Alþýðublaðið - 14.10.1940, Blaðsíða 3

MÁNUDAGUR 14. OKT. 194«
---------MiÞTÐUBLAÐIÐ ---------------------------
Ritstjóri: Stefán Pétursson.
Ritstjórn: Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Símar: 4902: Ritstjóri. 4901: Innlendar fréttir. 5021: Stefán Pét-
ursson (heima) Hringbraut 218. 4903: Vilhj. S. Vilhjáms-
son (heima) Brávallagötu 50.
Afgreiðsla: Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Símar: 4900 og 4906.
Verð kr. 2.50 á mánuði. 10 aurar í lau
alþýðuprentSmiðjan
„Flokkur allra stétta“.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Stldveiðarnar í simiar:
Hverjum er að kenna, að síld
in varekki allssíaðar vegin?
■■ ■ ■ ■»-
Efíir Jón Sigurðsson erindreka.
AÐ ER ERFITT að látast
vera flokkur allra stétta og
fá almenning til að trúa því.
'Sjálfstæði'sflokku'rinn hefir nú
streitzt við þennan línudans í
mörg ár, en honum tekst aldrei
að halda jafnvæginu.
Undanfarið hefir mikið verið.
rætt um tvö mál. I fyrsta lagti
útsvarsfrelsi útgerðarinnar, nú á
iþessum tniklu stríðsgróðatím-
u!m, og verðið á innlendu afurð-
unum.
Alþýðublaðið hefir þráfaldlega
í þessum umræðum bent á það,
hve vitlaust það er og óréttlátt,
aö sleppa stórútgerðinni við
skiatta nú, þegar hún græðir
málljónir, og láta því skattabyrö-
a;rnar hvíla fyrst og fremst á
bökuan vinnustéttanna. Sjálfstæð-
isflokkurinn hefir raunv-erulega á-
kveðna stefnu í þessu máld: að
eljki megi íþyngja útge.rðinni,
eins og Sjálfstæðisflokksbl'öðin
orða ]>að. Þetta er sam!a sem að
flokkurinn vill ekki, að stórút-
gerðin sé skylduð til skatta og
útsvarsgreiðslan, 'entlEl hótaði
flokkurinn á siðastliðnu vori
sanivinnuslitum, ef slkattfrelsið
yrði afnumið.
En þetta er ekki stefna fyrir
allar stéttir. Þess vegna eru blöð
fiiokksins látin slá úr og í, og
þau gera það svo eftirminnilega,
að’ menn eru hættir að lesa þær
greinair, sem þau birta um það.
Eins hefir AlþýÖublaÖið skrifað
hverja greinina á fætur annari
um afurðaiverðið. Hefir verið
bent á það, að í þeirri dýrtíð,
sem nú er, þurfi framleiðendur til
sveita að vísu að fá hækkað af-
urðaverð, en það sé ekkert rétt-
læti eða jafnvægi í því fólgið, að
afurðaverðið hækki mikiu meira
en kaup verkamíannia. Þá hefir
blaðið hent á það, að þega.r
gengislögin voru sett og kaup
Iaunaþega bundið í þeim, þá var
því lofað, að afurðaverðið skyldi
haldast í samræmi við kaup-
hækkanir til verkamanna. Loks
hefir verið bent á færar leiðir
til að lækka afurðaverðið til
neytendanna án þess að franir
le'iðendur fái minna.
1 Tím'inn hefir í þessu máli ein-
skorðaða og þröngsýna stefnu,
sern hann telur að sél í samræmi
við sk'Oðun bænda.
En blöð Sjálfstæðiisflokksins
h.afa haft verkaskiptingu. Vísir,
kaupstaðablaðið, hefir verið lálið
rífast út úr afurðaverðinu og
halda fram málstað hinna sviknu
neytenda í bæjunum. Afleiðimgin
af þessu varð sú, að Árni frá
Múla varð' að gefa1 út yfi rlýsingu
í blaðinu um það, undir hvaða
merki hann skrifaði greinar sínar.
og að hann bæri einn ábyrgð á
þeim. Morigunbla'&ið hefir hins
vegar sama iog ekkért sagt, slegið
úr og í, birt langar kjöthækkun-
argreinar eftir Pál Zophonlasson
D'. s. frv. En í ;gær bregður út
af. Þá kemuír leiðari um ]>etta
mál, og hann er eitthvert hið
aumasta plagg, sem lengi hefir
sézt. J. J. ér aö reyna að hag-
ræða því svoleiðis til í Títmanum,
að Mo>ngunblaðið hafi barizt á
móti hækkun afurðaverðsins. Og
Morgunblaðinu þykir þetta súrt,
sem von er. Við höfum ekkert
sa'gt, bókstaflega ekkert. Við höf-
um enga stefnu og sizt af öllu á
móti bændum, segir blaðið.
„Ég er ekkert, ekki neitt, elsku1
drengir sælir,“ stendur í gamr
anlei'k, og hið sama má segja um
s.tefnu Sj'álfstæðisfliO'kksiins í þesst
uiin málium.
Hann neynir að siglia byr
beggja, fylgja bændum, sitórút-
gerðarmönnum, neytendUm í bæj-
unum og því ' verður únkioman
þessi.
Hins vegar er það vitað, að
floikkiurinn er í reynd málsvari
stórútgerðarmanna og stóirkaiup-
manna einna. ' **
NO ÞEGAR síldveiðunuim er
lokið verður ma.nni á að
horfa til baka, Hta yfir það, sem
liðið er, ef ske kynni, (a.ð eitt-
hvað mætti læra af þeirri reynslu
sem jfen.'gist heíir á sumrinu.
Dálítið hefir verið um þessi mál
ritað í sumar og nú í haust.
iog þá helzt af Framsóknarmönn-
uim, en á þann hátt, að ekkert
er bent á það, sem verða mætti
til úrbóta því, sem miður hefir
farið, enda skifað eingöngu
til þess, eins og allir kunn-
Ugir sjá, að sverta pólitíska and-
stæðinga, ýmist með órökstud dum
ásökunum eða hreinum og bein-
um blekkingum. T. d. segir ,Tím-
inn“ frá því 20. sept. út af kröf-
um, er fram hafa komið um upp-
bót á máli á þeirri síld, sem
lögð var inn til nýju verksmiðj-
unnar á Raufarhöfn, að Frann-
sóknarmetmirnir í verksmiðju-
stjórn, þeir Þorsteinn og Þormóð-
ur, hafi þar verið ofurliði bornir,
en þeir tveir hafi viljað verða við
þessum kröfum, en hinir hafnað.
Ég er alveg sa'mmála þeim
„TímamönnUm" í því, að inálein-
ing á að vera sú sajma hjá ölluni
síldarxærksmiðjUm rikisins, en vil
aðeins bæta því við, sem þeir
hins vegar hafa auðsjáanlega
ekki viijað sjá, að löndunarskil-
yrði eiga einnig að vera þau
söm'u hjá þeim öllum.
Nú er öllum kunnugum vitan-
legt, að á Raufarhöfn eru sjálf-
virk löndunartæki, og löndun
gengur þar miklum mun greið-
legar, heldúr en hjá hinum verk-
smiðjum ríkisins, og ef gengið
hefði verið inn á að greiða upp-
bót til þeirra skipa, sem þar
lögðu upp síld, hefði hinum ver-
ið mismunað, sem þar komu ekki,
miðað við þá aðstöðu, sem var í
sumar, og skal það rökstutt með
því, að þau skip, sem bezta og
greiðasta fengu löndun og mimnst
þurftu að' bíða höfðu töluverða
veiðimöguleika fram yfir hin, og
þurfti oft ekki máklu að muna, að
þau kærnust það framarleg'a í
„röð“, að þau næðu túr fram
yfir hin, sem urðu að vera þar,
sem löndun er miklu seinvirkari.
Þegar maður veit um tilgang-
inn með þeim skrifum Framsókn-
armanna, sem um hefir verið get-
ið, verður manni skiljanlegt, að
tæplega sé hægt við því að bú-
ast úr þeirri átt, að sagt sé frá
þeirri baráttu, er Alþýðuflokks-
menn hafa háð fyrir þvi, að síld
væri vegin, en ekki mæld. Það
var sagt frá þvi í Alþýð'ublaðinu
nú fyrir skömmu, að þeir Finnur
Jónsson og varamaður hans, Er-
lendur Þorsteinsson, hefðu báðir
flutt tillögu um það' í verksmiðju-
stjórninni, í sambandi við bygg-
ingu verksmiðjunnar á Raufar-
höfn, að síldin yrði vegin, en ekki
mæld, en tiUagan var í bæði
skiptin felld með atkvæðum allra
hinna stjórnenda verksmiðjanna.
Þess má og geta, að Alþýðu-
flokksmenn í verksmiðjustjórn
hlafa einnig beitt sér fyrir þvi,
a'ð löndunarskilyrðin yrðu bætt,
þó ekki væri með öðru fyrst í
stað en flutningsböndum á
bryggjur, svo, af tækist hin ó-
hæfilega langa og erfiða keyrsla,
er sjómenn hafa þurft við að búa.
En málaleitan þessi hefir ekki
mætt þeim skilningi, sem skyldi.
Ferst Tímamönnuim illa að
tala digurbarkalega um þau mál,
sem að síldarútveginum snúa, en
skiljanlegt þó, að þeir vilji draga
athyglina frá því, hverjir drag
bítir þeir hafa verið á framgang
margra góðra tillagna, er fram
hafa komið til aukinna afkasta
og betri hagnýtingar. En að því
verður vikið síðar.
Mér þótti tilhlýðilegt vegna
hinna villandi skrifa „Tímans“
að. hafa innganginn þeimjan, en
fer nú að koma að efninu.
Framhald.
Sblpsfjéra stýrl-
mannafél. Reykjavíkiir
heldur í'u.nd í Oddfellowhúsinu, uppi, kl. 8.30 í kvöld.
Fundarefni:
Tekin ákvörðun í kaupgjaldsmálum.
Áríðandi að félagsmenn mæti.
STJÓRNIN.
með hinu meira eða minna véistjóraprófi, sem sigla vilja
í innanlands og utanlands siglingum' gefi sig fram í skrif-
stofu Vélstjórafélagsins í Ingólfsstræti kl. 4—6 á virkum
dögum, sími 2630.
Vélstjórafélag íslands.
Matarsfl
Enn er tækifæri til að kaupa hina ágætu matarsíld,
sem Síldarútvegsnefnd hefir látið salta til almennings-
nota.
Síldin er söltuð í smákúta — 1/5 úr heiltunnu -— haus-
skorin og slógdregin, og kostar kr. 20.00 hver kútur.
Umbúðirnar verða keyptar aftur fyrir kr. 2.50 hver
kútur, sé þeim skilað hreinum og óskemmdum.
Leiðarvísir um geymslu síldarinnar fylgir hverjum
kút.
Síldin er heilnæm, næringarmikil og ódýr fæða^ sem
ætti að vera notuð á hverju einasta íslenzku heimili. Engu
heimili ætti að vera'ofvaxið að kaupa einn af umræddum
kútum.
Notið því þetta hentuga tækifæri og aukið notkun ís-
lenzkrar síldar á íslandi.
Slátnrfélao Snðnrlands
Sími 1249.
Húsaleigunefnd
skorar hér með fastlega á
háseigendur og aðra9 sem
wlfa af lausu hásplássi er
neta mætti tifi iháðar9 að
láta nefndina vita um pað
sem aiira %rsfa
Mefndin er fil víðtals fyrst
um slnn i Mæjarplnfgstof*'
nnni kl. 5—7 dagiega*
Húsaleigunefnd.

Mraðferðir alla [dafga.
Bifreiðastöð Aburepar. Bifreiðastöð Steindðrs.