Alþýðublaðið - 17.02.1941, Qupperneq 4

mUUÐAGim t7- FEBB,
MÁNUDAGUR
Næturlæknir er Þórarinn
S’reinsson, Ásvallagötu 5, sími
2714.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
ög Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.25 Þingfréttir.
20.00 Fréttir.
20.30 Um daginn og veginn (Vil-
hjálmur Þ. Gíslason).
20.50 Útvarpssagan: „Kristín Laf-
ransdóttir,“ eftir Sigrid
Undset.
21.25 Útvarpshljómsveitin: Syrpa
af Vínarlögum. — Tvísöng-
ur: (Ungfrú Jóná Jónsdótt-
ir og ungfrú Kristín Ein-
arsdóttir): a) Rung: Móður-
málið. b) Mendelssohn: 1)
í' Ó, hversu fljótt. 2) Ó, stæð-
í ir þú á heiði í hríð. c) Rub-
instein: Kvöldljóð. d)
Palm.: Under rönn och syr-
Tnnðurdufl
rak í Trékyllisvík s.l. laugar-
dagsmorgun. Á föstudag rak einn-
ig tundurdufl að bænum Dröng-
um. Voru bæði duflin ósprungin.
Ihflnenzan
breiðist enn út um bæinn og
voru 200 ný tilfelli s.l. föstudag.
Á laugardaginn barst skátum
hjálparbeiðni austan úr Grimsnesi.
Á bæ þar eystra lágu allir veikir
og var ekki hægt að sinna skepn-
um. Var hjálpin veitt. Eins og áður
hefir verið getið um hér í blaðinu
er inflúensan komin til Akureyr-
ar, en fer fremur hægt yfir þar.
Á laugardag var barnaskólum þar
lokað og er þar samkomubann.
Hverfisstjórar
Alþýðuflokksfélagsins eru á-
minntir um, að gera sem fyrst
skil, því aðalfundur félagsins
verður haldinn strax og samkomu-
banninu léttir. Skrifstofan opin
kl. 3—7 alla virka daga.
Kommúnistarnir,
sem dæmdir voru á laugardag-
inn út af dreifibréfsmálinu og
skrifum Þjóðviljans um það, hafa
allir áfrýjað dóminum til hæsta-
réttar. /
Kennslumálaráðherra
heiir skipað Lúðvík Kristjáns-

ALÞYÐUBIAÐIÐ
son, Jens Nielsson og Þorvald Sig-
urðsson til þess að vera fastir
kennarar við Miðbæjarskólann í
Reykjavik frá 1. þ. m. að telja.
£ afmælisdegi Iogi-
mars Jónsjooar.
Gott verð
Leikfélagið sýnir
„Á útleið“ aftur.
HIÐ fræga leikrit „Á út-
leið“, eftir enska leikrita-
höfundinn Sutton Vane, sem
sýnt var hér fyrir allmörgum
árum og hlaut ágætar viðtök-
ur, verður sýnt aftur hér á
næstunni.
Með hlutverkin fara nú: Lárus
Pálsson, Alda Möller, GesturPáls
son, In.driði Waage, Þóra Borg,
Brynjólfur Jóhannesson, Amdís
Björnsdóttir og Vaíur Gíslason.
Leikstjóri er Indrjði Waage.
Þegar leikrit þetta var slýnt
hér, hlaut það geysimikla aðsókn
og var sýnt lengi. Má búast .við
að S'vo verði einuig (nú.
Ekki er ráði’ð enn þá, hvenær
frumsýning ■v'erður, enda allt í
óvissu meðan samkomubannið
stendur.
LANDSMÓT SKfÐAMANNA
Frh. af 1. síðu.
dagana 14.—17. mars n.k. og
verður það á vegum Skíðafélags
Reykjavíkur og Skíðadeildar
í. R.
Verður Thulemótið samein-
að landsmótinu og verður keppt
samtímis um Thulebikarinn í
göngu og Litla Skíðafélagsbik-
arinn í svigi.
HVIRFILVINDUR
Frh. af I. síðu.
flytja þá í sjúkrahús.
Brezki flugbáturinn ,,Clyde“
sem var í Lissabon, slitnaði upp
á höfninni, og ýms önnur spjöll
urðu við höfnina af völdum
hvirfilvindsins. Einn hafnar-
verkamaður beið bana.
MJÖG VAR gestkvæmt á
heimili Ingimars Jóns-
sonar skólastjóra á 50 ára af-
mælisdegi hans s.l. laugardag.
Komu þann dag á 2. hundrað
manns og í gær komu margir
samherjar og vinir.
Fann Ingimar Jónsson það
vel, hve miklum vinsældum
hann á að fagna. Fyrst og
fremst heimsóttu hann flokks-
bræður hans, en einnig sam-
starfsmenn í skólamálum og
öðrum störfum hans, nemendur
hans og kunningjar. Komu
menn úr öllum stjórnmála-
flokkum og hylltu afmælis-
barnið. Um kl. 7 á laugardags-
kvöldið komu þeir Stefán Jóh.
Stefánsson, Kjartan Ólafsson
múrari og Arngrímur Kristjáns-
son skólastjóri og færðu honum
skrautritað ávarp fyrir hönd 71
flokksmanna og fylgdi því fal-
legur skrifborðsstóll, silfurbú-
inn baukur úr rostungstönn og
ávísun á bækur, eftir eigin vali.
Ávarpið var svohljóðandi:
„Við eftirtaldir, nokkrir fé-
lagar þínir og samstarfsmenn í
Alþýðuflokknum fyrr og síðar,
sendum þér beztu árnaðaróskir
í tilefni dagsins og biðjum þig
að þiggja meðfylgjandi muni
sem lítinn þakklætisvott fyrir
öll þín margþættu og heillaríku
störf í þágu Alþýðuflokksins og
alþýðusamtakanna.“
Þá færðu samkennarar hans
honum fagrar áletraðar tóbaks-
dósir, nemendur hans færðu
honum allar íslendingasögur,
samverkamenn sendu honum
stórt og fagurt málverk af
Þingvöllum eftir Finn Jónsson.
Þá færði vinafólk hans hon-
um fagran útskorinn borð-
lampa, sem listamaðurinn
Ríkarður Jónsson hafði gjört.
H. P. Sosa,
Worchestersósa,
Tómatsósa,
Sunneysósa,
Pickles,
Capers, '
Savora sinep.
Colmans Mustarð.
Tjarnarbúóin
Tjarnargötu 10. — Sími 3570.
BEEKKA
Ásvallagötu 1. — Sími 1678.
Auk þessa barst Ingimar mikill
fjöldi heillaóskaskeyta.
Ingimar og frú Elinborg tóku
af mikilli alúð á móti hinum
mörgu gestum og veittu þeim
hinn bezta beina.
ALÞINGI i
Frh. af 1. síðu. ! I
inn Einar Árnason, en fyrri vara->
Bollastell, 6 m..... kr. 25.06
Matarstell, 6 m. . . — 55.00
Matarstell, 12 m. . . — 88.76
Matardiskar, djúpir og
grunnir ........... —• 1.5(1
Matskeiðar og gafflar — 1.6©
Borðhnífar, ryðfríir —- 1.95
Bollapör .............. — 1.40
Vatnsglös ............. — 0.55
Þvottaföt, em....... — 2.35
Náttpottar ............ — 3.15
Uppþvottaskálar ... — 3.00
K. EiaarssoBl BjðrnssoB
Bankastræti 11.
forseti Magnús Jónssion og annar
varaforseti Sigurjón Á. Ólafsson,
og aðalforseti neðri deildar Jör~
uudur Brynjólfsson og varafor-
setar Gísli Sveinsson og Finnur ■
Jónsson. y
Útbreiðið Alþýðublaðið!
Beztu þakkir til allra, er auðsýndu vináttu og samúð við and-
Iát og jarðarför
Ingibjargar M. Þorláksdóttur.
Jón Hafliðason, Ingibjörg Jónsdóttir, Kristín Jónsdóttir,
Hafliði Jónsson, Jónheiður Níelsdóttir, Bjöm J. Þorláksson.
Þóra Jónsdóttir.
Fyrir heimsóknir, skeyti, blóm og gjafir á fimmtugs
afmæli mínu þakka ég innilega.
Jón Högnason.
4
78 THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
kaupsýslumál. Svo þögðu þeir ofurlitla stund.
— Jæja, þú veizt sennilega, til hvers ég er kom-
inn alla leið hingað, sagði Robert til þess að reyna
að leita fyrir sér.
— Ég held, að ég viti það, sagði Lester.
— Við heima vorum öll óróleg út af því að þú
varst veikur — einkum mamma' Ég vona, að þér
versni nú ekki við að fara á fætur.
— Ég held að það sé engin hætta á því.
Louise var eitthvað að tala um íbúð, sem þú hefðir
úti í bær. Þú ert þó vænti ég ekki kvæntur?
— Nei.
— En þessi unga stúlka, sem Louise hitti hjá
þér, er hún. . . . Robert bandaði hendinni og gaf
þanníg til kynna við hvað hann ætti.
Lester kinkaði kolli.
— Mig langar ekki til að skipta mér af einka-
máíum þínum, Lester. Ég kom ekki hingað þess
vegna. Ég kom aðeins vegna þess, að foreldrar okk-
ár og systur báðu mig að fara. Mömmu þótti svo
irnikið fyrir þessu, að ég gat ekki neitað henni um
að fara. Hann þagnaði og vegna þess, hve bróðirinn
var kurteis fannst Lester sem honum bæri skylda
að sýna bróður sínum þá tiltrú að skýra honum
frá máiavöxtum.
— Að því er ég bezt veit, þá ér ekkert hægt að
gera við þessu, sagði hann. — Og ég get ekki fært
fram neinar afsakanir. Ég bý með þessari stiilku og
það fellur ekki fjölskyldu minni í geð. Það versta
af öllu er, að hún skyldi komast að þvi.
Hann þagnaði og Robert hugsaði um þessi ó-
skammfeilnu orð bróður síns. Lester var mjög ró-
legur.
— Þú hefir sennilega ekki í hyggju að ganga að
eiga hana? sagði bróðir hans ofurlítið hikandi.
— Svo langt er ég ekki kominn enn þá, svaraði
Lester kuldalega.
Andartak störðu þeir rólega hvor á annan. Svo
leit Robert út um gluggann og horfði yfir þessa
fögru borg.
— Það er líklega nokkuð langt gengið að spyrja,
hvort þú sért alvarlega ástfanginn af stúlkunni?
sagði Robert.
— Ég veit ekki, hvort ég er fær um að dæma
um slíkt, sagði Lester daiiiið háðslega. — Ég hefi
víst aldrei orðið ástfanginn um dagana. Allt og sumt
sem ég get sagt, er það, að mér geðjast að þessari
stúlku.
— Jseja, en þá finnst mér fjölskylda þín hafa
atkvæðisrétt í þessu máli. Þú veizt, að pabbi gamli
er mjög ærukær maður og þolir það ekki, ef einhver
úr fjölskyldunni setur blett á mannorð sitt, hversu
lítilfjörlegt atriði, sem um er að ræða. Þetta veiztu
auðvítað eins vel og ég.
— Ég þekki skoðanir pabba, sagði Lester þurr-
lega. — Mér er eins vel Ijóst og ykkur, hvemig
ástatt er. En ég get bara ekki séð, hvað hægt er
að gera, eins og ástatt er. Ég ber ábyrgð á þessari
stúlku og það er ýmislegt fleira í sambandi við
það, sem ég kæri mig ekki um að hafa nein orð um.
— Auðvitað hefi ég ekki hugmynd um, hvernig'
þessu sambandi ykkar er varið, sagði Robert, — og
mig langar ekki til að hnýsast í það. En framkoma
þín eins og hún er nú er ekki heppileg, það er
óhætt að segja — nema þú hafir í hyggju að kvæn-
ast henni.
— Það játa ég líka, svaraði Lester, — en ég;
ei'ast um, að það bæti nokkuð úr skák. Og ef eift-
iivað verður gert í þessu máli, þá ber mér að gera.
það.
Lester þagnaði og Robert stóð á fætur. Hann gekk
um gólf stundarkorn. Eftir stundarkorn nam han».
s> ijðar aftur og sagði: — Þú segist ekki vera kvænt--
ur henni. í þínurn sporum myndi ég ekki ganga að
eiga hana. ,Ég held, að það væri mesta heimskan.
sem þú gætír gert, hvernig sem á það er litið. Ég
vil ekki halda neinar siðapredikanir, en maður í
þinni stöðu getur átt margs að sakna. Þú hefir ekki
efni á því Þú myndir eyðileggja framtíð þína.
Iiann þagði stundarkorn og studdi hægri hend-
ínni á borðbrúnina eins og siður hans var, þegar
hann var mjög alvarlegur. Robert gagnrýndi ekki
framkomu Lesters — að minnsta kosti ekki nú. Hann
höfðaði til hans og það var töluvert annað.
En Rofcert fékk ekkert svar, og varð því að byrja
á nýrri aðferð. 1 þetta sinn lýsti hann með fögrum
orðum ■ ást Archibalds gamla á Lester og að gamii
maðurinn hefði alltaf vonað, að Lester gengi að eíga
efnaða stúíku frá Cincinnati, sama þótt hún væri