Alþýðublaðið - 01.07.1941, Blaðsíða 4
fcmÐJUÐAGUR 1. mi lMi.
PRIÐJUÐAGUR
Nseturlæknir er í nótt Þórarinn
Sveinsson, Ásvallagötu 5, sími
2714.
Næturvörður er í Ingólfs- og
Laugavegsapótekum.
ÚTVARPIÐ:
20,30 Erindi: Ástand og horfur
(ungfrú Rannveig Tómas-
dóttir).
20,55 Hljómplötur: a) Symfónia
nr. 5 eftir Tschaikowsky.
b) Andleg tónlist.
Pngbarnavernd Líknar.
Templarasundi 3, er opin þriðju-
daga og föstudaga kl. 3—4 síðd.
Ráðleggingastöð íúknar
fyrir barnshafandi konur er op-
in fyrsta miðvikudag í hverjum
mánuði.
Konungsbikarinn
fyrir bezta afrek unnið á í-
þróttamótinu 17. júní hlaut að
þessu sinni Gunnar Huseby. Var
afrek hans í kúluvarpi 14,22 m.
og gefur það 839 stig, reiknað
eftir alþjóða stigatöflu. Einnig átti
Gunnar næstbezta afrekið, 42,58
m. í kringlukasti, sem gefur 789
stig.
Aðalstöðin
hefir næturvakt í nótt.
Árekstur
Varð milli tveggja bifreiða á
horninu við Arnarhvol rétt fyrir
hádegi í dag. Vöruflutningabif-
reiðin R829 kom upp Ingólfsstræti
— en fólksflutningabifreiðin R
518 kom austójn Lindargötu. R
518 skemmdist töluvert á hliðinni
og rúður brotnuðu.
Samtíðin,
júlíheftið, er komið út. Þar eru
margar greinar, Jónas Sveinsson
læknir um stórmerka nýjung í
fiskirækt, dr. Broddi Jóhannesson
skrifar grein, er nefnist: Ég treysti
mér ekki til að éta þetta gull. Frú
Oddný Sen skrifar um framtíð
ungu stúlkunnar. Ritstjórinn birt-
ir sögu, er nefnist: Sálugjöf Þor-
steins Filippussonar, grein um
ríkisstjórakjörið og leiðara um
hættuna er stafar af er fólk
streymir frá framleiðslustörfunum.
Þá er kvæði eftir Þórodd frá
Sandi og auk þess margar smærri
greinar, skrítlur o. fl.
MARGIR LáTNIR LÍÐA FYR-
1R EINN , Frh. af 3 .s.
ef töpin em stór iog hagur að-
ila slæmur.
Samkvæmt þessiu mundu útsvör
eftirtaldra fyrirtækja veröa á
þessa leið (Aths. Tölumar í
svjgunium sýna útsvörin, sem fé-
lögin fengui):
Alliance h.f...............
Askur h.f..................
Fylkir h.f..............
Geir Th. Thorsteinsson s.f.
Helgafell h.f..............
Hrönn h.f..................
Hængur h.f.................
Kveldúlfur h.f.............
Max Pemberton h.f..........
Mjölnir h.f. ..............
Njáll h.f..................
Samtals
Me'ð þessu er vikið frá regl-
um til lækkunar, svo sem ég
álít hæfilegt eftir efnahag iog á-
stæ&Um fyrirtækjanna, og legg
ég til. að útsvörin verði ákveðin
þaninig.“
»
Sigurður Jónasson har fram til-
lögw unt 4,7 milij- kr. útsvar á
þessi umræddu fyrirtæki, og
var þá ekki gert ráð fyrilr nein-
um frádrætti vegna tapa uind-
angenginna ára fnemur en gert
er hjá öðnum fyrirtækjum. Sú
tillaiga var felld. Pví næst var
min tillaga boriin upp og felld
með 3 atkv.. gegn tveimur. S. J.
greiddi henni atkv., þegar hains
tillaga var fallin.
Lioks voru þessi útsvör ákveð-
in eius og þau eru í skrámni
með atkvæðum Sjálfstæðismann-
anna tveggja og skattstjóra.
Hál brant.
Hér þarf svo ekki miklu viíð
að bæta. Ég hygg, að tillögur
mínar skýfi sig sjálfar. Það er
hál braiut, að fara að gera upp
á milli atvinnuvega um skatta-
álögur. En ef slíkt er álitið naUð-
synlegt, verður löggjafarvaldið
að gera það, svo að menn viti
fyrirfram að hverju þeiír ganga,
kr. 700.000 (340.000)
— 90.000 ( 75.000)
— 180.000 (125.000)
— 280.000 (160.000)
— 200.000 (125.000)
— 140.000 ( 90.000)
— 180.000 (120.000)
— 1.600.000 (730.000)
— 190.000 (110.000)
— 160.000 (120.000)
— 70.000 ( 65.000)
kr. 3.790.000 (2.060.000)
er þeir leggja fé og orku í at-
vinmiufyri'rtæki. Hitt er ólækt, að
bæjarstjórn eða niðuirjöfnunar-
'nefnd á einhverjum stað táki sér
vald til þess. Og þó er al.lra
verst áð gera það eftir á, þegar
áranguir skattársins liggur fyrir.
Því áð um leið og einum er í-
vilnað á þann hátt, er svikist
aftan að öllum hinUm., sem hög-
uðiu atvinnurekstri sínum með
þáð fyrjr augum., að allir sæíu
við sama borð, hvað opihber
gjöld snerti.
Og svio varasamt sem þáð er,
að gera upp li milli atvinnU-
vega, er þó enn þá fráleitara
alði geha upp á xnilli mannia, sem
sömiu atvinnu reka, eins og mér
vírðilst hér gert.
Nú hafði verið lagt á öll iðnað-
arfyrirtæki' og verzlunairfyfirtæki
eftir settum reglum með smá-
vægilegum afbrigðum eftir á-
stæðum gjaldenda eins og vant
er. Sum þessi fyrirtæki höfðu
góðar tekjur og fengu hátt útsvar
eins '0g skráim sýnir. Enmfremur
hafði verið lagt á öll smærri
útgerðarfyrirtækim, línuvei'ðara
og mótorbáta. Þessi fyrirtæki
höfðu einnig sum ágætar tekjur.
Þó var þar farið eftir regluntirn,
þó með þeirri bneytingu, að sam-
kvæmt tillögu frá mér var ekki
SGA^SLA Bfið II
MiBHisstæð nótt.
(Rember the Night).
Aðalhlutverkin leika:
BARBARA STANWYCK
og
FRED MAC MURRAY.
Aukamynd:
ÁRÁSIN Á LÓFÓTEN.
Sýnd kl. 7 og 9.
itfÝJA Bfð
Blondie.
Afar skemmtileg mynd,
leikin a£:
Penny Singleton,
Arthnr Lake o. fl,
Sýnd klukkan 7 <og 9.
lagt nema 15% útsvar á þá upp-
hæð ,er fyrirtækin lögðu í ný-
byggingarsjóð. Mér virtist sjálf-
sagt að gera ívilnun um þetta,
þar sem upphæðin er bundin um
sinn og ekki til ráðstöfunar fyr-
ir eiganda á sama hátt og aðrir
fjármunir hans.
ÞegaX ég gerði svo tillögumar
um togarafélögin, þóttist ég vera
svb sanngjam sem frekast var
unt. Þegar ég hafði reiknað út-
svarið út eftir fyrstu þnemUir lið-
um tillögu minnar gerði ég mik-
inn „iaiukafráidr,átt“ samkvæmt
4. lið tiiliögunnar eftir „slæmum
hag“ fyiirtækjanna. Nam þessi
„aukafrádráttlur" nokkrum hundr-
uðum þúsunda á einu fyrilrtæk-
inu. Yfirieitt gekk ég eins langt
til samkioinulags og fært var, án
þess að missa álveg sjónar á
meginxeglunni' lum jafmrétti skatt-
þegnanna.
En allt kom fyrir ekki. Allt
virti'st fastmælum bundið á
hærxi stöðum, svo að engU yrði
um þokað. Það var ákveðið, að
margir skyldu líða fyrir einn.
En það undarlegasta er, að
eftir öll þessi' afiek virðast allir
vera meira og minna óánægðir
— nema ef til vi'll eiinn maður,
sem í bili’ lítur svo á, að hann
þurfi ekki að hlí'ta sömu lögum
og aðrir.
Alfiýðnblaðs hlaipið
fer fram á fðstadai.
Boðhlanp umliverfis Heykjavík
RIÐJA hoðhiaupið um-
hverfis Reykjavík, Al~
þýðublaðshlaupið, verður næst-
komandi föstudagskvöld. í
fyrra og hitt eð fyrra var hlaup
þetta afar spennandi, og svo er
búizt við að verði enn í ár.
Keppt ter um Alþýðuhlaðs-
hornið, sem Ármann vann 1939,
en K.R. í fyrra.
Hlaupið hefst á íþróttavell-
inum, síðan er hlaupið vestur í
bæ, Hringbraut, Vesturgötu,
með höfninni og Hringbraut
inn á völlinn aftur. Eru sprett-
irnir mislangir frá 150 m. upp
í 1500 m.
Hlaupið mun að þessu sinni
hefjast kl. 9 næstk. föstudags-
kvöld, og er búizt við, að þátt-
takendur verði Reykjavíkurfé-
lögin þrjú, K.R., Ármann og
Í.R.
Alþýðublaðshornið þarf að
vinna þrisvar í röð eða fimna
sinnum alls til eignar.
Útbreiðið Alþýðublaðið.
8 VICKI BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
Pabbi er að lesa upp úr nýju bókinni sinni. Hún
fjallar um heimspeki, botnarðu nokkuð í þess hátt-
ar? Nei, þangað fer ég ekki með þig, eins og þú
lítur út núna. Það yrði máske hlegið að þér. Og ég
get ekki heldur róið með þig yfir vatnið, ég er
orðin svo þreytt, og þú ert ekki sérlega líflegur
þessa stundina. Þú verður að reyna að hlýja þér
ofurlítið, og eftir tvo klukkutíma verður veðrið
orðið ágætt og þá get ég lánað þér bátinn minn yfir
um.
— En hvar erum við? spurði Hell. Hann skalf
ennþá meira en áður. — Komst ég yfir vatnið?
— Já, þú komst yfir vatnið. Þykir þér það ekki
betra? Við verðum að syngja vísu um það.
Puek blístraði fáeina tóna, lagði árarnar inn í
bátinn og vatt úr kjólnum sínum. Það var eitthvað
óraunhæft við hana þar sem hún stóð í bátnum og
glampinn af vatninu og bjarminn frá ljóskerinu lék
um hana. Hell lokaði augunum.
— HVernig veiztu, að veðrið muni bráðum verða
gott? Þú ert ofurlítið skrýtin stúlka, sagði hann
hálfsofandi. Hún greip í axlirnar á honum. — Á
.fætur, á fætur, sagði hún hátt. — Þú færð lungna-
bólgu, ef þú liggur svona. Komdu á fætur. Ég þekki
veðurlagið hérna, og ég þekki vatnið. Það er sterk f
angan frá sefinu núna, svo að ég veit, að bráðum -
birtir upp. Komdu, við skulum bíða uppstyttunnar
inni í baðhúsinu.
Fyrst fóru þau fram hjá kliðandi trjám, því næst
yfir engi og þar næst þvert yfir veg, yfir hæð og .
loks komu þau að votum þrepum. En hve allt var
einkennilegt hérna megin vatnsins. Maður gengur
eftir rökkvuðum, framandi garði við hlið lítillar
stúlku, sem hefir hlýja hönd. Það er kveikt á gam-
aldags lampa og regnið. dynur á húsinu. Það er
þefur af blautum baðfötum, þægileg lykt, sem mað-
ur kannast við. Þetta virðist vera timburhjallur,
ferhyrnt herbergi með sefi á gólfi, og samanklambr-
aðir hægindastólar á gólfunum. Japanskir ilskór eru
hér og þar á gólfinu og í her.berginu er leyndar-
dómsfull lykt af vindlingum. Við vegginn er legu-
bekkur með röndóttu áklæði, lágt borð og fáeinir
tágastólar. Allt er þetta framandi fyrir augum Ur-
bans Hells, sem hefir ekki lent í mörgum æfintýrum
um dagana. Puck hverfur bak við spanskt tjald,
þar inni er vafalaust afhýsi ætlað til þess að skipta
fötum. Baðkápu er fleygt yfir hann og sagt um leið:
— Flýttu þér að fara í kápuna og fleygðu svo til
mín baðfötunum þínum, svo að ég geti þurrkað þau.
Það er Puck, sem kallar hinum megin við tjaldið.
Andartaki seinna er hún komin inn til hans aftur.
Nú er hún berfætt, hefir þurrku um höfuðið og er
í koparlitum kjól, og nú líkist hún helzt japanskri
ambátt. Enda þótt Hell sé ekki lífsreyndur maður
man hann þó eftir því, að hann hefir séð áður í
blöðunum myndir líkar þessu. —- Ég var orðin
gegnvot, segir hún, þegar hún sér, að hann horfir
undrandi á hana. Svo lýtur hún yfir harxn og byrj-
ar að nudda á honum bakið, brjóstið og handlegg-
ina. — Líður þér betur núna? spyr hún og gengur
upp og niður af mæði eftir áreynsluna. Og eftir
fáeinar mínútur er hann reyndar orðinn laus við
skjálftann og honum líður vel. — Þú ert ágæt stelpa,
Puck, segir hann.
Svo settist hún með krosslagða fætur á dýnuna
fyrir framan hann og fór að núa á honum fætuma.
Hann lá aftur á bak í hægindastól og lét fara vel
um sig. Svo fór hún að nudda á honum tæi'nar, sem
voru stirðar af kulda. Loks lagði hún annan fótinn
á honum á hnéð á sér, tók sér hvíld, horfði lengi á
hann og sagði: — Þú ert heiðarlegur náungi.
— Hvernig þykistu hafa komizt að því? spurði
Hell.
— Jú, pabbi segir, að allir heiðarlegir menn hafi
fallega fætur. Allt hið ljóta og andstyggilega, sem
imenn gera, sést á fótum þeirra. Þegar gestir eru
hjá okkur á sumrin, veiti ég alltaf fótum þeirra
athygli. Og mér lízt ekki á neinn þeirra. Þeir eru
allir óheiðarlegir. Hún lyfti öðrum fæti hans upp
að andliti sínu og blés á hann, eins og hann væri
hlutur, sem þyrfti að fægja. — Er þér nú orðið
hlýtt? Jæja, hvers vegna horfirðu-svona undarlega
á mig?
Hell brosti barnalega og ofurlítið utan við sig.
Menn gátu orðið fyrir ýmsu einkennilegu í kvenna-
samkvæmum. Ekkja nokkur úr hjólhestabúð hafði
einu sinni kysst hann á ferðalagi. Stofuþerna hafði
einu sinni veitt honum harða aðsókn í loftherbergi
einu. Það var æfintýri, sem hann langaði ekki til
að að hugsa um. í efnafræðistofnuninni hafði hann