Alþýðublaðið - 29.10.1940, Blaðsíða 4

PRIÐJUDAGUR 29. OKT. 184*.
Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
Bókiis er
ÞÝDÐAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
ÞRIÐJU DAGUR
Næturlæknir er Kristján Hann-
esson, Mímisveg 6, sími 3836.
Næturvörður r í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
Næturvarzla bifreiða: Bifreiða-
stöðin Geysir, sími 1633.
ÚTVARPIÐ:
18.30 Dönskukennsla, 1. flokkur.
19.00 Enskukennsla, 2. flokkur.
19.25 Hljómplötur: Lög úr óper-
ettum og tónfilmum.
20.00 Fréttir.
20.30 Symfóníutónleikar: (hljóm-
plötur) Symfónía Eroica
hetjuhljómkviða eftir Beet-
hoven.
21.30 Tónleikar Tónlistarskólans:
a) Tríó í B-dúr eftir Mozart.
b) Tríó í G-dúr eftir Haydn.
22.00 Fréttir. — Dagskrárlok.
Forðum í Flosaporti
ástandsútgáfan verður
sýnd
annað kvöld kl. 8.30. Aðgöngumið-
ár verðá seldir í dag kl. 4—7 og
eftir kl. 1 á morgun.
Kennum allskonar hanniröir,
svo sem: Kunstbrodering —
(Landslagsmyndasaum). Piler-
ing (að draga í stóresa). Máln-
ing, Prjón o. fl. Seljum einnig
handmálaðar peysusvuntur og
slifsi. Systurnar frá Brimnesi,
Þingholtsstræti 15 (steinhúsið).
Nokkra sendisveina vantar.
Upplýsingar á Vinnumiðlunar-
skrifstofunni í Alþýðuhúsinu,
sími 1327.
F.U.J.
Fimleikaflokkur karla hafa
æfingu í kvöld kl. 9 á venjuleg-
um stað.
ÖNNUR GREIN JÓNS BLÖN-
DALS : I 1 - í il
Frh. af 3. síðu.
ið selt fyrir hærra verð iinnan-
iands heldur en hægt hefir verið
aið fá fyrir það erlendis. Neyt-
endumir hafa tekið þessu omiöigl-
unariaust að kaila.
Nú segir ft>imaður kjötverö-
iagsnefndar: „Hvers vegna ættu
lan d b ú n aðarvörurnar einar :að
sitja við það borð, að mega ekki
heakka dnnan lands (þess hefir
reyndar enginn krafizt), þótt verð
þeirra hækkaði erlendis, en fisk-
Baroaskóli Hafnarfiarðar.
Öll skólaskyld börn, sem eiga að sækja barnaskóla
bæjarins þetta skólaár, skulu mæta í skólanum miðviku-
daginn 30. okt. n.k., eins og hér segir:
Kl. 10 árd. Þau sem voru í 7., 6. og 5. bekkjum.
Kl. 11 árd. Þau sem voru í 4., 3. og 2. bekkjum.
Kl. 1 síðd. Þau sem voru í 1. bekkjum og ennfremur
öll 7 ára börn, sem byrja eiga skólagöngu þetta ár.
Börn, sem ekki sóttu Barnaskóla Hafnarfjarðar s.l.
vétur, mæti kl. 2 síðdegis og hafi prófskírteini sín með sér.
SKÓLASTJÓRINN.
lurdnn t. d. mætti hælkka? Sjá
aJLir hve þietta er fráleitt o|g
fjarri allri sanngirni." Og Tím-
(tnn segir í saima tbl.: „Það er al-
genlega óhæfileg krafa, að dýrtíð-
inni veröi haíldið niðri á þann
hátt, að beita lögþvingun til að
taika vörumar af framleiðendum
fyilr iægra verð en þeiim ber og
þeir geta fengið ,annars staðar.“
Nú er vitað, að saltkjötsimErk-
laðurinn í Noregi hefir ,alveg lok-
ast. Einnig hefir það heyrzt, að
vafasamt væri með þetta háa
verð á kjötin'u í Eniglandi.
Vill ekki forma&ur kjötverð-
lags'nefndar, sem báirt hefir svo
maiigar tölur undanfarið, sem
ekki allar skipta jafn mikLu ináli
og segist hafa fleiri í fóruan sín-
um, gefa atmenningi skýrslu
einnig Um þetta efni? Og þá væri
einkar fróðlegt að fá utm Leið
skýiingu á eftirfaTandi setningu
úr grein form. Framsóknarflokks-
jns í næst síðasta tbl. Tímans:
„Auk þess kaupa þeir (þ. e. Bret-
ar) megnið af fraimleiðsluvörum
Islendinga, surnt með góðu verði,
og bæía wpp sérstekLegia það,
sera miðiur er borgað.“ (Leturbr.
mín.) Hvað’a vömr em það, sem
miður eru borgaðar og Bretar
bæ;ta upp sérstaklega? Varla
kjötið, sem selt er með stór-
hækkuðu verði innanlands, af því
að hægt sé að fá hærra verð
fyrir það annars staðar? (smbr.
4. spumingu Páls Zóph’óníassonar
til Alþbl. og Vísis í 102. tbl.
Tímans.)
Ef þessi ummæli formanns
FramsóknarfLokksins em rétt —
og það veröur vitanlegu ekki
dregið í efa — að Bretar viljii
bæta upp það, sem miður er
borgað, og væntanlega þá engu
síður það, sem1 óseljanlegt er er-
lendis, hvernig stendur þá á þvi,
að saLtkjötið er nú selt 72»/o
hærra á innlendum markáði en
í fyrra, þrátt fyrdr það, að ekki
er hægt að selja það erlendis, í
stað þess að fara fram á að
Bretar bæti upp verð þess, eins
Og J. J. segir þá fúsa til?
GAMLA
. . „ ,
liiuiu með nrörp
andlitin.
The Magnificent Fraud.
Ameríksk kvikmynd frá
Paramont.
Aðalhlutverkin leika:
AKIM TAMIROFF,
LLOYD NOLAN,
PATRICIA MORTSON.
HYiA BIO
Þrjár kænar stilknr
ðreskast.
(Three smart Girls grow
up.) — Ameríksk tal- og
söngvakvikmynd frá Uni-
versal Film. Aðalhlut-
verkið leikur og syngur
DEANNA DURBIN.
Aðrir leikarar eru:
Nan Grey,
Helen Parrish og
William Lundigan.
Sýnd í kvöld kl. 7 og 9.
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð við andlát og jarðar-
för konu minnar, móður okkar og tengdamóður og ömmu,
Jónínu Guðmundsdóttur frá Einarshöfn.
Eiginmaður, börn, tengdabörn og barnabörn.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda hluttekningu við andlát
og jarðarför
Guðmundar Þorsteinssonar,
frá Sigurvöllum á Akranesi.
F.h. vandamanna.
’ Jón Þorvarðarson.
Revyan 1940.
Forðoffl I Fiosaporíl
ASTANDS-UTGAFA
leikið í Iðnó annað kvöld kl. 8.30.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4-—7 í dag og eftir
kl. 1 á morgun .— Sími 3191.
KAUPI GULL og silfur
hæsta verðí. Sigurþér, Mainar-
stræti 4.
Vönduð og siðprúð stúlka
óskast í vist á heimili Jóns
Helgasonar, Fatabúðinni.
20. THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
tala svona. Jennie og móðir hennar höfðu gerst sekar
um ófyrirgefanlega óvarkárni. En hann ákvað að
verja dóttur sína.
— Það er kunningi okkar, sagði hann dálítið vand-
ræðalegur. — Fólk ætti ekki að þvaðra um það, sem
það þekkir ekki. Dóttir mín hefir ekkert ljótt að-
hafst.
— Það er ég sannfærður um, að þú segir satt, sagði
Weawer. Fólk þvaðrar, án þess nokkur flugufótur
sé fyrir þvaðrinu. En við erum gamlir vinir og mér
fannst skylda mín að segja þér frá þessu.
Gerhardt stóð stundarkorn hreyfingarlaus í sömu
sporum. Það var ekki svo auðvelt að lifa, þegar allir
snérust öndverðir gegn einum manni. Álit almenn-
ings var svo mikils virði. Og hann hafði alltaf reynt
að lifa flekklausu lífi. Hvers vegna gat fólk þá ekki
látið hann í friði?
— Mér þykir vænt um, að þú skyldir segja mér
frá þessu, tautaði hann um leið og hann lagði af stað
heimleiðis. — Ég ætla að rannsaka þetta mál betur.
Vertu sæll.
Gerhardt ákvað, þegar heim kom, að spyrja konu
sína um þetta mál.
— Hvernig stendur á því, að Brander öldungaráðs-
maður kemur til að heimsækja Jennie? spurði hann
á þýzku. — Nágrannarnir eru farnir að tala um það.
— Ó, það er alveg saklaust, svaraði frú Gerhardt.
Þessi spurning hafði komið henni mjög á óvart. —
Hann hefir komið hingað tvisvar eða þrisvar sinnum.
— Þú hefir ekki sagt mér frá því, sagði hann og
var gramur yfir því, að kona hans skyldi láta slíka
ósiðsemi viðgangast á heimilinu.
— Nei, sagði hún — en mér fannst það líka óþarfi,
þegar hann liefir ekki komið nema þrisvar sinnum.
— Þrisvar sinnum, hrópaði Gerhardt. — Þrisvar
sinnum. Og allir nágrannarnir tala um þetta.
— Já, hann hefir aðeins komið örsjaldan, sagði
frú Gerhardt lágt.
— Weawer kom til mín á götunni, hélt Gerhardt
áfram — og sagði mér, að fólk væri farið að tala um
þennan mann, sem kemur hingað og fer með dóttur
minni í ökuferðir. Og ég hafði engan grun um þetta.
Ég vissi ekkert, hvað ég átti að segja.
— Þetta er alveg saklaust, sagði móðirin. — Jennie
hefir farið einstöku sinnum í ökuferðir með honum.
Hann kom hingað, og sótti hana. Og hvað kemur
fólki þetta við? Má dóttir okkar ekki skemmta sér?
— En þetta er gamall maður, ságði Gerhardt. •—
Og hann er embættismaður. í hvaða tilgangi heim-
sækir hann fátæka stúlku eins og Jennie.
— Ég veit það ekki, sagði frú Gerhardt. — Hann
kemur hingað. Ég þekki hann ekki að öðru en góðu.
Og hvernig get ég bannað honum að koma hingað?
Gerhardt varð hugsandi. Hann þekkti ekki öld-
ungaráðsmanninn heldur að neinu öðru en goðu. Og
hvað var þá athugavert við þetta.
— Nágrannarnir þurfa alltáf að hafa eitthvað til
að þvaðra um. Um þessar mundir hefir það ekki
annað til að þvaðra um en Jennie. Þú veizt, að hún
er góð stúlka. Hvers vegna má hún þá ekki fá að
vera í friði. Og augu móðurinnar fylltust tárum.
— Það er satt, sagði Gerhardt. — En hann ætti
samt ekki að koma að sækja hana. Það lítur grun-
samlega út, enda þótt hann hafi ekkert illt í hyggju.
í sama bili kom Jennie inn. Hún hafði setið inni
í svefnherbergi því, sem hún og yngstu systkinin
sváfu í.
— Hvað er að? spurði hún, því að henni fundust
foreldrar hennar svo einkennilegir á svipinn.
— Ekkert, svaraði Gerhardt ákveðinn.
Frú Gerhardt svaraði engu. Jennie gekk til henn-
ar og varð þess fljótt vör, að hún hafði grátið.
— Hvað er að? endurtók hún undrandi og horfði
á föður sinn.
Faðir hennar.fór hjá sér. Hann var nú sannfærður
um, að hún var saklaus og sá eftir því, að hafa vakið
máls á þessu.
— Hvað gengur að þér? spurði hún móður sína
blíðlega.
— O, það eru nágrannarnir sagði móðirinn. — Þeir
þurfa alltaf að tala um það, sem þeim kemur ekki
við.
— Hafa þeir ennþá einu sinni verið að tala um
mig? sagði hún og roðnaði.
— Þarna sjáum við, sagði Gerhardt eins og út í
bláinn. — Hún veit, að fólk talar um hana. En hvers
vegna hefirðu ekki sagt mér frá því, að hann kæmi
hingað í heimsókn? Nágrannarnir eru farnir að tala
%