Alþýðublaðið - 29.05.1941, Blaðsíða 4

FSMMTUÐAGUR 29. MAÍ 1941
úr gengislögumun hefir krónem
FIMMTUDAGUR
- Næturlæknir er í nótt Axel
Blöndal, Eir. 31, sími 3951.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.25 Þingfréttir.
20,00 Fréttir.
20.30 Minisverð tíðindi (Thorolf
Smith).
20,50 Útvarpshljómsveitin: „Gala-
thea hin fagra“, tónverk
eftir Suppé.
21.15 Erindi: „Ekki lambahjörð,
heldur úlfastóð“ (Pétur Sig-
urðsson erindreki).
21.35 Hljómplötur: Sönglög úr ó-
perum. ,
3. flokkur.
Víkingur vann Val með 1:0 í
gærkveldi.
Kærar þakkir
til allra þeirra er sýndu mér
■yinsemd á 70 ára afmæli mínu.
Þorsteinn Jónsson, Ljósvallag. 8.
Leikritið Öldur
eftir sr. Jakob Jónsson er um
þessar mundir leikið vestan hafs
af Leikfélagi Sambandssafnaðar-
ins. Leikstjórinn er Árni Sigurðs-
son.
Og sólin rennur upp,
hin fræga skáldsaga eftir amer-
lkska rithöfundinn Ernest Heming-
way, er nýkomin út í íslenzkri
þýðingu Karls ísfelds.

Rúsínnr, Sveskjur,
Doðlnr, Suekat,
Mondlur, Flórsykur,
Mveitlklíð, og margt
margt fleira.
SveiM ÞorkelssoD,
Sólvallafötu 9. Sími 2420.
STÖÐVUN DýRTÍÐARINNAR
Frh. af 3. síöu.
framlei'ðslu. TH þess aö standa
straum af verðjöfnunmni yröi
að afla aUmikilla tekna o g
nauðsynlegt er að sú tekju-
öflun verði mjög alhliða eins og
nú er málum komið. Nú er, eins
o.g áður var sagt, ekki Um það
að ræða lengur að láta útflutn-
ingsgjald af ísfÍBkinum einum
standa undir þessari verðjöfnun
þar sem enginn ísfiskur er nú
fluttúr út. Komist siglingar með
þann fisk aftur á, má vel vera
að mikið fé mætti þaðan fá, en
því þarf varla að gera skóna eins
tog allt útlit er nú.
Tekjuöflunai'leiðirnar, sem fara
yrði mundu þá helst verða þess-
ar:
1. Framlag úr ríkissjóði. Heim-
ilt er að gera ráð fyrir því að
ríkissjóður fái mun meiri tekjur
fnú í ár en hann þarf að nota
Dg mætti því ætla homun ríflegt
framlag í verðjöfnunarsjóðinn.
2- Útflutningsgjald af öllum út-
fiuttum afurðUm landsmanna sem
seljast viðunanlegu verði á er-
lendum markaði.
3. Sérstakur söluskattur á allar.
þær vömr, sem fluttar eru inn
þða seldar í landinu og ekld til-
heyra þeim flokki, sem verðlag-
ið er lögákveðiið á og verðbættar
veröa.
4- Álag á tekju- >og eignaskatt,
ef það verð ekkl hrekkur ti'l verð-
verðjöfnunar, sem aflað ef eftir
liðunum 1—3 hér að framan.
Ýmsar fleiri tekjuöflunarleiðir
mætti finna, en þessar ern ein-
faldastar og að ýmsu leyti sjálf-
sagðastar enda beri þá þjóðin
öll kostnaðinn við þær ráðstafan
ir sem gerðár hefðu verið og er
það hvað mikilsverðast.
Ráðstafanir þessar eru í eðli
sínu ekki annað en það, að ver-
ið er að stöðva fall ísienzku
krónunnar. Síðan þeim ákvæðujn,
sem bundu verðlagið, var sleppt
alltaf verið að faila, enda hlaut
svo að fara þegar kaupgjaldið
fór eftir vísitölu, en cngar ráð-
. stafanijr voru gerðar til þess að
halda niðri verðlagi þeirrair vöru,
sem vísftalan byggðist á.
Engin nauðsyn er á því að
lögfesta kaupiö enda eitt hættu-
legasta spor, sem hægt er að
stiga fyrir margra hluta sakir.
Þar sem kaupgjaldsvísitalan er
heiknuð út eftir ákveðnum nauð-
synjum, hækkar kaupiö ekki sem
neinu iSfemur, ef meginhluti þeirra
nauðsynja er haldið í óbr>eyttu
verði. Það, að menn eigi yfir
höfði sér kauphækkun ef slakað
er á klónni, er vitanlega Iang
veigamesta ástæðan fyrir því að
það verði ekki gert, heldur verði
reynt að haldia verðlaginu á nauð-
synjum stöðugu.
Með þcssum hætti einum er1
hægt að stöðva lækkun eðakaup-
máttarrýrnun krónunnar og skiapa
sæmilegt ðryggi í atvinnuíífi þjóð
arinnar.
Einhverjir mtinu telja þetta of
föst tök, en það mun sýna sig að
þessi leið er hin eina sem dug-
ar ,og þó því aðeins að mjög
veroj til allra framkvæmda vand-
að og þeir, menn sem þetta mik-
ilvæga starf yröi falið, vinni það
með heill alþjóðar fyrir augum
en ekki í þágu neinnar ákveð-
innar stéttar eða sérhagsmuna.
Að fara að safna fé í verð-
jöfnunarsjóð án þess að gera
jafnframt róttækar verðlagsráð-
stafanir er þýöingarlaust og gæti
jafnvel verið skaðlegt- Þaðmundi
verka þannig að dýrtíðin ykist
og yrði enn óviðráðanlegri en
hún er nú, og krónan héldi á-
fram að tapa kaupmætti sínum-
Sameinist hinsvega-r allir um
lausn málsins á þessum eða svip-
uðum grundvelll mundi vel fara.
Atvinnulífið yrði tryggara, af-
kioma fólks betri og íslenzkkróna
stöðugri og betri gjaldeyrir en
hún nú er orðin.
HGAIUtLA BlðlSS
Stúlkan
frá Mexicó.
Ameríksk gamanmynd.
ASalhlutverkin leika:
LUPE VELEZ,
Lon Errol og
Donald Woods.
Sýnd kl. 7 og 9.
a NÝJA Blð £■
„Dodge Citj“
Mikilfengleg og spennandi
ameríksk stórmynd frá
Warner Bros. Tekin í eðli-
legum litum. Aðalhlut-
verkin leika:
Errol Flynn,
Olivia de Havilland,
Ann Sheridan.
Börn yngri en 16 ára fá
ekki aðgang. — Sýnd kl.
7 og 9.
Twalistarfélagið og Leikfélag lleykjavíkur.
lÍDCHr
35. sýning annað kvöld klukkan 8.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 1 í dag.
Þökkum innilega sýnda virðingu og samúð við fráfall og
jarðarför
Jóns Lárussonar.
Aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát
og jarðarför mannsins míns og föður okkar,
Bjargm'undar Guðmundssonar, rafveitugjaldkera.
Kristensa Kristófersdóttir og börn.
m
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarð-
•arför ^$rj£Sfi!
Ingibjargar Guðjónsdóttur.
Aðstandendur.
irrmwmm alþýbublabið
128 THEODORE DREISER
JENNIE GERHARDT
Dearborn Street. Vagnar og fólk, allt þetta fannst
honum leyndardómsfullt og óraunhæft. Þannig bær-
ast skuggarnir í draumi. Það var byrjað að rökkva
og sums staðar var búið að kveikja.
— Það er ofurlítið, sem ég þarf að skýra þér frá,
sagði Lester og það var eins og hann vaknaði af
draumi. — Ég hlýt að líta einkennilega út í þínum
augum, eftir það, sem skeð hefir. En mér þykir vænt
um þig ennþá — á minn hátt. — Ég hefi alltaf hugs-
að um þig, síðan ég fór frá þér. Ég áleit, að það borg-
aði sig að skilja við þig — eins og á stóð. Ég áleit,
að mér þætti svo vænt um Letty, að ég gæti gengið að
eiga hana. Að vissu leyti virðist líka hafa farið vel,
en ég hefi ekki orðið hamingjusamur. Ég var svo
hamingjusamur í sambúðinni við þig. Það er aðeins
ég, sem hér er u mað ræða. En einstaklingurinn hefir
enga þýðingu. Ég veit ekki, hvort þú veizt, við hvað
ég á við, en við eru mekki annað, en peð í tafli. Það
eru kringumstæðurnar, sem flytja okkur úr einum
stað í annan. Við ráðum ekki yfir okkurisjálfir.
— Ég skil þig, Lester, svaraði hún — og ég er
ekki að kvarta. Ég veit að þetta er okkur öllum fyrir
beztu.
— Þegar alls er gætt, þ áer lífið ekki annað en ó-
merkilegur skopleikur. Það bezta, sem við getum
gert er að reyna að halda persónuleika okkar ó-
snortnum. Það lítur svo út, sem réttlætið hafi ekki
mikla þýðingu nú á dögum.
Jennie var ekki vel Ijóst, hvað hann var að fara. En
henni var það ljóst, að hann var ekki vel ánægður
með sjálfan sig, og hún var döpur hans vegna.
. — Þú skalt ekki vera áhyggjufullur mína vegna,
Lester, sagði hún huggandi. — Mér líður vel og ég
get áreiðanlega séð um mig. Um tíma gekk mér
illa að þola einveruna, en nú gengur það betur. Ég.
kefnst áreiðanlega af.
— Ég vildi bara að þú vissir, að hugur ,minn hefir
ekki breytzt gagnvart þér, hélt hann áfrarn. — Og,
ég læt mér koma við allt, sem snertir þig. Frú —
Letty skilur það. Hún skilur tilfinningar minar. Og
þegar þú ert f-lutt á nýja heimilið þitt, þá kem ég
og sé, hvernig þú hefir búið um þig. Ég kem aftur
eftir fáeina daga. Þú skilur tilfinningar mínar, er
ekki svo?
— Jú, sagði hún.
Hann tók hönd hennar og lagði hana í lófa sinn.
— Þú mátt ekki láta þér þykja fyrir þessu, sagði
hann. Ég skal gera fyrir þig það, sem ég get. Ég
hefi ef til vill hagað mér illa gagnvart þér, og ég vil
reyna að bæta við því, eins og mér er unnt.
—- Þetta getur ekki öðruvísi verið, Lester. Ég
vildi sjálf, að þú færir.frá mér. Þú ert hamingju-
samur, er ekki svo?
— Við skulum ekki tala um það, sagði hann og
strauk handlegg hennar.. — Viltu kyssa mig, eins
og í gamla daga?
Hún lagði hendurnar á axlir hans og horfði lengi
í augu hans. Svo kysstust þau. Þegar varir þeirra
mættust, titraði hún. Lester titraði líka ofurlítið.
Jennie varð þss vör, hve,óstyrkur hann var, og sagði;
— Nú ættirðu að fara. Það er farið að dimma.
Hann fór, en þá fann hann, að helzt af öllu hefðí
hann viljað vera kyr, því að hann unni henni á þann
hátt, sem hann gat unnað. Og þetta var Jennie hugg-
un. Lester þótti enn þá vænt um hana. Og honum
þótti líka vænt um Letty. Við því var ekkert hægt
að gera. Hún hafði einu sinni vonað, að honum
myndi aðeins þykja vænt um hana eina. En nú var
það ekki svo. Og var þá ást hans einskis virði. Það
gát henni ekki fundizt. ,
SEXTUGASTI kafli.
— ■ ■ ■ ■ •'<*
... f- jafýjjpjp'. ‘i -•
Viðburðirnir næstu fimm árin færðu Jennie og,
Lester fjær hvort qðru. Þau vöndust sinni nýju til-
veru og hittust sjaldan, eins og þó hefði mátt búast.
við eftir að fundum þeirra bar saman í Tremont-
hótelinu. Lester hafði allan hugann á kaupsýslumál-
um og tók öflugan þátt í samkvæmislífinu. Hann
fór þær leiðir, sem Jennie hafði aldrei dreymt um
að ganga, svo óframfærin sem hún var. En hún lifði
viðburðasnauðu lífi. Hún bjó í litlu húsi í virðingar-
verðu og rólegu hverfi nálægt Jackson Park ásamt
litlu fósturbarni — telpu með kastaníubrúnt hár,
sem hún hafði tekið af barnaheimilinu Western
Home of the Friendless. Þar var hpn þekkt undir
nafninu Frú J. G. Stover, því að hún hafði álitið
byggilegast að leggja niður nafnið Kane. Þegar
herra og frú Kane dvöldu í Chicago bjuggu þáu í