Alþýðublaðið - 22.11.1940, Side 4

FÖSTUDAGUR 22. NÓV. 1940
Bókin er
ÞÝDDAR S Ö GUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
LAÐIÐ
Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
FÖSTUDAGUR.
Næturlæknir er Úlfar Þórðar-
son, Sólvallagötu 18, sími 4411.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
20,00 Fréttir.
20,30 Útvarpssagan: „Kristín Laf-
ransdóttir“, eftir Sigrid
Undset.
21,00 Erindi: Úr sögu sönglistar-
innar, II: Sönglist frum-
þjóða og fornra menning-
arþjóða (með tóndæmum)
(Robert Abraham).
21,50 Fréttir. Dagskrárlok.
Sjómannafélag Reykjavíkur
heldur fund n.k. sunnudag í
Iðnó niðri. Á dagskrá íundarins
eru félagsmál, þar á meðal verður
gengið frá stjórnarlista, og kaup-
gjaldsmálin. Fundurinn er aðéins
fyrir félagsmenn. Fundurinn hefst
kl. 1 e. h.
Háskólafyrirlestur
fyrir almenning verður á sunnu-
daginn kemur. Níels Dungal: Áhrif
skammdegis á heilsu manna. Fyr-
irlesturinn verður fluttur í há-
tíðasalnum og hefst kl. 2,15.
Revyara
Foiðum í Flosaporti verður
sýnd næstkomandi mán'udags-
kvöld.
RITSAFN JÖNS TRAUSTA
FTh. af 3. síðu.
pýðusonur færast fullmikið í
fang, er hann krafðist rúms á
bekk Braga. Og þö að segjia
megi, að afköst hans standi i
öfugu hlutfalli við vandvirknina,
verður því ekki neitað, að þessi
bóndasonur noröan af Sléttu
kunni lag á því að segja sögur,
sem alþýðan á tslandi hafði un-
un af að hlýða á.
Frú Göblsdorf og íram
sagnarlist bennar.
FRAMSÖGN skáldskapar
hefir veriS lítt stunduð
meðal íslendinga sem listgrein,
og hættir því sumum okkar við
að líta svo á, að hér sé naum-
ast um sjálfstæða listgrein að
ræða, þó að sannleikurinn sé
sá, að f ramseg j andinn hefir
svipaða afstöðu til höfundarins,
skáldsins, og hljóðfæraleikand-
inn til "tónskáldsins. Af góðum
framsegjanda er krafizt — eins
og af hljóðfæraleikandanum —
listræns skilnings á skáldverk-
inu auk þjálfaðrar tækni. Full-
komnun í þessari listgrein fæst
því ekki, fremur en í öðrum,
nema fyrir nám, starf og lang-
vinna þjálfun.
Frú Elisabeth Göhlsdorf hef-
ir á undanförnum árum lesið
upp nokkrum sinnum hér í bæ
kvæði og kafla úr ritum þýzkra
höfuðskálda, og hafa allmargir
Reykvíkingar hlýtt á upplestur
hennar, sér til mikillar ánægju.
Frúin er sannkallaður snilling-
ur í þessu efni og hgfir til að
bera fullkomna menntun í listr
grein sinni, enda hefir hún áður
komið opinberlega fram'á þessu
sviði í heimalandi sínu. Lætur
henni jafnvel að gefa líf og
litblæ gamanstefjum sem al-
vöruþrungnum skáldskap. Blæ-
brigði raddarinnar eru auðug,
allt frá ljóðrænni mýkt upp í
dramatískan kraft. Getur hlust-
andinn jafnvel stundum farið
að furða sig á því, að hin þrótt-
mikla framsögn skuli koma úr
konubarka, en ekki karlmanns.
Frú Göhlsdorf hefir ákveðið
að hafa tíu upplestrarkvöld í
vetur í Kaupþingssalnum, og
er þremur þegar lokið. Er al-
veg óhætt að ráðleggja öllum
þeim, er þýzku skilja, að koma
þangað og hlýða lestrinum. —
Reykvíkingar eiga því miður of
S.G.T. einpngn eidri dansafnir,
verða í G.T.-húsinu laugard. 23. nóv. kl. 10. Áskriftarlisti
og aðgöngumiðar frá kl. 2. Sími 3355. HLJÓMSVEIT S.G.T.
T YPO.
Panslelknr
í Oddfellowhöllinni, niðri og uppi, laugardaginn 23.
nóvember klukkan 10 síðd. Húsið opnað klukkan 9.
Skemtlatriði á mfHraæíti.
Þá skemmta tveir af góðkunnustu leikurum bæjarins
með gamanvísnasöng (nýjar gamanvísur — ástands-
vísur). Aðgöngumiðar verða seldir á laugardag í Bóka-
verzl. ísafoldarprentsmiðju og í Oddfellowhúsinu kl.
8—9 síðd. á laugardag, ef eitthvað verður eftir.
Aðeins fyrir íslendinga!
Bgamu 3IOB wrm 310 ræi
gVerið pér sæl- fiæfnstprnan
(MY LUCKY STAR.)
fr, herra Ciiips Ameríksk skemmtimynd,
fyndin og fjörug frá byrj-
Heimsfræg Metro Gold- un til enda.
wyn Mayer stórmynd, Aðalhlutverkið leikur
gerð eftir skáldsögu skautadrottningin Reims-
James Hilton. fræga Sonja Henie og
Aðalhlutverkin leika: og kvennagullið Richard
ROBERT DONAT og Green. Aukamynd: Fisk-
GREER GARSON. veiðar á ófriðartímum.
Sýnd klukkan 7 og 9. Sýnd kl. 7 og 9.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarð-
arför mannsins míns, föður og tengdaföður
Sigurðar Þorsteinssonar,
Steinum, Bráðræðisholti.
Gróa Þórðardóttir, börn og tengdabörn.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
“Ö L D U R„
Sjónleikur í 3 þáttum eftir séra Jakob Jónsson frá Hrauni.
Frumsýning í kvöld kl. 8,30.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 1 í dag.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
sjaldan kost á svo góðri list í
þessari grein.
B. F.
SKÓLAFÖTIN
úr
FATABÚÐINNI.
Æfintýri K. C. Andersen:
Svínahirðirinn
on
Hans kiaufi,
verða barnabæknrnar f ár.
33. THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
verða gáfað barn.
Loks fæddist barnið. Það var EllWanger læknir,
sem tók á móti barninu, og hann vissi, hvað við
átti. Fæðingin gekk ágætlega og þegar barnið byrj-
aði að gráta, vaknaði móðurást Jennie. Þetta var
barn hennar. Það var lítil stúlka, sem þarfnaðist um-
önnunar hennar og blíðu. Þegar búið var að lauga
barnið, tók hún það í faðm sinn og gaf því brjóst.
Þetta var barn hennar, litla stúlkan hennar. Hana
langaði til þess eins að fá að lifa fyrir þetta barn.
Ellwanger læknir spáði því, að hún myndi hress-
ast fljótt. Hann sagði, að hún myndi ekki þurfa að
liggja lengur en í hálfan mánuð. En eftir tíu daga
var hún komin á fætur, alheilbrigð.
Nú var þessu lokið. Börnin, að Bas undanteknum,
voru svo lítil, að þau gátu ekki skilið, hvernig á-
statt v i\ Þeim hafði verið sagt, að Jennie væri gift
Brander öldungaráðsmanni, en hann væri nú látinn.
Þau vissu ekki, að von væri á þessu barni, fyrr en
það fæddist. Frú Gerhardt óttaðist álit nágrann-
anna. Þeir fylgdust svo vel með öllu sem gerðist.
En svo skrifaði Bas frá Cleveland, þar sem hann var
búinn að fá atvinnu. Hann sagði í bréfinu, að það
væri ráðlegast, að fjölskyldan flytti til sín, þegar
Jennie væri orðin hress. Það væri gott að vera í
Cleveland. Og þegar þær væru komnar burtu myndu
þær ekki verða framar á vegi nágrannanna, og
Jennie gæti áreiðanlega fengið atvinnu.
TÓLFTI KAFLI.
í Cleveland var mikil velmegun um þessar mund-
ir. Skömmu eftir að Bas kom þangað vöknuðu von-
ir hans um það, að honum tækist að hjálpa fjöl-
skyldu sinni og skapa sjálfum sér lífvænlega fram-
tíð. Aðeins ef þau gætu komist hingað líka og feng-
ið atvinnu, hugsaði hann. — Hér veit enginn um
þá óhamingju, sem systir mín hefir orðið fyrir, eng-
ir kunningjar, sem vissu, hvernig fortíð þeirra var.
Hér hugsaði enginn um annað en kaupsýslu. Enginn
kærði sig um að hnýsast í fortíðina. Það var eins
og sérhvert hús væri nýr heimur.
Hann fekk brátt atvinnu í vindlabúð, og þegar
hann hafði verið þar í fáeinar vikur, fór hann að
skrifa heim og skýra frá framtíðaráætlunum sínum.
Hann áleit, að Jennie ætti að koma svo fljótt sem
hún gæti, og ef hún gæti fengið atvinnu, áttu hinir
meðlimir fjölskyldunnar að koma. Það var nóg at-
vinna fyrir stúlku á hennar aldri. Fyrst um sinn
ætti hún að búa í sama húsi og hann, eða þau gætu
tekið hús á leigu fyrir fimmtán dollara á mánuði.
Það voru stórar húsgagnaverzlanir, þar sem hægt
var að kaupa nauðsynlegustu húsgögnin með af-
borgunum. Þar gátu þau lifað rólegu lífi; þar myndi
enginn fara um þau niðrandi orðum. Þau gætu byrj-
að að nýju.
Loks var hann orðinn svo bjartsýnn á framtíð-
ina, að hann skrifaði bréf heim og stakk upp á því,
að Jennie kæmi strax. Þá var barnið orðið hálfs
árs gamalt. Hér væru leikhús og fallegar götur,
sagði hann. Stór skip kæmu utan af hafi og inn I
miðja borgina. Þetta væri furðuleg borg, og þar
væri mikil velgengni.
Þetta bréf hafði mikil áhrif á frú Gerhardt, Jennie
og yngri systkiriin. Frú Gerhardt hafði lengi haft
áhyggjur af óhamingju dóttur sinnar og hún ákvað
að koma þessu strax í framkvæmd. Og svo bjart-
sýn var hún, að hún þóttist þess þegar fullviss, að
framtíð barnanna væri borgið. Auðvitað getum við
fengið vinnu, sagði hún. Bas hafði á réttu að standa.
Hún hafði alltaf viljað, að Gerhardt flytti til stærri
borgar. Nú var það nauðsynlegt, og þeim myndi
líða betur það en annars staðar.
Og jafnvel Gerhardt var á sama máli. í svarbréfi.
til konu sinnar skrifaði hann, að það væri ekkí
hyggilega gert af sér að segja upp stöðu sinni, að
svo komnu máli, en ef Bas gæti útvegað þeim at-
vinnu, þá væri bezt, að þau færu til Cleveland.
Hann var málinu mjög fylgjandi vegna þess, að hann
vissi ekki með hvaða ráðum hann ætti að útvega
fjölskyldunni peninga til að lifa á. Vikulega tók
hann fimm dollara af launum sínum og sendi konti
sinni í pósti. Þrjá dollara borgaði hann fyrir fæði
og húsnæði, og fimmtíu sent tók hann handa sjálf-