. Þórðardóttur af
Stokkseyri. Voru þau hjón jafn-
an samhent að gera heimilið ynd-
islegt 0g aðtaðandi fyrir gesti
sína. ■ Varð þeim þriggja barna
a^iðið, tveggja dætra og eins son-
ar, sem öll eru í bernsku.
Er þungur harmur kveðinn
að ekkju hans, móður hans ald-
tn.ni, tengdamóður og börnium,
er misst hafa göðan eiginmann,
Siou o.g föður; en það er huggun
í hörmum, að gott er að gráta
góðan mann.
Oss finnst mest um dýrð sólar-
innar, þegar hún er að síga í
sæ, en roðar þó ennþá fjöllin.
Vinur og skólabróðir, þótt ævi-
söl þín sé í sæ sokkin, lifir minn-
ing þín í huigum vina þmna og
dáenda; þar verða sólblik.
Jóhann Sveinsson
frá Flögu.
Vinarkveðja.
Hve barstu sveiga sannleikans
til sigurs, finn ég nú,
við einkennj bins mikla manns
í mildi, þreki og trú.
Hinn sanni vin í sæld og nauð
við sorg og gleðimál,
er -glaður mætti og manndóms-
auð
gazt miðlað hverri sál.
Við lífsins húm og ljóssins náð
er ljúft að minnast þín.
þinn bróðurhugur, bæn og dáð
í bjartri minning skín.
Þitt fallna lauf, sem fölnað
hvert
að foldarbrjósti leggst;
ég man þú varst, ég veit þú ert
sá vin, sem aldrei bregst.
—o—
Þú mikli guð, vort líf og Ijós
og lind hins þyrsta manns!
Lát vaxa manndóms munarós
af mætum verkum hans.
Einar Baehmann.
------— UM DÁGINN OG VEGINN-------------------
j Kveikið Ijósin á réttum tíina, hjólreiðamenn! Einkennilegt
< ferðaíag ungra stúlkna. Félagið til lijálpar lömunarveiku
I í’ólki. Gerir lögreglan sér leik að því að setja ódrukkna
j menn í „Steininn“? Athugasemd frá lögreglustjóra.
i
|------- ATHUGAMR HANNESAR Á HORNINU. ——------
AÐ ER MJÖG kvartað undan
því að hjólreiðamenn virði
nú verr lög og- reglur um ljósa-
tíma en undanfarin ár.> í fyrra-
kvöld kl. 8—10 mætti Björn Blön-
dal löggæzlumaður hvorki meira
né minna en 25 mönnum á svæð-
inu frá Elliðaánum til Reykjavík-
ur og innanbæjar á ijóslausum
hjólum.
ÞETTA ER ÞVÍ VÍTAVERÐ-
ARA, sem umferðin er nú meiri en
nokkru sinni áður og slysahættan
því meiri að sama skapi. Virðist
full ástæða fyrir lögreglustjóra að
grípa rösklega í taumana, áður en
slys hefir hlotizt af.
ÉG VAR að koma í bifreið frá
Hafnarfirði eitt kvöldið kl. 11.30.
Mig undraði mjög á ferðalagi
ungrar stúlku á leið til hermanna-
skálanna í fylgd 6 hermanna. —
Hvaða erindi hafa slíkar stúlkur á
slíka staði? Ef þær verða fyrir ein-
hverju slysi, eru hermennirnir sak-
aðir um, og það er notað til árása
á þá. En stúlkur, sem fara slíkar
ferðir og þessi stúlka, geta ekki á-
sakað aðra en sjálfa sig, ef illa
fer.
ANNARS virðist mér að margar
stúlkur hagi sér alveg eins og ó-
vitar gagnvart hermönnunum. Hef
ég' hvað eftir annað bent á það í
sumar, að konur mega ekki hafa
sömu framkomu gagnvart hinum
erlendu mönnum og gagnvat
heimamönnum. Annar siður gildir
erlendis í þessuin málum og hér
— og ef stúlkur skilja þetta ekki,
fer ekki hjá því, að hinir erlendu
menn líti á þær sem venjulega
götuvöru eins og er í borgum er-
lendis. ,
ÉG VIL EINDIÍEGIÐ hvetja
iólk til þess að taka þátt. í félags-
skapnum til hjálpar lömunarveiku
fólki, Blindravináfélagið hefir
komið ákaflega mörgu góðu til
leiðar og svo mun einnig verða um
þennan félagsskap, ef almenningur
styður hann. x
GERIR LÖGREGLAN sér leik
að því að varpa ódrukknum mönn-
um í „Steininn11? — Fyrir nokkru
Síðan kom kunnur ungur maður
hér í bænum inn á lögreglustöðina
um miðnætti og skýrði lögreglunni
svo frá, að hann hefði ekki kom-
ist inn í hús það, er hann svaf í,
hann hefði gert tilraun til að fá
næturgistingu á gistihúsum, en
þau væru full. Spurði ungi maður-
inn lögregluna að því, hvort hún
'gæti ekki útvegað mönnum, sem
líkt stæði á fyrir og honum, gist-
ingu.
LÖGREGLUMAÐURINN, sem
var á ,,vakt“ sagði, að lögreglan
hefði ekki slíkan stað, nema
,,Steininn“ og svaraði ungi mað-
urinn því, að hann hefði ekki átt
við slíkt húsnæði. Rétt í sama bili
bar þarna að varðstjórann, Stefán
Jóhannsson, og segir hann strax,
að maðurinn sé áberandi drukk-
inn og skipar tveimur lögreglu-
þjóninn að taka hann og setja
hann í „Steininn," sem þeir og
gerðu, þrátt fyrir mótmæli manns-
ins.
NÆSTA MORGUN fær þessi..
sami maður mjög harðorða kæru
fyrir ölæði á almannafæri og jafn-
vel mótþróa við lögregluna. Mað-
urinn neitaði að undirskrifa kær-
una og lét lækni taka af sér blóð-
,,prufu“. Síðan hafði hann tal af
lögreglustjóra. í fyrradag var mál-
ið tekið til rannsóknar og voru
vitnaleiðslur. ,
ÞAÐ ÞARF EKKI að taka það
fram, að maðurinn segist ekki.
hafa smakkað áfengi þennan um-
rædda dag. Virðist framkoma eins
og sú, sém ég hér hefi lýst, vera
mjög einkennileg og með öllu ó-
verjandi.
ÚT AF KLAUSU í síðustu at—
hugunum mínum sendir lögreglu-
stjóri ' mér eftirfarandi athuga-
semd: „Hr. Vilhjálmur Þór fékk
aðeins leyfi til að nota erlent bif~
reiðamerki ipeðan hann skrapp'
norður til Akureyrar, enda hefir
hann ekki notað bifreiðina annað.
Setti hann bifreiðina inn í bílskúr
strax að þessari ferð lokinni og.
notar hana ekki fyrr en hann hefir
fengið íslenzkt bifreiðamerki. Var
þessi undanþága leyfð, þar sem
Vilhjál'mur Þór hafði nauman
tíma, en bifreiðin í fullri vátrygg-
ingu, enda hefir slíkt verið leyft
áður, þegar líkt hefir staðið á.“
til bifreiðaeigenda
Samkvæmt 3. gr. reglugerðar frá 24. júní 1937
um gerð og notkun bifreiða, er hér með lagt
fyrir alla þá bifreiðaeigendur í Reykjavík, sem
enn hafa ekki sett lögboðin umdæmistölumerki
á bifreiðar sínar, að gera það strax. Umdæmis-
tölumerkin eru afhent hjá bifreiðaeftirliti rík-
isins.
Brot gegn þessu varða sektum frá 10—500‘
krónum.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 10. október 1940..
AGNAR KOFOED-HANSEN.
„LJÓSIN YFIR EYJUNNI HVITU.“
Rit með þessu nafni eftir frú Jóhönnu Sigurðsson miðil kemur-
út á morgun. í ritinu eru spádómar um árin 1939 og 1940.
Einn kafli bókarinnar er lýsing af höndum stríðsaðiljanna-