Alþýðublaðið - 11.02.1941, Blaðsíða 4

MiÐJUDAGUR 1L FEBR. 1941
Bókin er Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUR ■¥ IWIrlifTDf 1 íhI 11 ÞÝDDAR SÖGITR
eftir *1jPi U Ub 1 íá Lijiil * nl IU eftir
11 heimslræga höfuiHÍa. 11 heimsfræga höfunda.
Hús við Langaveg
með 4 litlum íbúðum til sölu. Gott verð.
Útborgun 6—8 þúsund krónur. Gefur af
sér 12%. Tilboð merkt „Tré og steinn“
leggist inn á afgr. blaðsins fyrir 20. þ. m.
ÞRIÐJUDAGUR
Næturlæknir er María Hall-
grímsdóttir, Grundarstíg 17, sími
4384.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
Náeturvarzla bifreiða: B. S .R.,
sími 1720.
ÚTVARPIÐ:
18.30 Dönskukennsla, 1. fl.
19,00 Enskukennsla, 2. fl.
19,25 Erindi: Uppeldismál, VIII
(dr. Símon Jóh. Ágústsson).
20,00 Fréttir.
20.30 Erindi: Ultima Thule, nýj-
asta bók Vilhjálms Stefáns-
sinar (Guðmundur Finn-
bogason landsbókavörður).
20,55 Hljómplötur: Symfónía nr.
7, eftir Bruckner.
22,00 Fréttir. Dagskrárlok.
Skíðaferðir.
; Töluvert margir úr bænum fóru
á skíði um helgina. Veður var hið
bezta, en snjór fremur lítill.
Guðmundur Finnbogason
flytur erindi í útvarpið í kvöld
um Ultima Tule, nýjustu bók Vil-
hjálms Stefánssonar.
Dr. Simon Jóh. Ágústsson
flytur VIII. erindi sitt um upp-
eldismál' í útvarpið í kvöld kl.
19,25.
89 ára
er í dag, 11. febrúar, Jóhanna
Bjarnadóttir. Hún dvelur nú á Elli-
heimilinu Grund.
Fulltrúaráðsfundi Alþýðúflokksins
sem átti að halda í gaerkveldi,
var aflýst vegna samkomubanns-
ins.
Iieiðrétting.
í Alþýðublaðinu í gær er skýrt
frá stofnun góðtemplarastúku í
Fljótshlíð 1. þ. m. Þar hefir
brenglast frásögnin um tölu stofn-
enda, þeir voru 61. Stúkan heitir
„Hlíðin“ og er númer 259. Hitt er
Laxfoss
fer til Vestmanneyja á morgun
kl. 10 sd.
Flutningi veitt móttaka til
kl. 6.
aftur á móti rétt, að þetta mun
vera fjölmennasta stúka, sem
stofnuð hefir verið í sveit hér á
landi. Ef mörg sveitafélög tækju
jafnmyndarlega á þessum málum
og. Fljótshlíðingar hafa gert með
stofnun þessarar stúku, þá myndi
margt geta breyzt lil batnaðar hjá
okk-ur. Virðingarfyllst.
Guðgeir Jónsson.
60 ára
er á morgun frú Guðfinna
Magnúsdóttir, Kárastíg 3.
Davíð Sigurðsson
járnsmiður, sem fannst meðvit-
undarlaus við húsið Þórsgata 3
fyrir nokkru, lézt á Landsspítal-
anum í fyrrinótt.
Þjóðviljinn auglýsir í dag
afgreiðslu í Kaffistofunni Hafn-
arstræti 16. Það skal tekið fram,
að á þessum stað vinna verkfalls-
brjótar.
!*sflnesisan virðist
lieldnr i rénnn hér
í bænnm.
En orðin tölnvert útbreiðd
úti nm iand.
LÆKNAR álíta, að inflú-
ensan sé heldur í rénun í
bænum. Voru færri afgreiðslur
í Ingólfs-Apóteki í nótt en und-
anfarnar nætur.
Ekki hefir ennþá orðið vart
við neina fylgikvilla svo vitað
sé.
Er hún þegar orðin töluvert
útbreidd um landið. Samkvæmt
upplýsingum landlæknis er
veikin á eftirtoldum stöðum ut-
an Reykjavíkur og nágrennis:
Árnessýslu, Rangárvalla-
sýslu, ísafirði, Bíldudal, víða á
Vestfjörðum og í Stykkishólmi.
Samgöngubann eða heimild
til samgöngubanns er á eftir-
töldum stöðum:
Dalahéraði, Reykhólahéraði,
Flateyjarhéraði, Svarfdælahér-
aði, Reykjarfjarðarhéraði,
Mjóafirði, Vopnafirði og Ögur-
héraði.
Samkomubann eða heimild til
samkomubanns er á þessum
stöðum:
Reykjavík, ísafirði, Hafnar-
firði, Bíldudal, Akureyri, Kefla-
vík, Stykkishólmi, Eskifirði,
Seyðisfirði, Rangárhéraði, Ólafs
i/ík, Árneshéraði, Borgarnesi,
Hornafirði og Siglufirði.
Wiikfe tair í ntai-
rfkismðlanefnflinni í
Washington í dag.
Og hitttr Roosevelt á eftir.
\ ‘
WENDELL WILLKIE hefir
verið kallaður fyrir ut-
anríkismálanefnd öldungadeild-
arinnar í Washington í dag, til
þess að segja álit sitt á láns- og
leigufrumvarpi Roosevelts og
hinni fyrirhuguðu auknu hjálp
til Breta.
Bíða menn þess með mikilli
eftirvæntingu, hvað hann muni
segja, nýkominn frá Englandi.
Að afloknum fundi utanríkis-
málanefndarinnar hafa þeir
mælt sér mót Roosevelt og
Willkie, í fyrsta sinn síðan
Willkie kom frá Englandi.
Verblýðsfélaglð Aftur-
eldino i Saudi semur
við atvinnureSendur.
ERKALÝÐSFÉLAGIÐ
Afturelding á Sandi
samdi 16. f. m. við atvinnurek-
endur.
Grunnkaiup karla í dagvinnu er
kr. 1,15 klst., í næfur- og eftir-
vinnu kr. 1,75 klst.
BÆJAR- OG SVEITARFÉLÖG Á
ÁRINU, SEM LEIÐ
Frh. af 3. síðu.
árinu 1940 bætt afkomu sína til
verulegra muna, .en eius og sfeilj-
anlegt er, verður þa’ð þó fyrst á
árinu 1941 er sveitarfélögin hafa
fengið aðstöðu til að skattleggja
hinn mikla gróða, sem víða hef-
ir myndast á árinu 1940, sem
góðærið segir til fulls til sín í
rekstri sveitarfélaganna.
Innheijnta ú ts va rarma hefir
gengið mun betur viðast hvar
en undanfarin ár', bæði vegna
þess, að gjaldendur hafa haft
meiri fjárhæð og hin nýja ánn-
heimtuaðferð, sem tekin var upp
á sl. ári, hefir gefist vel.
Þetta eru meginupplýsingar
pær, sem liggja fyrir eins og nú
standa sakir.
Slysið við Bald
urshaga.
UT af ummælum dagblað-
anna í gær og Morgun-
blaðsins í morgun um það, að
bílslysið hjá Baldurshaga hafi
orsakast af því, að augablað
hrotnaði, skal það tekið fram,
að málið er í rannsókn og því
ekki enn upplýst, hvað orsak-
aði slysið.
Björn Bl. Jónsson.
ÓSIGUR LAVALS
Frh. af 1. síðu.
þess efnis, að Darlan aðmíráll,
sem nú er varaforsætisráð-
herra, utanríkismálaráðhérra
og flotamálaráðherra stjórnar-
innar, skuli taka við embætti
Pétains marskálks sem ríkis-
leiðtogi og forsætisráðherra, ef
marskálkurinn skyldi falla frá
eða af einhverjum ástæðum
verða hindraður í því að fara
með embættið.
Þessi útkoma af samnhigaum-
lertununum við Laval er mikilí
óslgur fyrir hann. Þvi eins og
menn muna var pað ákveðið, pegar
Vichystjórnin var mynduð, að
Laval skyldi verða eftirmaður
Pétains og sú ákvörðun var í
gildi þangað til Laval var vikið
úr^ stjómiuni.
Útbreiðið Alþýðublaðið!

1

Jarðarför móður okkar, ömmu og tengdamóður,
Jónínu Guðbrandsdóttur,
fer fram frá heimili hennar, Kárastíg 8, miðvikudaginn 12; þ.
m. kl. 1 e. h. Jarðað verður í Fossvogskirkjugarði. , ,
Böm, barnabörn og tengdabörn.
75 THEODQRE DR&SER:
JENNIE GERHARDT
að raun um, að hún gat verið mjög gamansöm á
sinn barnalega hátt. Hann hafði því mjög gaman af
að fylgjast með þroska hennar. Hún hafði alltaf1
eitthvað skemmtiiegt og athyglisvert fyrir stafni, og
enda þótt Jennie vekti stöðugt yfir henni með nær-
gætni og umhyggjusemi, sem Lester dáðist að, þá
lét litla stúlkan aldrei kúlda sig eða bæla, og tilsvör
hennar hittu alltaf mark. Einu sinni til dæmis, þegar
þau voru að borða, og Vesta litla var að reyna að
skera sundur kjöthita og tókst það ekki, sagði Lest-
er, að það væri bezt, að hún fengi lítil hnífapör.
— Hún á svo erfitt með að handleika þessi stóru
hnífapör.
— Já, sagði hún. — Höndin á mér er svo lítil.
Hún teygði upp höndina. Jennie, sem aldrei gat
vitað, hvað næst myndi koma, greip um hönd henn-
ar og beygði hana niður, en Lester gat ekki varizt
hrosi.
Morgun nokkurn, fáeinum dögum seinna, sá Vesta,
að móðir hennar lét sykur í bolla Lesters. Þá hróp-
aði hún: — Ég vil fá tvo mola í bollann minn,
mamma.
— Nei, vina mín, sagði Jennie. — Þú þarft ekki
sykur. Þú færð mjólk.
— Lester frændi fékk tvo mola, sagði hún í mót-
mælaskyni.
— Já, sagði Jennie, — en þú ert bara lítil stúlka.
Og þú mátt ekki heldur tala svona við borðið. Það
er ekki kurteislegt.
— Lester frændi borðar of mikið af sykri, sagði
hún, og Lester gat ekki varizt brosi.
— Finnst þér það, sagði hann og svaraðí henni
nú í fyrsta sinn. Vesta litla fór að hlæja og nú var
ísinn brotinn. Eftir þetta lét hún engan aftra sér
frá að þvaðra við Lester og honum fannst hún til-
heyra sér.
ÞRÍTUGASTI OG ANNAR KAFLI.
Þetta vor var lokið við að byggja sýningaskál-
ana og geymsluhúsin, og Lester flutti skrifstofur
sínar í hinar nýju byggingar. Hér eftir ætlaði hann
að búa í Chicago .Hann stjórnaði heilum hópi skrif-
stofufólks. Hann þurfti ekki lengur að ferðast um
sem sölumaður, það gerði maður 'Amy, undir eftir-
liti Roberts. Robert reyndi af fremsta megni að
sölsa undir sig völd í fyrirtækinu. Menn, sem Lester
hafði komið að við fyrirtækið, áttu það á hsettu, að
þeim yrði sagt upp vinnu. En ,um það fékk Lester
ekkert að frétta, og Kane gamli skipti sér ekkert
af því, sem Robert gerði. Iiann' var orðinn hniginn
að aldri og honum þótti vænt um að sjá, að einn af
sonum hans virtist ekki ætla að verða eftirbátur
h^ns á sviði kaupsýslunnar. Það leit svo út sem
Lester hefði engar áhyggjur af slíku. Þeim bræðr-
unum varð nú sjaldnar sundurorða en áður.
Allt hefði líka getað gengið vel, ef hægt hefði
verið að halda sambúð Lesters og Jennie leyndri.
Stundum höfðu menn, sem þekktu Lester, annað-
hvort úr samkvæmislífinu eða viðskiptalífinu, séð
hann aka með henni. Hann fullyrti þó alltaf, að
hann væri óbetranlegur piparsveinn. Það gat líka
verið, að Jennie væri dóttir einhvers auðkýfings,
og hann væri ástfanginn af henni. Hann hafði aldrei
kynnt hana fyrir neinum, og þegar hann var að
aka með henni, ók hann alltaf mjög hratt, svo að
kunningjar hans, sem hann kynni að mæta, reyndu
ekki að hefta för hans. Þegar hann fór með hana í
leikhús og hitti einhvern af kunningjum sínum,
kynnti hann hana alltaf sem ungfrú Gerhardt.
En ógæfan var sú, að margir kunningjar hans
voru mjög eftirtektarsamir. Þeir höfðu ekkert að
athuga við framkomu Lesters, en þeir höfðu oft séð
hann í öðrum borgum — með sömu stúlkunni. Það
hlaut að vera stúlka, sem var algerlega á hans veg-
um, sennilega frilla hans. Jæja, en hvað um það?
Ungir auðkýfingar urðu að hafa leyfi til að hlaupa
af sér hornin. Rofaert frétti þetta að lokum, en
hann skipti sér ekki af því í fyrstu. Ef Lester kærði
sig um að lifa slíku lífi, þá varð hann að ráða því
sjálfur. En sá tími hlaut að koma, að sambúð þeirra
yrði opinbert leyndarmál.
Það skeði líka um hálfu öðru ári eftir að Lester
og Jennie voru flutt til Chicago. Það skeði þannig,
að á regntímabili, sem geisaði, fékk Lester væga
inflúenzu. Hann ætlaði að reyna að vinna bug á
sjúkdóminum með heitum böðum og kínínskömmt-
um. En veikindin voru magnaðri en hann hafði
álitið. Morguninn eftir hafði hann mikinn hita og
sáran höfuðverk.