Alþýðublaðið - 26.09.1941, Blaðsíða 2
Hlotaveltan
sem allir bæjarbúar þrá,
verður á sunnudaginn, því
þá heldur K. R. sína ár-
legu stóru hlutaveitu. Verð-
ur hún í Garðyrkjusýn-
, ingarskálanum við Tun-
götu. Auk matarforða til
vetrarins eru þúsundir á-
gætra muna, tonn af kol-
um og 500 krónur í pen-
ingum.
Ef hepni er með getur
margur borgarbúi orðið
stórríkur á hlutaveltu K. R.
Rúgmjöl
1. flokks.
Laukur,
nýr ©g géðnr
Krydd,
allskonar.
Best og ódýrast
vtwi n. - mmá ism
BRERIA
Ásvaltegévu 1. — Símí MS
Bfýlendntrðrnr,
Hreinlætisvorur,
Smávornr,
Vinnnfatnaður
Tóbak,
Sælgæti,
Snyrtivðrnr.
Verzlunin
Framaes,
FrtnBesveg 44. Sfml 5791.
XXXXXXXXXXKX
Sportsokkar
i bSrn «g nagllDoa.
fiwttisgðtfi 57 Simi 2841
(Vefnaðarvðrar og básákðld).
ALI»YPUBLAOf© föstudag 26, sept. i!>4i
-----UM DAGINN OCi VEGINN------------
Dómurinn og slúðrið. Leikfélagið og Nitouche. Loftur — t
alls staðar! Óánægja með sögu í útvarpinu. Svar við fyrir- l
spurn. Hveitikornið og KRON. I
— ATHUGANIR HANNESAR Á HORNINU.------
Jarðepli.
AÐ fór ekki miki'ð fyrir
jarðeplunuTn á garðyrkju-
sýmngunini, en þó var sá hliuti
sýningarhmar stór-fróðlegur. Þar
mátti sjá ýmsar þærtegundir, sem
bezt hafa neyuzt að því er til-
raunir hafa sýnt, og er vert að»
athuga, að „Eyvindar" var þai1
hvergi getið.
Á veggnum yfir jarðeplunum
var stafarit, er sýndi uppskeru-
magn sjö tagunda, er bezt hafa
reynzt hjá Klemensi á Sáms-
stöðum (þeim örugga tilrauna-
manni). Sýndi stafaritið uppsker-
una þrjú ár og meðaltal hennar.
En þessi ár eru 1938, 1939 og
1940. Eru þessi ár merk að því
leyti, að eitt þeirra (1939) var
óvenju gott, en amnað Jieirra
alveg óvenju slæmt, það er ■ ár-
ið í fyrra (1940).
Meðaltal þriggja áranna hefir
verið sem hér segir (tunnur af
bektara).
Ben Lómond. 280'A
Fiórus 250i/3
Dúkker 248
Deódaxa 249
Alfa 235
Gullauga 232
Rósafóiía 213
Tegundin Ben Lómond mun
hafa gefið bezta uppskem fyrir
rupröan, eins og hér. Bn það er
ekki einhiýtt aö fara eftir þess-
um töllum. Því ef tekið er með-
alár eins og var 1938. verða töl-
urnar þessar:
Dúkker 266
• Ben Lómond 222
Gullaiuga 216
Flóms 214
Deódara 197
Alfa 158
Rósafólía 153
Sé hins vegar tekið árið í fyrra,
sem var óvenjulegt sökum þess,
hve sumarið var kalt, kemur enn
annaÖ í ljós. Dúkker er þá lægst
með 137, Gullauga, Rósafolía og
Deódaxa með 140—160, Flórus og
STÚDENTAFUNDURINN
Lsluiey Valdimarsdótíir hélt
ianga ræðu tog merka. Má Ml-
yrða að ræða hennar var á
marga lund athyglisverð. Hún
sagði, að oft hefði verið talað
um móðursýki hjá ktonum, en
nú virtist' sér, að sá sjúk-
dómur breiddist ört út meðal
karlmannanna. Hvatti hún ein-
dregið til þess að varlega væri
farið með þetta mál, einkum þeg-
ar kornungar stúlkur ættu í hlut.
Það væri mikil hætta í því fólg-
in að brjóta niður sjálfstraust
kvenna á un,ga aldri — og setja
á þæ" st'mpil, sem þær ættu ekki.
Var nú lögð fram tillaga þe,ss
efnis, að krefjást þess að setulið-
ið skilaði þegar í stað Menntar
skólanum og Stúdentagarðinum,
Guðbria'ndlur Jónsson prófessor
vildi láta banna öll afskipti inn-
lendra manna af setuliðsmönnlum,
nema sem leiddu, af störfum
þeirra. Krafðist hann þess, að
þung refsing yrði lögð við, ef út
af yrði brugöiö, hviOiri; sem karl
eða kona ætti í hlut.
Dr. Btioddi tók síðastur til máls
Og svaraði ýmsum fyrirspnrníum
og aðfinnslum.
Þegar átti að bera tillögur þær,
sem fram höfðu komið, upp til
atkvæða, lagði fioxsætisráöherra
til, að engar tillögur yrðu sam-
þykktar á þessum fundi. Var
mikið farið að fækka á fundinUm
og var tillaga foTsætisráðherr,d
samþykkt með 25 atkv. gegn 20,
'Og fundi síðan slitið.
iruond hæzt méð 229. Ben Lómond
hefir þvi neynzt hæzt í beátu iog
versfcu ámm, þó að Dúkker hafi
í meðalárferði orðið hæni:
En það er á fleira að líta en
uippskeriimagn, svo sem á það,
hvað vel tegundin stenzit kviila,
næringargildi heninar, og hve
góðar tegumdir enu átu. Erfitt er
að segja, hvaða tegumcfm ex
bj^gðlxezt. Mörgum þykir gull-
auga góð tegund, og næringar-
gildi hennar kvað vera ailt að
fimmta hluta meára en í jaxðepl-
um almennt.
ÓMUR ER NÚ FALLINN yfir
hinum ameríksku ofbeldis-
mönnum. Þar með er því máli
lokið. Mætti þessi dómur og verða
mátulegur kinnhestur handa þeim
náungum, sem hafa verið með slef-
burð út af þessu sorglega máli, og
slíkur kinnhestur væri þeim allt
af mátulegur, sem beral út til-
hæfulausar sögur, getsakir og slúð
ur.
EINN af uppáhalsleikurum mín-
um skrifar eftirfarandi athuga-
semd: „Ég les þig alltaf frá byrj-
un til enda þegar þú ert eitthvað
með í blaði þínu, og mér hefir alltaf
líkað vel við þig þangað til, ja,
— það er kennske af því að nú
held ég að ég viti betur en þú. —
Sjáðu nú til. — í Alþýðublaðinu
19. þ. m. ertu nefnilega með hálf-
gerð ónot í garð Leikfélagsins, sem
allir þykjast mega skamma, út af
því að nýlega er byrjað að sýna
operettuna Nitouche aftur“.
„ÞETTA KOM NÚ dálítið við
mig, já — og vakti hjá mér gremju
í bili, en af því að ég er nú held-
ur fljótur að jafna mig, og af því
að ég held að þetta hljóti að stafa
af einhverjum misskilningi hjá þér,
þá langar mig til að spjalla við þig
í mesta bróðerni, eins og við er-
um vanir að gera þegar við hitt-
umst, og leiðrétta þetta“.
„LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR
hefir aldrei byrjað hið svokallaða
„leikár“ fyr en í októbermánuði,
og telur því þessar sýningar á
operettuni ekki með aðalstarfsemi
sinni á leikárinu. — Þetta er eins
og danskurinn kallar það, aðeins
„Forsæson", — Hvað eigum við að
kalla það á íslenzku? „Aukaleik-
ár,“ er það ekki nokkuð gott?“
„ÞESS HEFIR nýlega verið get-
ið í flestum dagblöðum bæjarins,
þar á meðal þínu blaði, að starfs-
árið hefjist í næsta mánuði eins
og venja er til, og að þá verði byrj-
að á nýju ameríksku leikriti, sem
var sýnt í fyrra í fyrsta sinn í
London og New York.“
„SÝNINGARNAR á Nitouche,
sem nú eru að hefjast aftur, eru
framhald á starfsemi Tónlistar-
félagsins og Leikfélagis Reykja-
víkur, starfsemi, sem vonandi verð-
ur ennþá meira, og þar sem ekkert
lát varð á aðsókninni, þegar hætt
var sýningunni í sumar, þá þótti
alveg sjálfsagt að gefa enn fleir-
um kost á að sjá þessa bráðskemti-
legu operettu, sem þú kallar „rús-
ínuklatta“ og „gamla lummu“, og
byrja á því áður en Leikfélagið
hefur sína árlegu vetrarstarfsemi.
Hér má kannske geta þess, að þessi
„gamla lumma“ (þetta er annars
gamall brandari Hannes minn),
var sýnd 40 sinnum hér í vor og
8 sinnum í sumar norður í landi
og hefði verið hægt að sýna hana
þar oftar, ef tíminn hefði verið
nægur“.
„ÞAÐ ER ÁKAFLEGA algengt
á öllum leikhúsum erlendis, að
leikin séu seint á sumri eða að
hausti til þau leikrit, sem ekki
voru „útleikin“, eins og það er
kallað, þegar starfsemin hætti að
vorinu, og því má maður þá ekki
alveg eins gera það hér, þegar fólk
heimtar fleiri sýningar? Já, Hann-
es minn, það er erfitt að gera öll-
um til hæfis og ekki þá sízt í leik-
starfseminni, — t. d. vilja sumir
eingöngu sjá alvarleg leikrit, en
þeir eru nú að vísu mjög fáir, nú
— og svo eru aðrir, sem ekkert
vilja sjá nema skopleiki. Meðan
Leikfélagið á við aðra eins örðug-
leika að stríða og nú, þá er ekki
hægt að gera öllum til hæfis, en
það mun alltaf kappkosta að gera
flestum til hæfis.“
„BÓKMENNTAVINUR“ skrifar
í öngum sínum: „Ég þarf að biðja
þig a8 hjálpa mér. Ég er í voða-
legum vandræðum og feykilega
reiður, og allt er þetta út af hon-
um Lofti þarna í Vestmannaeyj-
um. Eins og þú veizt þá samdi
hann einu» sinni leikrit og þið
hælduð honum fyrir það. Síðan
hefir ekkert mannsbarn á landinu
frið fyrir honum. Hann semur
svokallaða ,,skemmtiþætti“ fyrir
útvarpið, en þeir eru svo leiðin-
legir og vitlausir, að hárin blátt.
áfram rísa á höfði hlustendanna
af eintómri skelfingu. Svo skrifar
hann þessi ósköp í öll sunnudags-
blöð og tímarit og ég veit ekki
hvar og hvar. Skyldi ekki vera
hægt að stoppa manninn?“
„EINS OG ÞÚ SÉRÐ nær þetta
ekki nokkurri átt, að eyðileggja
fyrir manni útvarpið og allan
meginþorra blaðanna. — Þú þorir
nú kannske ekki að birta þetta
bréf, heldur kannske að ég sé ein-
hver persónulegur óvinur manns-
ins, en því fer fjarri. Ég hefi
aldrei séð hann, en álít hins vegar
að það væri honum til góðs að fá
vitneskju um að hann er alveg að
gera út af við íslenzku þjóðina
með þessum skáldskap sínum. Ég
efast ekki um að það er efniviður
í honum, sem helzt ekki ætti að
fara í hundana. En ef þessu held-
ur áfram, verður hans menning-
arsögulega hlutverk ekki annað en
að sýna öðrum skáldum hvernig
ekki á að yrkja. En það tel ég illa.
farið.“
STÚDENT skrifar mér 22. þ.
m.: „Hún var andstyggileg, sagan
í útvarpinu í kvöld. Eftir að hafa
hlustað á stríðsfregnirnar, fregnir
um gereyðileggingu borga, er okk-
ur hlustendum boðið upp a lýs-
ingar á því — hvernig berkl-
ar tæra mannslíkamann, um níst-
andi hósta með blóðuppgangi og
þess háttar. Heldur söguhöfundur
— og útvarpsráð, að slíkt sé þeim
til mikillar skemmtunar, sem
einna mest njóta útvarpsins, sjúk-
lingunum á sjúkrahúsunum pg
víðs vegar úti um land?“
ÖLVER svarar fyrirspurn minni
á þessa leið: „Þér biðjið mig að
segja yður nafn hins ungverska
vísindamanns. Það get ég ekki
sagt yður með fullri nákvæmni,
þar eð ég hefi ekki lengur við
hendina heimildarrit mitt, sem var-
hið ábyggilega vikublað „Hjem-
met“, heimilisblað hinnar ölkæru
menningarþjóðar, Dana. Hitt get
ég fullyrt, að nafn þessa ágæta
vísindamanns byrjaði á G. Þér-
spyrjið úm alvöru mína. Um haná
er ekki að efast, vinur sæll: eld-
móður alvörunnar skín út úr
hverri línu ritgerða minna í þess-
ari baráttu minni fyrir aukinni:
norrænni samvinnu og menningu.“
í SAMBANDI VIÐ umkvartan-
ir „Huldu“ 19. þ. m. lætur Páll
Sæmundsson, deildarstjóri í
KRON, ummælt á þessa leið:
„KRON hefir yfirleitt hveitikorn
að staðaldri. Hlýtur því misskiln-
ingi hjá einhverjum búðarmanni
að vera um að kenna, að Hulda
ekki fékk hveitikorn það, sem hún
bað um. Er sennilegt að hann hafi
skilið pöntunina þannig, að átt
væri við malað heílhveiti, en það
var ekki til um nokkurn tíma nú
í sumar. Er Hulda beðin velvirð-
ingar á þessum mistökum.“
„ANNARS MÁ GJARNAN taka
það fram. að þegar umræður um
hollustu heilhgeitis eru nýafstaðn-
ar í blöðum eða útvarpi, vex sal-
an mjög mikið, en dofnar svo aft-
ur, þar til vakin hefir verið at-
hygli á því á ný.“
REYKHÚSIÐ
Grettisgötu 50 B, tekur eins og
að undanförnu kjöt, lax og fisk
til reykingar. Fljót afgreiðsla.
Sími 4467.
Alfa með um 1.90 og Ben Ló-
FÉLAG MATVÖROK AUPMANNA.
wm
JF mJ
UR
i Kanpþingssalnutn 1 kvöld klukkan 8,30.
FUNDAREFNI:
1. Síðustu verðlagsákæðin.
2. Takmörkun heimsendinga.
3. Reikningsviðskiftin.
STJÓRNIN.
SIGLINGAR
milli Bretlands og íslands halda áfram
eins og að^Hndanförnu. Höfum 3 — 4
skip í iörum. Tilkynningar umjvöru-
sendingar sendist
. VTI
GulliSord & Clark Ltd.
BRADLEYS CMAMBERS,
LONDOH STREET FLEETWOOD.
Útbreiðið Alþýðublaðið.