Alþýðublaðið - 22.11.1941, Blaðsíða 2

ALÞYÐUBLAÐIÐ
LAUGARD. 22. NÓV. 1941.
I
/
Tvær roskar stúlknr
óskast á Hótel Borg
nú þegar eða 1. desember.
Husfreyjan.
AILÝÐUFLOKKSFÉLAG REYKJAVÍKUR
Félagsfundur
verður haldinn mánudaginn 24. nóvember í Iðnó uppi, hefst
kl. 20.30 (8.30 að kveldi).
DAGSKRÁ:
1. Félagsmál.
2. Stjómmálaviðhorfið: Finnur Jónsson alþm.
3. Önnur mál.
Félagar fjölmennið réttstundis.'
STJÓRNIN.
Sfcemmtlfélagið Prelsi Hafnarf.
Dansleikur
í kvðld kl. 10 á Hétel B|ðrHÍnn.
Aðeins eldri dansarnir.
Ágaet hl|ómsveit.
Panta má aðgöngnmiða f sima
9024, 9262, 9292.
STJÓRNIM.
Mæðrafélagið.
FUNDUR
mánudaginn 24. nóv. kl. 8.30 e. h. á Amtmannsstíg 4
DAGSKRÁ:
1. Vetrarstarfið.
2. Kröfur félagsins til handa æskulýðnum.
3. Fræðsluhópar kvenna.
4. Upplestur, frú Halla Loftsdóttir
5. Kaffi.
y STJÓRNIN.
Dansleik
heldur Sundfélagið Ægir í Oddfellow í kvöíd.
Aðgöngumiðar seldir á sama stað eftir kl. 5.
Aðeins fyrir fsleadinga.
Oélfddkar
Gölfddkapappi
Gélfddkalfim
j SJÓNARMIÐ KIRKJUNNAR J
Séra Sigurður Einarsson;
Kirkja vors pðs er gamalt bús.
ARIÐ 1937 heyrbi ég
Geci! lávarb flytja út-
varpsTæðu frá Oxfbrd- Hann
talaði um frið, hversu
maunlegum málum mætti skipa
svo ab friður mætti haidast.
Hann drap á margt, gat margra
aðila, er að því mættu stuðla.
Að lokum miinntist hann á
kirkjuna- Pað sem hann sagði tom
haina er mér minniststætt: —
„Kirkjafn getur átt sirm voldúga
þátt í því, að varðveita friðinn
með þjóðuiniuan, en alls ekki með
því, sem við köllum friðarstarf'
semi í eigáinlegii merkingu, heid-
ur aðeims með því að prédikia
fagmiaðftreripiJið' hr .’iní og ó.meng-
að, prédika það í djörfumg og
trausti, hvar sem er, hveruig,
sem á stendur, og ekk©rt annað
en það-“
Þetta var um kirkjuna og frið-
inn. Ég er þessum otðum iimi-
lega sammála. En ekki fyrir það
eitt, að þáui fjalla um frið- Þann-
ig er því varið í öllum málum.
Hvað, sem kirkjan vill efla, get-
ur hún átt voldugan þátt í að
ilieiða til sigurs. En aðeins
nxeð því að prédika fagnaðar-
erindió hreánt og ómengað- Hún
á ekkert annað vopn, skkert ann-
að hiutverk. Án [xess er hún van-
máttug og úrræðalaus. Sem sam-
félag þeirra, sem hólpnir eru
orðnir fyrir fagnaðarei'indið, og
sem boðberi þess á meðal mann
anna, er hún ósigrandi-
Stundum hafa skáldin leikið
sér að því að láta sendiherra frá
Júpiter eða einhverrd annarri
stjömu koma til jarðarinnar og
litast um í heimi mannanna- Þeir
hafa gert þetta til þess aðkoma
að nýrri gagnrýni, n^/jum sjón-
armiðunv Látmn svo vera, að
e'nhver sendiherra frá öðrum
heimi kæmi nú í heimsókn á
jöröina- Það sem ég hygg að
hann myndi furða sig einna mest
á er ekki það, að styrjöld log-
ar nú um hálfan iieiminn, og
aö skelfing og tortiming vaða
uppi. 'Hann mundi undrast það
einna mest að kirkjan, sem menn
vora albúnir til að afskrifa sem
dauða söofnun fyrir örfáum ára-
tugum, skuii vera eitt af því,
fáa, sem vogar að físa gegn
spillingunni og toníminguirmi, hel-
stefnunni og djöfulæðinu- Hann
mundi geta fengið að tala við
spekinginn E'ns ein, sem hefir ]ýst
því átakanlega hvemlg háskólar
Þýzkalands, vísindamenn, lista-
menn og rithöfundar beygðu sig
eins og voluð þý fyriT menn-
ingarfjandskap nazismans, sem
lagði allt hið glæsta riki anda og
, jsuilldar í auðn, og hvernig kirkj-
am varð eina viðnámið, eáua von-
in- Hann mundi sjá að þetta
hefir enduTtekið sig í einu land-
inu eftir annað- Kirkjan sem
menn höf&u gleymt, var kastal-
inn sem flúið var í þegar allar
vonir bTugðúist og öllum sundum
sýndist lokið- Þannig hefír og
hollensku kirkjunni farið. Hún
stendur enn á verði urn frelsi,
mannféttindi, miskunsemi ogrétt-
læti, þegar allir aðrir sýnast hafa
gefiö upp vömina. NoTska kirkj-
an leggur niður allan innbyrðis
ágreining. Sjö biskupar norsku
kirkjunnar mótmæla skorinort,
þegar QuislingsstjóTnin ætlar að
hefta trúariega starfsemi hennar
og kæra einarðlega yfir afbnot-
um og. yfirgangi QuislingshiTðar-
tnnar. í Póllandi, sem nú er senni
lega hraklegast- lei'kið aiiUa þeirra
Janda, sem blóðugur yfirgangur
hefir lagt að veLU, hefir kirkjan
bæði hin evangeiiska iog-kaþólska
verið eina athvarf og málsvari
hins kúgaða og ofsótta folks.
„Kirkja voxs guðs er gamalt
hús“. Oft hefir rödd hennaT kafn-
að í hávaða hins umsvifamikla
Iífs, oft hefir henni verið lítt sinnt
oft óvirðulega til hennar gert.
Og oft hefir boðskapur hennar
orðið hjáróma og veikur afihnri
orsökum, þegar þjónar hennar
hugðu sig til einhvers annats kall
aða en að boða fagnaðarerindið.
En í þeirri raun, sem nú hefLr
dunið yfir alL-t mannkyn og eng-
um er auðið að sjá, hversu
ljúka muni, hafa menn afturfund
ið hina grónu stíga til guðs
gamla húss- Og það er af því
einu að ennþá hefir það sýntj
sig og staðfest sig á órækan hátt,
að kirkjan hefir að varðveita Lífs-
ins orð, orð huggonarinnar 1
hörmum, orð vonarinnar þegaí
öllum sundum virðist lokað, orð
djörfungar og þolgæðis, þegas
örðugleikarnir vomi að verða
mætti voram ofviða. \
Og ekki þetta eitt, því að
margur snjall og vitur mannvin-
ur hefir talað orð huggunair, von-
ar, djörfungar og þoigæðis, á
hinum miklu ráunastunduimmann
kynnsins, — en eitt átti hann
ekki, orð hins eilífa Lífs-
Þau var aðeins einUm gefið
að talia, honum, sem er leiðtogi
kirkjunnar og drottinn hins
kristna safnaðar. Honum, sem
bauð að fara skyldi út Um i,all^
heimsbyggðina, gera allar þjóðir
að lærisveinum. ^
Þessu hlútverki hefir kfihkja®
gegnt og gegnir ennþá meÖ þva
að boða fagnaðarerindið- Þannig
hefir hún varðveitt prð hins eá-
Mfa lífs. Og á þessum hörm-
ungatímum, þegar svo margt
brestur af því, sem menn álíta.
traust, þegar svo margt riðar,
sem menn ætluðu að ekki gæti
haggast, þá hefir það ienn á ný
sýnt sig að að kirkjan býr yfjr
mætti og djörfirng, sem heimur-
inn hvorki megnar að gefa n€
taka frá henni, valdi sem drott-
inn hefir Iéð henni og engar ógn-
ir bíta á. V
Sigturðiuc Einarsson.
Fyrsta guðspjall sunnudagsins-
(24- sd- e. trin.) er Matt. 9, 18.—
26- ' j
Pistillinn Kój. 1, 9—14.
Til minnis: í samfélaginu við
hann eigum vér enduxiausD
ina, fyiirgefnáng syndanna.
(Kol. 1, 14).
Ég undirritaffur þakka góffa grjöf, sem stjórn Kennarafélags
Miffbæjarskólans færffi mér frá starfsfólki skólans.
En um leiff og: ég- þakka vinarhug þann og hlýju þá, er gjöí-
inni fylgdi, langar mig til að votta öllu starfsliffi skólans innileg-
asta hjartans þakklæti fyrir samvinnuþýffleik, drengiyndi og
hollustu í starfi á liffnum árum.
Reykjavík, 22. nóv. 1941.
f. v. skólastjóri.
HALLGRÍMTJR JÓNSSON.
Framtíðaratvinna.
2 -3 stúlkur
geta fengið framtíðaratvinnu við verzlun-
arstorf nú pegar.
Umsækjendur gefi sig fram á skrif-
stofu okkar mánudag og priðjudag kl. 5-7
Heildsala Gaðmundar H. Þórðarssonar
Ánstnrstræti 17.
S« A. R.
Danzleikur
í Iðnó í kvðld.
Hefst klukkan 10.
Hin ágæta hljómsveit húss-
ins leikur. Aðgöngumiðar
með lægra verðinu seldir
frá kl. 6—8. Sími 3191.