Alþýðublaðið - 28.07.1941, Qupperneq 2

MÁNUDAGUR 28. JÚLÍ 1941.
ALÞÝÐUBLMHÐ
Lánsútbol.
Byggingjarsjóður verkamanna hefir ákveðið að bjóða út 2 handhafaskuldabréfalán,
hvort að upphæð kr. 500.000-00—fimm hundruð þúsund krónur.—Verður andvirðið
notað til byggingar á verkamannabúsjtöðum í Reykjavík og á ísafirði, að 4/5 á fyrri
staðnum og x/5 á seinni.
Til tryggingjar lánunumeru, auk ábyrgðar ríkissjóðs lögum samkvæmt, skuldlausar eign
ir Byggingjaejóðs, og nam skuldlaus eign Reykjavíkurdeildar einnar 1,5 miHjón króna.
um aíðustu áramót. i
Annað lánið endurgreiðist á 15 árum (1943-1957) og vextir eru 4°/0 p.a. Útboðsgeng
er jafnverð.
Hitt lánið endurgreiðist 42 árum (1943 1984) og eru vextir af því 41/2°'/0 p. a. Útboðs-
gengi er jafnverð.
Bæði lánin á að endurgreiða með jöfnum árlegum afborgunum, eftir útdrætti, er not-
ariu8 puplicus framkvæmir í júlímánuðl ár hvert, og er gjaiddagi útdreginna bréfa 1.
janúar á eftir útdrætti, í fyrsta sinni 1. janúar 1943
Vextir af báðum lánunum greiðast á sama gjalddaga og afborganirnar gegn afhendingu
vaxtamiða, í fyrsta sinni 1. janúar 1942.
Fjárhæðir skuldabrófa verða kr. 5000,00, kr. 1000,00 og kr. 500,00. Geta áskriíendur
valið á milli skuldabréfa með þessu nafnverði.
Lántakandi áskilur sér rétt til að greiða 42-ára lánið að fullu eða svo mikið af því,
sem honum þóknast, 1. janúar 1958 eða á einhverjum gjalddaga úr því, enda verði
auglýst 1 Lögbirtingablaðinu minnst 6 mánuðum fyrir gjalddaga, hve mikla aukaafborg
un lántakandi ætli að greiða.
Fimmtudaginn 31. þ. m. og næstu daga verður mönnum gefinn kostur á að skrifa sig
fyrir ekuldabréfum á þeasum stöðum:
í Landsbanka ínlands, Reykjavík,
í Útvegsbanka íslands h.í., Reykjavik,
í Búnaðarbanka íslands, Reykjavík,
í Sparisjóði Reykjavíkur og nágrerinis, Reykjavík,
I Kauphöllinni Reykjavik, /
í Sparisjóði Mafnarfjarðar, Hafnafirði
I útibáum bankanna, á Akureyri, ísafirði, Vestmannaeyj-
um, Eskifirði Seyðisfirði og Selfossi,
Bréfin verða afhent á aömu sötöðum gegn greiðslu kaupverðsins að viðbættum vöxturo,
áföllnum frá 1. október 1941
Reykjavik, 28 júll 1941
Stjórn Byggingarsjóds verkamanna
Magnús Sigurðsson, formaður
Jakob Möller Stefán Jóhann Stefánsson
Guðlaugur Roainkranz Jóhaun Jólafseon
EÖRIN TIL' ENGLANDS
Frh. af 1. síða.
duldar, aS sama sem ómögulegt
er að sjá þær úr lofti, sagði
Coventry-búi mér, sem
var einn af bæjarfulltrúunum
þar, þess vegna myndu þjóð-
verjar hafa tekið hina aðferð-
ina, að reyna að jafna við jörðu
miðborgina, þar sem íbúðar-
hverfið er, í von um að geta
fælt verkalýðinn úr borginni.
En þetta hefir gersamlega mis-
tekizt og það þó að milli 300
og 400 manns, auðvitað þar á
mejðal konur, börn og gamal-
menni, jafnt sem vinnandi fólk,
væri drepið eina nóttina.
•
Hernaðarframleiðslan.
Þá er það hernaðarútbúnað-
urinn.
Enginn vafi er á því, að öll
hergagnaframleiðsla gengur nú
með því afli, sem búast má
við af Bretanum, þegar hann
snýr sér á eina sveif. Það er
kunnugt, að engir hafa haft
betri flotaútbúnað en Bret-
ar og áreiðanlegt er, að
unnið er nú með sömu snilli að
framleiðslu hergagna til notk-
unnar í lofti og á landi, eins og
Bretar voru kunnir að áður 'um
sjávartækin.
Merkur stjórnmálamaður
sagði þetta við mig: „Flugvéla
framleiðsla okkar er miðuð við
það, að við getum ráðið við
Þjóðverja, þó að við fengjum
enga hjálp frá Bandaríkjunum.
En allt sem við fáum þaðan, á
að verða til þss að stytta stríð-
ið.“ Vert er aS minnast á
heimavarnarliðið. En í því eru
nú, 13á milljón manna, þar af
1 milljón, sem þegar er full-
víg. Þetta eru allt menn, sem
stunda annað starf. En ætlun-
arverk þessa liðs er, að þvælast
fyrir landgönguliði og fall-
hlífarhermönnum, hver í sínu
héraði, þannig, að innrásar-
mennirnir eyða skotfær-
unum og framrás þeirra tefjist,
þar til að hinir eiginlegu her-
menn geta komið á vettvang.
Heimavarnarliðsmenn þekkja
alla staðhætti og gera sér vígi,
svo að þeir geti hörfað skref
fyrir skref og tafið þar með
framgang óvinanna.
Hngrekhi fólksins er óbilandi.
Þá er að minnast á hug fólks-
ins. Ég lagði mig í framkróka
til þess að kynnast þessu af eigin
reynd og talaði við al]ar stéttir
manna .emfcurn í Lundúnaborg
og hefi sannfærst um, að loft-
árásirnar á borgina hafa haft
gersamlega önnur áhrif en Þjóð-
verjar munu hafa ætlazt till. Vel
skýrandi í pessu sambandi er
viðtal ,sem ég átti við rakara,
meðan hann var að fremja list
sína á mér. Honiuim mæltist svo:
„1 tvær nætur gat ég ekki sofið
fyrir spnengjuhávaða og kveið ég
þá fyrir priðju nóttinni. Þegair í
ljósaskiftunium pað kvöld hófst
loftárásin, en ég mun .h,afa sofið
Utn klukkustund mok'kru eftir
miðnætti. Samt fannst mér um
miorguninn,, ,að ég væri alveg úr-
vinda af svefnleysi og púeytu og
var að hugsa um að fara ekbi til
vinnu minnar. En ég tel pað eina
af gæfustundum lífs míns, að ég
hafði pnek til að skerast ekki
ur leik pennan dag, pví þegar
ég var kominn hér á vintnustað- '
inn, skildist mér, að ég var her-
maður, að við vorum allir her-
menn, sem stóðum við vinmu ofck-
ar á daginn, hvemig sem Hitler
og sendiboðar hans létu yfir
boiginni á nóttunmá. HUndruð
púsunda manna og kvenma geta
sagt pað sarna og ég. Við höfurni
aldrei látið neimn vimnudag niður
falla og erurn hreyknari af pvi
en nokkru öðru. — Loftárásirnar
á borgina hafa pví kveikt hjá
okkuir, íbúum hennar, hermanms-
lumd, sem áður vorum áhorfend-
ur í pessUm mikla hildarieik og
litum margir hverjir pannig á,
að petta kæmi okfcur ekki bein-
'dnis við, af pvi að við vorum
ekki hermienn.“
Þessi rakari held ég að hafi
verið almennt sýnisbomn af millj-
ónunum, sem Lundúinafborg
byggja.
Oft sá ég í ljjósaskiftunuim á
kvöldin menn, sem \nom að koma
á vörð, pví að alls staðar á húsa-
pökum em menn á verði til pess
að vara íbúana við, svo að peiir
í tíma hafi sig í loftvarnabyrgin,
en heldur ekki fyrr en nauðsym-
legt er.
Aðaktarf peirra er pó að taka,
á móti ík veikjusp rengjum iog
jirepa í peim, áður en pær kom-
ast í algleyming. Geysilegur
fjöldi pessara manma hefiir farizt,
pví að petta er hættulegt starf,
og rann mér oft til rifja^ pegasr
Óg sá pá vera að kveðja konu
og börn ,sem höfðu fylgt peim
á \’arðstaðinn.
Eins og kunnugt er, pá era
peir menn til hér á landi, sem
álíta að íslendingar eigi að bíða
og sjá, hvor betu,r hafi i strið-
inu, til pess að vita með hvoram
peir eiga að vera, en ekki skil
ég í öðru, en að Islendingar yf-
irleitt hafi andstyggð á peirn
hugsunarhætti.
Þjúðverjar hafa ruðzit inn yfir
mörg lönd og par á meðal pau
lönd, sem 'Okkur eiu kunnust:
Noreg og Daumörku. Sigri Þjóð-
verjar er farið sjálfstæði pessara
pjóða, og sömu mundu verða ör-
lög Islendinga. Sjálfstæði okkar
og pjóðerni myndi líða undir lok.
Hver sem reisir rönd gegn of-
bel dispjóðuinum, já, hver einasti
maður, sem gerir pað, er pví ó-
beint að vinna einmg fyrir okkur
íslendinga. "
Þess vegna gat mér sem ís-
iendingi ekki fundizt annað, en
að pessir menn, sem voru að
viinna vinnu sína á daginn og
völrtu á húsapökum til pess að
drepa í eldsprengjum á næturn-
ar, værix samherjar mínir.“

NykonhlO:
Skáiar,
Miófkr,rk"nmar,
Maíardiskar,
Bollapör,
Vatnsfjiös
o. m. m. fl.
GpettisgBtií 57 Simi 2848

VEGAVINNUKAUPIÐ
1 KRÆKLINGAHLÍÐ
(Frh. af 1. síðu.)
á klukkustund í grunnkaup, en
fóru fram á að fá kr. 1.25 í
grunnkaup.
Samkomulag varð milli þeirra
og vegamálastjóra um, að þeir
fengju greitt kr. 1.15 í grunn-
kaup, og á það fulla dýrtíðar-
uppbót, og skyldi þetta kaup
greitt frá 1. júlí að telja.
Með góðum samtökum sínum
og einarðri framkomu hafa þess
ir menn fengið kaup sitt hækk-
að upp í það, sem um samdist
milli vegamálastjóra og Alþýðu
sambandsins, að lagt skyldi til
við ríkisstjórnina að kaupið
yrði.
Þetta dæmi ætti að geta orðið
vegavinnumönum annarsstaðar
á landinu til hvatningar og upp
örufj(ar um að fá kaup sitt
hækkað.
JAPANIR
(Frh. af 1. síðu.)
hafa komið sér fyrir í Indó-Kína,
©n Thailand á, eims og kuimugt
er, að austan, löng sameiginl'eg
Landamæri við Indó-Kíma.
Vitað er, að Japainir eru pegar
farnir að flytja lið til Kambodja,.
syðsit og vestasit 1 Indó-Kína, en
paðan liggur bæði jámbraiuit tog
bilvegur till landamæra Thai-
lands.
Mar.gir hyggja, að pað sé fyrir-
ætlmrn Japana, að brjóta Thai-
lafnd undir sig og sækja paðagí
landleiðina suðuir Malakkaskeigar
til pess að komast að Singa-
poile, flotahöfn Breta við suður-
odda Malakkaskagans, bæði á:
sjó iog landi. En hún er á eyju
rétt úiti fyiir suðuinodda skag-
ans. og liggur siglingaleiðiim frá
Indlandshafi austlur í Kyniabaf
framhjá henni eftir sundimu milli
Malakkaskaga 'Og eyjarinnar Surnr.
atra.
Lífskjör og heilsufar
nefnist erindþ sem Sigurjóir
Jónsson læknir flytur í útvarpið í
kvöld. Er það fyrsta erindi hans.
í erindaflokki um þetta efni.
| KoinínR beim
\ JÓN G. NIKULÁSSON '
J
2 ' ►
I rv~. I r i-\ t vt
CYMBELÍNA FAGRA
Faró egypzki, Baskervillehund-
urinn, Blómið blóðrauða, ís-
lenzku símamennirnir, Ein-
þykka stúlkan, Bragða-Mágusar
saga og margar fleiri bráð-
skemmtilegar bækur fást nú í
F ornbókaverzlun
Kristjáns Kristjánssonar
Hafnarstræti 19.
t fjarvern minni
næstu viku gegnir hr. Gunrj
ar Cortes læknisstörfum fyr
ir mig.
KRISTINN BJÖRNSSON