Alþýðublaðið - 11.10.1940, Blaðsíða 4

FÖSTUDAGUR 11. OKT. 1940
Hver var aö hlæja?
Kaupið bókina
og brosið með!
| Hver var af§ hlæja?
er bók, sem þér
þurfið að eignast.
FÖSTUDAGblí.
Næturlæknir er Úlfar Þórðar-
son, Sólvallagötu 18, sími 4411.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
20.30 Erindi: Söguhetjur Ljós-
vetningasögu (Björn Sigfús-
son magister).
20,55 Útvarpstríóið: Einleikur og
tríó.
21,15 Garðyrk j uþáttur: Geymsla
garðávaxta (Jóhann Jónas-
son ráðunautur).
21.30 Hljómplötur: „Dauðadans-
inn“, eftir Liszt.
Næturvarzla bifreiða:
Aðalstöðin, sími 1383.
Ódýrasta kennslan
í tungumálum, bókfærslu, reikn-
ingi í Alþýðuskólanum. Sími 4330.
Hjónaefni.
í íyrradag opinberuðu trúlofun
sína á Húsavík ungfrú Sigrún Sig-
mundsdóttir og Jónas Jónsson
fimleikakennari, bæði til heimilis
á Húsavík.
Hjónaband.
Gefin verða saman í hjónaband
á morgun ungfrú Ásdís Vídalín og
Lárus Ingimarsson Jónssonar
skólastjóra. Heimili ungu hjón-
anna verður á Háteigsveg 13.
Samsæti
verður haldið fyrir Árna Thor-
steinsson tónskáld, í tilefni af sjö-
tugsafmæli hans þriðjudaginn 15.
þ. m. Samsætið hefst stundvíslega
kl. 7 með borðhaldi í salarkynn-
um Oddfellowhússins. Væntanleg-
ir þátttakendur eru vinsamlega
beðnir aö skrá nöfn sín og vitja
aðgöngumiða í Bókaverzlun Sig-
fúsar Eymundssonar fyrir laugar-
dagskvöld.
Trúlofun.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína ungfrú Steinunn Kristinsdótt-
ir og Dagbjartur G. Guðmundsson,
Suðurgötu 26, Keflavík.
Pólska skipið',
sem óttast var um, er nú komið
á ákvörðunarstaðinn og hafði því
ekki hlekkst á, en aðeins tafizt
sökum óveðurs.
Nýja skákblaðið,
málgagn Skáksambands íslands,
er nýkomið út. Efni: Skákfræði,
Skákför til Akureyrar, Skákir o.
m. fl. Ritstjórar eru Óli Valdimars
son og Sturla Pétursson.
NOREGUR
f Frh. af 1. síðu.
komu nazista.
Stúdentafélagið norska hefir
verið bannað af þýzku yfirvöld-
unum og sjóðir þess verið gerð-
ir upptækir, enda þótt reglu-
gerðir mæli svo fyrir, að þeir
skuli renna til háskólans í Os-
lo, ef félagið yrði lagt niður.
Þá færast og ofsóknirnar
gegn blöðunum, einkum blöð-
um Alþýðuflokksins, stöðugt í
aukana. Nýlega hefir blað
flokksins í Stavanger, „Fyrsti
níaí“, verið bannað og öll rit-
stjórn þess verið tekin föst.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
REVYAN 1940. |
Forðum 1 flœapFtl
AST ANDS-UTG AF A.
NÝIK SÖNGVAR — ,NÝIR BRANDARAR.
Verður leikin í Iðnó í fyrsta skipti í kvöld
klukkan 8V2 síðd.
--- Sími 3191.
Aðgöngumiðar seldir í dag eftir kl. 1. —-
BÖRN FÁ EKKI AÐGANG.
KÚSNÆÐISVANDRÆÐIN
Frh. af 1. síðu.
lauss innanhéraðsfólks fyrir viss-
an tíma, sem nefndin hefir til-
tekið muni því verða ráðstafað
af húsaleigunefnd.
Nefndin hefir skrifað félags-
málaráðuneytinu og skýrt því ná-
kvæmlega frá ástandinu.
Utanríkisráðuneytið hefir skrif-
að brezku sendiherraskrifstofunni
og faríð þess á leit að brezkir
hermenn rýradu úr húsnæði, er
þeir hafa tekið á leigu. Þá hefir
ráðuneytið einnig skrifað borgar-
stióra og beðið hann að gera
allt, sem í valdi bæjarstjórnar
stendur til að koma húsnæðis-
lausu fólki til hjálpar. — Jafn-
framt lofaði ráðuneytið allri
þeirri 1 aðstoð, sem það gæti í
té látið.
i----------------------------
ALÞÝÐUSAMBANDIÐ SÝKN-
AÐ ' y
: Frh. af 1. síðu.
fyrir því, að tilgangur stefndu
með vinnustöðvuninni hafi ver-
ið sá, að fá viðurkenningu verk-
smiðjueigenda á Akureyri á
því, að félagið Iðja væri réttur
aðili fyrir hönd verksmiðju-
fólks þar á staðnúm um heild-
arsamninga varðandi vinnu-
kjör þess.
Var stefnda heimilt að hefja
verkfall í þeim tilgangi. Fram-
kvæmd verkfallsins verður
ekki talin ólögleg gagnvart á-
frýjanda, með því að. sönnur
eru ekki leiddar að því gegn
neitun stefnda, að áfrýjanda,
sem var ófélagsbundinn verka-
maður, hafi með valdi, eða hót-
un um valdbeitingu, verið
varnað inngöngu í verksmiðj-
d
una til vmnu.
Hafa stefndu því ekki valdið
honum* tjóni, er þeim beri að
bæta honum.
Garðar Þorsteinsson hrm.
flutti málið fyrir Aðalstein
Sveinsson, en Sigurgeir Sigur-

(DANGEROUS FINGER.)
Ensk sakamálamynd, tek-
in af Pathé Pictures. Aðal-
• \
hlutverkin leika:
James Stephenson,
Betty Lynne,
Leske Standisli.
TALMYNDAFRÉTTIR. . .
Sýnd í kvöld Id. 7 og 91
Börn fá ekki aðgang.
þep? regnlð kom.
Amerísk stórmynd, gerð
eftir hinni heimsfrægu
skáldsögu með sama nafni
Sýnd í kvöld kl. 7 og 9.
— Aðalhlutverkin leika:
Myrna Loy,
Tyrone ‘Power,
George Brent.
S. G. T. eitsgðnp eidri dansBiiÉf,
verða í G.T.-húsinu laugardagskvöldið 12. þ. m. klukkan 10. /
Áskriftarlisti og aðgöngumiðar frá klukkan 2. Sími 3355.
HLJÓMSVEIT S.G.T.
HÉLDUR MÓTANEFND VALS OG VÍKINGS
í Oddfeliowhusinu n.k. laugardag kl. 10 síðd. Aðgöngu-
miðar seldir í Oddfellowhúsinu frá ld. 4 á laugardag.
jónsson hdm. fyrir Alþýðusam-
bandið og Iðju, og var þetta
annað prófmál hans . fyrir
Hæstarétti.
Útbreiðið Alþýðublaðið.
Kaupsýslutíðindi,
29. tbl. er nýkomið út. Efni: Yf-
irlit um verðlag, gjaldeyris-,
banka- og atvinnumál, Ýms stétt-
artíðindi, Hvers vegna starf? eftir
Ernest Hunt, Frá Hæstarétti o.
m. fl.
12. THEODQRE DREISER:
JEMNSE GERHARDT
vagninn stanzaði úti fyrir dyrunum og sendillinn
bar alla bögglana inn. En þeim tókst ekki að fullvis'sa
sendilinn um, að hann hefði farið húsavillt, og urðu
því að taka á móti sendingunni.
— Hugsið ekkert um það, sagði sendillinn, og bar
sig mannalega. — Ég veit, hvað ég geri. Þér heitið
Gerhardt, er ekki svo? Jæja, þá er það í lagi.
Frú Gerhardt trítlaði um stofurnar og néri saman
höndunum. — Er þetta ekki dásamlegt, stamaði hún.
Húsbóndinn á heimilinu var mjög hugsandi út af
þessari gjafmildi. Honum datt í hug, að gefandinn
kynni að vera einhver verksmiðjueigandi í nágrenn-
inu, sem vildi honum vel. Frú Gerhardt vöknaði um
augu og hafði grun um, hver væri gefandinn, en hún
sagði ekkert. Jennie þóttist viss um, hver gefandinn
væri.
Að liðnum jólum hittust þau Brander og frú Ger-
hardt á gistihúsinu. Jennie var heima og gætti húss-
ins. . s
— Góðan dag, frú Gerhardt, sagði hann vingjarn-
lega og rétti henni höndina. Hvernig leið yður um
jólin?
Veslings frú Gerhardt varð ákaflega feimin. Augu
hennar fylltust tárum.
— Svona, svona, sagði hann og ylappaði henni á
öxlina. Ekki megið þér fara að gráta. Gleymið nú
ekki þvottinum mínum í dag.
— Nei, nei, sagði hún og ætlaði að segja meira,
en hann var þá farinn.
\
Upp frá því var aldrei talað um annað en hinn
tigna öldungaráðsmann á heimili Gerhardtsfjöl-
skyldunnar. Gerhardt var jafnlyndur maður eins og
margir þýzkir verkamenn eru. Hann varð því fljótt
sannfærður um, að Brander þessi væri hinn mesti
sómamaour.
Jennie hafði aldrei verið hrifnari af honum en nú.
Um þessar mundir var hún að verða fullþroska
kona og féll karlmönnum mjög vel í geð. Hún var
mjcg fögur og há vexti, Hún hafði dásamlega skær
augu, bjarta húð og fallegar tennur. Hún var góð-
um gáfum gædd, en hana skorti sjálfstraust. En
hvernig átti hún að hafa sjálfstraust svo fátæk sem
hún var. Hún varð að þvo þvotta og taka móti því,
sem að henni var rétt eins og það væri náðarbrauð.
Hún kom tvisvar í viku til gistihússins, Brander
öldungaráðsmaður tók jafnan vingjarnlega á móti
henni, og það fékk á hana. Hann gaf henni oft smá-
gjafir, annaðhvort handa henni sjálfri eða systkin-
um hennar. Og hann var svo alúðlegur við hana, að
feirnni hennar fór loks af, og hún leit á hann fremur
sem göfuglyndan vin en sem tignan öldungaráðs-
mann. Hann spurði hana einu sinni, hvort hana lang-
aði ekki til að fara í skóla og menntast, og hann
hugsaði um það, hversu falleg hún hlyti að verða,
• þegar hún kæmi úr skólanum. Eitt kvöldið kallaði
hann á hana.
— Komið hingað til mín, Jennie, sagði hann —
og setjist hérna við hlið mér.
Hún kom til hans og hann greip um hönd hennar,
— Heyrið mig, Jennie, sagði hann og leit glað-
lega framan í hana. —- Hverskonar maður haldið
þér í raun og veru, að ég sé?
— Ó, sagði hún og leit undan. —Ég veit það ekki.
En hvers vegna spyrjið þér að því?
— En þér hljótið að hafa myndað yður einhverja
skoðun á því. Og nú langar mig til að þér segið
mér skoðun yðar.
— En ég veit ekki, hvað ég á að segja, sagði
hún sakleysislega^.
— Jú, þér vitið það, hélt hann áfram vingjarnlegaP.
þegar hann varð þess var, að hún vildi ekki svara.
Eitthvað hljótið þér að álíta um mig. Og hvað er
það?
— Eigið þér við, hvort mér þyki vænt um yður?
spurði hún sakleysislega og horfði á hár hans, sem
var ofurlítið farið að grána. Hann var' mjög göfug-
mannlegur á svipinn.
— Já, mig langar líka til að vita um það, sagði
hann og varð fyrir ofurlitlum vonbrigðum. Hún bar
ekkert skyn á ástleitni hans.
— Auðvitað þykir mér vænt um yður, sagði hún
töfrandi sakleysislega.
— Hafið þér að öðru leyti ekki myndað yður neina
skoðun á mér?