Alþýðublaðið - 08.02.1941, Blaðsíða 4

LAUQARDAGUR 8. FEBR. 1941.
Bókin er ÞÝDDAft SÖGUR HIKVnTTDT JIXITH Bókln er ÞÝDDAR SÖGUB
eftir 11 heimsfraega höfunda. ALPx tl UdlAeIIiI eftir 11 heimsfræga hefunda.
LAUGARDAGUR
Næturlæknir er Gunnar Cortes,
Mríksgötu 11, sími 2924.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apótekum.
ÚTVARPIÐ:
19.25 Erindi: Uppeldismál, VI. dr.
Sínion Jóh. Ágústsson.
20.30 Leikrit: „Logið í eigin-
mann,“ eftir Bernh. Shaw.
Soffía Guðlaugsdóttir, Har.
Björnsson, Ragnar Árna-
son).
21.05 Útvarpshljómsveitin: ísl. lög
og gömul danslög.
Á MORGUN:
Næturlæknir er Jóhannes
Björnsson, Reynimel 46.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfs-Apóteki.
10 Morguntónleikar (plötur):
Stofutónverk, eftir Bach og Beet-
hoven. 12—13 Hádegisútvarp. 14
Messa í fríkirkjunni (séra Árni
Sigurðsson). 15,30—16,30 Miðdeg-
istónleikar (plötur); Lög um eld
og vatn. 18,30 Barnatími (Jónas
B. Jónsson kennari og Skátafélag-
ið ,,Völsungar“). 19.10 Ávarp frá
Sambandi ísl. berklasjúklinga
(Andrés Straumland). 19,25
Hljómplötur: Dansar, eftir Cho-
pin. 20 Fréttir. 20,30 Kvöldvaka
Búnaðarfélagsins: a) Bjarni Ás-
geirsson, form. félagsins: Ávarp. b)
Metúsalém Stefánsson: Endur-
minningar frá Ólafsdal. c) Ragnar
Ásgeirsson: Komið að Borgum. d)
Björn í Grafarholti: Gamlir molar
(Bj. Ásg.) e) Gunnar Árnason:
Tekið á móti gestum. f) Ólafur
Jónsson: Bundið mál. g) Pálmi
Hannesson: Óákveðið efni. 22
Fréttir. 22,10 Danslög. 23 Dag-
skrárlok.
íþróttafélag Reykjavíkur
fer í skíðaferðir í kvöld kl. 8 og
í fyrramálið kl. 9. Farseðlar seldir
í Gleraugnabúðinni, Laugaveg 2.
■ Aðaldansleikur
Skíða- og skautafélags Hafnar-
fjarðar verður í kvöld að Hótel
Björninn.
Messað
í Hafnarfj arðarkirkju á morgun
kl. 2. Séra Garðar Þorsteinsson
messar.
Strandarkirkja.
I. S. J. kr. 2.00.
Ármann
vann Sundknattleiksmót Reykja
víkur og þar með titilinn Reykja-
víkurmeistari í Sundknattleik.
Skipflak á siglingaleið.
Skipstjórinn á m.s. Síldin, sem
nýlega kom til Vestmannaeyja frá
Englandi, tilkynnti, að hann hefði
á leiðinni heim séð stórt skipsflak,
er maraði í hálfu kafi. Staður sá,
er skipið var á, er þeir á Síldinni
sáu það 4. þ. m., var á siglinga-
leið, alllangt fyrir norðan Skot-
land, eða á 58° n. br. og 11° b. 1.
Flakið er mjög stórt, ca. 120—130
m. á lengd; járnskip. Stafn skips-
ins stóð upp úr sjó og sást greini-
lega móta fyrir afturendnaum í
kafi.
Aðalfundur
Alþýðuflokksfélagsins, sem átti
að verða á morgun fellur niður
vegna samkomubannsins.
Áheit á Slysavarnafélag íslands.
(Ekki áður augl.). Frá O.K. kr.
10. Þingbúa kr. 5. S.S. kr. 5. Göm-
ul kona kr. 10. J.G. kr. 5. Árgrím-
ur kr. 5. Þ.E. kr. 20. N.N. Rvk.
kr. 15. Sjómðaur kr. 5. J.A. 10.
K.B. kr. 10. H. kr. 5. Frá Akra-
nesi kr. 5. — Frá Velunnara fé-
lagsins kr. 50.00. Kvenfélag Borg-
arhrepps, kr. 25,00. Eiður Bene-
diktsson, Akureyri kr. 20. N.N. kr.
5.00. M.b. Geir Goði“ Rvk. kr. 50.
Margrét kr. 3. Gömul kona Rvk.
kr. 5.00. Ungmennafél. ,,Dögun,“
Staðarfelli, kr. 150. Kona, Borgar-
firði kr. 5.00. O.Þ. Vestmannaeyj-
um, kr. 20.Jón Jakobsson kr. 3.
Oddur Jónsson kr. 3. Jón Rögn-
valdsson kr. 3. S.G. Rvk. kr. 2.50.
Skipshöfnin á E.s. Lagarfoss kr.
Lagarfoss kr. 140.00. Steinunn
Jónsdóttir, Ósgerði, Ólafsfirði,,
minningargjöf kr. 100.
Æfintýri H. C. Andersen:
Svíoahirðirinn
oö
Hans klaufi.
Sékav. ísafoldarnrentsmiðju
FANNST MEÐ BROTNA
HAUSKÚPU
Frh. af 1. síðu.
komið um morgunimi og hann
var enn ine ð vitu nda r’aus, va.r
hann flutiur í Lardsspítalann og
tekinn þar til rannsóknar. Kom
þá í ljós, að höfuðkúpa hans var
brotin.
Rannsóknarlögreglan hefir und-
anfarið haft þetta má! til rann-
sóknar, en ekki hefir enn upp-
lýstst hvemig á meiðslunr manns-
ins stendur. Daníel hefir líka ver-
ið meðvitundarlítill eða meðvit-
un-darlaus og því ekki vérið
hægt að yfirheyra hann, enda er
rnjög mikið vafamál, að hann
muni nokkuð eftir því, hvernig
liann hefir slasast eða hvort bon-
wm hefir verið veittur þessi á-
verki.
n biw iep Eiikomn oo skóla-
haidi vegna Infiðensufaraldurs.
Wetpsta InfiáemsBifaiBaMurs9
héi* og ¥i.áar á landlmu,
feeflr feeilferigáisstlérnfn
ákveéið, af$ feanna allt
skélafeald og ailar al-
smennar saiukoiniir feér i
Það hefir verið upplýst við i
rannsókn málsins, að Daníel kom
í húsið Þórsgata 3 U/2 klst. áður
en hann fannst þarna.
Svo virðist sem lögreglan þurfi
að hafa aðra siði um meðferð
manna, er hún hirðir á þennan
hátt. Vitanlega hefði átt að taka
manninn til læknisskoðunar strax
og hann fannst, því að ekki er
sjálfsagt að gera ráð fyrir því,
að það sé eingöngu af ölvun, að
menn finnast þannig á sig komnir
á almannafæri.
STARFSSTÚLKURNAR
Frh. af 1. síðu.
/ )
Styrkveitinganefnd hefir j
verið kosin til þess að úthluta
þessu fé, og því, sem enn kann
að safnast, og verður nefndin
til viðtals á skrifstofu Verka-
kvennafélagsins Framsókn í
Alþýðuhúsinu alla daga, nema
mánudaga og laugardaga kl. 1
—3 e. h.
MMiillæMiMimið, frá og irneé
d©3glfiaum -I tdug, uuas 5ðra~
Visl weréur ákweéié.
LUgreglustJéEÍim í Meykjavik, 7 febr. 1941.
Agnar Kofoed-Hansesi.
\ km4 y ... ^
•***tó*^.X; ...

Þökkum innilega samúð og hluttekningu við andlát og
jarðarför
Hansínu Olafsdóttur.
Jón Þorsteinsson. Ólína Pétursdóttir.
/
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda hluttekningu við andlát og
Frjálslyndi söfnuðurinii
hefir nú fengið viðurkenningu
kirk j umálar áðuney tisins.
jarðarför mannsins míns og bróður okkar,
Magnúsar Pálssonar, fetýrimanns.
Agn.es Gíisladóttir. Ágústa Pálsdóttir.
Útbreiðið Alþýðublaðið!
Þórunn Páisdóttir.
Guðrún Pálsdóttir.
73 THEQÐQRE DREiSER:
JENNIE GERHARDT
að slá hraðar. Svo herti hún upp hugann og gekk á
amóti honum. r "
— Að því er .mér virðjst, hóf Lester máls blátt
áfram — er það eitt, sem við verðurn að gera strax.
Þú verður að sækja barnið, svo að þú getir alið það
upp sjálf. Það er engin ástæða til að láta ókunnuga
ala barnið upp.
— Það vil ég líka gera, og hefi alltaf viljað, Lester,
sagði Jennie auðmjúk.
— Það er ágætt, en þá er Hka bezt, að þú sækir
hana strax. Hann tók kvöldblað upp úr vasa sínum og
gekk út að glugganum. Svo snéri hann sér að' Jennie.
Við verðum að reyna að skilja hvort annað, Jennie.
Ég get vel skilið, hvernig þetta kom fyrir. Það var
heimskulegt af mér að spyrja þig ekki fyrr um fortíð
þína. Og það var barnalegt af þér að segja'mér ekki
frá því. En það verð ég að segja þér, að maður og
kona, sem lifa í jafn náirrni sambúð og við höfum
lifað, verða að treysta hvort öðru. Nú get ég ekki
séð annað en, að við verðum að halda áfram eins
og áður — fyrst um sinn. En ég veit ekki, hversu
•lengi það verður.
— Ég veit það, sagði Jennie.
— En ég vil ekki ákveða neitt hvatvíslega. Frá
mínum bæjardyrum séð er ekkert því til fyrirstöðu,
að við getura haldið áfram eins og áður — að minnsta
kosti fyrst um sinn. — En ég vil, að þú vitir á hverju
þú mátt eiga von.
Jennie andvarpaði. — Ég skil það, Lester, mæta
vel.
Hann gekk fram að glugganum og horfði út. Það
stóðu fáein tré niðri í rökkvuðum garðinum. Hann
var að brjóta heilann um það, hvernig þetta myndi
enda, því að honum þótti vænt um að eiga heimili.
Átti hann að yfirgefa heimilið og eyða frístundum
sínum í klúbbnum.
— Það er bezt, að þú útbúir kvöldverðinn, sagði
hann og snéri sér að henni ofurlítið önugur. En hann
hafði ekki eins mikið vald á sér og hann vildi vera
láta. Hann gekk að legubekknum og hún fór að mat-
reiða. Hún hugsaði um Vestu og það, hversu hún
hefði verið Lester vanþakklát, og nú hafði hann á-
kveðið að ganga aldrei að eiga hana. Þannig hafði
sú von hennar liðið skipbrot vegna barnaskapar
hennar og fáfengileika.
Hún breiddi dúk á borðið. Á síðustu árum hafði
hún lesið matreiðslubókina vandlega og töluvert
hafði hún líka lært af móður sinni. Stöðugt braut hún
heilann um það, hvernig þetta myndi fara á endan-
um. Einhvern daginn myndi hann yfirgefa hana —
án efa. Hann myndi kvænast — einhverri annarri.
— En, hann yfirgefur mig samt ekki strax, hugs-
aði hún. — Það er þó betra en ekkert. Og nú get ég
þó haft Vestu litlu hjá mér. Hún andvarpaði meðan
hún bar á borðið. Bara ef tífið hefði verið svo misk-
unsamt að gefa henni bæði Lester og Vestu — en sú
von var nú úti.
ÞRÍTUGASTI OG FYRSTI KAFLI
Eftir þessa stormasömu tíma kom friður á ný.
Daginn eftir fór Jennie og sótti Vestu litlu. Gleðin
yfir því, að mega nú hafa dóttur sína hjá sér, bætti
úr mörgum þrautum og áhyggjum. Nú get ég alið
hana upp eins og mér ber skyld^ til að gera, hugsaði
Jennie. Og oft raulaði hún af ánægju.
Fyrst um sinn kom Lester aðeins sjaldan. Hann
reyndi að telja sér trú um, að hann yrði að breyta
lífsvenjum sínum til þessxað undirbúa skilnaðinn.
Hann reyndi að vera fremur kuldalegur í viðmóti við
Jennie og kom íieim I íbúðina til hennar aðeins með
jöfnu millibili og þó sjaldan. En þrátt fyrir allt, sem
á milli hafði borið, leið honum vel í þessum stofum,
þar sem hann hafði alltaf átt von á svo góðu atlæti
að fagna.
Fyrstu dagana eftir að Lester kom aftur heim úr
ferðalagi, átti Jennie mjög'örðugt með að koma í veg
fyrir — að þetta hávaðasama og ærslafulla barn
truflaði og ónáðaði hinn alvörugefna kaupsýslumann.
Jennie hafði átt mjög alvarlegar samræður við Vestu
litlu kvöldið áður en hann kom, og sagði henni, að
hann væri mjög uppstökkur maður, sem gæti ekki
þolað böm og hún mætti ekki trufla hann. — Þú
mátt ekki tala svona mikið, sagði hún. Þú mátt ekki
koma með spurningar. Bíddu þangað til mamma spyr
þig, hvort það sé nokkuð sérstakt, sem þig langar í.
Og þú mátt ekki teýgja þig yfir borðið eftir m^tnum.