Alþýðublaðið - 11.08.1941, Blaðsíða 4

MÁNUÐAGUR 11. AGCST 1941
HTkVniTDi inm
ALpYÐUBIiAÐIÐ
MÁNUDAOUR
Næturlæknir er Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, simi 2234.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunriarapóteki.
ÚTVARPIÐ:
15,30—16,30 Miðdegisútvarp.
19.30 Hljómplötur: Gamlir dans-
ar: Lancier^ o. fl.
20,00 Fréttir.
20.30 Um daginn og veginn.
20.50 Hljómplötur: Tataralög.
21,00 Upplestur: Kvæði (Loftur
Guðmundsson rith.).
21,15 Útvarpshljómsveitin: a)
Norsk alþýðulög. ta) Gamlir
dansar.
21.50 Fréttir. Dagskrárlok.
Maður fótbrotnar.
í fyrrakvöld varð maður að
nafni Valdemar Runólfsson,
Brekku í Sogamýri, fyrir bifhjóli
og slasaðist. Var hann fluttur á
Landsspítalann og kom í ljós, að
hann hafði fótbrotnað, skrámast í
andliti og fengið heilahristing.
Umferðaslys
varð um klukkan 3 í fyrradag
hér innan við bæinn. Rákust á ís-
lenzk og ameríksk bifreið. Sá, sem
stýrði íslerlzku bifreiðinni, Krist-
ján Jóh. Kristjánsson, forstjóri,
meiddist töluvert og var fluttur á
Landsspítalann. Ekki voru þó
meiðsli hans talin alvarleg og var
hann fluttur heim aftur.
Marteinn Meulenberg
biskup var jarðsunginn í dag frá
Kristskirkju í Landakoti. Athöfn-
in hófst klukkan 10 og var henni
útvarpað. Fór hún fram með mik-
illi viðhöfn og aðstoðuðu 9 prest-
ar við útförina.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
lokið.
P

Fftest
Gnniiar
D
00 Sveri
Huseby
Emilssou.
DRENGJAMOTI Ármanns
var lokið í fyrrakvöld og
sigraði Ármann með 25 stigum.
K.R. hlaut 23 stig, Í.R. 15, F.H.
6 og Haukar 2.
í fyrrakvöld setti sveit Ár-
manns met í 1000 metra boð-
hlaupi á 2 mín. 13,2 sek. Gamla
metið var 2:15,7.
Leikar fóru þannig í fyrra-
dag:
400 metra hlaup:
l.Sverrir Emilss. K.R. 56,2 sek
2. Hörður Hafliðas. Á. 56,9 sek.
3. Óskar Guðm.ss. KR 58,1 s.
4. Sören Langvad Á 60,4 sek.
Þrístökk:
l.Skúli Guðm.ss. KR 12,81 m.
2. Magn. Bald. ÍR 12,30 m.
3. Gunnar Huseby KR 12,04 m.
4. Sverrir Emilss. KR 11,82 m.
Spjótkast:
1. Gunnar Huseby KR 46,56 m.
2. Jóel Kr. Sigurðs. ÍR 46,14 m.
3. Har. Hákonarson Á 36,86 m.
4. Hörður Óskarss. KR 35,46 m.
1000 metra boðhlaup:
1. Sveit Árm. 2 mín. 13,2 sek.
2. Sveit K.R. 2 mín. 17,0 sek.
3. Sveit Í.R. 2 mín. 18,5 sek.
• Eftirfarandi einstaklingar
* V
fengu flest stig: Gunnar Huse-
by og Sverrir Emilsson, 10 stig
hvcr, og Skúli Guðmundsson 8
stig.
Nokkrar deilur hafa orðið
um stigareikning á þessu móti
vegna eins keppanda, Sverris
Emilssonar. Halda KR-ingar
því fram, að rangt sé að reikna
stigin út á þann hátt, sem Ár-
mann hefir gert, en telja sér
sigurinn í mótinu. — Nánar
verður skýrt frá þessu síðar.
Kafað í peninpgjána
á Mngvðllnm.
GÆR var það þrekvirki
unnið á Þingvöllum, að
maður kafaði í peningagjána
og kom upp með peninga.
Var það einn af nýju lög-
regluþjónunum hér í bænum,
Helgi Júlíusson að nafni. Kaf-
aði hann þrisvar sinnum og
kom upp med peninga í öll
skiptin. Þykir það mikið þrek-
virki að kafa í gjána, því að
vatnið er eiturkalt og hefir það
sjaldan verið gert áður.
Lojdárás á Berlín vair gerð í
nótt sem leið. Þýzka útvarpið
viðurlsenndi í fyrsta skipú í
morgun, að óvinafliugvélar hefðu
komið yfir borgina úr rrorðaustd.
Þetta er þriðja nióttin í röð, sem
Rússar gera loftárás á Berlín.
Í.S.Í. . K.ft.R.
Knattspyrnumét Reykfayfkur
I kvöld kl. 8.15 keppa
Valnr — Víkinoar.
PGAMU BIÓHI
Stúlka á
hverjum fingri!
(MAN ABOUT TOWN).
Amerísk söng- og gaman-
mynd.
Aðalhlutverkin leika:
DOROTHY LAMOUR.
JACK BENNY.
EDWARD ARNOLD.
Sýnd kl. 7 og 9.
NÝJA BtÓ
Oðir Æáinoar
Stórfengleg
tónlistarmynd.
ameríksk
Aðalhlutverkið leikur:
Jascha Heifeltz.
Sýnd kl. 7 og 9.
Gúmmfkápur
—KARLMANNA—
Verzlnn 0. Ellingsen h.f.
„ÞEGAR SVO' BER UNDIR“
Frh. af 3. síð*.
MbL telur að Sjálfstæðismenn
séu reiðubúnir til þess, en að-
eins „þegar svo ber undir“, svo
þaðan er þess tæplega að vænta
að hagsmunir þjóðarheiidarinna'r
fái mikinn stuðning, ef fliokks-
hagsmunir geta að einhverju leyti
komist að.
Þessi dæmalausa ráðstöfun at-
virmumálaráðherrans sýnir líka
glögglega að þar var þjóðarhags-
rounuim álgerlega fórnar fyrir
f okkshagsmuni Sjálfstæðisflokks-
ins, svo ekki sé meira sagt. Með
þessari ráðstöfun ráöherrans, sem
er eitigöngu flokkspólitísk hefir
hann stefnt í hættu því sam-
starfi sem álþjóð er nauðsynlegt
að haldist meðan hún er í yfir-
vofandi lífshættu og hers höndum
og pað verða honum slyngari
menn að afstýra samvinnUslitum
ef þess er kostur.
Það er ekld „þegar svo ber
undir“ sem Sjálfstæðisflokkurinn
á að setja þjóðarhagsmuni ofar
flokkshagsmunusm sínum. Hánn á
þegar að hafa getað lært það
það a. m. R. af Alþýðuflokknum
að gera það alltaf þegar þjóð-
inni er þess þörf. Og þess hefir
aldrei vedð meiri þörf en nú að
það , sé gert og framkvæmt af
fullurn drengskaþ og skilningi,
fyrst og fremst af þeirra hálfu,
sem með völdin fara í landinu.
ítalskt blað segir frá því, að
nú muni Þjóðverjar brátt taka
Odessa og skýrir blaðið ennfnem-
ur frá því, að þá skuli ttalir
gæta borgarinnar. Loks segir
blaðið, að Þjóðverjar þurfi bara
að leggja undir sig alla Ukrainu
þá skuU ítalir líta eftir því öllu
saman!
íbúð, 2 herbergi og eldhús
óskast nú þegar eða 1. okt.
Tveir fullorðnir í heimlii. Upp-
lýsingar í síma 4900.
33 VICKl BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
Þessu fylgdu þrumur og eldingar. Stundum sló
mörgum eldingum niður í vatnið í einu með geysi-
legum þrumugný, eins og himinn og jörð væru að
farast.
Hell hraðaði sér inn í herbergi sitt og lokaði
glugganum. Reyndar var þetta enginn gluggi, heldur
kringlótt gat á veggnum með hlera fyrir. Herbergið
lá við endann á röð af búningsherbergjum. Rétt
fyrir framan dyrnar streymdi vatnið niður úr þak-
rennunni.
Meðan Hell stóð þarna í dyrunum og andaði að
sér rigningarloftinu, hlustaði á þrumurnar og horfði
á eldingarnar, sá hann sér til mikillar undrunar, að
lítilli ferðatösku var fleygt yfir girðinguna, sem
skildi baðströndina frá hinni óbyggðu strönd. —
Andartaki seinna sá hann kvenfót í óhreinum lérefts-
skó, og því næst sá hann konu í ljósum sumarfrakka
gegnvotum. Hell teygði höfuðið út. Að lokum komst
Anika yfir girðinguna. Hú* reif ofurlítinn flipa úr
kjólnum sínum og pjatlan hékk eftir á girðingunni.
Anika var ekki sérlega falleg þar sem hún hljóp
eftir ströndinni í hrakviðrinu. Hún var í hvítum,
ermalausum kjól, sem hún hafði sennilega farið í
fyrir hádegi, meðan veðrið var gott. Hárið á henni
var eins og strý. Hún var orðin mjög óhrein og rog-
aðist með töskuna sína á háhæluðum skóm. Hell
vissi ekki, hvað hann átti að álíta um þetta. Hann
hleypti í herðarnar og hljóp út í rigninguna. Anika
hljóp beint í fangið á honum, stynjandi, ýtti honum
aftur á bak inn í herbergið og skellti í lás.
Þau stóðu þarna í sótsvörtu myrkrinu og Hell
heyrði hása rödd hennar gegn um regndunurnar á
þakinu. Hann var ekki sérlega hrifinn af þessu
ástandi. — Hvað gengur á? spurði hann og rétti fram
höndina í myrkrinu. En þegar hann fann hlýja og
vota húð Aniku kippti hann snögglega að sér hend-
inni. — Opnaðu hurðina hrópaði hann æstur. En í
sama bili var blaut hönd lögð á munn hans.
— Þegíðu, þú mátt ekki segja neitt, hvíslaði
Anika. — Ertu gengin af vitinu, sagði Hell. En rétt á
eftir fann hann eitthvað mjúkt í fangi sínu. Hún
skalf og kjökraði og þrýsti sér fast upp að honum.
Hann strauk hana mjúkri hendi. Hell tautaði ein-
hver huggunaryrði. — Hvað hefir komið fyrir þig?
Hvað hafa þeir gert þér? spurði hann.
Anika andvarpaði enn um sinn og Hell fann að
hún néri enninu að brjósti hans. Hún hafði tekið
upp vasaklútinn sinn. Svo sleppti hún honum.
Það versta virtist nú vera liðið hjá. Hell ýtti frá
ferðatöskunni og opnaði litla gluggann í hálfa gátt.
En Anika varð allt í einu óttaslegin.
— Nei, þetta máttu ekki, hvíslaði hún. — Þeir
mega ekki finna mig.
Hell lét hana setjast á rúmstokkinn sinn. Það var
eina sætið, sem hann gat boðið henni. Honum þótti
ekki sénlega skemmtilegt að vera einn þarna inni
hjá henni. Þess vegna tók hann sér stöðu sem lengst
frá henni, úti í horninu, þar sem köngullóin spann
vef sinn. Hann lagði hendurnar á bakið. Hann hafði
> eitthvert hugboð um, að það væri öruggast.
— Jæja, Anika, hvað er að? spurði hann og reyndi
að vera glaðlegur.
Anika kjökraði stundarkorn ennþá, svo stundi hún
upp: — Þeir hafa tekið hann fastan. Og ef þeir finna
mig, þá taka þeir mig líka fasta.
— Hvern hafa þeir tekið fastan? Hvað hefir komið
fyrir?
— Ferdinand, svaraði Anika. Yatnið rann í stríð-
um straumum úr kjólnum hennar og seitlaði í smá-
lækjum eftir gólfinu.
— Hvaða Ferdinand? spurði Hell utan við sig.
— Það er auðvitað greifinn, greifinn minn.
— Einmitt! Greifinn þinn. En hvers vegna hafa
þeir tekið hann fastan.
— Vegna þess, ja, vegna þess, að hann hefir verið
óheppinn, sagði Anika þrjózkuleg.
— Óheppinn! Hvað þýðir það? Hefir hann brotið
eitthvað af sér. Það er ekki hægt að taka mann fastan
að ástæðulausu.
— Hann hefir ekkert gert af sér. Hann bara gat
ekki borgað. Hann á enga peninga.' Er það kannske
glæpur, þó að maður eigi ekki peninga? Og þeir
koma eins og ekkert sé og taka hann, aðeins af því,
að hann á enga peninga.
Hell andvarpaði. — Ég skil ekki eitt orð af öllu
þessu, Anika. Geturðu ekki byrjað á upphafinu og
sagt mér, hvað komið hefir fyrir?
— Já, en hvernig byrjaði það nú? sagði Anika.
— Það byrjaði auðvitað á því, að ég kynntist honum,
þegar ég var að dansa. Mér leizt strax ágætlega á
hann, því að 'hann var myndarlegur maður, og þá