Alþýðublaðið - 12.07.1941, Blaðsíða 4

LAUGARDAG 12. JÚLÍ 1941
LAUOARÐAeUR \ Séra Arni Sigurðsson
verður fjarverandi næstu vik-
ur í sumarleyfi. í fjarv. hans geta
safnaðarmenn falið þeim presti,
er þeir kjósa sjálfir til þess, að
annast þau prestsverk, sem þeir
þurfa að fá unnin á þessum tíma.
Næturlæknir er Ólafur Jóhanns-
son, Gunnarsbraut 38, sími 5979.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunar-Apóteki.
UTVARPIÐ:
20.30 Frá Bæjaralandi, ferðasaga
(dr. Broddi Jóhannesson).
21.00 Hljómplötur: a) Danssýn-
ingarlög eftir Glazounow.
b) Lotte Lehmann syngur.
21.50 Fréttir.
22.00 Danslög.
SUNNUDAGUR.
Helgidagslæknir er María Hall-
grímsdóttir, Grundarstíg 17, sími
4384.
Næturlæknir er Gísli Pálsson,
Laugavegi 15, sími 2474.
Næturvörður er í Laugavegs-
og Ingólfs-Apótekum.
ÚTVARPIÐ:
12.00—13.00 Hádegisútvarp.
14.00 Messa í dómkirkjunni (séra
Jakob Jónssog). Sálmar: 303, 235,
105/358, 26. Kl. 15.30—16.30 Mið-
degistónleikar (plötur): Ýms lög.
19:30 Hljómplötur: Slavnesk
rapsódía eftir Dvorák. 20.00 Frétt-
ir. 20.20 Hljómplötur: Kaþólsk
tónlisí. 20.30 Erindi: Ögmundur
biskup, d. 13. júlí 1541 (Magnús
Jónsson prófessor). 21.00 Einleik-
ur á píanó: Sónata eftir Skúla Hall
dórsson (höfundurinn leikur). —
21.20 „Systra-tríóið“ syngur
(Bjarnhéiður, Guðrún og Margrét
Ingimundardætur). 21.35 Hljóm-
plötur: Lyrisk svíta eftir Grieg.
21.50 Fréttir. 22.00 Danslög. 23.00
Dagskrárlok.
MESSUR Á MORGUN:
í dómkirkjunni kl. 11, sr. Bj.
Jónsson.
Hallgrímsprestakall. Hámessa í
dómkirkjunni á morgun kl. 2, sr.
Jakob Jónsson.
Laugarnesprestakall. Engin
messa i Laugarnesskóla á morgun.
Messur í kaþólsku kirkjunni í
Landakoti: Lágmessa kl. 6.30 árd.
Hámessa kl. 10 árd. Engin síðd,-
guðþjónusta.
Ekið á hest.,
f fyrrakvöld ók áætlunarbifreið
á hest suður hjá Öskjuhlíð og
slasaði hann svo, að það varð að
drepa hann.
Óperettan „Nitouche"
var sýnd í gærkveldi í annað
sinn á Húsavík við geysilega hrifn-
ingu áhorfenda. Var húsið alveg
troðfullt og ætlaði fagnaðarlátun-
um aldrei að linna. Leikendurnir
voru oft icallaðir fram ,einkum
þau Sigrún Magnúsdóttir og Lár-
us Pálsson.
Skemmtun
verður í Hellisgerði í Hafnar-
firði á morgun.
Happdrættisbíll Laugarneskirkju.
Enginn hefir enn gefið sig fram
með númerið 1760, sem dregið var
hjá lögmanni fyrir viku. Eigandi
happdrættismiðans nr. 1760 gefi
sig fram við sóknarnefnd Laugar-
neskirkju.
Stærsti viningurinn
í Happdrætti Háskólans í fyrra-
dag kom á heilmiða hér í Rvík,
sem keyptur var í umboði frú
Guðrúnar Björnsdóttur og frú
Önnu Ásmundsdóttur, Túng. 2.
í fjarveru minni 3—4 vik-
ur gegnir hr. læknir Eyþor
Gunnarsson læknisstörfum
mmum.
JENS ÁG. JÓHANNESSON
PILTUR DRUKKNAR
Fkh. af 1. síðu.
bandaríkskan lækni, sem þarna
var staddur og gerSi hann lífg-
unartilraunir unz náðist í
lækni héðan úr Reykjavík, sem
hélt áfram lífgunartilraunun-
um í 3V2 klst., en þær báru
engan árangur. Lúðvík var
tæplega tvítugur.
SUMARVÓT ALÞÝÐUFLOKKS-
INS Frh. af 3. síðu.
inum. Nezi'snvnn ©r búirn að lifa
sitt bezta og íhald og afturhaid
hætt að eflasit í skjóli hans. Al-
þýðan e" að hefja nýja sókn.
Það hefir komið í ljós, að Al-
þýðuflokkurinn hefir g-ert rétt í
því, að halda fast við stefnu
lýð.ræðisins, einnig í afstöðusinni
til ófriöarins, sem nú stendur yf-
ir. Það hefir ekki vantað, að
hann yr'ði fyrir abkasti andstæð-
inganna vegna þefrrar stefnu-
tryggðar. Hver minnist ekki
hvernig ihaldsmenn, nazistar og
kommúnistar hafa reynt
að slá sig sjálfa tii .riddara á
kostnað Alþýðublaðsins með alls-
kionaJ glósúm um ,,Bnetavináttu“
og , undirlægjuhátt við Bn©ta“ af
því að það þ<o,rði að standa við
stefnu sína einnig gagnvart ófrið-
araðilunum þrátt fyrir hernám
landsins, og lét ekki þröngsýnan
þjóðargiorgeir villa sig. En hvar
eru þeir hinir sömu nú, sem þann-
ig æptu fy.rir ári síðan? Þeir eru
o<rðnir einkeninilega hljóðir í
seinni tíð. Ekki er það þó af
því, að Alþýðublaðið hafi breytt
um stefnu. HveJgi hefir stefna
Alþýðuflokksins sigxað gremileg-
ar en í afstöðunni út á við og
þá fyrst og fnernst til ófriðarins.
Alls þessa mættu Álþýðuflokks-
menn vel minnast á mótum sín-
um í suma.r. Þeir hafa enga á-
stæðu til að kvíða f.ram<tíðinni.
Alþýðufloklíuxinn er ekki „deyj-
andi flokkur", heldur fliokkur í
nýjum uppgangi. Hans áhxif og
þar með áhrif alþýðunnar í land-
inu miunu verða öll önnurDgmeiri
um það er þessari styrjöld lýk-
ur með sigri lýðræði'sins yfir naz-
ismanum , en þau hafa vexið
nokkru sinni áður. s-
i
QAMLA BSO m
ðrlagaeyjan.
(Isle of Destiny).
Afarspennandi amerísk
kvikmynd frá Suðurhafs-
eyjum, tekin í litum. Að-
alhlutverkin leika:
William Gargan,
Wallace Ford,
June Lang.
Sýnd kl. 7 og 9.
2 B
I
i
NYM bm
Frægðarþrá.
(GOLDEN BOY).
Aðalhlutverkin leika:
BARBARA STANWYCK
ADOLPE MENJOU.
WILLIAM HOLDEN.
Sýnd kl. 7 og 9.
Símapöntunum ekki veitt
móttaka.
Félag Harmonikuleikara
heldur
dansleik
í Oddfellowhúsinu í kvöld (laugardag) kl. 10.
Nýju dansarnir niðri.
Gömlu dansarnir uppi.
Hinar vinsælu harmonikuhljómsveitir og hljóm-
sveit Aage Lorange leika fyrir dansinum.
Aðgöngumiðasalan hefst kl. 8 síðdegis.

SKEMMTIFÖRIN
Firh. af 1. síðu.
Allt fargjald fyrir fullorðna
er 14 krónur og eru menn
beðnir að tilkynna þátttöku
sína í afgreiðslu Alþýðublaðs-
ins.
Þegar er víst að þátttakan
verður mikil og eru menn því
beðnir, vegna farartækjanna að
tilkynna um þátttöku sína
undir eins. í Vatnaskógi er
mjög fallegt — og gaman er
að koma til Akraness. Sjó-
ferðin verður án efa skemmti-
leg og ef veður verður gott, þá
Verður skemmtiferðin ógleym-
anleg.
Prentnemlnn,
2. tölublað er nýkomið út. Efni:
Um prentnám, eftir J. Á. Félags-
söngur prentnema, eftir Þorst.
Halldórsson. Nauðsyn brýtur lög,
eftir V. I. Loftræsting í prent-
smiðjum, eftir B. Th. og „Eins og
eikin felst í akrinum, — svo felst
og framtíð vor í nútíðinni“ eftir
H. J. o. m. fl.
16
VICKI BAUM:
SUMAR ViÐ VATNIÐ
kiðfætt, og syndir auk þess illa.
Herramennirnir tveir sneru sér að honum undr-
andi á svip. Greifinn veifaði einglesinu sínu og
sagði ofurlítið háðslega: — Einmitt það. Þér dæmið
eftir starfsgrein yðar. Það var mjög skemmtilegt.
Hell varð þess skyndilega var, að hann var orð-
inn þreyttur. Honum vár mjög heitt á enninu og
einkennilegur þytur var fyrir eyrum hans. Hann
beit á jaxlinn og hreytti úr sér: — Ég er ekki at-
vinnusundkennari. Ég er verkfræðingur og nafn
mitt er doktor Heil.
Hann sló saman nöktum hælunum og hneigði sig.
Kinir undrandi herramenn svöruðu kveðju hans, en
fremur kuldalega þó.
*
— Það er hræðilega illa komið fyrir mér, sagði
Urban Hell við May Lyssenhop.
Og May svaraði hamingjusöm: — Já, og hvað
um það?
Sérhver kynslóð talar á sínu máli og kynnist ást-
inni á sinn hátt. í skáldsögum og ljóðum er hún
falleg setningin: „Ég elska þig.‘, En að ungur maður
gæti, árið 1933, sagt slíka setningu við unga stúlku,
það er óhugsandi. Hann myndi skammast sín fyrir
það. Menn iðka íþróttir, dansa og daðra, án þess
að minnast á ást.
— Það er hræðilega komið fyrir mér. Þannig kom
Urban Hell orðum að því. — Það byrjaði strax
þegar ég sá þig á baðströndinni. Og seinna um dag-
inn, þegar ég sá þig á bryggjunni, þá var mér öll-
um lokið!
— Já, og hvað svo, góði minn? segir Mary og
horfir á hann stórum augum, enda þótt hún sjái
ekki annað en hvítu tennurnar hans í hvert skipti,
sem hann hlær. Klukkan er ellefu, og ennþá er
verið a ðdansa í veitingahúsinu Stóri Pétur, og það
er hægt að heyra hljóðfærasláttinn alla leið hingað
upp á Zirbitzplatte. Hell og May hafa farið þangað
frá dansinum, fyrst fóru þau út á grasflötina, en
þar var kælandi svöl gola, sem komin var alla leið
ofan frá Eisernen Zahn. Því.næst fóru þau lengra
burtu, gengu hægt og leiddust. Svo földu þau sig
inni í ofurlitlum greniskógi. Þar er þögult og hljótt.
Við litla Julienbrunninn kyssast þau í fyrsta sinn.
Svo fóru þau að tala saman um einskisverða hluti.
Við hliðina á Julienveginum hjalar lítill bergvatns-
lækur. Þáð var eins og leyndardómsfull rödd og
þau urðu þögul við. Hell fannst eins og hann væri
að kafna, og undir stóru trjánum kysstust þau aftur.
Og í þetta sinn urðu þau bæði föl, og Hell fann, að
hné hans fóru að skjálfa.
— Þú skelfur, væni minn, sagði Mary. Þessi koss
hafði komið eins og elding af húmdökkum himni.
Hún var rjóð í kinnum með lokuð augu. — Já, ég
skelf víst ofurlítið, sagði Urban Hell.
— Það var yndislegt, hvíslaði May. Henni fannst
það yndislegt, að svona stór og sterkur maður skyldi
standa hér inni í skóginum og skjálfa aðeins af því,
að kcmið var við hann.
Klukkan sló ellefu, þegar þau komu aftur upp á
Zisbitzplatte. Það var ofurlítil klettabrún og þar
hafði verið látinn bekkur handa þeim til að sitja á,
sem vildu njóta hinnar fögru útsjónar. Hell og May
settust á bekkinn og ræddu um einskisverð mál-
efni. Orðin voru einskisverð, en þau voru borin uppi
af þessu nýja, þessu ótrúlega, hinni miklu ham-
ingju.
— En hve stjörnurnar eru margar, sagði May.
Og Hell svaraði eins og maður, sem gengur í sevfni:
— Á morgun verður vatnið að minnsta kosti 18
gráðu heitt. 1
Langt fyrir neðan þau, í gistihúsinu Stóri Pétur,
ýlfruðu tveir saxófónar, og frá grasflötinni fyrir
ofan þau heyrðist í bjöllunum um hálsinn á kún-
um. Og loks heyrðist líka hljómlist frá veitinga-
húsinu Litli Pétur. Þar bjó líka fínt fólk og það
hafði grammófón og nú heyrðist Caruso syngja Caro
mio ben. Úti á vatninu sást ofurlítið ljósker dingla
fram og aftur, og hinum megin, í Wurmtal, sást ijós
í tveimur gluggum í höll Dobbersbergs.
— Þarna situr Puck og bíður eftir mér, hugsaði
Hell allt í einu, óg hann hafði ekkert samvizkubit
af því. May tók strax eftir því, hvert hann horfði
og sagði:
— Karla hefir sagt mér, að þú farir á hverju
kvöldi yfir um og heimsækir brjáluðu barónsdótt-
urina. Það vil ég ekki hafa. Eða er það kannske
leikkonan? Þú verður að hætta því. En er það satt?
— O, það er afar saklaust, sagði hann, eins og