Tíminn - 21.06.1963, Blaðsíða 13

STÓRAUKIN SALA SANNAR VINSÆLDIR VÖRUNNAR
SÍLDARSTÚLKUR
DIXELMENN og SVIATSIVIANN
vantar undirritaðan á Raufarnöfn, Vopnafjörð og
Seyðisfjörð. Á stöðum þessum voru saltaðar um
35 þúsund tunnur s.l. sumar. Sildarstúlkurnar hafa
fríar ferðir, húsnæði og kauptryggingu, eru flutt-
ar á milli staða. ef óska.
Enn fremur vantar góðan skrifstofumann til Haf-
silfur h.f. á Raufarhöfn.
Upplýsingar næstu daga á Hótei Borg, kl. 10—12
og 17—19.
Jón Þ. Árnason
Rúmdýnur vantar
Undirritaðan vantar ca. 60 stk. af góðum rúmdýn-
um, 80x200 sm.
Upplýsingar á Hótel Borg daglega kl. 10—12 og
17—19.
FLUGSÝN SIMI 18823
Víðivangur
til að taka á móti ferðamönn-
um hér i landi. í ályktun aðal-
fund'ar Loftlciða segir:
„Vill félagið stefna að því að
greiða fyrir framkvæmdum,
sem að þvj miða, jafnframt því
sem auglýsingastarfsemi til að
laðia hingað ferðamenn, verði
efld verulega."
Geg,n þessari framréttu hendi
Loftleiða hf. má ríkisvaldið
ekki slá.
Avon hjólbarðar
seldir og settir undir
iVðgerðir
Múla við Suðurlandsbraut
Sími 32960.
KATLAR
fyrir
sjálfvirk
kynditæki
fyrir
súg-
kyndingu.
Veljið
aðeins
það
bezta.
I
Vélsmiðja
Sérleyfisferðir
— B —
Frá Reykjavík alla daga eft-
ir hádegisverð, heim að
kvöldi.
Frá Reykjavík kl. 1 e.h. um
Ölfus, Grímsnes, Laugardal,
Geysi, Gullfoss, Reykjavík.
Ferðir í Hrunamannahrepp
Frá Reykjavík laugardaga kl.
1 um Selfoss og Skeið
Frá Revkjavík sunnudaga kl.
1 um Biskupstungur , til
Reykjavikur sömu daga.
í mínum hringferðum fá far-
þegar að sjá fleira og fjölbreytt
ara en á öðrum leiðum lands
ins, hátta svo heima að kvöldi.
Bifreiðastöð Islands
Sími 18911
Ólafur Ketilsson
Sími 35200
Ljóðabækur
Guttorms J. Guttormssonar
Bóndadóttir, Hunangsflug-
ur, Gaman og alvara.
fást í Bókaverzlun Kr.
Kristjánssonar, Hverfisgötu
26.
p,
HLÝPLAST
PLASTEINANGRUN
VÖNDUÐ FRAMLEIÐSLA
HAGSTÆTT VERÐ
SENDUM UM LAND ALLT
LEITIÐ TILBOÐA
F
KÓPAVOGI
SÍMI 36990
Uppsafabréf
Framliald af 8. síðu.
dóma, sem kunnugir vita að þeir
eru ekki almennt haldnir af.
Ef Björn heldur að dagpening-
ar fyrir „þeyting“ austur fyrir fjall
verði minni frá Hvanneyri en
Reykjavík, þá hann um það, en
mig grunar að það sem kann að
sparast inn af dagpeningum fyrir
Borgarfjarðarferðir muni étast
upp af dagpeningum fyrir þeyting
til Reykjavíkur til öflunar þeirrar
þjónustu sem ekki verður fyrir
bendi á Hvanneyri.
Að halda að tilraunir hætti að
fara út um þúfur, vegna þess að
ekkði er hægt að líta eftir þeim,
bara ef stofnunin flyzt til Hvann-
eyrar er fjarstæða, sem sorglegt
er að þurfa að lesa i grein eftir
háskólamenntaðan. búvísindamann,
þótt hagfræðingur sé.
Það er trúlega styrkur fyrir
bændaskóla, að vera á sama stað
og rannsóknarstofnunin, en hver
segir að hið gagnstæða gildi einn-
ig? Ekki færir Björn rök að þvi.
Sannleikurinn er sá að slíkt sam-
krull hentar ekki til lengdar.
Bændaskólinn verður fyrr eða síð-
ar fyrir rannsóknarstofnuninni.
Reynslan hér á Ultuna bendir til
þess. Bændaskólinn hér var lagður
niður fyrir ári því að hann
þótti hamla háskólanum. Og hvers
eiga Hólar að gjalda? Ekki styrk-
:r það samkeppnisaðstöðu þeirra
um nemendur, ef rannsóknarstofn-
unin verður á Hvanneyri. Eða leið
beiningaþjónustan? Er ekki þýð
ingarmeira að miðstöð hennar sé
' nánum tengslum við rannsóknar-
■stofnunina, en að einn af búnað-
arskólum landsins sé það?
Séu fjósin að tæmast í Mosfells-
sveit mætti kannske breyta þeim
í fjárhús og gera svo tilraunir á
túnunum?
Að ferðir til og frá vinnustað
taki tíma er engin ný speki. Eins
og er tekur það sérfræðingana
tima að fara á milli heimilis víðs
vegar um bæinn og Atvinnudeild-
ai;, en þaðr.er tími þeirra sjálfra
ef ég er rétt upplýstyr, og á því
yrði varla nokkur breyting.
Öll röksemdafærsla þeirra félaga
Björns og Magnúsar um samstarf-
ið við aðrar stofnanir er hin furðu
íegasta. Það er til of mikils mælzt
að um samstarfið sé ákveðið í smá-
atriðum í lögum eða greinargerð
nieð þeim. Aðstaðan til gagn-
kvæms samstarfs verður að vera
tyrir hendi Það eru fullnægjandi
rök. Sjálfir munu sérfræðingarn-
ir finna formið. Má benda á, að
nú þegar eru dæmi um þýðingar-
mikið samstarf milli Atvinnudeild
ardeildanna innbyrðis og Búnað-
ardeildar og vissra deilda í Háskól
?num.
Það er mér óskiljanlegur mögu-
leiki að hugsa sér að reka rann-
sóknarstofnunina á tveimur stöð-
um um langt árabil. Slíkt yrði
varla góð hagfræði. Verði Hvann-
eyri fyrir valinu verða ouÓvitað
allir sérfræðingar að flytjast þang
að, eða láta af störfum ella. Ríkið
yrði að sja þeim fyrir húsnæði.
Það gildir raunar jafnt fyrir háa
sem lága. Það yrði hið þokkaleg-
asta þorp að byggja upp í einum
áfanga.
Það er ekki nóg með að á Hvann
eyri myndi skapast vinna fyrir
margs konar iðnaðarmenn, heldur
er rannsóknarstofnunin svo háð
þessum margs konar iðnaði, að
ríkið yrði jafnhliða annarri upp-
byggingu að setja þar niður iðnað-
armenn og tryggja þeim afkomu.
Hvað bitlingum við kemur þá
er saklaust þó þeir séu ekki lagðir
til grundvallar við staðarvalið.
Hins er þó að gæta að sérfræðing-
ar munu f æ ríkara mæli sitja í
nefndum og ráðum rfkisvaldinu til
ráðuneytis. Það mun krefja bæð'i
ferðatíma og peninga.
Eins og ég drap á í upphafi er
frumskilyrði þess að framhalds-
nám í landbúnaði sé réttlætanlegt
á íslandi að kennsla og námsað-
staða öll sé sú bezta sem völ er á.
Það er öllum, sem til þekkja, Ijóst
að það á jafnt við hin almennu
undirbúningsfög sem hin hagnýtu
fræði. Ljóst er að kennsluaðstaða,
sem fullnægjandi geti talizt í hin
um almennu fögum náttúruvísinda,
verður ekki fyrir hendi á Hvann-
eyri.
Þá er aðeins um tvennt að velja.
Að leggja deildina niður án þess
oð nokkuð komi í staðinn. Slíkt
sýnist tæpast fýsilegt. Það myndi
teljast spor aftur á bak og slík
skref eru engum holl.
Hinn kosturinn er sá að kennsl-
an fari fram í Reykjavfk og nýttir
séu þeir kraftar, sem þar eru.
Eins og stendur eru náttúruvísindi
í hinni mestu niðurlægingu við
Háskóla íslands. Það stendur þjóð
félaginu fyrir þrifum. Hér er gott
tækifæri fyrir yfirvöldin ag slá
tvær flugur í einu höggi. Slíkt yrði
bændastétt landsins fullsæmilegt.
Auðvitað yrði sameiginleg kennsla
í öllum þeim fögum sem hægt er.
Hitt er með ólíkindum, að við kom
um tveim slíkum stofnunum á fót
samtímis. Þess má geta að Svíar
hafa einmitt farig inn á þessa
braut, með samstarfi milli landbún
aðarháskólans og Uppsalaháskóla.
i.andbúnaðarháskólinn jekur að
sér kennslu í vissum fögum þar
sem háskólinn var lakast búinn og
Uppsalahúskóli kennir landbún-
aðarstúdentum sitthvað, svo sem
stærðfræði, eðlisfræði og grasa-
fræði.
Rannsóknarstofnun landbúnaðar
,ns getur því aðeins orðið sveitum
iandsins styrkur í baráttu þeirra
menningar eða pólitískri að að
benni sé búið svo vel sem efni
standa til á hverjum tíma. Illa
búin verður hún til lítillar hjálp-
ar, jafnt þótt hún sé staðsett á
Hvanneyri,
Það er nokkuð Ijóst að staðsetn-
ing rannsóknarstofnunarinnar hef
ir lítig með dreifingu eða viðhald
byggðarinnar að gera. Eini mögu-
leikinn til þess að byggðinni sé
haldið við er að þeir, sem þar
eiga að lifa á framleiðslu sinni
hafi þolanleg athafnaskilyrði. —
Ríkislaunaðir starfsmenn eru
minna háðir atvinnuskilyrðum í
héraðinu en hinir. Hitt er ljóst
að aukinn fólksf jöldi skapar aukna
möguleika til menningarlífs, en í
því efni eru Borgfirðingar hlut-
fsllslega betur settir en margar
sðrar byggðir á íslandi. Enginn
leggur þó til að farið sé með
stofnunina austur á Hérað. Mætti
þó eflaust finna þar jarðir, sem
hafa jafnmikið til brunns að bera i
og Hvanneyri. |
Mér er fyllilega ljóst að ég hefi
ekki gert þessu máli nándar nærri
full skil. Til þess er ekki rúm, enda
aðstaðan of erfið héðan utan lands
frá. Bjöm Stefánsson tók sér ekki
fyrir hendur að gera samanburð
á Hvanneyri og Korpúlfsstöðum,
heldur að sanna að Hvanneyri væri
bezt. Málflutningurínn varð eftir
því. Eg hefi lagt megináherzlu
á að draga fram það sem mér
fannst athugavert við grein Björns
og gen ekki ráð fyrir að mínar
hugleiðingar verðS taldar hluit-
lausar Slíkan hlutlausan saman-
burð þyrft’ þó að gera. Sá sem
því kemur í verk og ryður málinu
craut á þeirri forsendu brýtur blað
( menningarsögu ekki aðeins
oændastéttarinnar heldur og allr-
ar þjóðarinnar.
Núverandi ófremdarástand má
pkki standa öllu lengur.
Eg trúi pví að þegar staðurinn
cr valinn muni allir sem einn hjálp
ast að að byggja upp þá stofnun
■>:m við getum verið fullsæmdir
at.
Uppsölum um kosningar 1963
Lárus Jónsson
T í M I N N, föstudagurinn 21. júní 1963, —
13