Alþýðublaðið - 17.10.1941, Blaðsíða 2

ft&JMTlHJBUSgW
FÖSTUÐAGUR 17. OiCT. Í94Í.
Auglýsing
um verðlugsákvæði.
Verðlagsnefnd hefir samkvæmt heimiid i lögum nr. 118, 2.
júli 1940, ákveðið hámarksálagningu á vörur þ»r, sem hér eru
taldar svo aem hér segir:
1. GÚMMÍSKÓPATNAÐUR, að undanskiidum kvenskóhlífum
(bomsum) kvenskóhlifum og strigaskóm með gúmmíbotnum,
sem falla undir 3. flokk.
í heildsðlu.
L smásölu:
a) f>egar keypt er af innlendum heildaðlubirgðum
b) Þegar keypt et beint frá útlöndum
2. GÖTU OG SAMKVÆMISSKÓR KVENNA.
í heildBölu
í sraá8ölu
a) Þegar keypt er af innlendum heildsöiubirgðum
b) Þegar keypt er beint frá útiöndum
3. ALLUR ANNAR SKÓPATNAÐUR.
í heildsölu
I smásölu:
a) Þegar keypt er aí innlendum heildsöiubirgðum
12%
27 >
37 %
12%
37 %
47%
12%
b) Þegar keypt er beint^frá útlöndum
Þetta birtist hér með öllum þeim, er það varðar.
Viðskiftamálaráðuneytið, 16. okt. 1941.
Eystelnn Jónsson.
32%
42%
Torfi Jóhannsson.
lonihnrðir til sðln
Kristján Erlendsson
Skólavörðuatíg 10 Sími 1944
¥erkefni I skriftarkennsln
Eftir Guðmund í. Guðjónsson skriftarkennara.
Nú eru hau aftur komin í bókaverzlanir. í>essi litla bók, sem
kostar affeins kr. 1,50, getur sparaff mikiff fé. Hún endist allan
veturinn. Barniff getur skrifaff á hvaff sem fyrir henði er, og þó
haft forskriftina fyrir augum. Börnin geta notaff hana í skólum
og' heimahúsum. — Fæst hjá öllum bóksöium.
BÓKAVEKSLint ISAFOLDARPBMTSBBJU
Nýjar Grammofónplðtnr
Swings — Tangoar — Gongas — Foxtrots — Valsar
spilað og sungið af beztu orkestrum. Stjórnað af vin-
sælustu hljómsveitarstjórum.
Úrval af klassiskum plötum, spiluðum og sungnum af
frægustu listamönnum lífs og liðnum.
Allskonar grammofónar fyrirliggjandi.
Hljéðfærahilsið

Cjan+li t'ttaðu’tinn veií
hvacf ha/-»it
HEiLDSöLUBÍRGÐIR: ÁRN ! JONSS O SM . HAFN.flRST.5,REYKMVIK.
OTVARPSSTJÖRINN OG
ÞULURINN
, Framhald af 1. síðu-
aö senda mér skipunarbt'éf, sendu
þeir mér nýtt Táðningaxbréf. sem
er stílað upp á 1 ár — og mfið
breyttum kjörum til hins verra,
þar sem frídögum mínium er
fækkað um 2 á mánluði;
Nú er það svo við Rikisútvarp'
ið, að manni er í raun og veriu
alls ekki ljóst hver ræður þessu
eða hiuu, hvort útvarpsráð ræð-
ur eða útvarpsstjóri.
Ég tók því það ráð, þegar I
stað. að skxifa bréf um þetta til
húsbænda minna. StíLaði ég bréf-
ið tíl útvarpsstjóra, en sendi aítrt
af því tíl útvarpsráðs.
Otvarpsráð hafði ekki svarað
þessu erindi mirnx, þegar útvarps-
stjóri í gærmorgxm sendi mér
bréf og sagði mér upp starfirm.
Ég svaraði þessu uppsagnar-
bréfi strax i gærmorgun og gat
þess, að ég Iiti svo á, að mér
bæri að giegna starfi mími áfram,
þar sem mér hefði ekki borizt
neitt svar frá útvarpsráði.
Samkvæmt þessu fór ég niður
eftir til að gegna' starfi mínu,
eins og venjutega. Það íenti í dá-
litlu orðakasti miili mín og út-
varpsstjóra. Hann bannaði mér
að gegna starfinu, en ég neitaðá
að fara- Sagði þá útvarpsstjórx,
að ég ætti um tvennt að \>eija,
að fara fríviljugiega eða hann
léti lögregluna setja mig út. Ég
skeytti því engu og bað hann að
hafa það eins og hann vildi. Tií-
kynnti ég svo grammófónplötu
og var byrjað að leilca hana. En
þá lét útvarpsstjóri skrúfa fyrir,
og stöðvaðist lagið í miðjum
klíðum. Ég sat rnokkra stund, en
fór siðan.“
Viðtal við ðtvarpsstjóra.
Þá hafðt Alþýðuiblað'iÖ í morg-
un tai af útvarpsstjóra, og sagði
hann meðal annars:
„Upphaf máisins er það, að
um síðustu mánaðamót var út-
runninn ráðningaTtími þujanna,
Þorsteins ö- Stephensen og Pét-
urs Pétiurssonar. Otvarpsráð, sem
ræður vali þulanna sendi mér
þá ályktun, gerða á fundi 6. þ-m.
svo hljóðandi:
„tJtí'arpsráð samþykkiraömæia
með þvi, að Þoirsteinn ö.
Stepheosen verði ráðirm aðalþul-
ur áfram, fyhst um sinn til 1. okt-
1942, og Pétur Pétursson verði
isettur varaþulur frá 1. okt. þ. á.
til jafnlengdar næsta ár.
Laxinakjör verði óbTeytt fyrir
störf þessi, enda sjái' útvarps-
stjóri um, að ^störfium sé sano-
gjarnlega skipt í hlutfalli við
launakjðr.“
Þann sama dag sendi ég þul-
unum ráðningarbTéf, er höfðuver-
íið í undirhúnángi iog hiotið stað-
festíngu ráöuneytisiins. Þorsteinn
Ö. Stephensen hafði áður í við-
tali við mig tjáð sig vera ósam-
þykkan útvarþsráði um sum at-
riði varðandi sta’rfsráðninguna,
og endursendi hann ráðningar-
bréfíð þann 14. p. m. ásamt all-
löngu bréfi, er fjallaði Um þenn-
an ágreining hans við útv'arps'ráð.
Rtitaði ég hionurn þá samst'undis
eftirfarandi bréf:
„14. okt'- 1941. Ég hefí mót-
tekið bréf yðar, dags. 10- þ. m.
ásamt endursendu ráðningarhréfi
yðar, dags. 30- sept. þ. á„ er ég,
samkvæmt ákvörðun útvarpsráðs
þanh 6. þ. m. sendi yður með
bréfí þann- sama dag.
E'ins og þér munið sjá, er ráðn-
ingarbréf yðar, að því er varðar
ráðningartíma, í samræmi við
þessa ákvörðun útvarpsráðsíns.
Um skiptingu á störfum milli
þulanna hefír verið látið ráða
hlutfallið millii launakjara, sem
eru ákveðin af sjólfu ráðuneytinu
með bréfi 20 marz. 1940, og skipt-
ist kauphæðin á vinnudagafjölda,
miðað við vikumániuði eða 28
daga, þannig:
Aðalþuiur kr. 516,66 :22 = kr.
2348 á dag.
VaraþuDir kr. 150X10:6 = lcr.
25 XX) á dag.
Kaup varaþuls er’ að visu kr.
152 hærra á dag, og verður það
ekki talið ósanngjarot, með því
að fyrir aukasiörf eru venjulega
greidd hærrí laun en fyriír aðal-
stðrf.
Ráðningarbréf yðar er, einnig
að þessu leyti, í samræmíi við.á-
kvörðun útvarpsráðs.
Með því §.ð þér hafið endur-
sent ráðningarbréf yðar, leyfi ég
mér að spyrjast fyrir um, hvort
skilja berí það á þó. leið,
þér ætlið ekki að hlfta fyrinnæl-
um bréfsims, unz önnur sMpun
kynni að verða gerð á ráðningu
eða sMpun yðar tíl' frambúðar.
Erfndi yðar v-erður að öðru
Leytí vísað til útvarpsráðsins.“
Jafnframt sendi ég erindi hans
áleiðis til útvarpsráðs, er tók það
þegar fyrir á fundi og afgrekidí
það með svo feildri áiyktun:
„Lagt fram afrit af bréfi Þor-
stem-s ö. Stephensen tíl útvarps-
stjóra, ds- 10. okt„ og svar út-
vanpsstjóra við því, ds. í dag.
— tJtvarpsráð iýsti sig samþykkt
bréfi útvarpsstjóra og taldi það
fullnægjandi afgneiðslu í mál-
inu.“
Samkvæmt ákvæðum ráðningar-
bréfsins átti Þorsteinn ö. Steph-
ensen að koma til starfs mið-
vikudaginn 15. þ. m., en þann
dag gerði hann hvorki að koma
tíl starfs né svara bréflegri fyr-
irspuro minni frá deginum áður'
xxm það, hvort hann ætlaði að
hlita fyrirmælum bréfsins (sjá
bréf 2).
Morguninn eftir, eða i gær, rit-
aði ég lianurn eftirfarandí böef.
„(16. okt.) í áframhá'ldi afbréfi
mínu, dags. 14- þ. m„ tíl yðar,
þar sem viðurkennd var móttaka
endursends ráðningarbréfs yðar
og spurst fyrir um það, hvort
það bæri að sMlja svo, að þér
ætluðuð ekki að hlíta fyrirmæl-
um bréfsins, leyfi ég mér að tjá
yður það, sem hér segir:
Samkvæmt fyrirlagi í ráðning-
arbréfinu bar yður, í samráði við
varöþul, Pétur Pétursson, aðtaka
u/pp vinnu tvo miðvikudaga í
vikumánuði h\-erjum og hefðuð
því að réttui lagi átt að tooma
til starfs í gær.
Nú með því að þér toomuö
ekki til starfs og hlíttuð því ekki
að þessu leyti fyrirmæltuan ráðn-
ingarbréfsins, en hafið enduTsent
bréfíð og látíð ósvarað fyrilr-
spuminni frá því 14. þ. m.,verð-
ur að álykta, að þéír lítið svo á,
að ráðning yðar sé úr gildi fall-
in, og skal yður af þeim á-
stæðum hér ineð tjáð, að öunur
ráðstöfu'n verður gerð um starf
það, er þér hafið gegnt, uns ný
skipun kann að verða gerð þar
imi, samkvæmt fyrirmæHtm út-
varpsráðs.“
Svaraði hann þá um hæl með
eftirfarandi bréfi:
,„(16- okt.) Hefi móttekið
bréf yðar í dag, þar sem þér
tjáið mér, að samkvæmt fyrir-
lagi í ráðningarbréfi mínu hafi
mér borið að taka upp vinwu
tvo miðvikudaga í vikumánuði
í samráði við varaþul Pétur Pét-
ursson og þar af leiðandi sé
ráðning mín úr gildi fallin. Ég
vil taka það fram, að ég álít að
þetta kæmi ekM tíl greina fyTr
en inér hefði borist svar út-
varpsTáðs yið bréfi minu til yðar
dags- 10- þ. mz, þar sem ttekin
yrði afstaða til þeirra1 loforða, er
ég hafði um fasta skipun í starf-
ið.“ '
Ég heft g©rt ráðstöfun til þess,
að ákvörðun minni, samanber
bréf nr. 4 hér að ofan, yrðifram-
íylgt og kallað til annan þul. En
eT útvarp skyldi hefjast, neitaði
Þorsteinn ö. Stephensen að hlíta
fyrinnælum bréfsins með þeim
forsendum, að sér hefði ekkienn
borist svar útvahpsráðs við fyrr-
nefndu bréfi sínu. Ég spurði hann
þá að viðstöddum \-ottmn, hvort
hann vildi víkja sjálfviljugur, því
að öðrum kostí myndi ég gera
þær ráðstafanir, sem einar voro
fyrir hendi til þess að haldauppl
aga. Hann neitaði. Las ég þá
fyrir honum að viðstöddum vott-
tjm ályktun útvarpsráðsins, sam-
anber bréf nr. 3 hér að framan,
en hann kvaðst heldur ekki tatoa
það til greina meðan hann ekki
fengi svarið skriflegt. Þar sem
ekki vannst tími til að gera við-
eigandi ráðstöfun í tæka tíð,
svo að hádegisútvarp gæti geng-
ið hindrunarlaust, tók ég þann
kost að láta það falla niður.
Ritaði ég síðan Þorsteini ö.
Stephensen eftirfarandi bréf:
(16. okt. 1941) „Til staðfest-
ingar viðtali okkar í dag, þar
sem ég, að gefnu tilefni, birti
fyrir yður undir votta útdrátt úr
gerðabók útvarpstáðs á fimdi
þess. 14- þ. m., Leyfi ég mér
að senda yður hjálagt eftirrit af
ályktuninni.
Eins og óg hefi tekið fram
við yður, tel ég það embættis-
skyldu mína að framkvæma lög-
leg fyrirmæti útvatpsráðs íþessu
máli, en te! mig ekki hafa að-
stöðu né heldur óska eftir að
eiga hlut að því, sem farið hefir
á milli yðar og útvarpsráðs, varð-
andi starfsráðningu yðar.
Tel ég því fyrir mitt leyti, að
bréfi yðar frá 10. þ- m. sé svar-
að með ályktun útvarpsráðsins.
Um leið og ég itreka hér með
fyrirmæli mtn í bréfi, dagsettu í
dag, og með skírskotun til þess,
að þér hafið virt þau að vetíugi
og hmdruðiuð um hádegið í dag
með ofbeldi, að fyrirmæfi mín
gætu bomið til framkvæmda, þá
er yður hér með vikið frá störf-
um ttm stundarsakir,, unz ágfein-
inguw varðandi starfsráðningiis
yðar. kynni að verða jafnaður."
HRAKNINGSMENNIRMR
Framhald af 1. síðu-
Þegar til Patreksfjarðar kom,
voru þeir, sem verst voru farnir
af vosbúðinni, fluttir á sjúkra-
skýli þorpsins, en um hina var
búið í bamaskólanum.
Engir þeirra voru særðir, en
hins vegar voru margir þeirra
illa farnir af kulda og vosbúð.
Sögð'u þeir frá því, að skip
þeirra hefði orðið viðskila við
skipalest langt úti í hafi, en því
næst befði kafibátur ráðist á
skipið og sökkt því með tundur-
skeyti.
Á skipinu var 60 manna á-
höfn og komst hún í tvo björg-
unarbáta skipsins. Var hinn
báturinn betur útbúinn ag var
vél í honum. Urðu þeir fljótlega
viðskila og hefir hinn báturinn
ekki komið fram enn þá.
Nokkur málverk
Ieftir Arreboe Clausen eru til
sýnis í sýningargluggum Gefjunnar
í Aðalstræti.