Alþýðublaðið - 22.09.1941, Qupperneq 4
MAMJDAGUR 22. SEPT. 1041
AIÞÝÐUBLAÐIÐ
MÁNUDAGUR
U' —
Næturlæknir er Theodór Skúla-
son, Vesturvallagötu 6, simi 2621.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: Hugsmíð um
þjóðsöng Brasilíu, tónverk
eftir Burle Marx, o. fl.
20,00 Fréttir.
20.30 Um daginn og veginn (Sig-
fús Halldórs frá Nöfnum).
20.50 Hljómplötur: Harmóníku-
lög.
21,00 Upplestur: Saga (Jón Ósk-
ar).
21,20 Útvarpshljómsveitin:
Frönsk þjóðlög eftir Mou-
ton. Einsöngur (Elísabet
Einarsdóttir): a) Kjerulf: 1.
Nykurinn. 2. Sov nu mitt
barn. b) Bonniansky: Ljúf-
ur ómur. c) Hartmann: Nú
flýgur lóa. d) Mortensen:
Bráðum birtir. e) Reissiger:
Guð míns anda. f) Filke:
Ég veit einn bæ. g) Ein
fögur eik (sænskt lag).
21.50 Fréttir. Dagskrárlok.
Áheit
á Strandarkirkju kr. 10 frá
Villa:
Sprengikúla
úr fallbyssu kom niður í hlað-
varpann hjá bænum Innra-Hólmi
í Akranesshreppi síðastliðinn laug-
ardagsmorgun. Olli hún miklu
umróti í hlaðvarpanum.
Frá „Líkn“,
Templarasundi 3. Bólusetning
barna gegn barnaveiki hefst aftur
og fer fram þriðjudaga og föstu-
daga kl. ‘6—7 síðdegis. Hringja
verður fyrst í síma 5967 á þriðju-
dögum kl. 11—12.
Geysir var ópekfear
við brezfea biaða-
meaaina.
Deir biðn eftir hommi í 6
tíma - en urðn pö að lokum
stórhrifnir.
ÆJARSTJÓRNIN bauð
brezku blaðamönaunum
til Geysis síðastl. laugardag.
Hverinn var seinn til og eftir
Fenninoarkjólaehi
Ullartaa I mörgnm fallegum litum.
Silkl í eftirmiðdags" og kvSldkjóla.
Cheviot I |dreug|afðt. Wærfatasatin
og margt fleira.
Verzlunin Snót Vesturgötu 17.
Grammifónnlðtnr
Feikna úrval af nýtýzku Dansplötum, Harm-
onikuplötum og Söngplötum. Einnig mikið úr-
val af Klassiskumplötum
Alt tekið upp í dag.
Hljóðfærahúsið
sex tíma bið gaus hann, en f»á
voru sumir blaðamennirnir
farnir aftur til bæjarins.
Lagt var af stað kl. 9.30 um
morguninn, og voru alls um 25
manns í förinni. Þegar komið
var til Geysis, var borðaður þar
hádegisverður í boði bæjar-
stjórnarinnar og bauð borgar-
stjóri gestina velkomna. Done-
gall, markgreifi þakkaði fyrir
þeirra hönd.
Eftir hádegisverðinn var
haldið til Geysis og þótti blaða-
mönnunum mikið til um að sjá
hverasvæðið. Sápa var sett í
hverinn, en hann lét engu síður
bíða eftir sér og biðin varð
löng. Flestir blaðamennirnir
máttu ekki vera að því að bíða,
og fóru til bæjarins, en þrír
þeirra voru allan tímann og sáu
gosið, er það loksins kom, kl.
8.20 um kvöldið. Þá var orðið
skuggsýnt og voru fimm bílar
látnir lýsa strókinn frá hvern-
um upp með ljósum sínum. —
Einn Bretinn, Bovill, sem er frá
kvikmyndatökufélaginu ,Pathe
Gazette/ ætlaði að kvikmynda
gosið, en gat það ekki vegna
myrkurs. Hann sagðist ákveð-
inn ætla að fara aftur austur til
að kvikmyndmynda gos. Bovill
sagði um gosið: „Við höfum
vissulega séð nokkuð, sem
enginn okkar hefir séð áður og
ég' held að við munum aldrei
sjá aftur.“
Annar Breti, Blunt, sagði:
,,Það er dásamlegt! Að hugsa
sér alla þessa óbeizluðu orku,
sem þarna er.“
Þriðji Bretinn, Lazy, frá
„Daily Express,“ sagði: „Það,
sem eftir er ævi minnar mun
ég minnast dásemda og leynd-
ardóma Geysis. Náttúruöflin og
nútímatækni hjálpuðust að til
að sýna mér og félögum mínum
eina mikilfenglegustu sjón
þessa heims, — ,Geysi við
bifreiðaljós.“
GAMLA BIÖ
NYJA BM
M skeðl i Paris
Ameríksk gamanmynd.
Aðalhlutverkin leika:
JACK BENNY,
JOAN BENNETT
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Betjar Kaoada
(Hearth of the North).
Skemmtileg og spennandi
ameríksk mynd um hetju-
dáðir Canadisku lögregl-
unnar. Tekin í eðlilegum
liíum.
Aðalhlutverkin leika:
Dick Foran
Gloria Dickson
Gale Page.
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Þökkum fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför föður
okkar og tengdaföður,
ÞÓRÐAR EDILONSSONAR, héraðslæknis.
Ben. Gröndal. Gunnar Þórðarson.
Halldóra Gröndal. Guðlaug Þorsteinsdóttir.
Elliiann og Srorknbætur.
Umsóknum um ellilaun og örorkubætur skal
skilað á bæjarskrifstofuna fyrir lok þessa mán-
aðar. Athygli skal vakin á því, að allir, sem notið
hafa ellilauna eða örorkubóta á þessu ári, og óska
að fá þau framvegis, verða að sækja um styrk á.
ný fyrir árið 1942. Umsóknaeyðublöð fást í Góð-
templarahúsinu alla virka daga kl. 10—12 og 2
—5, nema á laugardögum eingöngu kl. 10—12.
Umsækjendur geta fengið aðstoð við að fylla út
eyðublöðin á sama stað og tíma.
BORGARSTJÓRINN í REYKJAVÍK.
61 VICKI BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
inni, sem Hell hafði setið fastur í. Svo fannst hon-
um rúmið fyllast af sagi, og Hell snéri sér í rúm-
inu, en það var fullt af sagi, og það var ónotalegt.
Fyrir utan gluggann. sat langur sláni uppi í tré og át
kírsiber. Hann tróð munninn fullan af kirsiberjum.
Hell gekk að trénu. Hann var reiður og ætlaði að
kalla eitthvað, en hann kom ekki upp orði. Náung-
inn, sem var að borða kirsiberin, hló bara. Og þessi
náungi var þá Hell sjálfur, þegar betur var að gáð.
Hell hristi tréð. Hnn var orðinn alveg ruglaður. Svo
datt þessi náungi niður og hann limlestist allur. —
Kirsiberjatréð limlestist líka, og það fór að blæða
úr því. Eftir ganginum hlupu hópar af maurum. Nú
er nóg komið, hugsaði Hell. Nú vil ég vakna. Og
svo vaknaði hann. Hann teygði sig með miklum
erfiðleikum eftir vatnsglasinu á borðinu, en hann
fann það ekki. Hins vegar fannst honum hann vera
kominn inn í eldhús móður sinnra. Móðir hans sat
þar á kassa og var að steyta pipar í gamla pjátur-
mortélinu. Það var líka ákafleg heitt í eldhúsinu
og hann sveið í augun af piparlyktinni. Hell fór á
bak reiðhjólinu, sem móðir hans hafði leyst út úr
veðlánastofunni, og nú ók hann burtu. Hann ók upp
fjöll og firnindi, en þð var ákaflega bratt í fjöllun-
um og hann komst ekkert áfram. Einhvers staðar
langt í burtu stóð May með markúrið, og hún veifaði
til hans. — Ég set ekkí met í dag, hugsaði Hell. Svo
datt hann af hjólinu í einni brekkunni og steinnybba
stakkst inn í handlegginn á honum. Hann reyndi að
finna steinnybbuna, en fann hana ekki, svo gekk
hann beint gegnum tilraunastofuna og inn til móð-
ur sinnar. Yél, sem var ekki rétt samsett, framleiddi
eldtraustar kvikmyndir. Löng kvikmyndaræma kom
út úr vélinni og fyllti herbergið, en móðir hans hélt
áfram að steyta. Allt i einu sá Hell leiftur og eld-
trausta kvikmyndin var farin að brenna. Það var
skær og bjartur ljómi. Loftþrýstingurinn var svo
mikill, að Hell kastaðist til jarðar. Hann opnaði
augun, heyrði sinn eigin hjartslátt og horfði á olíu-
lampann. Hann hafði ekki slökkt Ijósið. Lampinn
ósaði, og herbergið var fullt af ósreyk.
Hell neytti ýtrustu orku og reyndi að safna saman
í eina persónu öllum þeim persónum, sem hitaveikin
hafði leyst hann upp í. Hann gat risið upþ og nú
reyndi hann að átta sig. Gættu nú að þér, sagði hann
við sjálfan sig. Hvar er ég? Og hvað gengur að mér?
Ég hefi rifið mig á ryðguðum nagla, og það hefir
hlaupið illt í sárið. Það er eitthvað meir en lítið að
mér. Ég hefi hita. Það á ekki að gera gys að slíku.
A morgun ætla ég að sýna Mayreder lækni hand-
legginn á mér. Hjarta hans sló þungum slögum og ,
æðarnar voru þrútnar og blóðið svall í; þeim. En var
ekki verið að berja á hurðina? Jú, sannarlega. Hell
neytti ýtrustu orku og kallaði: — Já, hvað er að?
Hver er þar? hrópaði hann hásri rödd.
— Það er ég, Puck, opnaðu, var svarað úti fyrir.
Þetta hljómaði kynlega. Það var eins og þoka í
höfðinu á Hell og honum gekk illá a ðskilja. Hann
stakk fótunum undan sænginni og reíkaðj fram á
gólfið. Andartak fannst honum sem veggir herberg-
isins væru horfnir og umhverfis sig væri auðn og
myrkur. Svo sá hann herbergið aftur í birtu frá
ósandi olíulampa. Hell reyndi að ganga nær dyr-
unum. Hann náði í stólbak, gat stutt sig við það,
komst fram að dyrunum og sagði: — Kom inn! Það
er opið.
Hell hefði ekki orðið vitund undrandi, þó að furðu-
leg draumsýn hefði birzt honum, en þetta fór allt
ofureðlilega fram. Dyrnar opnuðust og Puck kom
inn. Hún var í vaðmálsfrakka með hettu á höfðinu,
eins og þegar hann sá hana í fyrsta sinn. Hún var í
sterklegum stígvélum og rennblaut var hún frá
hvirfli til ilja. Kuldi og raki kom inn með hermi og
regnið dundi á þakinu, þetta sífellda regn, sem var
óaðskiljanlega tengt Meyjavatni, eða öllu heldur
sumrinu við Meyjavatn.
— Er það þú? Hvað viltu? Hvers vegna kemur
þú hijigað um miðja nótt? spurði Hell. Hann reyndi
að standa beinn fyrir framan Puck í heimabættu
náttfötunum sínum. Puck var þjáningaleg á svip-
inn, ef til vill hafði hún1 hita eins og hann. Hún var
föl í andliti og einhver ókennilegur gljái var í aug-
unum.
— Ég reri hingað yfir um í bátnum. Klukkan er
ekki orðin eitt ennþá, og það er veizla heima.
Mamma bauð til sín gestum frá leikhúsnu. Þess
vegna fór ég mína leið, sagði Puck. — Tiger kom
líka, hann er niðri í bátnum, bætti hún við, og þetta
hljómaði í eyrum Hells eins og hún væri að biðja
um verijd. Hún lokaði hurðinni og hallaði sér upp