Tíminn - 21.06.1963, Blaðsíða 9

HÁHÝSIN
OG BÖRNIN
Því hærra sem bamið býr í
háhýsi, þeim mun i'nnilokaðra
verður það í fbúðinni. Mæður,
sem voga að láta börn sín fara
niður og út til þess að leika sér,
lifa í eilífum ótta.
Þessar upplýsingar má ]esa
út úr rannsókn, sem gerð hefur
verið í Englandi um lcjör há-
hýsisbamsins. Sam-s konar at-
hugun verður nú að öllum lík-
indum látin fara fram i Dan-
mörku á vegum dönslku deildar
Aiheimssamtaka um uppeldi
smóbam-a.
Ensfcu rann®ókninni var aðal
leiga ætlað að gera affhugun á
tækifærum bamanna til þess
að ieika sér. Heimsóttar voru
201 fjölBkylda í háhýsum. f
þessum fjölskyldum voru 384
böm og 59 af hundraðí þeirra
voru á aldrinum 2 til 5 ára, og
rannsófcnta beindist aðallega
að þeim.
Svalimar valda mæSrunum
ótta.
Um 65 af hundraði mæðra í
íbúðum alit upp á fimmtu hæð
mtantust á ým-is vandaimál í
sambandi við leik bamanna.
Af mœðrum í íbúðum á 6.
bæð og þar fyrir ofan, töluðu
74 af hundraði um eftirfarandi
vandamál:
Samtals 52% mæðra á fyrstu
fitnm hæðunum benti á öryggis
skorttan, og 75% mæðra á hæð
tmum þar fyrir ofian. Óttinn
átti að nokkru leyti rætur sín
ar að rekja til þess, að bömin
voru skllta eftir eta, og að
nokkru leyti til svala háhýs-
anna. Efttafarandi orð voru
dæmiger um það, sem sagt var
um óttann vegna barnanna:
„Við höfum svaladymar allt
af læstar".
„Ég læt hann aldrei vera eta
an úti“.
„Ég er hrædd vlð svallmar
— þær eru svo lttlar — ég er
svo hrædd um bamlð“.
„Svalimar hræða úr mér líf
tórana — ég hef stöðugt gæt-
ur á þeim“.
„Ég þori ekki að snúa í þau
baktau“.
Sleppa fram af sér belzlinu.
Mæðumar skýra etanig frá
því, hvaða áhrif háhýsalífið hef
ur á bömin:
„Þeim finnst þau vera þving
uð .þegar þau verða að vera
Inni allan daginn“.
„Þetta gerlr þau lelð — þau
hafa þörf fyrlr rólur, renni-
brautir,, einhvern stað, þar sem
þau geta hlaupið' um, þannig
að þau geti sleppt fram af sér
beizllnu í stað þess að heyra
alltaf skipanlr um að þau etgl
að vera róleg“.
„Hann samlagast ekki öðmm
börnum, hann verður einungls
órólegur — har.m er hræddui'
við’ ókunnuga“.
,Þefia verður til þess að
bömin verða villt, þegar þau
koma út — það eni sett á þau
allt of mlkd höft, þegar þau
era hetata, og svo fara þau að
láta Hla, þegar við eram í bæn
um“.
Og svonia lei® dagurinn hjá
þriggja ára telpu á 12. hæð:
„Fékk morgunmat — lék sér
í íbúðinni — mágkonan kom í
heimsókn með fjögurra ára
gamlan son sinn — þau léku
sér í þrjá klukfcutíma með letfc
föngin — þau borðuðu miðdeg
isverð hjá okkur. Farið í búð
ir — aukagönguferð tii þess að
eyða tírnanum — kom heim —
fékk te — kunningjakona mín
kom í heimsókn mieð tveggja
ára barn sitt — telpan mín fór
með niður í þeirra íbúð — kom
aftur — horfði á sjónvarpið og
fór síðan í rúmið“.
Útikoman úr reifcntagsdæmieu
verður þessi:
íbúðta er mikilvægastl og ai
menmasti staðurtan, og sá stað
ur, sem barmð leikur sér oftast
á. Fyrir helming barnanna
var íbúðin etafaldlega eini stað
urtan. Svalir og sameiginleg
svæ® vora aðeins notuð af
mifclum minnihluta barnanna.
Mörg hinna 4 ára gömlu barna
fenigu að fara „út að leika sér“,
en það mikill mismunur á þeim
börnum, sem búa á neðstu hæð
unum eða þeim, sem búa hátt
uppi. Stendur þetta í sambandi
við- það, að mæðumar á efstu
hæðunum geta ekki fylgzt með
bömum sínum, ef þau eru að
leik niðri á jörðunni, og svo
*5jvaldai lyfturnar í húsunum einn
ig inokkrum érfiðleiikum.
Börn á aldrtaum tveggja til
fimm ára verða að mestu leyti
að láta sér nægja að fara með
í búðir, komið getur fyrir ann-
að slagið, að farið sé í heimsókn
til ættingja eða vtaa eða farið
í skemmtigarðinn. Flest þeirra
fara sjaldan eða aldrei neitt
burtu frá mæðrum sínum.
Er nokkuð hægt að gera fyrir
bömin, en að sögn mæðra
þetara þarfnast þau þess, að
geta leikið sér við önnur börn?
Mæðumar nefna m.a. leikvedli,
þar sem haft er efttaUt með
bömunuim og svo barnaheimili.

Rambler Classic
vekur athygli hér
Frá aSalfundi Kaupfélags Suðurnesja:
Vðrusalan jókst
um 40% á árinu
Fyrirtækið Jón Loftsson h.f. hef
ur nýlega hafið innflutning á
Ramibler Classic bílum frá nýjum
samsetninigarverksmiðjum i Belg-
iu, en bílarnir eru framleiddir í
Ba'ndaríkjunum. í sambandi við
þessi viðskipti var nýlega hér á
ferðinni eftirlitsmaður frá Belgíu
og á hann að fylgjast með því,
að varahluta- og viðgerðarþjónusta
fullnægi hinum ströngu kröfum
verksmiðjanna.
Rambler bílRnn er nú í fyrsta
sæti sem ú'tflutningsbíll frá
Bandaríkjunum og á innanlands-
markaði þar hefur hann verið í
öðru sæti.
Htagað til lands vom fyrir
skömmu koinnta um 30 bílar og
von á um 40 til viðbötar og verk-
stæðisrými er þegair fyrta hendi
fyrta fjóra bíla í einu, en verður
aukið um helming á næstunni auk
þess sem fluttar verða inn birgðir
varahluta. Rúmlega 30 leigubíl-
stjórar hafa nú fengið, eða eru í
þann veginn að fá Rambler bíla
og verða í framtíðinni ævinlega
fyrirliiggjandi um fimm bílar á
lager ti'l tafarlausrar afgreiðslu
til leigubílstjóra. Til leigubílstjóra
kostar Rambler bíilinn um krónur
210.000.
Það er til marks um ágæti
Ramblersins, að Motor Trend tíma
ritið í Bandaríkjunum vaidi hann
„bíl árstas 1963“. Sökum þess hve
verksmiðjunum hefur tekizt vel
með þessa gerð muin hún UHum
breytingum tafca næstu árin, en
htas vegar er væntanleg á markað
inn í haust ný gerð af Rambler
Framhald á 15. síðU.
Aðalfundur Kaupfélags Suður-
nesja var haldlnn í Aðalvert í
Keflavík, sunnudaginn 16. júní. —
Auk stjómarinnar, deildarstjórna
og endurskoðenda, voru mættir á
fundinum 41 fulltrúi frá öllum
deildum félagstas.
Formaður félagsstjórnar, Hall-
grímur Th. Björnsson, setti fund-
in og bauð fulltrúa og aðra við-
stadda velkomna.
Fundarstjórar voru kjörnir
Svavar Árnason og Guðni Magnús
son og ritari Geir Þórarinsson. —
Heiðar Þór Hallgrímsson færði
fundargerð til bókar.
Förmaður flutti skýrslu félags-
stjómar, en kaupfélagsstjóri,
Gunnar Sveinsson ias og skýrði
reikninga félagsins, er lágu fyrir
'fundarmöinuum í prentaðiri áirsV
Framhald á 15. síðU.
T I M I N N, föstudagurtan 21. júní 1963.
9