Alþýðublaðið - 30.04.1941, Blaðsíða 4

MIÐVIKUDAGUR 30. apríl 1941.
ALÞÝÐUBIAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR
i r
Næturlæknir er Ólafur Jó-
hannsson, Laugaveg 3, sími 5979.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
20.30 Útvarpssagan: „Kristín Laf-
ransdóttir“ eftir Sigrid Und-
set.
21.00 Hljómplötur: Orgellög.
21.05 Erindi: Um kirkjusöng og
safnaðarsöng (Halldór Jóns-
son að Reynivöllum).
21.35 Hljómplötur: Orgellög.
21.40 „Séð og heyrt“ (Thorolf
Smith).
Reykjavíkur Annáll h.f.
sýnir revyuna „Hver maður sinn
skammt“ í kvöld kl. 8.
Dansleik
heldur sundfélagið „Ægir“ ann-
að kvöld (1. maí) í Oddfellowhús-
inu.
Áheit á Slysavárnafélag íslands.
Ónefndur kr. 20. Ónefnd kona
kr. 10. Gísli Guðjónsson, Hlíð, kr.
10. Ónefnd kona kr. 1. N. N. kr.
1. N. N. kr. .10. Efnalaugin Glæs-
ir kr. 100. Dydda kr. 5. S. B. kr.
5. B. kr. 5. N. N. kr. 3. N. N,
N. kr. 2.50. Frá Eyfellingi kr. 5.
Gamalt áheit kr. 33.33. G. S. kr.
10. Gamalt áheit frá stúlku. Beztu
þakkir. J.E.B.
CKURCHILL
Frh. af 1. sí'ðu.
verða látnar fara fram í mál-
stofunni um ófriðarhorfurnar
fyrsta daginn, sem hún kæmi
á fund í næstu viku. Lét hann
þess jafnframt getið, að stjórn-
in myndi fara fram á trausts-
yfirlýsingu, þar sem úr því
væri skorið, hvort þingið væri
samþykkt þeim gerðum stjórn-
arinnar, að senda her til Grikk-
landfs, og hvort það treysti
henni til þess að heyja styrjöld-
ina við austanvert Miðjarðar-
haf og raunar alls staðar áfram
af fullum krafti.
Churchill gerði ráð fyrir því,
að umræðurnar yrðu mjög ít-
arlegar og að svo gæti farið að
þær tækju tvo daga.
í svari við fyrirspurn sagði
hann, að Anthony Eden utan-
ríkismálaráðherra, sem orðið
hefir fyrir nokkurri gagnrýni
upp á síðkastið, myndi taka
þátt í umræðunum.
BANN SOVÉTSTJÓRNARINNAR
hieimsins frá fyrirhUguðum vopna-
í/utmngum um Rússland í jafn-
vel.enn þá stærri stíl en áÖur.
Lokað
*
allan dagðan á morgnn 3
Tryggingarstofnun
rikisins.
Bfl stolið f fyrradag
Þ|óf nrinn náðisí þeg-
ar í fyrrakvöld.
¥ FYRRADAG var stolið híl
frá bifreiðastöð ' Steindórs
við Hafnarstræti, honum ekið
inn að Lambhagabrú, og þar
út af vcginum. Bílþjófurinn var
handsamaður strax um kvöldið
eftir tilvísun bifreiðarstjóra.
Var það 18 ára gamall .piltur,
Gluðmann Alfred Jónsson,
BræðrabiOT|giarstí'g 49, sem stal
bílnum. Hafði hann farið inn í
veifingast'Ofu hér í bænum og
hitt þar brezfea sjóliða, sem veittu
honum áfengi. Því næst varð
ihann viðsfeila við þá þarna inni
og rölti út i Haíniarstræti, en
þar sá hann bifreiðina R 654 úti
fyrir bifreiðastöð Steindórs. Datt
honum í hug að tafea bifreiðina,
afea í henni inn fyrir Elliðaár
o;g skiia henni því næst aftur.
Tók hann bifreiðina í leyfisleysi
og ók af sta.ð, en þegar kom inn
fyrir Elliðaár ákvað hann að aka
Iengra. Pegar hann kom inn að
Lambhagalmi ók hann út af .veg-
inum og skemmdist bíllinn, en
fór þó ekki á hvolf. Kom hann
bíln'um ekki upp á veginn aftur,
en varð að ganga til bæjarins.
Þegar hann kom að Grafar-
holti kom bíll aUstan að, R. 1409,
og bauð bílstjórinn Guðmanni
Upp í og þáði liann þiað. Ók
hann honum því næst niður á
Laugaveg innarlega, en þar vildi
Guðmann fara út. Samkvæmtlýs-
ingu þessa bílstjóra á manninum
náði lögreglan honum seinna urn
kvöldið.
Guðmann hafði ekki bílpróf.
Skemmdirnar álbílnum eru jnetn-
ar á 335 krónur.
Þúsundir vita að gæfa fylgir
trúlofunarhringunum frá Sig-
urþór, Hafnarstræti 4.
WM GAMLA BIO
Ljósið
sem hvarf
(„The Light that failed.“)
Aðalhlutverk:
RONALD COLMAN.
Aukamynd:
, íkveikjuárás á London.
Sýnd kl. 7 og 9.

NÝJA Blð S
Spellvirkjarnir
(Spoilers of the Range).
Spennandi og æfintýrarík
amerísk kvikmynd frá
Columbia-film.
Aðalhlutverkið leikur kon-
ungur allra Cowboykappa
CHARLES STARETT.
Aukamynd:
Brezk hergagnaframleiðsla.
Börn yngri en 16 ára fá ekki
aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.

' Innilegar þakkir fyrir auðsýnda hluttekningu og vinsemd
við andlát og jarðarför
Lofts Jónssonar.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
wmwm
SIHN
Reykjavíkur Annáll h.f.
Revyan
i kvöld kl. 8.
Lægra veröiö
Biaa sýnlngin í fiessari viku.
ððmmiskógerðin
VOPNI
leefir foezta skó~
fatraaöiun í
sveitina.
Útbreiðið Alþýðublaðið!
mmmzmmmiKíZí
Mikið úrval af
kven - silki sokbura og
sokkabandabeltum.
VERZL.C!
^lmi/^85.
112 THEODQRE DREISER:
JENNIE GERHARDT
Jennie. Ef Lester yæri ekki þegar kvæntur henni,
hlaut henni að vera það Ijósf, að hann hafði ekki í
hyggju að gera það. Og skyldi það ekki bera árangur,
ef þriðji maður kæmi, maður, sem ætti töluvert undir
sér og væri auk þess bróðir Lesters, útskýrði fyrir
henni, hvernig í málinu lægi og byði henni ríflegan
Hfeyri? Skyldi hún þá ekki láta undan og binda enda
á sambúð þeirra? Þegar alls var gætt, þá var Lester
þó toróðir hans, og hann mátti ekki missa fjármuni
sína. Robert hafði nú allan kaupsýsluhringinn á sínu
valdi og hann hafði efni á því að vera veglyndur.
Loks þóttist hann þess fullviss, að herra O’Brien
myndi verða heppilegur milligöngumaður. Hann var
hið mesta prúðmenni, enda þótt hann væri mála-
færslumaður. Hann myndi geta, á óbeinan hátt, gert
Jennie skiljanlegt, hvernig fjölskylda Lesters leit á
þetta mál og að Lester ætti það á hættu að ruissa
allar eignir sínar, ef hann héldi áfram sambúð sinni
við hana. Og væri Lester þegar kvæntur henni, þá
myndi O’Brien fljótlega geta komist að því. Það var
ákveðið að láta hana fá að minnsta kosti sextíu til
hundrað þúsund dollara. Hann sendi því boð til O’-
Brien og sagði honum, hvað hann ætti að gera. Hann
hafði verið einn af þeim, sem gerðu upp bú Archi-
balds Kone og það var því hlutverk hans að reyna
að komast eftir því, hvernig högum Lesters væri
háttað.
Herra O’Brien lagði af stað til Chicago. Þegar hann
kom til Chicago hringdi hann til Lesters og komst
þar að raun um, að Lester var ekki í borginni. Hann
fór til hallarinnar í Hyde Park og lét færa Jennie
nafnspjald sitt. Fáeinum mínútum seinna kom
Jennie ofan stigann, án þess að hafa hugmynd um —
hvert var erindi þessa manns. Hann heilsaði henni
mjög kurteislega.
Er þetta frú Kane? spurði hann og hneigði sig.
— Já, sagði Jennie.
— Ég heiti O’Brien og er einn af málafærslumönn-
unum, sem gerðu upp bú herra Archibalds Kane. —
Yður finnst það ef til vill einkenniiegt, að ég skuli
heimsækja yður, en í erfðaskrá téngdaföður yðar
voru sett ýms skilyrði, sem koma yður við og manni
yðar. Þessi skilyrði eru svo þýðingarmikil, að mér
finnst það skylda mín að láta yður vita um þau — ef
herra Kane er þá ekki toúinn að skýra yður frá þeim.
En allt virðist toenda til Iþess, að hann hafi ekki skýrt
yður frá þeim. Hann þagnaði og horfði á hana spyrj-
andi.
— Ég skil þetta ekki vel, sagði Jennie.
— Ég hefi aldrei heyrt minnst á þessa erfðaskrá.
Ef þar er eitthvað, sem mér kemur við, þá held ég, að
herra Kane hefði sagt mér frá því og hann hefir
ekki ennþá skýrt mér frá neinu.
— Einmitt, sagði herra O’Brien. Þetta datt mér í
hug. En ef þér viljið hlusta á mig, þá skal ég koma
yður í skilning um málið. Þau fengu sér sæti og O’-
. Brien dró stól sinn til hennar.
— Ég þarf víst ekki að segja yður, hóf hann máls,
að faðir herra Kanes var mjög andvígur sambúð
sonar síns og yðar.
— Ég veit það, sagði Jennie. Hún var orðin dálítið
óróleg.
— Áður en herra Kane andaðist, hélt hann áfram,
lét hann í ljós andúð sína á sambúð yðar og herra
Kanes yngra. í erfðaskránni gerði hann grein fyrir
skiptingu eigna sinna og setti skilyrði fyrir því, að
Lester fengi arfinn, sem honum bar. Ef allt hefði
verið eins og átti að vera, hefði Lester átt að fá
fjórða partinn af hlutabréfunum í Kanefélaginu. Og
það hefði verið um ein miljón dollara, eða ef til vill
meira.Auk þess átti hann að fá fjórða partinn af öðr-
um eignum Kane gamla ,en það er um fimm hundruð
þúsund dollara virði. Ég held, að Kane eldri hafi
vonað, að sonur sinn gæti orðið þessara auðæfa að-
njótandi. En vegna þeirra skilyrða, sem gamli mað-
urinn gerði, getur Lester ekki eignast þessa peninga,
nema hann uppfylli skilyrðin.
Herra O’Brien þagnaði og litaðist um. Hann var
orðinn mjög hrifinn af Jennie. Honum var það ljóst,
hvernig á því stóð, að Lester sýndi honum þennan
mótþróa. Hann leit á hana í laumi og beið þess, að
hún tæki til máls.
— Og hvers óskaði hann í erfðaskránni. Hvaða
skilyrði voru sett? spurði Jennie að lokum. Hún var
orðin mjög óróle^.
— Mér þykir vænt um, að þér skylduð leggja fyrir
mig þessa spurningu, hélt hann áfram.