Alþýðublaðið - 10.06.1941, Blaðsíða 4

MttDJUDAGtfft 1«. JIINI ttát.
ÞRIBJU Ð AGUR
Næturlaeknir er Halldór Stef-
ánason. Ránargötu 12, sími 2234.
NæturvÖrður er í Laugavegs- og
Sagólfs-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
18.25 Þingfréttir.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Kvíðbogi fyrir sjúk-
dómum (Gunnl. Claessen dr.
med.).
20.55 Hljómplötur: Symfónía í
Es-dúr No. 4, eftir Bruckner.
21.50 Fréttir.
Dagskrárlok.
'Kónlistarfélagið og Leikfélag
Keykjavíkur sýna óperettuna
„Nitouche“ í kvöld kl. 8.
Trúlofun.
í gær opinberuðu trúlofun sína
ungfrú Þórunn Kjartansdóttir, Víf-
Bsgötu 13 og Lárus Bl. Guð-
mundsson verzlunarstjóri.
Ferðafélagið
fór gönguför á Skarðsheiði s.l.
sunnudag. Um 40 manns tóku
þátt í förinni. Gengið var á há-
heiðina. Var sólskin þar uppi og
Jogn og góð útsýn yfir Borgar-
arfjörð.
Sago
nýkomið
Hveiti
Hrísmim
Hrispjósi
Haframél
Mafzena
Tiarearbóöin
Tjanargðtu 10. — Sírai 3676
BREKKA
Aívaltagðtu 1. — Sími IðfB.
TERBOVEN
Frh- af 2. síðu.
á fundi með Hitler, Kmpp og
Thyssen. fig mun aldrei gleyma
þeim áhrifum, sem þessi frétt
hafði á okkur, ekki aðeins í Ruhr-
Rinarhémðun um, heldur einnig í
Berlín. Félagarnir áttu erfittmeð
að trúa því, að Hitler hefði selt
sig þýzku stáliðnaðarkongunum
Á stómm fundi, sem haldinn var,
hótaði Terboven því, að allir þeir
sem ekki samþykktu þessa ráð-
stöfun, yrðu reknir úr flokknum“.
Terboven hefir vafalaust m'-kla
hæfileika í þá átt, að uitvega
húsbónda sínum, Hitler, peninga.
Hann náði sambandimi við þýzku
stórið]'uhöldana á því tímaþili,
sem Hitler vantaði peninga til-
finnanlegast, og þessa hsefileika
notar hann nú í Noregi.
Og hann fékk fyrirhöfn sína
borgaða. Hann hækkaði í tign-
ilnni og komst í forinigjaráð Hitl-
ers. Þegar Hitler kom til valda
varð Terboven hátt settur maður,
og hinn atvinniulaUsi bankaritari
frá árinu 1923 þúirfti nú ekki
lengur að halda á peningum hinn-
ar gráhærðu vinkbnu sinnar. —
Hann kvæntist ungrii, en auðvitað
rikri stúlku og HHler og Göring
vom brúðkaupsgestir.
Terboven hélt brúðkaup sitt 29.
Júní 1934- 1 skrautlegum veizlu-
sölum hans í Essen var ákveðin
þýzka Bartbolomeuisnlóttin, nefni-
lega morðin á Schlei’cher, Bred-
ow, Emst Röhm, Gregor Strasser
o. fl.
Terboven er ekki hræddur vi'ð
að skjúta menn eða no'ta við and-
stæðinga sína öll hugsan'Iég
pyndingatæki.
Vafalaust er Terboven maður,
sem Hitler þarf á að halda. Hann
hefir vi'ssa „töfra“/ og „stjiónn-
málamannshæfi!eika“. En harm er
líka grimmlyndur og miskunnar-
laus, þegar hann þarf að vinna
verk fyrir Hitler. Hann situr nú
í norska Stórþinginu og sendir
þaðan hverja samþykktina af
annarri, eys út fé í Quislinga sína
og hefir um sig lífvörð. Hann
óttast ekkert annað en það, að
einhvern daginn myrði N'orðmenn
hann. Hann ber alltaf á sér marg-
hleypu, og þegar einhver heim-
sækir hann, verður viðkomandi
maðu.r fyrst að fara gegn um
þrjú herbergi, áður en hann kem-
ur inn í hið allra helgasta, þar
sem 4 Terboven situr.
Terboven kom til Noregs með
fyrirskipanir um það, að vinna
norsku þjóðina fyrir nazismiann.
Hann gaf út skipun um það,
að Gestapo og lögreglan færu
ekki jafn harkalega fram og í
Póllandi '0g Tékkóslóvakíu. En
þegar það gaf engan árangur,
breytti hann um aðferð.
Hann sendi nýlega orðsendingu
til Hitlers og Ribbenfrops og bað
um leyfi til þess að mega stjórna
Noregi án Quislings, sem yrði
sér ekki til annars en armæðu.
Þegar’ Quisling kioanst á snoð-
ir um þetta, fór hann í skyndi
til Berlinar, átti tal við Hitler
og Rosenbierg og kom i veg fyrir
ráðagerðir Terbovens.
Öll norska þjóðin verður nú
að þjást undir valdastreytu ná-
unga eins og Quisliings og Ter-
bovens- Httler hefir ekki enn þá
ákveðið, hvað gera skuli. Err
norska þjóðin er ákveðin — og
sá daguT er vonandi ekki langt
undan, að þar verði hvorki Quis-
ling né Terboven.
SJÓMANNADAGURINN
Á AKÉANESI
Fxh jaf 3. síðu.
mikill fjöldi fólks og fór
skémmtunin hið bezta fram.
Yeður var ákjósanlegt og ár-
angur dagsins mjög góður. Á-
góði af hátíðahöldum sjómanna
á Akranesi rennur til sund-
laugarbyggingar.
Trúlofun.
S.l. laugardag opinberuðu trú-
lofun sína ungfrú Kristín Magnús-
dóttir, Austurgötu 26, Hafnarfirði,
og Héðinn Vilhjálmsson, loft-
skeytamaður, Reykjavík.
GAMLA Biúím
„Sonir Tarzaosu
(Tarza* finds a Son).
w
l
Aðalhlutverkm leika:
Johttnfr Weissmuller.
Manreen O’SnUivan
og hian 5 ára gwnli dneag-
ur Jehn Sheffidd.
Sýnd kl. 7 og 9
m NYJA bio ■
Píltir eða stðlka
Ameríksk skemmtimynd.
BABY SANDY
and the little torna-
does
BUTCH and BUDDY.
The Mischief makes of
“The Under-Pup“ in
Sandy is a Lady.
Sýnd kl. 7 og 9.
Jarðarför konunnar minnar,
Sveinbjargar D. Kristjánsdóttur, og litlu dóttur okkar,
fer fram frá dómkirkiunni. ” '' ' * ' ■
með húskveðju að heimm bennar, Suðurgötu 3, kl. 3 e. h.
Jarðað verður í Fossvogi.
Kristþór Alexandersson.
SÝRLAND
Frh. af 1. siðu.
fregnunum frá Sýrlandi tekið
með miklum fögnuði og það
talið vel farið, að Bandamenn
skyldu ekki hafa gefið Þjóð-
verjum tíma til þess að búa
betur um sig á Sýrlandi en þeir
voru þegar búnir að gera.
Sendiherra Vichystjórnarinn-
ar í Washington er sagður hafa
kvartað undan innrásinni við
Cordell Hull í gær, en fengið
daufar undirtektir hjá utan-
ríkismálaráðherra Roosevelts. í
blöðum í Bandaríkjunum er
sagt, að Gordell Hull hafi svar-
að því, áð Vichystjórnin hefði
ekki undan neinu að kvarta,
hún hefði ekki gert neitt til að
verja Sýrland, þegar Þjóðverj-
ar voru að taka sér þar bæki-
stöðvar fyrir herflutninga í
lofti austur til írak.
í Tyrklandi er mikil ánægja
látin í ljós yfir því, sem gerzt
hefir, og er sérstaklega fagnað
þeirri yfirlýsingu Breta og
frjálsra Frakka, að Sýrland
verði látið sjálfrátt um framtíð
sína að styrjöldinni lokinni.
CH352!3S2í2I2i3!3ri{253
finnnfðt!
Allar stærðir
ávalt ÓDÝRUST f
Grettisgðtn 57 Simi 2849
133 THEODORE DREISER
JENNIE GERHARDT
ana tók hún stundum í hárið á honum og sagði, að
hann væri dýr, en allra yndislegasta dýr. — Veit
ég það, sagði hann, -— en þú ert himnesk opinberun
í gagnsæjara lagi.
— Nei, þegiðu nú, sagði hún, því að stundum var
falinn broddur í athugasemdum hans. Svo gerði
hann gælur við hana, því að hann skildi, að þrátt
fyrir lífsreynslu hennar varð hún þó að styðja sig
við hann. Henni var það vel ljóst, að hann gat lifað
án hennar. En hann reyndi að leyna því. Hann
reyndi að láta sem svo, að hún væri honum ómiss-
andi, en það var alveg bersýnilegt, að hann gat vel
verið án. hennar. Hins vegar gat Letty ekki verið
án Lesters. í þessum óvissa og breytingasama heimi
var það ekki lítils virði að hafa við hlið sína mann
á borð við Lester. Það var eins og að sitja nálægt
logandi lampa í myrkri eða brennandi arni í kulda.
Lester óttaðist ekki neitt. Hann fann, að hann vissi,
hvernig hann vildi lifa, og hvernig hann vildi deyja.
Það verður auðvitað, að maður með slíkri skap- |
gerð varð að hafa efnalega góða aðstöðu. Þar sem jj
peningar hans voru í öruggum fyrirtækjum — mest- jj
ar eigur hans voru í hlutabéfum í stórum fyrirtækj- J’
um, þar sem ekki þurfti að gera annað á hluthafa- |
fundum en að samþykkja það, sem hinir duglegu og
metnaðargjörnu framkvæmdarstjórar höfðu hugsað J
sér að framkvæma, gat hann lifað eins og hann lysti. .
Hann og Letty höfðu mjög gaman af því að heim-
sækja ýmsa skemmtistaði í Bandaríkjunum ég Ev-
rópu. Oft spilaði Lester fjárhættuspil, því að hann
hafði gaman af því. Og hann vildi leggja háar fjár-
hæðir í borð. Og honum þóttu góðir sterkir drykkir.
Hann var þó ekki drykkjumaður, heldur hafði hann
gaman af víni í samkvæmum.
Allt gekk sinn vanagang, og Lester var að byrja
að verða sljór fyrir tilverunni. Ef Lester hefði
kvænst Jennie og fengið tíu þúsund dollara á ári
til að lifa á, hefði hann haft sömu afstöðu til lífs-
ins og hann hafði nú. Hann myndi hafa fundið sér
fáeina góða vini, sem hefðu getað metið hann sem
góðan kunningja.
En bráðlega varð ofurlítil breyting á. Kanehjónin
fluttu til New York. Frú Kane hafði kynnst fáeinum
æðri stéttar frúm, og þær höfðu hvatt hana til þess
að flytja til New York. Loks ákvað hún að leigja sér
hús í 78 götu nálægt Madison Avenue. Þar fékk hún
sér einkennisklædda þjóna eftir enskum sið og sal-
ina skreytti hún samkvæmt ýmsum stílum. Lester
brosti að hégómagirni hennar og glysgirni.
— Þú ert alltaf að tala um lýðræði, sagði hann
einn daginn. — Þú ert ekki meiri lýðræðissinni en
ég er trúmaður, og það þýðir, að þú ert alveg ger
sneydd lýðræðishugmyndum.
— Hvað ertu að segja! sagði hún. — Ég er lýð-
ræðissinni. Við höfum bæði stéttarvitund.
— Finnst þér það bera vott um lýðræðislegar hug-
myndir, að hafa einkennisklæddan ráðsmann og ein-
kennisklædda þjóna?
— Já, þá skoðun hefði ég, svaraði hún. Það er ef
til vill ekki samkvæmni í því, en það eru kröfur
tímanna. En hvers vegna ert þú að hreyfa mótmæl-
um? Þú ert þó nógu fljótur að gera athugasemdir,
ef allt er ekki eins og það á að vera — hvað lítið sem
á brestur.
— Þú hefir aldrei heyrt mig rífast út af smá-
munum.
— Ég á ekki við það bókstaflega. En þú vilt hafa
allt sem fullkomnast og það veiztu vel.
— Það kann vel að vera, en hvað kemur það við
lýðræðishugmyndum þínum?
— Ég er lýðræðissinni. Það fullyrði ég. Ég er jafn
lýðræðissinnuð og nokkur önnur kona. Það er aðeins
þetta, að ég lít á hlutina eins og þeir eru og reyni að
færa mér allar aðstæður í nyt og sama gerir þú.
Þeir ættu ekki að kasta grjóti, sem í glerhúsi búa.
Hús þitt er svo gegnsætt, að ég get séð allt, sem þú
tekur þér fyrir hendur.
— Það er ég, sem er lýðræðissinni, en ekki þú,
sagði hann ertnislega. En þó samþykkti hann allt,
sem hún gerði.
Vegna of lítillar hreyfingar hafði hann fitnað tölu-
vert síðustu árin. Hefði hann haft skynsamlegt
mataræði og hreyft sig nægilega mikið, hefði hann
getað orðið áttræður eða níræður. En honum stóð
á sama um það, hvort hann lifði lengur eða skemur,
og þess vegna var heilsufar hans þannig, að jafnvel
hinn smávægilegasti sjúkdómur hefði getað riðið
honum að fullu. Það dró að því, sem koma hlaut.
Þá bar það við að hann og Letty fóru sjóferð til
Nord Kap ásamt fáeinum kunningjum. Vegna ýmis-
konar kaupsýslustarfa ákvað Lester að fara aftur