Alþýðublaðið - 30.10.1940, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐiÐ
MIÐVIKUÐAGUE 30. okt. 1946.

i . %

-á:
I
I
jjr
-4
ll
1
4
‘W
f.
V ’ >'
Á' ■<§
Læknaskifti.
Þeir samlagsmenn, sem réttinda njóta og
óska að skitta um lækna frá næstu ára-
mótum, snúi sér tíl skrifstofu samiags-
ms fyrir þ. 15. nóvember.
Listi yfir lækna þá, sem valið verður um,
liggur frammi á skrifstofunni.
Sjúkrasamlag Reykjavíkur.
Aðalfundur sölusambands
íslenzkra fiskframleiðenda
verður haldinn í Kaupþingasalnum í Reykjavík
laugardaginn 23: nóvember 1940. -— Dagskrá
samkvæmt félagslögunum.
; STJÓRNIN.

Að gefnu tilefni er athygli sauðfjáreigenda vakin á því,
að samk^emt 60. gr. lögreglusamþykktar Reykjavíkur mcga
sauðkindur ekki ganga lausar á götum bæjarins né annars staðar
innan lögsagnarumdæmisins, nema maður fylgi til að gæta þeirra
eða þær séu í öruggri vörzlu. Ef út af þessu er brugðið, varðar
Jwð eiganda sektum allt að 1000 krónum.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 29. október 1940.
, : : ' . - •- . • ”' . . ... ví ...• , .. , . ’L ; ' ,///. ÍK’,
AGNAR KOFOED IIANSEN.
Atbugaseid.
Frá Guðmundi Vilhjálms-
syni, framkvæmdastjóra
Eimskipafélags íslands, hef-
ir Alþýðublaðinu borizt eft-
irfarandi athugasemd:
„Háttvirti ritstjóri!
Herra Sigurgeir Sigurjóns-
son ritar í Alþýðublaðið þann
24. þ. m. um störf Verðlags-
nefndar og er þar vikið að Eim-
skipafélagi íslands og félaginu
brugðið um okur á farmgjöld-
um. í tilefni af því leyfum vér
oss að óska eftir, að þér birtið
eftirfarandi grein í næsta tölu-
blaði heiðraðs blaðs yðar:
Þegar siglingar hófust til
Ameríku í stríðsbyrjun höfðu
þær legið niðri frá því nokkru
eftir heimsstyrjöldina. — Af
þessum ástæðum lágu engar á-
byggilegar upplýsingar fyrir
um kostnað við beinar sigling-
ar þangað, en hitt var aftur á
móti vitað að kostnaðurinn
myndi hækka, eftir því sem
stríðið stæði lengur. Þar sem
nauðsynlegt þótti að ákveða
flutningsgjöldin strax og sigl-
ingar hófust, var sú ákvörðun
tekin að miða þau við þau g'egn-
umgangandi flutningsgjöld sem
gilt höfðu milli Ameríku og
Reykjavíkur áður en stríðið
hófst. Við gegnumgangandi
flutningsgjöld var bætt 25%.
Þess skal getið, að gegnumgang
andi flutningsgjöld höfðu verið
ákveðin af The North Atlantis
Freight Conference. — Einnig
skal tekið fram, að flutnings-
gjöld Eimskipafélagins á nauð-
synjavörum giltu ekki aðeins til
Rvíkur heldur hafna út um
land, jafnvel þótt skip félags-
ins hefðu þar ekki viðkomu. —
Síðar kom í ljós, að flutnings-
gjöldin höfðu verið ákveðin of
lág og var því ákveðið að
hækka þau um 25% og hafa
þau verið óbreytt síðan.
Flutningsg j aldahækkunin
milli Ameríku og íslands miðuð
við g|ildandi gegnumgangandi
flutningsgjöld fyrir stríð, nem-
ur því 5614%.
Greinarhöf. upplýsir rétti-
lega að flutningsgjöld frá Bret-
landi hafi verið hækkuð um
200% miðað við þá taxta sem
giltu fyrir stríð. Þetta segir
hann, að sérfróðir menn telji
alltof hátt. Sannleikurinn í
þessu máli er sá, að kosnaður-
ur við siglingar „Brúarfoss“,
sem er eina skip félagsins í
siglingum til Bretlands hefir
nálega fjórfaldast frá því fyrir
stríð, svo öllum hlýtur að verða
ljóst, að hér er ekki um okur
að ræða.
Um flutningsgjöld milli
Danmerkur og íslands er óþarft
að ræða, því siglingar hafa leg-
ið niðri 6V2 mánuð. Aðeins má
geta þess, að dvöl „Gullfoss“ í
Kaupmannahöfn hefir koftað
félagið stórfé, meðal annars
vegna þess, að skipshöfnin hefir
verið á fullum launum og feng-
ið greidda áhættuþóknun, sem
miðuð er við að skipið hefði
alltaf verið í förum milli ís-
lands og Danmerkur.
í áðurnefndri grein kemst
herra Sigurgeir Sigurjónsson
svo að orði:
„Hér er þó á það að lítaá að
Eimskipafélagið er eða var að
nokkru leyti nokkurskonar
þjóðarfyrirtæki og „óskabarn
þjóðarinnar.“
í sambandi við ofanskráða
klausu viljum vér upplýsa, að
hluthafar í Eimskipafélaginu
hafa verið flestir 14609, en eru
nú um 14000. Óhætt er því að
slá því föstu, að Eimskipafélag-
ið er en þjóðarfyrirtæki og mun
einnig verða það í framtíðinni.
Flestir íslendingar munu
gleðjast yfir því, að Eimskipa-
félagið á nú það öflugan skipa-
flota, að það getur að allmiklu
leyti annast flutninga á nauð-
synjum til landsins og jafn-
framt flutt afurðir landsmann'a
til útlanda ekki sízt hinar
frystu útflutningsvörur, sem
afkoma þjóðarinnar byggist nú
svo rnjög á. Það munu einnig
flestir óska þess, að félagið
geti aukið og endurnýjað flota
sinn að stríðinu loknu.
íslenzka þjóðin mun treysta
því, að Eimskipafélagið hagi
siglingum skipa sinna og ákveði
farmgjöld með það fyrir aug-
um, að hag þjóðarinnar sé sem
bezt borgið.
Hluthafar félagsins munu
framvegis, eins og hingað til,
sætta sig við að þeim verði
aðeins greiddir 4% í arð, eða
með öðrum orðum, lágir spari-
sjóðsvextir.
Virðingarfyllst.
F.h. H. f. Eimskipafél. íslands.
G. Vilhjálmsson.
UM DAGÍNN OG VEGINN------------------------
Hjónaskiinaðarsögur og sannleiksgildi þeirra. Biskupinn af
Aberdeen fermir hermenn. Kosningabardagi hafinn. Valið
j um presta. Fyrsti vetrardagur. Bréf frá M. G. um síðasta
| sumar og framtíðina.
<
<
ATHUGANIR HANNESAR Á HORNINVJ.
MIKLAR SÖGUR hafa gengið
siðarí hluta sumars um ó-
venjumikla hjónaskilnaði hér í
bænum og hafa vitanlega vferið
nefndar orsakir fyrir því. Ég hefi
að gamni minu grafizt fyrir um
það hvað hæft væri í þeim og
komizt að raun um að þetta er
ekki rétt. Hjónaskilnaðir eru elns
og kunnugt er nokkuð algengir
hér hjá okkur, en þeir eru ekkert
meiri nú en áður, sem betur fer,
því slíkt og þvílíkt er hættulegt
hverju þjóðfélagi.
HINGAÐ TIL LANDSINS er
nýlega kominn biskupinn af Aber-
deen, þekkt kirkjuleg persóna í
Bretlandi og í miklu áliti. Sagt
var að hann væri hingað kominn
til að ferma hermenn, en fáir
trúðu því. Þetta er þó rétt og er
hann búinn að ferma allmarga.
Hefir hann fermt hermenn á
Akranesi, Blönduósi, Akureyri og
Seyðisfirði. Þéssi ferming mun
koma mörgum hér á landi á óvart,
en sá siður er í ensku kirkjunni,
að biskuparnir ferma, en prest-
arnir búa undir ferminguna. Sá,
sem á að fermast, getur ráðið því
sjálfur hvenær hann gerir það og
margir ganga ekki undir fermingu
fyrr en þeir eru komnir að þrít-
ugu. Biskupinn af Aberdeen hefir
kornið hingað mjög oft, líkast til
12 sinnum, og er hann mjög á-
hugasamur laxveiðimaður. Hann
mun vera um sextugt.
KOSNINGABARDAGI er um
það bil að hefjast hér í Reykja-
vík. Þó að hávaðinn verði kann-
ske ekki eins mikill og við venju-
legar kosningar, þá bendir allt til
þess að læðst verði með löndum
og lagt á mið andstæðinganna.
Það á að slást um prestana. Ságt'
er að harðastur verði slagurinn í
svokallaðri Hallgrímsspkn, þ. e. a.
s. í Austurbænum. Þar eru líka í
kjöri margir yngstu og helztu
prestar okkar, mikill fjöldi, enda
er allmikill munur á því að vera
prestur úti á landi og hér í Reykja-
bík.
KOSNINGAR Á SÓKNAR-
NEFNDUM eru bú.nar og virðast
úrslit þeirra hafa komið ýmsum
á óvart, en þeir, sem áhugasam-
astir eru um þessi mál, hafa sótt
safnaðarfundina og eins rnun lík-
ast til verða um kosningarnar
sjálfar. Mér hefir verið sagt að
þeir, sem eiga merkisafmæli um
þessar mundir í sóknunum, verði
áþreifanlega varir við kosninga-
undirbúninginn, því að þeir fá
heillaóskaskeyti frá öllum um-
sækjendunum. Svona er lífið, sí-
felld barátta og er allt heiðarlegt
með það. Mér er sagt að ég fái
ekki áð kjósa, því að mér hafi
verið skammtaður séra Bjarni, og
mér dettur ekki í hug að fara að
rífast út úr því. Hann er góður á
sína vísu. En við hina vildi ég
bara segja. Blessaðir, kjósið þið
nú einhverja menn, sem hafa
skoðun á því, sem fram fer í
kringum þá.
Reykjavík
/
Þingvellir
Ferðir til Þingvalla í þessum mánuði alla miðvikudaga,
laugardaga og sunnudaga. Frá Reykjavík kl. 10V2 árd.
Frá Þingvöllum kl. 6 síðd. Athugið breytinguná á burt-
farartímanum. — Valhöll er opin.
Steindór
Sími 1580.
—ÚTBREIBIÐ ALÞÝÐUBLABIÐ
ÉG BÝST VARLA VIÐ ÞVÍ a»
blöðin fari að taka þátt í þessum
kosningabardaga. Þau hafa nóg að-
gerá í þessum sífellda kosninga-
slag, og svo eru víst allir pólitísk-
ir flokkar þrælklofnir „þvers og
kruss“ í kirkjulegum málum og
þá einnig til umsækjendanna.
Stundum hafa prestskosningar
orðið hatrammar og er nú að sjá.
hvað við Reykvíkingar getum
orðið æstir í þessum málum.
Á LAUGARDAG var 1. vetrar-
dagur. Af því tilefni hefir M. G.
skrifað mér nokkuð langt bréf. ÞvC
miður get ég ekki birt það allt, ém.
tek hér kafla úr því: „Mér dettur
í hug að senda þér línu núna um
veturnæturnar, eins og ég gerði f
fyrra, og minnast svilítið á sum-
•arið, sem nú er að kveðja okkur.
Sumar þetta var all ólíkt sumrinu
1939, sem var eitthvert sólríkasta
sumar, er menn mundu. Aftur á;
móti var síðastliðið sumar eitt hið
mesta rosasumar, er við munum
hér sunnanlands. Ef að rofaði til
dag og dag svo að sá almenniiega
til sólar, þá var oftást komin rign-
ing aftur fyrir naésta dag. Þegar-
svona viðrar verða margir fyrír
vonbrigðum, sem ætla að skemmta
sér úti í náttúrunni, og hafa víst
mörg vonbrigði orðið í sumár út
af veðráttunni."
■■ j C' ’ ;
„ÞAÐ, SEM MINNISSTÆÐAST
mun verða talið frá sumri þessu,.
verður án efa innrás brezka setu-
liðsins. Sá .viðburður inun verða
mikið söguatriði, hvernig sem alltr
fer. En það er nú sjálfsagt ótíma-
bært ennþá að skrifa mikið um
það, en það getur varla talizt mik-
ið brot þó að ég minnist eitlhvað-
á það hér. „Fátt er svo með öllu
illt, að ekki boði nokkuð gott,“
segir máltækið, og hefir það sann-
ast í sambandi við hernám Breta
hér. Á ég þar við atvinnuna, sem
þeir hafa veitt reykvíkskum og
hafnfirzkum verkamönnum ogi
fleirum.-‘ • •• • ■ ' ,
„ÝMSIR YERKAMENN hafa
haft laun nú um alllangan tíma,.
sem nálgast hafa embættísmanna-
laun, og eru verkamenn óvanir
slíku, en þeir hafa að vísu orðiA
að leggja á sig lengri vinnutíma
en embættismennirnir, og má þaS-'
varla minna vera. Það hafa marg-
ir keppt eftir að komast í Breta-
vinnuna og hefir oft verið mikil’
þröng við vinnustaði Bretanna-
þegar vinna hefir verið í vændurrr
þar. Var sagt að Bretar hefðu
furðað sig á því í íyrstu, hvað:
mikið var hér af atvinnulausum
mönnum, og þeir hefðu spurt: „Á
hverju lifði þessi hungraði lýður
áður en við komum?“ Þeir hafa
þá fundið til þess, að þeir voru
bjargvættir okkar í fleiru en að
vernda okkur fyrir Þjóðverjum!
Er vonandi að ekkert stafi lakara
af hernámi Breta en enn er komið'
í ljós; megum við þá allvel við
una. Að vísu hefir maður fundið
frelsi sitt vera nokkuð skert. T. d.
sá ég það í sumar, að menn máttu
ekki láta sjá sig með myndavél„
þó ófullkomin væri, hér á sumunr
stöðum. Varð mér þá ljóst, að hér
var ófrelsi komið, meira en hefir
verið að undanförnu. En þrátt fyr-
ir allt hefi ég trú á því, að Bretar
skilji vel við okkur.“
Hannes á horninu.
SKOLAFÖTIN
FATABUÐINNI.
Taubúiasala.
Laugaveg 35.
Kápubúðiru