Alþýðublaðið - 14.11.1940, Blaðsíða 4

FIMMTUDAGUR 14. NÓV. 1940.
Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUK
eftir
11 heimsfræga höfunda.
Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
Lobavelzla Holotovs i Berlln
trafM af brezkri laftárás!
-----«-----
Sovétráðherrann fór frá Berlín í morgim
FIMMTUDAGUR
Næturlæknir er Axel Blöndal,
Eiríksgötu 31, sími: 3991.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
Næturvarzla bifreiða: Litla bíla-
stöðin, sími 1380.
ÚTVARPIÐ:
19.25 Hljómplötur: Óperulög.
20.30 Erindi: Frá Japan. Eftir bók
John Gunthers (Magnús
Magnússon ritstj.).
20.50 Útvarpshljómsveitin: Laga-
syrpa eftir Joh. Strauss. —
Einleikur á cello (Þórh.
Árnason): Óttusöngur, eftir
Chopin.
21.15 Minnisverð tíðindi (Sigurð-
ur Einarsson dósent.).
Dr. phil. Þorkell Jóhannesson,
bókavörður, mun flytja þrjá
háskólafyrirlestra fyrir almenning
um efni úr sögu íslands. 1. fyrir-
lesturinn, Um upphaf prentverks
á íslandi, verður fluttur í kvöld
kl. 8.15, í 1. kennslustofu Háskól-
ans. Öllum er heimill aðgangur.
Norrænafélagið
heldur fund í Oddfellowhúsinu í
kvöld kl. 8.30. Þar verður sýnd
kvikmynd frá frelsisbaráttu
Finna í fyrravetur. Finnur Jóns-
son alþm. talar um Norðurlönd og
Lárus Pálsson leikari les upp á
dönsku og íslenzku.
Fyrstu háskólahljómleikar
Árna Kristjánssonar og Björns
Ólafssonar verða næstkomandi
föstudag kl. 9 síðd. Aðgöngumiðar
að öllum 6 hljómleikunum verða
seldir í dag og á morgun í Bóka-
verzlun Sigfúsar Eymundssonar
og Hljóðfærahúsinu.
Dr. phil. Þorkell Jóhannesson
bókavörður mun flytja þrjá há-
skólafyrirlestra fyrir almenning
um efni úr sögu íslands. Fyrsti
fýrirlesturinn, um upphaf prent-
verks á íslandi, verður fluttur á
morgun kl. 8,15 í fyrstu kennslu-
stofu Háskólans. Öllum er heimill
aðgangur,
MÓLOTOV fór frá Berlín í
morgun áleiðis til Mosk-
va. Er ekkerí látið opinberlega
uppi um erindislok hans anhað
en það, að hjartanlegt sam-
komulag hafi verið milli hans
og Hitlers um öll þau atriði í
sambúð Þýzkaiands og Rúss-
lands, sem rædd hafi verið.
í gær borðaði Molotov hádegis-
verð hjá Hitler, en átti að því
loknu langt samtal við hann. Áö-
(uir, í gærmorgnn, hafði hann rætt
við Göring og Rudolf Hess, stað-
gengil Hitlers í nazistaflokiknium.
1 gærkvöldi hélt Molotov veizlu
i sendiherrabústað Rússa við Unt-
er den Linden og var þanga'ð
boðið öllum helztu stóriðjuhöld-
um Þýzkalands. Segir svo í frétt-
Um eriendra blaðamanna í Ber-
lín, að þar hafi hvorki skort
kampavín né kavíar, hin frægu
rússnesku styrjUhrogn, en með-
an veizlan stóð sem hæst kvað
við aðvörun um brezka loftárás,
og urðu gestirnir að hypja sig
fiiður í loftvarnabyrgi sendiherra-
bústaðarins.
Norski sendiherranD
óskar að fá íbúð, með eða
án húsgagna á góðum
stað í bænum. Þarf ekki
að vera stór. Hótel Borg
Ameríska fréttastofan Associa-
ted Press segir, að allan þann
tima, sem Molotov dvaldi í Ber-
lín, hafi hann haft lífvörð, skip-
aðan hinum alræmdu S.-S.-mönn-
um þýzka nazistaflokksins.
i
HRAKFARTR ÍTALA
Frh. af 1. síðu.
Miðjarðarhafsflotans, sem
gerðu loftárásina. Voru þeir
frá flugvélamóðurskipunum
„Eagle“ og „Illustrious.“
Fjðrunt skipm sSIskt ð
leið til Albanin
En þetta ógurlega áfall ítalska
herskiþaflotans í Taranto var eikki
hið eina, sem Mussolini varð fyr-
ir á mánudagskvöldið. Það var
tiikynnt í Londort í gær, að brezk
ir kafbátar hefðu þá gert árás
á ítalska skipalest, sem var á
leiðinni yfir til Albaníu undir
vernd tveggja tundurspilla.
1 skipalestinni sjálfri voru fjög-
ur skip. Einu var tafarlaust sökkt,
tvö skotin í bál og það fjórða
skemmt svo, að enginn efi er
talinn á því, að það hafi einn-
ig sokkið. Tundurspillarnir lögðu
á flótta.
Frá Grikklandi berast þær frétt-
ir að ííalski herinn sé nú á hröðu
undanhaldi bæði vestast á víg-
iHGAftÆLA BW
Strekifanginn
frá ilcatraz.
(The King of Alcatraz).
Aðalhlutverkin leika:
J. CAROL NAISH.
LLOYD NOLAN.
ROBERT PRESTON.
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
I
I
NY3A BSÚ
Mr. Sniith gerist
Hingmaður.
(MR. SMITH GOES TO
WASHINGTON.)
Tilþrifamikil og athyglis-
verð ameríksk stórmynd
frá Columbia Film, gerð
undir stjórn kvikmynda-
meistarans Frank Capna.
Aðalhlutverkin leika:
JEAN ARTHUR og
JAMES STEWART.
Sýnd kl. 6.30 og 9.
Revyan 1940.
Forðum í Flosaporti
ASTANDS-UTGAFA
leikið í Iðnó annað kvöld kl. 8.30.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4—7 í dag og eftir
kl. 1 á morgun .— Sími 3191.
Hérmeð tilkynnist vinum og vandamönnum, að maðurinn
minn og faðir okkar,
Sigurður Þorsteinsson,
Steinum, Bráðræðisholti, andaðist í Landakotsspítala að morgni
þess 13. þ. m.
Gróa Þórðardóttir, hörn og tengdabörn.
Tuskur, hreinar og góðar, kaupir Alþýðuprentsmiðjan h/f.
fetöðvuinumi í Epirus, og á miðvíg-
•síöövuuum í Pindusfjöllunum, og
hafa Grikklr tekið marga fanga
og mikið herfang.
Hin bráðskemmtilega og spennandi neðanmálssaga, sem ný*-
*
lega birtist hér í blaðinu er komin út. Fæst l£|á teéfesHIiiiBi..
28. THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
En hún gat ekki hugsað.
Stuttu seinna kom frú Gerhardt inn til hennar.
Hún hafði heyrt það sem Bas sagði, og séð Jennie
fara út ,úr stofunni. Henni var forvitni á að vita,
hvernig dóttir hennar tæki fréttinni.
— En hve þetta er raunalegt, sagði hún Sorg-
bitin. — En hve það var raunalegt, að hann skyldi
deyja einmitt núna, þegar hann ætlaði að fara að rétta
okkur hjálparhönd.
Hún beið eftir því, að Jennie svaraði en hún þagði.
— Ég myndi ekki taka mér þetta svona nærri, ef
ég væri í þínum sporum, sagði frú Gerhardt. — Ekki
dugir að leggja árar í bát. Hann hefði vafalaust orðið
þér góður, en nú þýðir ekki að hugsa um það framar.
Hún þagnaði og beið enn eftir því að Jennie sagði
eitthvað, en hún steinþagði. Þegar frú Gerhardt sá,
að huggunarorð hennar höfðu engin áhrif, áleit hún,
að Jennie vildi vera einsömul og fór.
Jennie stóð ennþá grafkyr. Eií smám saman gat
hún jafnað sig. Hún fór inn í svefnherbergi sitt, leit
í spegil og sá, að hún var náföl. Gat þetta í raun og
veru verið andlit hennar? — Ég verð að fara burtu,
hugsaði hún, en hún vissi ekki, hvar hún ætti að leita
hælis.
Nú var kallað á hana til kvöldverðar, og svo að
fólk yrði ekki vart við örvæntingu hennar, fór hún
inn og reyndi að láta sem ekkert væri enda þótt
henni veittist það ervitt. Gerhardt varð þess var, að
hún var sorgbitin, en Bas var að hugsa um sín eigin
málefni og veitti engu eftirtekt.
Næstu daga hugsaði Jennie mjög um hagi sína, og
hvernig hún ætti að ráða fram úr þessu vandamáli.
Að vísu átti hún peninga, en hún átti enga vini, hafði
enga lífsreynslu og átti sér engan vísan samastað.
Hún þjáðist af harmi og þunglyndi og oft setti að
henni þungan grát. Frú Gerhardt veitti þessu brátt
athygli og ákvað, að spyrja dóttur sína.
—Þú verður að segja mér, hvað amar að’þér, sagði
hún alvarleg í bragði. — Jennie, þú mátt ekki dylja
móður þína neins.
Jennie hafði álitið, að hún gæti aldrei borið fram
játnmgu sína. En þegar móðir hennar settist hjá
henni full samúðar, þoldi hún ekki mátið lengur, en
skýrði henni frá, hvernig komið væri. Og frú Ger-
hardt varð lémagna af skelfingu.
— Ó, sagði hún, þegar hún fékk orði upp komið.
— Þetta er allt saman mér að kenna. Ég hefði átt að
vita, hvernig faFa myndi. En nú verðum við að sjá,
hvað við getum gert. Hún grúfði andlitið í greipar
sér og grét.
Skömmu seinna fór hún aftur fram að þvottabal-
anum. Hún laut yfir þvottabalann og grét við vinn-
una. Tárin runnu niður kinnar hennar og hrundu of-
an í sápufroðuna. Stundum hætti hún að þvo og
þurrkaði tárin af augum sér með svuntuhorninu sínu.
En tárin komu strax fram í augu hennar aftur.
Henni varð strax ljóst, hverjar afleiðingar þetta
gat haft. Hvað myndi Gerhardt gera, þegar hann.
iæmist að því, hvernig komið var. Hann hafði oft
sagt, að ef dætur sínar höguðu sér eins og sumar
dætur nágrannanna, þá myndi hann reka þær burtu:
af heimilinu. — Hún fær ekki að vera eina nótt undir
mínu þaki, hafði hann sagt;
— Ég er svo hrædd vegna föður þíns, sagði frú Ger-
hardt of við Jennie. — Ég veit ekki hvernig hann tek-
ur því, þegar hann kemst að því.
— Það er sennilega bezt, að ég fari, sagði Jennie..
— Nei, sagði móðir hennar. — Hann þarf ekki
að fá að vita það strax. En hún vissi samt, að ekki
var hægt að leyna þessu til lengdar.
Dag nokkurn, þegar ekki var hægt að leyna þessu
lengur, sendi frú Gerhardt Jennie burtu með börnin..
Hún ætlaði að tala við mann sinn, áður en Jennie
kæmi heim. En um morguninn þorði hún ekki að
ympra á þessu, og Gerhardt, sem hafði unnið alla
nóttina, fór að hátta. Hann fór á fætur aftur klukkan.
fjögur, og enn þorði hún ekki að minnast á þetta,.
enda þótt hún vissi, að Jennie hlaut að fara að koma.
Og hún hefði ekki þorað að segja neitt, ef svo hefði
ekki viljað til, að Gerhardt hefði minnst á útlit dótt-
ur sinnar að fyrra bragði.
— Hún lítur ekki vel út, sagði hann. — Það lítur
út fyrir, að eitthvað gangi að henni.
— Ó, sagði frú Gerhardt. — Jennie hefir ratað í
raunir. Ég veit ekki, hvað við eigum að taka til
bragðs.
Gerhardt leit upp og honum hafði brugðið.
— Hvað áttu við? spurði hann hvatlega.