Alþýðublaðið - 12.02.1941, Blaðsíða 4

Bókin er ,
þýiídar sögur
eftir
11 heimsfræga ‘ höfunda.
MÍÐVIKUDAGUR 12. FEBR. 1941
Bókin er
ÞÝDDAR SÖGUR
eftir
11 heimsfræga höfunda.
MI©¥IKUÐA©UR
Náeturlæknir er Ólafur Jóhanns-
son, Laugavegi 3, sími 5979.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
19,25 Erindi: Uppeldismál, IX
(dr. Símon Jóh. Ágústsson).'
20,00 Fréttir.
20,30 Skagfirðingakvöld. Kvöld-
vaka Skagfirðingafélagsins.
Hallgrímskirkja
í Saurbæ. Gamalt áheit frá Á.
kr. 5,00,
Búnaðarþing
, stendur enn yfir. í gær flutti
(^uðmundur Jónsson kennari á
lívanneyri erindi um búreikninga.
ffá vprp. lögð fram nokkur mál og.
vísað til nefnda.
Dr. Símon Jóh. Ágústsson
flytur IX. erindi sitt um upp-
eldismál í útvarpið í kvöld kl. ■
19,25,
Skagi'irðingafélagið
hefir kvöldvöku í útvarpinu í
kvöld.
Árbók Norræna félagsins
er nýlega komín út. Er það bók
Guðlaugs Rósinkranz um Svíþjóð.
Alþingismenn
eru nú að byrja að koma til
bæjarins til þingsetu. í gær kom
Finnur Jónsson frá ísafirði og
Gísli Sveinsson frá Vík í Mýrdal.
Margir munu vera væntanlegir
með Esju og Ægi austan um land.
Eárgreiðslustúlkur
tilkynna hér í blaðinu í dag, að
þær taki ekki lengur á móti pönt-
unum á hárgreiðslu í síma 2513.
Eru auglýstir símar 6 stúlkna og
getur fólk hringt í einhvern þeirra.
Vírnet
1” möskví isýkomin.
J. Þorláksson & Norðmann,
Sími 1280.
lOestapo látin drepj
ÍoeðveikissjAklingaj
á Þýzkaimdi?
! M KEGN frá London
í morgun hermir,
að þekktur Ameríkumað-
ur, sem er nýkominn vest-
ur um haf frá Þýzkalandi
segi, að þýzka leynílög-
reglan, Gestapo, hafi nú
fengið það hlutverk að
útrýma geðveikisjúkling-
um á Þýzkalandi með því
að taka þá af lífi.
Er þetta sagt vera gert
me§ mikilli leynd.
TILLÖGUR WILLKIES.
Frh. af 1. síðu.
Bretum, heldur að hjálpa þeim
svo að um munaði.
Hann sagði, að Hitler myndi
reiðast Bandaríkjunum fyrir
hvaða hjálp sem þau veittu
Bretum, og þá væri hyggilegra
að veita þeim þá hjálp, sem um
munaði, heldur en að vera með
eitthvert hálfkák.
Þegar Willkie var spurður,
hvað hann ætti við með hjálp,
sem um munaði, lagði hann til,
að Bretar væru látnir fá 5—10
tundurspilla mánaðarlega með
öllum útbúnaði. Hann hafði það
eftir Churchill, að Breta van-
hagaði nú mest um tundur-
spilla, sprengiflugvélar og
flutningaskip.
Þegar Willkie var spurður
um tjónið af loftárásunuip. á
England sagði hann, að það
væri hræðilegt í íbúðahverfum
borganna, en lítið tjón hefði
orðið á hergagnaverksmiðjun-
um.
Auk Willkies töluðu í utan-
ríkismálanefndinni í gær rekt-
SVEINAFÉLAG HÁRGREIÐSLUKVENNA.
Tilkynning
/
Akveðið er að taka ekki lengur á móti pöntunum í síma 2513 og
eru því viðskiptavinir beðnir að snúa sér til eftirtaldra hár-
greiðslustúlkna:
BÆJARÚTGERÐ HAFNAR-
FJARÐAR 10 ÁRA.
(Frh. af 2. síðu.)
h-ætti, að gefa bamaskóla líafn-
arfjaröar fullkomrn Ijóslækninga-
tæki fyrir ca. 10 þús. kr. og að
leggja auk þess fram 50 þúsundir
króna til að undirbúa jarðhita-
notkun frá Krísuvík, og er talið,
að. þetta muni nægja til rann-
sóknarinnar; enn fremur að
'eggja fram í barnaleikvalla og í-
þróttavallargerðir 50 þús. kr. og
til malbikunar gatna 50 þús. kr.
Er þetta vel til fundið og sýnir
meðal aonars framtíðarstefnuna,
eins og Bæjarútgerðin var stofn-
'uð til bjargar á líðandi stund >og
til að vaxa og dafna í framtíð-
inni, eins og hun hefir gert á
svo glæsilegan hátt.
FISKIBÁTARNIR FUNDNIR
frá bátunum, þar sem sagt var
frá því, að vélar þeirra hefðu
bilað og ræki þá til hafs. Kom
fyrst skeyti frá „Hrafni Svein-
bjarnarsyni" og lagði ,,Sæ-
björg“ ]^á af stað, en meðan
,,Sæbjörg“ var á leiðinni kom
skeyti frá „Fylki“ og var eins
ástatt fyrir honum. En „Sæ-
björg“ fann ekki bátana.
í gærkveldi voru togararnir
Hafsteinn og Gyllir fengnir til
að leita bátanna og draga þá að
landi.
Bæði „Hrafn Sveinbjarnar-
son“ og ,,Fylkir“ hafa talstöðv-
ar og voru í stöðugu sambandi
við leitarskipin, en gátu ekki
sagt nákvæmlega, hvar þeir
voru. Leitarskipin höfðu öll
miðunarstöðvar.
or Harvardháskólans og borg-
arstjórinn í New York, La
Guardia.
Rektorinn vildi ekki aðeins
hjálpa Bretum á þann hátt, sem
gert hafði verið og fyrirhugað
væri. Hann vildi að Bandaríkin
færu formlega í stríðið með
Bretum, ef nauðsyn krefði.
Ester Éinarsdóttur Sími 3241
Toyu Baldvins — 2677
Dúu Jakobsdóttur — 5809
Um klukkan 1 í nótt fann
Hafsteinn „Fylkir“ og var hann
40 mílur út af Skaga. Tókst að
koma línu um borð í hann kl. 6
í morgun og hélt Hafsteinn
strax með hann að landi.
í morgun kl. 6 fann Gyllir
„Hraín Sveinbjarnarson11 um
60 mílur út af Skaga.
INNFLUENZAN
Frh. af 1. síðu.
tilfelli í nótt og lítið um af-
greiðslu í lyfjabúðum.
Þá hefir verið sett á sam-
göngubann við Vestur-Skafta-
fellssýslu. Ætla Skaftfellingar
að reyna að verjast veikinni.
Kristínar Waage Sími 4153
Maríu Pétursdóttur — 24351
Ruth Manders — 3804
FRANCO OG MUSSOLINI
Frh. af 1. síðu.
unum. En sú tilgáta hefir einn-
ig komiö fram, að hann ætli að
biðja Franoa að vera milli-
göngumaður milli ítaliu og Eng—
lands um frið.
Það vekur töluverða athygli í
sambandi við ferðalag Franoos,
að Pétain marskálkur fór frá
Vichy í gær suður að Miðjarð-
arhafi og settist þar að á bu-
garði skammt frá Cannes. Ætla
margir, að fyrirhugaður sé fund-
ur ineð honunl íog Franco, þegar
Franoo fer heim aftur, en það
er sagt að muni veröa á morg-
un.
Jarðarför konunnar minnar
Ingibjargar N. Þorláksdóttur
fer fram frá fríkirkjunni föstudaginn 14. þ. m. og hefst með
húskveðju á heimili hennar, Njálsgötu 1, kl. 1% e. h.
; Jón Hafliðason.
Faðir minn
Jóhannes Guðjónsson
verður jarðseítur föstudaginn 14. þ. m. Athöfnin hefst á heim-
ili mínu, Nýlendugötu 22, kl. 1 e. h.
Magnús V. Jóhannesson.
Reykjavík, 12. febr. 1941.
STJÓRN SVEINAFÉLAGS HÁRGREIÐSLUKVENNA.
16 THEOPORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
Hin langa sambúð hans og Jennie hafði gert hann
óvarkáran. Hann hefði átt að taka það ráð að láta
flytja sig yfir á gistihúsið og liggja þar. En hann
langaði til að ligg'ja heima hjá henni. Hann varð
að hringja til skrifstofunnar og segja, að hann væri
iasinn, en að hann kæmi eftir fáeina daga. Svo lét
hann Jennie hjúkra sér.
Jennie þótti auðvitað vænt um að fá að hafa Lest-
er hjá sér, hvort sem hann var veikur eða heilbrigð-
ur. Hún fékk hann til að láta sækja lækni og fá
meöui, og hún baðaði andlit hans og hendur úr köldu
vatni. Þegar honum fór að batna sauð hún handa
honum hafraseyði.
Meðan hann lá veikur kom ofurlítið óhapp fyrir.
Louise systir hans, sem hafði verið í heimsókn hjá
kunningjum sínum í St. Paul, hafði skrifað honum
og .sagt, að í heimleiðinni ætlaði hún að koma við
í Chicago og heimsækja hann, ákvað að snúa fyr
heimleiðis en hún hafði ætlað. Meðan Lester lá
veikur í íbúð sinni, kom hún til Chicago. Hún
hringdi til skrifstofunnar, og þegar hún frétti, að
hann væri þar ekki og myndi ekki koma fyrr en
eftir fáeina daga, spurði hún hvar hægt væri að
hitta hann.
— Ég heid, að hann búi á Grand Pacifie, sagði
óvarkár skrifari, sem varð fyrir svðrum. — Hann
er ekki vel frískur. Louise varð óróleg og hringdi
til Grand Pacific, en þar fékk hún þau svör, að
hann hefði ekki komið þar í nokkra daga — reynd-
ar dveidi hann þar ekki nema tvo eða þrjá daga í
viku. Þetta þótti henni einkennilegt og hringdi því
næst í klúbbinn hans.
Nú vildi svo til, að í klúbbnum var ungþjónn,
sem oft hafði hringt til Jennie fyrir Lester. Og
Lester hafði aldrei beðið hann að þegja yfir þessu
heimilisfangi — og reynda^r hafði aldrei verið spurt
eftir því. Þegar Louise sagði honum, að hún væri
systir Lesters, svaraði ungþjónninn: —- Ég held, að
hann búi úti á Schiller Place númer 19.
— Hvers heimilisfang ertu að opinbera? spurði
einn þjónninn um leið og hann gekk hjá.
— Heimilisfang herra Kanes.
— Veiztu ekki, að þú mátt ekki segja frá heim-
ilisföngum?
Ungþjónninn afsakaði sig, en Louise var búin að
hengja heyrnartrólið á og var farin.
Um klukkutíma seinna kom Louise, sem var for-
vitin eftir að fá að skoða þennan þriðja bústað Lest-
ers, að Schiller Place númer 19. Hún gekk upp stig-
ann, og á einni hurðinni á fyrstu hæð sá hún nafnið
Kane. Hún hringdi og Jennie lauk upp. Hún varð
mjög undrandi, er hún sá fallega og skrautklædda
stúlku við dýrnar.
— Býr ekki herra Kane hér? spurði Louise um
leið og hún gægðist inn í Ibúðina að baki Jennie.
Henni þótti einkennilegt að finna stúlku í íbúð
Lesters, en grunur hennar var samt ekki vaknaður
ennþá.
— Já, svaraði Jennie.
— Ég hefi heyrt, að hann sé veikur. Eg er systir
hans. Má ég koma inn?
Hefði Jennie fengið tíma til að hugsa sig um,
hefði hún getað smeygt sér á eiúhvern hátt út úr
þessum vandræðum, en Louise var djörf o; fór inn,
án þess að bíða eftir því, hverju Jennie svaraði.
ÞegaF Louise var komin inn, fór hún að skima
kringum sig. Hún var stödd í dagstofunni, en það-
an voru dyr inn í svefnherbergið, þar sem Lester
lá. Vesta litla var að leika sér í stofunni, og hún.
leit upp og horfði á ókunnu konuna."Gegní'm opn-
ar dyrnar sást Lester inni í svefnherberginu, þar sem
hann lá í rúminu með aftur aðgun. Vinstra megiix
við hann var gluggi.
— Jæja, loksins far^ A~ f hrópaði Louise. >
Hvað er nú að þér . áfram.
Lester, sem hafð -„maö aujun um leið og hann,
heyrði málróm hennar, skildi þegar í stað, hvernig
í öllu lá. Hann reis upp á olnboganr., en gat engu.
orði upp komið.
— Jæja, svo þú ert ’mmin, Louise, varð honum
fyrst að orði. — Tl vaðun ber þig að?
— Ég kem frá St. Paul. Ég >m fyr er ég hafði
hugsað mér, sagði hún daufiega. Hún fann það ein-
hvern veginn á sér, að ekki -'ar allt með fe. ldu, og
það gerði henni órótt í skapi. — Ég ætlaoi aldrei
að geta fundið þig. En hvev er þessi — hún vár
nærri búin að segja „fapega ráðskoriá þín“, en
sneri sér við um leið og kom auga á Jennie, sem
stóð að baki henmir eins og utan við sig qg var að
tína smáhluti upp af gólfinu.