Alþýðublaðið - 25.08.1941, Page 2

MÁNUDAGUR 25. ÁGOST 1941
ALI»V0UBLAÐIÐ
Benedikt Timasson læknir
skólastjiri i Flensborg?
....-»....—
Skólanefnd Flensborgarskólans hefir
einróma mælt með honum við fræðslu-
málastjórnina.
SKÓLAST J ÓR ASTAÐ-
an við Flensborgarskól-
ann í Hafnarfirði mún verða
veiít á morgun.
Skólan'efndin í HafnarfirSi
hefir einróma mælt með því
við fræðslumálastjórnina, að
Benedikt Tómassyni lækni verði
veitt skólastjórastaðan.
Sendi skólanefndin rökstuðning
sinn fyiir meömæluniuim til
til fræðslumálastjórnarinnar í
morgun.
Alls vom 9 umsækjendur um
skóla stjóras tö'ðuna og voru um-
sækjendurnir pessir:
Amór Sigurjó'nss'On, ritstjóri.
Bened'ikt Tómasson, læknir, Jón
Gislason, magister. Ragnair Jó-
hannesson, magister. Skúli Þór'ö-
arson, magister. Sveinu ögmuuds
son, prestur. Þórður Gestsson,
kennari. Þónoddur Guðnrnndsson,
kennari.
. Benedikt Tómassion, læknir er
fæddur að Hóllum 'í Eyjafirði 6.
des. 1909 og er því 31 árs að
aldri. Hann fór í Menntajskólann
á Akureyri 1929 og tók stúdents-
próf þaðan 1932. Sama ár settist
hann í háskólann og las læknis-
fræði. Tók hann candidaitspróf
1938 og starfaði 1 ár við Lands-
íslenzka seBdiieíBd
in komin vestnr
nm kaf.
T& REZKA útvarpið skýrði
•“-» frá því í morgun, að
brezka sendinefndin frá íslandi
væri nú komin vestur um haf.
Hefði hún látið í ljós, að ís-
landi væri meira öryggi í vernd
Bandaríkjanna en vernd Bret-
lands, og vonaði, að meiri og
betri samvinna yrði eftirleiðis
milli þessara tvggja lýðræðis-
ríkja en áður hefði verið.
spitalanu. Síðan um áramótin
1939—40 hefir hann verið læknir
að Klieppi.
Benedikt Tómasson er mjög á-
hugasamlur skólamaður. Hann var
1 vetur kenniari við Menntaskól-
ann á Akureyri en síðan kenndi
fuann í 4 vetur við skóla hér í
Reykjavík.
Er ólíklegt að fræðslumála-
stjórnin gangi á móti einrónia á-
liti skólanefndar Eiensborgarskól-
ans. * 1
MSfeil feátttaka i meistaramóti
", ... r I mSSt
I. S. I. og sæmilegnr árangor.
MEISTARAMÓT ÍSLANDS
í frjálsum íþróttum hófst
fyrir helgina. Hafa árangrar yfir
leitt verið góðir, þótt engin met
hafi verið sett, og keppnin er
nú harðari en oft áður, en það
er góðs viti fyrir íþróttirnar.
Á laugardag var keppt í þess-
um greinum:
100 m. hlaaip:
Meistari Jóhann Betfnhard, K.
R. á 11,7 sek. 2. Baldur Möller,
Á. á 11,8 sek. 3. Olivet Steinn, Á.
á 11,8 sek. 4. Sig Finnsson, K.
R. á 11,9 sek.
LBmgistðkk:
Meistari Oliver Steinn, Á. stökk
6,30 m. 2. Skúli GuðmUndsson,
K. R. 6,20 m. 3. Georg L. Sveins-
son, K- R. 6,06 m. 4. Oddur
Hdgason, U. M. F. Selfoss 5,95.
SpjótkBst:
Meistari Jón Hjartar, K. S. 52,
65 m. 2. Rafn Eiuarsson, K. R-
49,24 m. 3. Jóel Sigurðsson, 1. R.
4736 m. 4. Anton Bjömsson, K.
R. 43,44 m.
800 m. hlaup:
Meistari Sigurgeir Ársælsson,
'A’. á 2,02,8 mín. 2. Ámi Kjiairtans-
son, Á. 2,9,2 min. 3. Hörður Haf-
Ifðason, Á. 2,10,2 mín.
110 m. GrfndBfilasup:
Meistari Jóhann Jóhannesson,
Á. á 18,5 sek. 2. Sig. Norðdahl,
A. 19,5 sek. 3. Þorsteinn Magnr
ússon, K. R.
Þá fór fnam 5x80 m. öldunga-
boðhlaup. Að eins sveit Ármanns
mætti til leiks og hljóp hún á
58,3 sek.
Me'stanamótið hélt áfram í gær
dag í ágætis veðri: Þessi urðu
úrslit:
200 m. hlaiup:
Meistari Baldur Möller, Á. 23.8
sek. 2. Jóhann Bemhard, K. R.
23,9 sek. 3. Sigurðnir Finnsson,
K- R. 24,3 sek.
1500 m. hlBup:
Meistari Siguígeir Ársælsson,
Á. 4:16,8 mín. 2. Jón Jónsson,
K. V. 4:26,2 min. 3. Ámi Kjlart-
ansson, Á. 4:312 min.
Stjórrabiofhlajup:
1. stjórn F .H. 47,7 sek. 2.
stjórn Armanns 48,4 sek.
100 m. hliaiup, öldúngia:
1. Frímann Helgason, Á. 12,3
sek. 2. Guðmiundur Sveinsson, í.
R. 12,4 sek. 3. Konráð Gíslasón,
Á. 12,7 sek. (ATlir undir 32 ára).
Meistari Huseby, K. R. 42,32
m. 2. Ólafur Guðmundsson, í. R.
36,30 m. 3. Sig. Finnsson, K. R.
364)3 mín.
Hástökk:
Meistari Skúli Guðmlundsson,
K. R. 1,70 m. 2. Sig. Norðdahl,
A. 1,70 m. 3. Oliver Steinn, Á.
1,70 m.
Churchiil
Framhald af 1. síðu
legan fnest mleð því að ganga í
lið með þýzkai nazismanum. Og
Svíþjóð, Tyrkland og Spánn
biðu þess aðeins, hvenær röðin
kæmi að þeim.
En Churðhill s-agði, aö það
væri ekki aðeins Evrópa, sem
ætti við sfiikt ástand að búa,
Japaai hefði fyrir mörgum áium
ráðist á Kína og verið í stríði
við það. „Kínverska atvikið“
köHuðu þeir þetta strið, og nú
hefðu þeir 'lagt un-dir sig Indó-,
Kíra og ógnuðw Thailandi, Singa-
pore og Filippseyjum. En þessi
yfirgangu-r verður stöð\«aður,
sagði Churchill. Bandarilkin geirðu
ailt, se)m þau gætu, tál þesþ að
vem-da friðinn við Kyrrahaf, en
ef það ekki tækist, miuin-du Bret-
ar taka úhveðn-a íafstöðu með
þeim. ( j
ChUTðhill minntist á baráttuhug
Rússanna o g sagði, að að
minnsta kosti hálf önnur milljón
og sennilega ' tvær milljónir
þýzkra hermanna hefðu faTIið í
Rússlandi.
Þá beindi fiorsætisráðhermnnt
ahurlegum aðvönunamorðum til
Japaua 'Og saigði, að í fjögur ár
hefðu þeir verið að neyna að Iífcja
eftir Hitler 'Og Mussolini.
Þ-á lét Churchill það í ljó-s, að
Bandarikin og Stóra-Bretland
h-efðu í hyggju að gera ráðstaf-
anir til þess, að ný styrjöld gæti
ekki brotizt út að þessari lokinni
með því að afvopna hinar seku
þjóðir.
Þá sagði hiann, að önmur mikil-
væg samþykkt.sem gerð hefði
verið á Atlantshafsfundinum,
hefði giengið í þá átt, að eftir
striðið yrði ekki unniið að því að
eyðileggjia Þýzkalan-d fjárhags-
lega, þar sem það væri hv'orki
Bandarikjunum né Stóra-Brat-
landi til fiarsældar, að nein stór-
þjóðanna yrði efnalega ósjáif-
stæð.
Að lokum minntist Churchill
á þá aðferð Hitlers að ráðast á
eitt o-g eitt riki í einu, en lofa
hinum friði og öryggi á meðan,
sem svo hefir reynzt tóm svi-k
-og blekking. Þetta hefði Roose-
velt forseta verið ljóst. Þegar
Þjóðverjar væm búnir að sigra
Rússa, myn-du þeir snúa sér af
alefli að Engl-andi, og ef þeir
sigruðu það, sem myndi verða
þeim torsótt, væri ætlun Hitl-
ers að geita upp við Bandarikin.
REFURINN
Framhald af 1. síðu.
dálítinn eltingaleik. Hafði ref-
urinn leitað hælis í dálítilli
gjótu, en Bjarni hafði komist
fast að honum, er hann leitaði
hælisins. Var refurinn ólmur og
grimmur og reyndi að bíta, en
Bjarna tókst þó að handsama
hann óskaddaður og tók hann
með sér um borð. Spásséraði ref-
urinn í búri á þilfari Óðins í
gær, er tíðindamaður Alþýðu-
blaðsins kom þangað, og var
hinn ungi sjómaður - hreykinn
af veiðinni, er hann fékk í berja
heiðinni.
Útbrelðlð
Alpýðublaðið
L
— UM DAGINN OG VBGINN------------------
Grein um ísland í erlendu blaði. Frelsi kvenna hér og annars-
staðar. Kaffihús Iokuð fyrir Islendingum. Er hægt að koma
upp kaffihúsi aðeins fyrir íslendinga?
ATHUGANIR HANNESAR Á HORNINU. •
ÉG DRAP Á ÞAÐ eitt sinn í
pistlum mínum, að ef til vill
væru Ameríkumenn og Bretar farn
ir aff líta á íslanð eins og dálítinn
dýrgrip. Þaff má vera aff þetta
hafi veriff sagt 'út í loftiff, en ef
ummæli Le Guardia borgarstjóra
í New York hafa haft einhver áhrif
þá er ekki langt frá þessu. AS
minsta kosti virðist aððáun á ís-
lenzku þjóðinni skýna út úr um-
mælum sumra helstu ráffamanna
þessara stórþjóða í garff íslands.
AÐ EINU LEYTI er þetta skilj-
anlegt. Aðrar þjóðir eiga í fyrsta
lagi erfitt með að skilja það hvern-
ig við höfum getað lifað jafn ríku
menningarlífi og saga okkar sýnir,
hvernig við hér norður í hafi, ein-
angruð frá öllum, höfum getað
skapað bómenntir sem eru álitnar
einar þær beztu sem heímurinn á.
Þá hefir það vakið mikla aðdáun
að við erum gömul lýðræðisþjóð
og það er viðurkennt að alþing ís-
lendinga sé eitt hið elzta lýðræð-
isþing heimsins.
ÉG VAR að lesa vikublað stór-
blaðsins ameríkska „Christian
Science Monitor“. Forsíða þessa
blaðs er prýdd mynd frá Reykjavík
urhöfn. í þetta blað skrifar Eliza-
beth Yates mikla grein um ísland
og íslenzku þjóðina og fylgja
henni margar fagrar myndir. Ég
hef lesið margt fallegt um ísland
í erlendum blöðum, en enga grein
hef ég lesið, sem er eins full af að-
dáun á íslandi og þjóðinni, sem það
byggir og þessi grein. Get ég ekki
farið að telja upp allt það, sem hún
telur okkur til gildis, og er það
þó freistandi, því að okkur þykir
hólið gcrtt, ekki síður en öðrum.
En eitt af því, sem höfundurinn
telur íslendingum til gildis er það,
að íslenzkar konur njóta meira
frelsis og sjálfstæðis en konur í
flestum öðrum löndum.
GETUR EKKI í þessu legið skýr-
ing á því, að svo virðist, sem of
margar íslenzkar stúlkur kunna
ekki að umgangast hermennina,
eða þeir ekki þær. Ég hef áður sagt
það, að íslenzkar stúlkur séu svo
frjálslegar í framgöngu að hermenn
irnir misskilji þær. Þeir virðast
vera vanir öðru vísi látbragði
kvenna en við íslendigar og hin
frjálslega framkoma íslenzkra
átúlkna, bros þeirra út um glugga
eða á götum úti, er misskilin af
hermönnunxun. Yfirleitt eru konur
erlendis meira fráhrindandi, nema
þær sem vilja vekja alveg sérstaka
athygli á sér.
ÞETTA er því athyglisverðara
mál, þar sem hér eru þúsundir er-
lendra manna svo að segja heimil
islausir og þrá félagsskap og til-
breytingu, sem þeir geta ekki veitt
sér. Er mjög nauðsynlegt að okkur
skiljist þetta, því að öðrum kosti
getum við beðið óbætanlegt tjón,
enda munu opinber stjórnarvöld
hafa nógar áhyggjur af ástandinu
eins og það er, þó að það versni
ekki.
FRÁ KYRLÁTUM, en ekki göml-
um manni hef ég fengið eftirfar-
andi bréf. „Yfirleitt hefir mér
fundist að íslendingar hafi umbor-
ið með sérstakri kurteisi og þolin-
mæði hina miklu breytingu, sem
orðið hefir hér á landi og þá sér-
staklega hér í Reykjavík í sam-
bandi við ýms óþægindi, sem staf-
að hafa af veru hins erlenda setu-
liðs. En nú er svo komið að óhjá-
kvæmilegt er að leiðrétting fáist
á ýmsu því misrétti, sem íslenzkir
þegnar verða fyrir, má þar meðal
annar vísa til hinna tilfinnanlegu
húsnæðisvandræða, sem eru hér
yfirvofandi vegna hinna mörgu í-
búða er Bretar hafa sezt í“.
EN ÞAÐ, sem ég vildi sérstak-
lega benda á með þessum línum er,
hversu meir og meir það er aff
verða áberandi, að íslendingar, sem
koma hér á suma veitingastaði, séu
ekki afgreiddir jöfnum höndum og.
hinir útlendu menn.
EN VERST er það þó um helgar,
þegar íslendinga langar til, að
sitja kvöldstund á kyrlátum veit-
ingastað og njóta veitinga og ræða
saman, þá skuli þeir hvergi geta:
fundið staði, sem ekki eru allt
kvöldið öskrandi af jazzmúsik og
yfirfullir af útlendingum. Það virff
ist ekki úr vegi að sú ósk væri
borin fram við þá' menn, sem
stjórna þessum bæ og þessu landi,
að þeir hlutist til um að borgur-
um þessa bæjar, væri séð fyrir
einum slíkum veitingastað, þar sem
íslendingar einir hefðu rétt til
að koma á. Þó slíkur veitingastað-
ur væri ekki sem fullkomnastur,
því slíkt er víst ekki farandi fram-
á þegar íslendigar eiga hlut aff
máli, þá virðist það réttmætt aff
borgarar bæjarins nytu slíkra
hlunninda“.
ÉG SKAL JÁTA aff það er ekkl.
að ófyrirsynju að þessu máli er
hreift. En ég sé ekki hvernig á aff
koma upp hér kyrlátum og róleg-
um stað fyrir íslendinga eina. Það
er eðlilegt að hinir erlendu.
menn leita kaffihúsanna á kvöld-
in og það er bókstaflega ekki hægt
að bægja þeim frá þeim. Það era
ekki íslendingar, sem ráða því aff -
aðeins yfirmenn hafa aðgang að
Hótel Borg, ásamt íslendingum,
heldur stuliðið sjálft. Þannig er nú
stétt^skiftingin þar, þó að hinlr’
„óbreyttu" þurfi ekki síður aff
halda vel á vopninu þegar út í stríff
er komið en hinir. Að banna öllum
erlendum mönnum aðgang að einu
sérstöku kaffihúsi stöðugt, held ég
helst að væri óframkvæmanlegt, aff -
minsta kosti vildi ég ekki taka aff ■
mér að standa við dyrnar á þvfl
á kvöldin.
Hannes á horninu.
nœaæœasaiaæEiæa'
IdfrarvSrur.
Bfýlenduvöpur,
Mrelnlætisvörnr,
Smávörur,
V inn uf atnaöur
Tébak,
Tælgæti,
Snyrtivörnr.
Yersslunita
Framnes,
Framnesveg 44. Slrai 1791.
umznKK&nmtmz
Enskar-
burstavörup
nýkomnar.
Lágt verð.
57 Sferal 2841’