Alþýðublaðið - 29.07.1941, Blaðsíða 4

Í’RIÐJUDAGUR 29. JCLl 1941.
ALÞYÐUBIAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR
Næturlæknir er Karl Jónasson,
Laufásvegi 55, sími 3925.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: Lög úr óper-
ettum og tónmyndum.
20,00 Fréttir.
20.30 Erindi: Rússland: Land og
saga, II (Knútur Arngríms-
son kennari).
20,55 Orgelleikur í Dómkirkj-
unni (Páll ísólfsson): a)
. Bach: Prelúdía og fúga,
C-dúr. b) Saint-Saéns: Rap-
sódía, a-moll. c) César
Franck: Choral, a-moll.
21.30 Hljómplötur: Kirkjukórar.
21,50 Fréttir. Dagskrárlok.
Skömmtunarseðlarnir
Afhending seðlanna fyrir ágúst
og september hófst í gær og stend-
ur yfir til föstudagskvölds. Fólk
er áminnt um að hafa með sér
§tofna af eldri seðlum, þegar það
sækir seðlana.
Fargjöld
með strætisvögnum hækka um
5 aura nú um mánaðamótin í
hverjum gjaldflokki, samkvæmt
heimild póst- og símamálastjórn-
arinnar.
Sagnaþættir úr Húnaþingi
nefnist nýútkomin bók eftir
Theodór heitinn Arnbjarnarson frá
Ósi. ísafoldarprentsmiðja gaf út.
Sögulegasta ferðalagið
heitir nýútkomin bók eftir Pétur
Sigurðsson erindreka. Útgefandi er
ísafoldarprentsmiðja.
Sagnir og þjóðhættir
eftir Odd Oddsson á Eyrar-
bakka. Þessi bók er nýlega komin
í bókabúðir, en útgefandi er ísa-
f oldarpr entsmið j a.
Mánaskin
heitir nýútkomin ljóðabók eftir
konu, sem kallar sig Hugrúnu. Út-
gefandi er ísafoldarprentsmiðja.
Arfur
hetir nýútkomin skáldsaga á for-
lag ísafoldarprentsmiðju. Höfund-
ur hennar er frú Ragnheiður Jóns-
dóttir.
FERÐIN TIL ENGLANDS.
(Frh. af 3. síðu.)
inn okkar var sjóvei'kur, en Eng-
Iendingar, er við áttum tal við,
þökknðu það því, að feður vorir
til forna hefðu verið víkingar.
Þegar kl. var um sex þennan
dag að kvöidi, þótti mér kynlega
fyrir bera, hvað fuglar vo'iiu
lorðnir margir, er fylgdu skipinu.
Voru þarna komnar fug’.iateg-
undir, sem ekki em við Island.
En það, sem mér þótti einkum
tíðinduim 6æta, var, að' þama
voru tvær veiðibjöl]ur, en þær
halda sig sjaldan langt undan
landi. En brátt kom í ljós, að
við vorum eftir tveggja sólar-
hringa ferð kornnir undir land
við Bretlandseyjar. Skipið var
svona hraðskreitt.
Þetta skýrði þá, hvers vegna
veiðibjöllurnar varu þama; en
geta má, að fugl þessi er yfirleitt
fátiður við Bretiandseyjar.
Skifti mjög um, er við vorUm
bomnir í hlé af Suðureyjum, er
forfeður okkar svo nefndu (He-
brides öðru nafni): Varð þá allt
í einu sjólaust.
En það var mjög í sama mund,
að við náðum skipa’.est, er var á
undan okkur, og fómm við fljót-
400 hefskip í smíð-
i| m í Baodaríkj-
nanm.
ÞAÐ var upplýst í út- I
varpinu í London í
morgun, að hvorki meira 1
I; né minna en 400 herskip ;;
væru nú í smíðum í |
Bandaríkjunum.
:; Af þessum herskipum ;
i; eru 17 orustuskip, 2 flug- ;
vélamóðurskip, 57 beiti- |
skip og 150 tundurspillar. \
Hitt eru ýmis konar miúni „
herskip. i
Lega fram úr henni. Voru þetta
um 40 skip. Nokknum stundum
síðar náðum við annarri lest með
liðlega 30 skipum. M'orguninn
eftir mættum við tveim lestum,
er fcomu á móti okkur, svo hér
hefði verið eitthvað að skjóta á,
ef Hitler hefði átt eitthvað að
gera það með. En blk'kur varð
á orði, að margt myndi
f.au'strið fljót'a ,er Bretinn ætti,
úr því svona margt rnætti sjá
á jafn stuttri leið.
Eftir tæpra þriggja sólarhringa
ferð fr,á Reykjavík var atkerum
varpað í akvörðun'airhöfn í Sfcotí-
landi. i
Þennan dag sáum' við ísiaind í
fjarsfca og minntumst fornra
sagna: Ólafs pá, er hánn 'fór að
hitta afa sinn, og Þorsteins Síðu-
Hallssonar, er hann settist niður
að binda skóþveng sinn á flóttan-
um úr Brjén-sbardaga, og sagðist
ekfci ná heim hvort eð væri um
kvöldið, því að hann ætti heima
úti á íslandi. Brjánshardagi stóð
hjá Klontarf, rétt fyrir norðan1
Dýflina, höfuðborg íriands, ssm
nú er.
Þess má géta, að engar þýzkiar
fiugvélar saum við, en nokkrar
brezkar: Eitthvað tvisvar - eða
þrisvar í förinni milli landa uirðu
tundurspiþarnir, er fylgdu okkuir,
„varir“, og snéri þá jafnan anniar
þeirra við. Tæki þau, er þe;r leita
að kafbátum með, eru, í eðli síniu
lík „rafmagns]óðinu“, sem dýptin,
er mæld með, og svo náfcvæm
eru þau, að vart vefður við hval
eða jafnvel stóran fisk, ef hann
er ofarlega í sjónum. Verði leið-
söguskip v,art við eitthvað, hvað
lítið sem það er, snýr það þegar
við, til þess að ganga úr skugga
um, að þarná sé ekki kafbátur,
En í hvert skifti, sem það fcorn
fyrir, að annarhvoir tundurspillir-
inn snéri við til þess að rannsafca
nánar, hváð hann hefði orðið var
við, mátti finn,a dáiítimn tauga-
kitling. Það hefði verið sögulegra
að komast í þó ekki væri nema
pínulHla sjóorustu.
■ GAMLA BIÖ
Læknirinn
Ameríksk kvikmýnd
Aðalhlutverkin
JEAN HERSHOLT
DOROTHY LOVETT
Sýnd kl. 7 og 9.
■ NYJA BfÖ ■
Önnur fiðla.
(Second Fiddle)
Ameríksk skemtimynd frá
20th Century Fox Pictures,
með hljómlist eftir Irving
Berlin.
Aðalhlutverkin leika:
TYRONE POWER
og skautadrotningin
SONJA HENIE.
Sýnd kl. 7 og 9.
Innilega þökku mvið öllum, sem sýndu samúð og hluttekn-
ingu við jarðarför hjartkæra sonar míns og bróður okkar,
Agnars Sturlusonar.
Sigríður Þorvarðardóttir og þörn.
Innilega þökkum við öllum, sem sýndu samúð og hluttekn-
ingu í sorg okkar og við jarðarför okkar hjartkæru konu, móður
og tengdamóður,
Rannveigar Ólafsdóttur.
Asbjörn Pálsson, börn og tengdasynir.
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför
Pálínu Vigfúsdóttur.
Fyrir hönd aðstand'enda.
Theódór Magnússon.
FÉLnQ UHGRH JHFriHÐnRMHHHn: '
Skemmtiferð dagana 3. og 4. ágúst
Félagið efnir til skemmtiferðar um riæstu hélgi að GULLFOSSL
og GEYSI, í LAUGARDALINN og til ÞINGVALLA. Earseðlar-
verða seldir fram til fimmtudagskvölds á skrifstofu Alþýðu-
ílokksfélagsins, Alþýðuhúsinu, 6. hæð, sími 5020. Félagar eru.i
áminntir um að tryggja sér þá í tíma, vegna þess hve þátttaka,-
takmarkast við þær bifreiðar, sem leigðar hafa verið til fararinnar.
Hth. Skrifstofci Hlþýðuflokksfélagsins er opin frá kl. 9 12 og 3 — 7.
STJÓRNIN_
27 VICK:i BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
bílferðum. — Eða þegar maður er veiklyndur og
efast um, að riokkru-sinni komi bréf frá vissum sér-
fræðingi...
Puck kom hlaupandi gegnum garðinn. — Þér er
kalt á höndunum, hvað gengur að þér? spyr hún
um leið og hún heilsar honum. Hún var glöð og
henni var heitt. — Við vorum að aka heim heyi í
dag, segir hún. — Ég er alltaf eins og í vímu, þegar
verið er að hirða heyið, það er svo sterk angan af
heyinu, og það er hægt að velta sér í því, og það
er hægt að sitja uppi á ækinu, þegar því er ekið ofan
dalinn. Það er dásamlegt, jafnvel þótt stundum sé
hætt við að maður detti út af ækinu. Tiger sleikti
hönd Hells ,en Hell, sem var fölur í andliti og
þreytulegur, bað um að mega tala við baróninn. —
Pahbi er með hita í dag, en komdu bara, sagði Puck.
— Honum þykir vænt um, að þú skulir koma — er
það ekki satt, Tiger? Við skulum fara og segja
pabba, að hann sé kominn.
Hell ræskti sig nokkrum sinnum og átti erfitt
um andardráttinn, en loks gat hann hleypt í sig
kjarki og barið að dyrum hjá Dobbersberg. — Ég
bíð hérna úti, sagði Puck. — Pabbi þolir ekki að
tala nema við einn í einu, þegar hann hefir hita-
veikisköstin.
Dobbersberg lá í rúminu. Hann hafði borðfjöl
yfir rúminu, svo að hann gæti skrifað, og lítill
lampi brá bjarma á handritið hans.
Ég hefi veitt því athygli, að ég verð hugmynda-
ríkari, þegar -ég hefi hita, sagði hann formálalaust.
Það fljúga margar hugsanir gegnum huga minn í
einu. Ég gæti trúað, að á dauðastundinni geti mað-
ur í einu svipleiftri hugsað allar þær hugsanir, sem
maður hefir hugsað um ævina. Þekkið þér annars
bók mína: „Takmörk vitundarlífsins11?
— Nei, því miður, sagði Hell. Hann reyndi að
fin-na leið frá heimspekihjali prófessorsins að vanda-
máli sínu viðvíkjandi smokingnum.
— Þér komið sjaldan hingað yfir um, þér eruð
bersýnilega farinn að una yður vel hinum megin,
sagði baróninn. — Það er leiðinlegt, Púck hefir svo
gaman af heimsóknum yðar — vesalings telpan.
Það var bersýnilegt, að baróninn hafði aðkenn-
ingu af óráði, það var hitaveikisgljái í augum hans.
— Heyrið þér hljómlistina frá veitingahúsinu
Stóri Pétur? spurði baróninn.
— Já, það er Honolulu-Shimmy, sagði HelT og
hreyfði fæturna eftir hljóðfallinu.
— Já, einmitt það, Honolulu-Shimmy, það var
lóðið, sagði baróninn og vaggaði höfðinu eftir hljóð-
fallinu og brosti sínu gleðisnauða brosi.
Hell stefndi nú beina leið að takmarkinu. — Ég
get trúað yður fyrir því, að mér þykir mjög gaman
að dansa, sagði hann. — í hvert skipti, sem ég heyri
danslög leikin, verð ég eirðarlaus. Eftir átta daga
verður dansleikur í veitingahúsinu Stóri Pétur. Ég
veit ekki, hvernig fer, ef ég kemst ekki á dansleik-
inn.
(
Baróninn hafði hnigið í dvaja undir öllum þessum
lestri. Hann leit nú upp og horfði á unga manninm
rannsakandi augum. — Einmitt, sagði hann með
hægð, og um leið fóru tennurnar að glamra í munn-
inum á honum. Hann rétti út höndina eftir vasa-
klútnum sínum og hélt honum fyrir munninum.
— Get ég .... get ég nokkuð gert fyrir yður
spurði Hell óttaslginn. En baróninn bandaði frá sér„.
. — Nei, þakka yður fyrir, svaraði hann með erf-
iðismunum. Þetta er bara ofurlítið kast. í næsta
skipti tölum við út um málið. En eins og stendur
er ég ofurlítið þreyttur.
Hell læddist út gramur og ruglaður. Það var
orðið að þráhyggju hjá honum, að hann yrði að fá
þessa 52 skildinga og hann var ekki í því skapi að
gefast upp. Niðri í aldingarðinum fann hann Puck.
Hún sat þar milli tveggja runna og tíndi ribsber.
— Hérna í fjöllunum eru ávextirnir svo lengi að-
þroskast. Þau eu súr ennþá, sagði hún og rétti hon-
um ber. í runninum var krökt af bjöllum og hið
fræga Meyjavatnsmý beit hann miskunnarlaust. í
vaxandi kvöldrökkrinu varð allt svartgrænt á lit-
inn, og Hell gat varla séð framan í Puck.
— Komdu, Puck, ég þarf að tala alvarlega við
þig, sagði hann og lét hana setjast hjá sér á bekk„.
— Við erum vinir, er ekki svo
— Jú, sagði Puck og spennti greipar.
— Þú myndir vilja hjálpa mér, ef mér lægi mikið
á, er ekki svo, Puck? Annars myndi ég alls ekki
biðja þig . . Það er nefnilega ekki svo ýkja auðvelt.
— Segðu það bara. hvíslaði Puck. Hell gat heyrt