Alþýðublaðið - 25.02.1941, Blaðsíða 4

WtlÐJUDAGUR 25. FEBBL 1941.
ÞRIÐJUDAGUR
Næturlæknir er Björgvin Finns-
■on,' Laufásvegi 11, sími 2415.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
20,30 Ávarp frá Rauðakrossi ís-
lands (Sveinn Björnsson
sendiherra).
20,45 Erindi: Sementsverksmiðja
á fslandi (Sigurður Jónas-
son forstjóri).
21,10 Tónleikar Tónlistarskólans:
a) La folia, eftir Corelli
(fiðla: Björn Ólafsson). b)
Tríó í G-dúr, eftir Haydn.
Sáttasemjari ríkisins
hefir boðað hárgreiðslukonur,
meistara og sveina, á sinn fund kl.
5 í dag til samkomulagstilrauna.
Fjallamærin Snsanna
heitir ameríksk kvikmynd, sem
Nýja Bíó sýnir núna. Aðalhlut-
verkin leika Shirley Temple, Ran-
dolph Scott, Margaret Lockwood
o. fl.
Sænski sendikennarinn
ungfrú Anna Osterman flytur
næsta háskólafyrirlestur sinn ann-
að kvöld kl. 8,15 í 1. kennslustofu
háskólans. Efni: Æfintýrið um
hestinn eftir Olof von Delin, saga
Svíþjóðar fram til Karls 12. í lík-
íngum.
SIGURÐUR sigurðsson
Frh. af í. sí&u.
(skjalafals), 158. gr. (fölsun
bóka), 244. gr. (þjófnaður), 247.
gr. (draga sér fé úr sjálfs sín
hendi) og með hliðsjón af 138.
gr. (opinber starfsmaður) og 2.
gr. (ný hegn.) eftir að afbrot er
framið).
Skaðabæturnar, sem Sigurð-
ur er dæmdur til að greiða Jóni
Árnasyni verkamanni, eru
þannig til komnar, að Sigurður
geymdi sparisjóðsbók, sem Jón
átti, og átti að leggja inn í hana
kr. 220,00, en gerði það ekki,
heldur eyddi peningunum í
sjálfs sín þarfir.
Sigurður óskaði ekki eftir, að
dómnum yrði áfrýjað, en á-
kæruvaldið á eftir að ákveða,
hvort það áfrýjar.
fJÁTAR I KRAKNINGUM
Frh. af 1. síðu.
var þar síðast þegar fréttist.
Þá liggur vélbáturinn Vestri,
gerður út héðan, með bilaða
vél úti í Flóa, og var Slysa-
varnafélagið fyrir hádegið í dag
að gera ráðstafanir til að koma
honum til hjálpar.
ÚTVARPIÐ I,GÆR
Frh. af 3. síðu.
nazistakvæði, eftir ókunnan
höfund í kennnraskólanum.
Var þar öllu og öllum útsvín-
að, einnig alþingismönnum, en
endað á því að boða allsherjar-
samkomulag og, frið (eins og
nazista er siður). Bað Magnús
skáldið fyrir hvern mun að
gefa sig fram, því hann vænti
sér mikils af honum. Ætlar
hann líklegast að fá hann til
þess að yrkja eitthvað, áður en
ný sálmabókarviðbót verður
gefin út.
Gummi.
Reykjavíkiír atináll h. i.
ÖnnuF sýning
í kvöld kl. 8
ósóttir aðgöngumiðar"seldir
í Iðnó i dag.
Börn fá ekki aðgnng.

Nfiu&tu dansplöturnar
teknar npp i pær.
NÁLAR, allar tegundir.
PLÖTUALBÚM.
ORGELSKÓLINN í ís-
lenzkri þýðingu, verð kr.
5,50, nýútkominn.
HLJÓÐFÆRAHÚSIÐ.
Natsala til sln
Matsala í fullum gangi til
sölu. Húsnæði getur fylgt. -
Upplýsingar klukkan 4—5 j
næstu daga.
SIGRÍÐUR EIRÍKSDÓTTIR,
Grettisgötu 2.
Leikfimiæfing er í kvöld
kl. 9 á sama stað og venju-
lega.
I
E.ÝSA BÍÖ WB
Fjallamærln Snsanna
(Susannah of the Mounties) |
Æfintýrarík og skemmti-
leg ameríksk kvikmynd,
er geris í Canada árið
1884. Aðalhlutv. leikur:
SHIRLEY TEMPLE,
Randolph Scott,
Aukamynd:
DROTTNARAR HAFSINS
(Mastery of the Sea.)
Brezk hernaðarmynd.
Sýnd klukkan 7 og 9.
SIGAMLA BfÖB
Drottnino
samkvæmislífsins
(CAFÉ' SOCIETY.)
Aðalhlutverkin leika:
Madeleine Carroll,
Fred MacMurray og
Shirley Ross.
Aukamynd:
Paramount-fréttamynd.
Sýnd kl. 7 og 9.
Þ?r sem mjög hefir borið á, að sandpokar fyrir
loftvarnabyrgjum hafi verið skemmdir eða fjar-
lægðir, er fólk hér með aivarlega aðvarað um
að í kemma ekki ó neinn hátt loftvarnabyrgi
þau, sem löftvarnanefndin hér í umdæminu
hefir látið búa út fyrir almenning.
Br< t gegn þessu varða 50—10 000 króna sekt-
um, samkvæmt bráðabirgðalögum frá 2. ágúst
1940 um loftvarnaráðstafanir.
Reykjavík, 24. febrúar 1941.
LOFTVARNANEFND. .
Laxfoss
fer til Vestmannaeyja á
morgun ki. 10 síðdegis.
Flutningi veitt móttaka
til kl. 6.
Dr. Símon Jóh. Ágústsson
flytur fyrirlestur í 3. kennslu-
stofu háskólans í kvöld kl. 6,15.
Efni: Auglýsingar.
Öskudagsfagnaður Ármanns
verður í Iðnó annað kvöld kl. ,
10. Fjölbreytt skemmtiskrá verð-
ur. Sjá nánar í augl. '
- r ■ ív jií
Barnaskemmtun Ármanns' ’MsSyjíS't
verður á morgun kl. 4V2 á Iðnó.
Skemmtiskráin er að vanda ipjög
fjölbreytt eins og sjá má á augl. á
öðrum stað hér í blaðinu. Því mið-
ur verður ekki hægt að endurtáka
skemmtunina að þessu sinni.
'Föstuguðsþjónusta
í fríkirkjunni á morgun kl. 8,15
sr. Árni Sigurðsson.
, r
82 THEQDORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
aðir mig, eins og ég elska þig, þá gerði það ef til
vill ekki svo mikið til. Þú manst að þú sagðir, að
þú vildir hjálpa okkur, og okkur veitti ekki af því
einmitt þá. Við vorum svo hræðilega fátæk.
Kæri Lester! Ég blygðast mín fyrir að yfirgefa
þig á þennan hátt. En ef þú vissir, hversu ég hefi
þjáðst síðustu vikurnar, þá myndir þú fyrirgefa mér.
Ó, ég elska þig, Lester, elska þig, elska þig. En
mánuðum saman — frá því systir þín kom hingað
— hefi ég fundið, að þetta er ekki eins og það á
að vera, og svona má þetta ekki vera lengur. Það
var ekki rétt af mér að vera svona eftirlát við
Brander öldungaráðsmann, en ég var svo óreynd
þá, og vissi varla, hvað ég gerði. Það var rangt af
mér að segja þér ekki frá Vestu litlu strax í upp-
hafi. Það var hræðilega heimskulegt af mér að leyna
þig þessu svona lengi. Erx ég var hrædd við þig,
Lester, hrædd við það, hvað þú myndir segja og
hvað þú myndir gera. Þegar systir þín kom varð
mér allt í einu ljóst, hvað ég hafði gert, og þá skildi
ég það fyrst, að ekki var hægt að halda áfram leng-
ur á sömu braut. Ég ásaka þig ekki, Lester, ég á-
saka sjálfa mig.
Ég bið þig ekki um að ganga að eiga mig, Lester.
Ég veit, hvaða tilfinningar þú berð í brjósti gagn-
vart fjölskyldu þinni, og mér finnst það ekki rétt
gert af þér að brjóta á móti boðum fjölskyldu þinn-
ar. Foreldrar þínir og systkini myndu ekki geta sætt
sig við það, að þú kvæntist mér, og þá væri ekki
rétt af mér að fará þess á leit við þig. En jafnframt
því er mér það ljóst, að ég get ekki haldið svona
áfram lengur. Vesta litla verður bráðum svo stór,
að hún skilur* hvernig í öllu liggur. En hún heldur
ennþá, að þú sért frændi hennar. Mig hefir oft lang-
að til að tala um þetta við þig, en ég varð alltaf svo
hrædd við þig, þegar þú verður alvarlegur á svip-
inn, og mér finnst ég ekki geta látið í ljós það sem
ég vil segja. Þess vegna datt mér í hug, að ef ég
gæti skrifað þér það sem mér býr í brjósti og farið
svo, þá myndir þú skilja mig. Og þú skilur mig,
Lester, er ekki svo? Þú verður ekki reiður við mig?
Ég veit, að þetta er okkur báðum fyrir beztu. Það
er skylda min að gera þetta. Ó, fyrirgefðu mér,
Lester, fyrirgefðu mér, og hugsaðu ekki um mig
framar. Ég get áreiðanlega séð um mig. En ég elska
þig, elska þig, og ég verð þér alltaf þakklát fyrir
það, sem þú hefir gert fyrir mig. Ég óska þér alls
hins bezta. Fyrirgefðu mér, Lester. Ég elska þig,
elska þig.
Jennie.
E.s. Ég held, að ég fari til Cleveland með föður
mínum. Ilann þarfnast mín. Hann er orðinn ein-
mana öldungur. En komdu ekki á eftir mér. Það er
bezt að það sé eins og það er.
Hún braut bréfið saman og lét það í umslag, inn-
siglaði það og stakk því svo í barm sér. Svo beið
hún eftir tækifærinu, þegar heppilegast væri að
leggja af stað.
Það liðu margir dagar áður en hún gæti komið
fyrirætlun sinni í framkvæmd. En síðdegis dag einn
eftir að Lester hafði símað og sagt, að hann gæti
ekki komið heim næstu tvo daga, tók hún. sig til og
lét niður farangur sinn og Vestu litlu. Henni datt í
hug, að senda föður sínum skeyti þess efnis, að hún
væri að koma, en þegar hún minntist þess, að hann
átti ekkert heimili lengur, áleit hún, að bezt væri,
að koma honum á óvart. George og Veronika höfðu
ekki tekið öll húsgögnin. Mest af þeim var í geymslu.
Hún gat tekið þau og komið sér upp ofurlitlu heim-
ili. Hún var ferðbúin og var að bíða eftir vagninum,
þegar dyrnar opnuðust og Lester gekk inn.
Af ófyrirsjáanlegum ástæðum hafði hann breytt
áætlun sinni. Hann hafði ætlað sér á andaveiðar út
í mýrarnar sunnan við Chicago, en á síðustu stundu
hafði hann breytt áætlun og meira að segja ákveðið
að koma fyr heim en venjulega. En hann gat ekki
gert sér ljósa grein fyrir því, hvernig stóð á þess-
ari ávörðun hans.
Þegar hann nálgaðist húsið fanns honum dálítið
skrýtið að koma svona snemma heim, en hann varð
undrandi, þegar hann sá ferðakisturnar tvær á þrep-
inu, Jennie ferðbúna og Vestu líka. Hann skimaði
undrandi í kringum sig og brún augu hans urðu
dálítið hvöss.
— Hvert ætlarðu? spurði hann.
— Ég — ég, byrjaði hún og hörfaði undan. —
Ég er að fara.
— En hvert er ferðinni heitið?
— Ég var að hugsa um að fara til Clevelánd,
sagði hún.
i