Alþýðublaðið - 06.02.1941, Qupperneq 4
FIMMTUDAGUR 6. FEBR. 1941.
Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
AlÞYSUBIiAÐIÐ
Bokm er
ÞÝDDAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
FIMMTUDAGUR
Næturlæknir er Eyþór Gunnars-
son, Laugaveg 98, sími 2111.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
■og Iðunnar-Apótekum.
ÚTVARPIÐ:
19.25 Erindi: Uppeldismál, IV. (dr.
Símon Jóh. Ágústsson).
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Atvinnumálin 1940
Ólafur Thors, atvinnumála-
ráðherra).
21.15 Hljómplötur: íslenzk lög.
21.25 Minnisverð tíðindi (Sigurð-
ur Einarsson).
21.45 „Séð og heyrt.“
Næturvarzla bifreiða:
Bifreiðastöð Steindórs, sími 1580.
„Loginn helgi“
eftir Somerset Maugham verður
sýndur í kvöld kl. 8 í síðasta sinn.
Hefir þetta leikrit vakið miklá at-
hygli í meðferð Leikfélagsins og
þótt með betri leikritum, sem hér
hafa verið sýnd.
Forðum í Flosaporti,
ástandsútgáfan, verður sýnd
annað kvöld kl. 8.30. Hefir þessi
revya hlotið . miklar vinsældir,
enda „gengið“ mjög lengi.
Bæjarstjórnarfundur
verður í dag kl. 5 í Kaupþings-
salnum. 23 mál eru á dagskrá, og
eru margir dagskrárliðirnir kosn-
ing í fastanefndir bæjarstjórnar.
,,Æskan“, barnablaðið,
með myndum, 1. hefti 1941, er
komin út. Á forsíðu er litmynd af
börnum að leik. Þar er framhalds-
sagan „Undir bláum seglum,“ eftir
Gunnar M. Magnúss. „Töfrahöllin”
(framhaldssaga í nóvemberblað-
inu). í greinaflokknum „Viðfangs-
efni“ er sag± frá spjaldskrám. Þá
eru skrítlur, myndir o. fl.
Sírandarkirkja.
S. Ólafsd. kr. 5.00.
Vegna fjölmargra fyrirspurna
vill stjórn Blindravinafélags ís-
lands taka það fram, að fjársöfn-
un sú, er fram fer hér í bænum og
sögð er til hjálpar blindum, er fé-
laginu óviðkomandi. Það skal tek-
ið fram, að félagið mun hér eftir
sem hingað til kenha blindu fólki
og hjálpa því um starf í vinnustof-
um félagsins.
VERKALÝÐSHREYFINGIN
Á FINNLANÐI
Frh. áf 3. síðu.
hafa aldrei verið kon'ungssinnað-
ir.
Þingræðið sigrar.
Til þess að koma þessari ætlan
einni í framkvæmd reyndu aftur-
haldsöflm a'ð koma upp einhve>'s-
konar þingi, en afrek |iess urðu
litil önnur en þau að (íyðileggja
réttindalöggjöf og ofsækja verka-
lýöinn. En þegar Þjóðverjar töp-
uöu striðmu lauk konungsæfin-
týri íhaldsins. Um þetta leyti voru
allir Alþýðuflokksmenn horfnirúr
þinginu nema einn, en bænda-
flokkurinri hélt uppi málsíaðfrels-
isins. Þá kom að því að Mann-
erheim hérshöfðingja var falin
stjómarforustan, en hann var
vinsamlegur í garð Englendinga.
Saimtímis gerðu Bandamenn allt
til þess að styðja stjórn Mann-
erheims og komu Frakkar til
dæmis í flotaheimsökn til okk-
ar og ýttu þeir mjög undir hreyf-
ingu lýðræðisvina gegn tilraun-
um konungssinna. Hámarki náði
þetta, er franskir sjóliðar gengu
fylktu liði um götur horgar einn-
ar og léku þjóðsöng Frakka, hinn
alkunna uppreisnarsöng frönsku
alþýðunnar. Þannig neituðu
Bandaimenn raunveru'ega að við-
urkenha sjálfstæði landsins und-
ir því formi, sem ríkjandi var, og
reynsla þjóðarinnar af framkomu
Þjóðverja i borgarastyrjöldinni
var ekki svo góð að hin þýzka
stefna ætti rniklu fylgi að fagna.
Þeir höguðu sér bókstaflega eins
og ræniugjar. Fyrst töku þeir
allar lifsnauðsynjar okkar, sam
þeir gátu klófest, síðan tóteu þeir
allan málm, sem þe'r náðu í,
•og foks töku þeír heilar járn-
brautarlestiT. Þó gerðu þeir okk-
ur háa reikninga fyrir „hjálpina“
í borgarastyrjöldinni. Var nokkuð
borgað en ekki nærri allt. Raun-
veru'ega hefðu Þjóðverjar átt <ið
borga lokkur.
Ný öld hefst fyrir verkalýð-
inn — en þá. . .!
Næsta þróunarstigið var for-
reiakosningin. Auðva’.di'ð varð að
láta undan síga, alþýðan bar
fram frelsiskröfur þjóðarinnar.
Hún sigraði og þar með lýðstjóm
arfyrirkomu!agið. Alþýðuflokkur-
inn hafði nú 65 fulltrúa, en hann
naut ótrauðs styrks frjálslyndra
manna og bænda og fyrsti for-
setinn var kosinn Stáhlberg pró-
fessor, org er hann raunvemlega
faðir núverandi stjórnarfyrir-
komulags í Finnlandi.
Nú hefst aftur vaxandi hreyf-
ing verkamanna. Verkalýðsfélög-
in vaxa, Alþýðuflokkuririrr vinn-
ur á. Samtímis þessu aukast aft-
ur réttindi verkalýðsins og hann
vinnur hvern sigurinn á fætur
öðrum. Alþýðan gat litið til baka
yfir fciij harðra: miskunnarlausr-
harátíu, skin og skúrir, glæsi-
lega siigra og- ógurlega ósigra,en
samt sem áður sígandi hæ.gfara
oökn í áttina til frelsis, jafnréttis
og bræðralags. Með sigrinum í
stjórnskipu!a;:rsmá!’:nu þótti nú
fullvíst, að sækjast myndi fram
til margskonar nýrra réttarböta
og verkalýðurihn tygjaði sig ein-
huga til þeirrar baráttu sem fram
undan var.
En þá byrja kommúnistar aö
sá hatri og úlfúð meðal verka-
manmanna sjálfra o-g síðan hefir
þessi starfsemi þeirr.a legið eins
og nrartröð yfir allri hneyfing-
unni.
........... - ......- '
FRAKKLAND
Frh. af 1. síðu.
al eigi að vera varaforsætis-
ráðherra og innanríkisráðherra.
En bæði þessi frétt og aðrar,
sem um emdurskipulagningu |
Vichystjórnarinnar ganga, eru ,
algerlega óstaðfestar.
NYJA BIO I
Systurnar
(THE SISTERS.)
Ameríksks stórmynd frá
Warner Bros, gerð eftir
hinni víðfrægu skáldsögu
með sama nafni eftír My-
ron Birning. Aðalhlutv:
BETTE DAVIS og
ERROL FLYNN.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Br>AMU BIOS
Edith Cavell.
Ameríksk stórmynd um
ensku hjúkrunarkonuna,
er dæmd var til dauða í
Brússel í okt. 1915. Aða)-
hlutverkin leika:
ANNA NEAGLE,
George Sanders,
Edna May OHver og
May Robson.
Sýnd kl. 7 og 9.
Revyan 1940.
Forðnm í Flosaporti
Á ST AN DS-ÚTGÁF A
Sýning annað kvöld kí. 8.30.
Aðgöngumiðar kl. 4—7 í dag og etfir kl. 1 á morgun.
Sími 3191.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
hogtnn taelgi
eftir W. Somerset Maugham.
SÝNING I KVÖLD KL. 8.
SfS&STA sim
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 1 í dag.
Rörn fá ekki aðgang.
Lýsing fiommdnista
á fyrverandí forseta
flokks neirra.
S BLAÐI kommúnista, Þjóð-
® viljanum, getur í dag að
lesa eítirfarandi orð:
„Hvað stjórnmál snertir á
Héðinn ekkert til, sem heiðvirðí
heitir og hefir aldrei átt.“
Þannig lýsa kommúnistar nú.
þeim manni, sem í meira en
eitt ár var forseti flokks þeirra!:
Franski ræffismaðurinn
heldur háskólafyrirlestur í kvöld'
kl. 8 í 1. kennslustofu. Inngangur
um aðaldyr. Efni: Frönsk málara-
list eftir 1800.
THEODORE PREISER:
JENNIE GERHARÐT
cinnati.
— Var hún heima hjá þér, þegar ég kom þangað í
heimsókn?
— Já, sagði Jennie — en ég faldi hana, svo að þú
yrðir hennar ekki var.
— Ég hélt, að þú hefðir sagt foreldrum þínum, að
þú værir gift, sagði hann.
— Það geroi ég líka, svaraði hún, — en ég þorði ,
ekki að segja þér frá þessu. Þau héldu alltaf heima, |
að ég myndi herða upp hugann og skýra þér frá j
þessu. i!
— En hvers vegna gerðírðu það ekki?
— Af því, að ég þorði það ekki. |
— Við hvað varstu hrædd? |
— Ég vissi ekki, hvað yrði um mig, éf þú íærir I
frá mér. Og svo sagoirðu mér, að þér leiddust börn.
— Varstu hrædd um, að ég myndi yfirgefa þig?
— Já.
Hann þagnaði. Svar hennar bar vott um, að það
hefði ekki verið ætlun hennar að draga hann á tálar.
Þegar alls var gætt, bar þetta aðeins vott um skort
á hugrekki. Þetta hlaut að vera einkennileg fjöl-
skylda, sem gat sætt sig við þessa blekkingu. —
Vissirðu ekki, að ég hlaut að komast að þessu ein-
hverntíma? spurði hann að lokum. — Þú hlýtur að
hafa vitað, að ekki var hægt að ala barnið upp á
þennan hátt. Hvers vegna sagðirðu mér ekki frá
þessu strax? Þá hefði ég ekki sagt neitt við því.
— Ég veit það, sagði hún — en ég var að hugsa
um barnið.
— Ilvar er barnið núna?
Jennie skýrði honum frá því.
Lester hugsaði sig urn stundarkorn. Svo fór hann
að hugsa um Brander.
— Þú segir, að móðir þín hafi þvegið fyrir hann.
Hvernig stóð á því, að þú komst í svona náin kynni
við hann?
Jennie, sem hingað til hafði getað þolað spurning-
ar hans, hörfaði nú undan. Hann krafðist að fá vitn-
eskju um þann hluta ævi hennar, sem henni var sár-
ast að rifja upp. Með þessari spurningu krafðist
hann þess, að hún dyldi hann einskis lengur.
— Ég var svo ung, Lester, sagði hijn kjökrandi.
Ég var að eins átján ára. Ég vissi ekki, hvað ég gerði.
Ég var vön að koma á gistihúsið, þar sem hann bjó
og færa honurn þvottinn og sækja fötin, sem áttu
að fara í þvott.
Hún þagnaði andartak ,en þegar hann fékk sér sæti
og bjó sig undir að hlusta á alla söguna, hélt hún
áfram: Við vorum svo fátæk. Hann var vanur að gefa
m.ér peninga, sem ég fékk svo móður minni. Ég vissi
ekki, hvað ég gerði.
Hún þagnaði aftur, þegar hún varð þess vör, að
henni var um megn að skýra nákvæmar frá þessu,
nema hann spyrði. Hann lagði því fyrir hana spurn-
ingar og innan stundar hafði hann fengið að heyra
alla þessa raunalegu sögu. Brander hafði ætlað sér
að ganga að eiga hana .Hann hafði skrifað henni, en
áður en hún gat komist til hans, var hann dáinn.
Játningunni var nú lokið. Það liðu fimm mínútur,
án þess Lester mælti orð frá vörum. Hann studdi
handleggnum á arinhilluna og starði á vegginn með-
an Jeimie beið þögul og vissi ekki, hvað næst myndi
ske. Én hún vildi ekki biðjast vægðar. Ganghljóð
klukkunnar heyrðist glöggt. Andlitssvipur Lesters
tjáði hvorki hugsanir né tilfinningar. Hann var alvar-
lega rólegur og hafði fullkomlega vald á sjálfum sér.
Hann var að hugsa um það, hvað hann ætti til bragðs
að taka. Jennie stóð frammi fyrir honum eins og saka-
maður á ákærendabekk. Hann, hinn réttláti, hrein-
hjartaði, siðavandi, sat í dómarasætinu. Nú varð
hann að dæma hana — nú varð hann að ákveða, hvað
gera skyldi.
Þetta voru óþægilegar fréttir, sem maður í hans.
stöðu átti erfitt með að ráða fram úr. Helzt heíði
hann ekki átt að koma nálægt þessu máli. Tilvera
þessa barns breytíi öllu sambandi þeirra — og samt
sem áður vissi hann ekki, hvað hann ætti að taka til
bragðs. Litla, franska klukkan á arinhillunni sló þrjú
högg. Það vakti hann upp af hugsunum hans og hann
snéri sér við. Jennie stóð frammi fyrir honum náföl
og titrandi.
— Það er víst bezt að þú farir að hátta, sagði harrn.
og fór aftur að hugsa um þetta erfiða vandamál.
En Jennie stóð kyrr með eftirvæntingarsvip. Hún
bjóst við því að heyra hann fella dóminn yfir henni
þá og þegar. En hún beið árangurslaust. Eftir drvkk-
Ianga stund gekk hann að hattasnaganum.