Alþýðublaðið - 22.05.1941, Blaðsíða 4
FOSTUDAGUR
Næturlæknir er í nótt Ólafur Þ.
Þorsteinsson, Eir. 19, sími 2255.
Næturvörður er í Reykjavíkur
•g Iðunnar apótekum.
ÚTVARPIÐ:
20,30 Útvarpssagan: „Kristín Laf-
ransdóttir", eftir Sigrid
Undset.
21,00 Strokkvartett útvarpsins:
Alþýðulög eftir Sigfús Ein-
arsson.
21,20 Garðyrkjuþáttur (Jóhann
Jónasson ráðunautur).
21,40 „Séð og heyrt.“
Rakarastofur
verða opnar til kl. 7 á morgun.
3. flokkur
í gærmorgun vann Fram K.R.
2:1, en Valur og Víkingur gerðu
jafntefli 2:2.
Kvöldsöngurinn
í Landakotskirkjunni verður
endurtekinn í kvöld kl. 9,30. Að-
göngumiðar við innganginn.
Vikublaðið Fálkinn
kemur út í fyrramálið.
Mæðradagariim er
á SMBBdasiaa.
fflerkja- og blóraasala til
ágóða fyrir bora og mæður.
MæÐRADAGURINN er
næstkomandi suíinudag
25. þ. m. Þann dag hefir
Mæðrastyrksnefndin eins og að
undanförnu fjársöfnun fyíir
starfsemi sína og munu verða
seld á götum merki og blóm.
Um naiuðsyn þess, að sú fjár-
söfnun gangi sem bezt, þarf ekki
að fjölyrða. Allir munu geta orð-
ið sammála um, að oft er þörf
en nú er nauðsyn, enda þarf
ekki að efa, að góðviild og hjálp-
semi Reykvíkinga muni koma í
jjós að þessu sinni ekki síður en
undanfarin ár. En nú er erfiðara
Um sö'iuna en áður, þar sem svo
mörg góð og dugieg sölubörn
eru farin úr bænum. Nefndim snýr
sér því ti'l mæðranna, sem enn
hafa stálpuð böm og unglinga
heima, og biöur þær að löfa þeim
að vera nefndinni til aðstoðar
þennan eiuia dag. Þá treystir
nefndin því, að ungu stúlkurnar
muni verða henni hjálplegar og
selja fallega mæðrablómið og
rnerki dagsins. Þau verða afhent í
Þingholtsstræti 18.
Miior drakknar vii
KTeMiifsbnrggln.
KLUKKAN um 8 á mið-
vikudagskvöld féll
ungur maður út af Kveld-
úlfsbryggjunni og drukkn-
aði.
Þetta var Ólafur Karl Núp-
dal Eiríksson verkamaður, Vest
urgötu 33. — Hann var fæddur
19. maí 1912 og því 29 ára
gamall.
Menn vom þarna nærstaiddir,
þegar maðurinn fór út af bryggj-
ttnni og hringdu þeir tiil lög-
neglunnar. Fönu þrfr lögregluþjón
ar inn eftir og kafaði einn þeixra
Stefán Jóhannsson þrisvar eftir
manninum og náði honum. Vom
þegar gerðar lífgunartiliraunir
þarna á bryggjunni og síðar á
Landsspítalanum, en þessar til-
raunir Teyndust árangursilausar.
Alldjúpt er við bryggjuna og
hafði maðurinn verið góða stund
í sjónum, er hann náðist.
VÍKIN6UR
InstfspyrEEféliii
Æffngatafia 1041.
Knattspyrna.
Meistarafl. og I. fl.
Þriðjudagar kl. 8H2—10 e. h.
Fimmtud. — 7 — 8V2 e. h.
Laugardagar — 4 — 5V2 e. h.
Sunnudagar — 21/2— 4 e. h.
II. flokkur.
Mánudagar kl. 8— 9 e. h.
Miðvikudagar — 9—10 e. h.
Föstudagar — 8— 9 e. h.
III. og [V. flokkur.
Mánudagar kl. 7— 8 e. h.
Miðvikudagar — 9—10 e. h.
Föstudagar — 7—8 e. h.
Handbolti kvenna.
Miðvikudagar kl. 8— 9 e. h.
Föstudagar — 9—10 e. h.
Frjálsar íþróttir.
Mánudagar kl. 6—7 e. h.
Miðvikudagar — 7—8 e. h.
Föstudagar — 6—7 e. h.
Handboltaæfingar kvenna
byrja í næstu viku.
STJÓRNIN.
Reykjavíkur AbbáII hX
SfW
Revyan
í kvöld kl. 8,30
(klukkan hálfníu).
OAMtLA BIOB
liaa í GrænHbiíð.
(Anne of Windy Poplars.)
Hrífandi ameríksk kvik-
mynd, gerð eftir nýjustu
skáldsögu L. M. Montgo-
mery, um Önnu í Grænu-
hlíð; Aðalhlutverkin leika:
ANNE SHIRLEY og
JAMES ELLISON.
Sýnd klukkan 7 og 9. ;I
Bl NÝJA BSð 33
Jðdge Clt?
.44
Mikilfengleg og spennandi
ameríksk stórmynd frá
Warner Bros. Tekin í eðli-
legum litum. Aðalhlut-
verkin leika:
Errol Flynn,
Olivia de Havilland,
Ann Sheridan.
Börn yngri en 16 ára fá
eklti aðgang. — Sýnd kl.
7 og 9.
§,i. Oðnzln dansarnir
laugardaginn 24. maí kl. 10 e. h. í Alþýðuhúsinu við Hverfis-
götu, — Áskriftarlisti og aðgöngumiðar frá kl. 2. — Sími
4900. — Aðeins dansaðir gömlu dansarnir.
Harmonikuhljómsveit félagsins (4 menn).
verða í G.T.-húsinu
laugardaginn 24. maí kl. 10. — Áskriftarlisti og aðgöngumiðar
í G.T.-húsinu frá kl. 2. Sími 3355. S.G.T.-hljómsveitin. Pantaðir
aðgöngumiðar verða að sækjast fyrir kl. 8.
Mönnum undir áhrifum áfengis hannaður aðgúnguV.
Hallgrímur Jónsson og börn,
Urðarstíg 1, Hafnarfirði.
Innilegt þakklæti til allra þeirra, sem á margvíslegan hátt
auðsýndu okkur samúð og hluttekningu í veikindum og við frá-
fall og jarðarför konunnar minnar og móður okkar,
Jónínu Jónsdóttur.
123 THEODORE DREtSEfe
JENNIE GERHARDT
svona hlaut þetta að enda — en samt sem áður
hafði hún vonað, að aldrei yrði neitt úr því. Hvers
vegna hafði hún vonað þetta? Hafði hún ekki sjálf
sent hann frá sér. Og hafði hún ekki óbeinlínis
stungið upp á þessu? Og nú var svona komið. Hvað
átti hún að gera? Átti hún að vera hér kyr? Hana
hryllti við þeirri hugun. Og samt sem áður hafði
hann lagt til hliðar handa henni álitlega fjárhæð. í
banka einum í La Salle Street voru geymdar járn-
brautarhlutabréf að upphæð sjötíu og fimm þúsund
dollarar, sem árlega gáfu af sér fjögur þúsund og
fimm hundruð dollara, en það fé var henni borgað
reglulega. Gat hún neitað að þiggja þessa peninga?
Hún varð að hugsa um Vestu.
Jennie var mjög særð, en samt sem áður skildi
hún, að það var heimskulegt að reiðast. Þannig hafði
lífið alltaf leikið hana. Og þannig myndi það verða
áfram. Það var hún sannfærð um. En til hvers var
að gráta og barma sér?
Hún stóð hægt á fætur, lét blaðið ofan í skúffu
og læsti skúffunni.
FIMMTUGASTI OG ÁTTUNDI KAFLI.
Nú, þegar búið var að auglýsa trúlofun Lesters
og frú Geralds, átti hann ekki örðugt með að sætta
sig við hið nýja líf. Vafalaust fór vel sem fór. Hann
var sorgbitinn vegna Jennie — mjög sorgbitinn.
Það var frú Gerald líka. En sú hugsun var ágætt
læknislyf, að þetta væri bæði Lester og Jennie fyrir
beztu. Hann myndi verða hamingjusamari — hann
var það þegar. Og Jennie myndi að lokum sjá, að
þetta væri öllum aðilum fyrir beztu. Hún myndi
verða hamingjusöm við tihugsunina um það, að hafa
verið svona óeigingjörn. En um frú Gerald er það
að segja, að hún var fullkomlega hamingjusöm, að
sumu leyti vegna þess, að hún hafði aldrei elskað
fyrri mann sinn, Malcolm Gerald, og að sumu leyti
vegna þess, að nú var æskudraumur hennar að ræt-
ast — að fá Lester fyrir eiginmann — þótt segja
mætti, að það væri ef til vill nokkuð seint. Hún
gat ekki hugsað sér neitt yndislegra en að fá að
njóta félagsskapar Lesters. Fyrsta missirinu í Chi-
cago sem frú Kane næsta vetur skyldi fólk ekki
gleyma strax. Og að ferðast til Japan — það var
nærri því of ótrúlegt til þess að það gæti verið satt.
Lester skrifaði Jennie og skýrði henni frá tilvon-
andi brúðkaupi sínu og frú Gerald. Hann sagðist
ekki hafa neina afsökun fram að færa. Það myndi
ekki vera til neins. Hann áleit, að hann ætti að
ganga að eiga frú Gerald, og hann áleit enn fremur,
að honum bæri að skýra Jennie frá þessu. Hann
vonaði, að henni liði vel. Hann vildi enn fremur
að hún vissi, að hann myndi ekki sleppa hendi sinni
af henni, þó að svona væri komið, hann myndi líta
eftir því, að hana vantaði ekkert, sem hún þyrfti
með. Hann myndi gera allt, sem í hans valdi stæði
til þess, að henni gæti liðið svo vel sem kostur er á.
Hann vonaði, að hún fyrirgæfi honum. Og hún átti
að bera Vestu litlu kæra kveðju frá honum. Það
ætti að senda hana í framhaldsskóla.
Jennie skildi strax, hvernig í öll ulá. Hún vissi,
að Lester, allt frá því hann hafði hitt frú Gerald á
Carlton-í London, hafði verið mjög hrifinn af henni.
Og hún hafði strax lagt gildru fyrir hann. Nú var
hún búin að ná honum á sitt vald. Það var gott,
hvernig fór. Hún vonaði, að hann væri hamingju-
samur. Hún skrifaði honum og sagði, að hún hefði
séð tilkynninguna í blöðunum. Lester las bréfið frá
henni með athygli. Þar var hægt að lesa meira milli
línanna en hin skrifuðu orð létu í ljós. Hann var
hrifinn af þreki hennar og skapfestu. Þrátt fyrir
allt fann hann, að honum myndi alltaf þykja vænt
um Jennie, og hann myndi vera hrifinn af henni.
Hún var göfuglynd, töfrandi kona. Ef allt hefði far-
ið eins og átti að fara, þá hefði hann ekki gengið
að eiga frú Gerald. En samt sem áður gekk hann að
eiga hana.
Brúðkaupið fór fram fimmtánda apríl á heimili
frú Geralds, en það var kaþólskur prestur, sem gaf
þau saman. Lester var ekki sérlega trúhneigður
maður, en fyrst hann hafði verið alinn upp við ka-
þólsk trúarbrögð, þá fannst honum hann eins vel
geta gengið í hjónabandið samkvæmt kreddum
þeirra. Um fimmtíu gestum, sem allir voru nánir
vinir og kunningjar, var boðið. Brúðkaupsveizlan
fór hið bezta fram. Meðan gestirnir átu og drukku
heppnaðist Letty og Lester að sleppa burtu í lok-
uðum vagni. Stundarfjórðungi seinna þutu gestirnir
af stað í allar áttir að leita með glensi og gaman-