Alþýðublaðið - 10.12.1941, Blaðsíða 2

MIÐVIKUDAG 10. ÐES. 1941
HÍEstzi lietiuskiii&ni enski bladamað-
nr, Riehard Baxter, sem talinn er
vita ailt sem skednr á i>ak við t|8Id-
ík i stlémmálnm Evrépn, skriffar
békina „Sekar konoru aff ffrábærri
pekkingn. Mann kemst að peirrl
djarfflegra liðirstððn, að pð séss
konur, sem rannverulega Iieri á-
feyrgÖÍKa á nnverandl orlogum
Evrépn, ákveðnar naffngreindar
konnr — konnr ýmsra pekktra
stlérnmálanianna, dætur peirra eða
frillur. Baxter dregur enpa dul á
atfferli hinna sekn kvenna, liann
flettir ofan af peim í orðsins nær-
tæknstn merkingn og pér eruð
margs visari um heiminn i dag,
eff pér fiesið pessa berorðu foék.
Þerna Hitlers er nú afiveg að
prjéta, bán er uppseld hjá átgefi-
anda, ea fá eintok I báðuraum.
Hefi fyririiggjandl;
Rafmagnsperrar 25—40 60—Watt
Kyksragnr,
Skipslampar,
Riðstraamsmétora
*/* 1V'.', 3Va og 4 HK„ aðeins öríá stykki
Jén Arinbjðrnsson
Bárugötu 33. — Sími 2175.
HEILD5Ö LUBÍR6Ð1R: ARNÍ JO N S S O N , HAFNARST.5,REYiaAV!K.
„Frekjan“
út. í sama streng haia þeir aðrir
Aliþýðuiblaðið hefir verið
beðið fyrir eftirfarandi tilkynii-
ingu:
„í tilefni af útkomu bókar
þeirrar eftir Gósla Jónsson, for-
stjóra, er hann nefnir „Frekj-
an.“ finn ég mig knúðan til að
láta þess getið opinberlega, að
útkoma bókarinnar hefir komið
mér algjörlega á óvart, og að
ég því á ekki nokkum Þátt í
útgáfu hennar, né mundi ég
vilja hafa verið á nokkurn hátt
bendlaður vdð ibókina, hefði
mér verið gefinn kostur á að
lesa hána áður en hún var gefin
samferðamenn okkar tekið, sem
ég hefi áít tal við.
Álit mitt er að bókinni sé al-
gjörlega ofaukið, þar sem að
jafnvel ,.dramatiseruð“ frásögn
eins og hér er um að ræða, verði
að teljast harla ómerkileg í
ijósi þeirra siglingaskilyrða,
sem hver einasti íslenzkur sjó-
maður nú á daglega við að búa.
Þá verð ég með öllu að vísa
frá mér ýmsum orðum og at-
höfmim, sem við mig eru tengd
í bókinni.
Með þökk fyrir birtingima.
Giizmar Guðjónsson.
i ■ mr»oaLA»m
FILIPPSEYJAB
{Frh. af 1. síðu).
vítíBgrf mót&pymu og 9pi«njg|u-
f'.ugvélar - Bandankjenm valdið
peim ffi km t'töói. f». jáT japatnskar
8kipa;'esíir hafai orðið fyricr
sprengjuárás og einu af þeim
japönsku he'skifrum, sem vom í
fýigd með þeim, verið sökkt.
Guam á valtii Japana?
Þaö er nú ei'nnig viðurkennt
J'Banda íkjunum, a’ö Jaipaixir hafi
sett lið á land á Guameyju, sem
iig'giur I Kyrtja'hafi allaiagt ausrur
af Fi ippsey^urn. Haía Baide ftin
verið að víggirða þá eyju und-
asifarið, og hefir hún ve iö e:n
af þremur a'ða.flotastöðv'um
Bandarikjaœiia í Kyrráhafi.
í tiukynningu Japana e>' fullyrt,
áð þeir hafi þegá-r tekiö Guam-
eyju og sömuleið's eyjamnar
Wake og Midway aiustsír i 'Kytrra-
httfi, sem báðar e u e gi Banda-
nkjanna.
Aðvö un um bftárás var gefin
í San Francisoo í mongun, en
ekki liel'ir frétzt, að varpaö hafi
ve ið nlöur spnengjum- ö 1 Kyrra-
hafsstrðnd Bandaríkjairma og
Kanada v»r myrkvuð í nótt.
Kristblðrg Jbsdðítir
NÝLEGA v@r til moldar borin
frú Kristbjörg Jónsdóttir,
Rauðarárstíg 42. Hún andaðist
í Landakotsspítala 20. nóv. s.l.
að afstöðnum hættulegum upp-
skurði. Kristbjörg sáluga var
fædd 14. jan. 1912 og því að-
eins 29 ára að aldri, er hún lézt.
Með hinu óvænta fráfalli þess-
-arar ungu og ágætú konu er
eftirlifandi móSir, eiginmaður
og dóttir miklu svift. Framtíð-
arvonir eftirlifandi ástvina,
sem tengdar voru líti hinnar
ungu konu, hafa með sviplegum
hætti brostið. Þar sem fyrir
nokkrum vikum stóð lífsglöð
eiginkqpa og móðir við arin
heimilis síns, umkringd ástvin-
um, sem treystu henni og unnu,
hvíiir nú líkami hennar leystur
úr tengslum við hið jarðneska
'líí. Skilnaður ungrar móður og
konu við barn sitt, eiginmann
og aðra ástvini er ekki sárs-
aukalaus. Þungur harmur er
því kvéðinn að heimili hennar,
ástvinum og öllum, er þekktu
Beggu sálugu, en svo var hún
jafnan kölluð í hópi ættingja
og vina. Skuggi. saknaðar og
sorgar liggur því nú yfir heim-
ili hennar og á vegum vina
hennar og skyldfólks. En fagr-
ar og góðar minningar frá lífi
og starfi Kristbjargar sálugu
verma sorgbitna hugi og fré
þeim minningum öllum stafar
sú birta, sem mun dreifa skugg-
um harms og trega frá heimili
hennar og fjölmennum hópi
saknandi ættmenna. Sú birta
frá minningum liðins tíma, er
vér nutum samvista með Krist-
björgu sálugu, eykst og fær
fyllingu sína af þeim vonum,
sem vinir hennar bera í brjóst-
um um nýtt og betra líf fyrir
handan hina dimmu gröf vdð
landamærin, er aðskilja hið
fcímanlega og eiHflega. í ljósi
— UM DAGINN OG VEGINN —-
Bakararair mótmæla. Vöruverðið og vörugæðín. Lögreglu-
málið. Rakarasveinn skrifar. Bifreiðar — og „legurúin
þeirra. ;
-----ATHUGANIR HANNESAR Á HORNINU.-------4-
BAKARNIR MÓTMÆLA því,
sem „HésmóSir“ sagði hér
í pistíi mínum nýlega. Eg
hci'i haft samtal vi5 forstjóra Al-
þýSubrauðgerðarinnar um þetta
mál. Hami segir, að það geti ekki
veriff, að vörur brauðgerðarhús-
anna, að minnsta kosti ekki Al-
þýðubrauðgerðarinnar, hafi versn-
að upp á síðkastið. Og hann leyfði
mér að líta á réikninga fyrirtæk-
isins því til sönnunar.
„ÁÐTJR FYRR urðum við að
kaupa malað rúgmjöl," segir for-
stjórinn, „en nú kaupum við ein-
göngu ómalaðan rúg, og hatín er [
betri, hvað sem hver segir. Við
látum mala hann.“ — Hér skal
ég geta smjörs- og eggja-notkun-
ar Alþýðubrauðgerðarinnar: Á
tímabili frá 1. janúar 1940 til 31.
október 1940 voru notuð til fram-
leiðslunnar $2.234 kg. af smjöri,
og á sama tímabili á þessu ári
(1941) hafa verið notuð 53.615 kg.
eða tæplega 11 þúsund kg. meirá.
Af smjöri hefir því verið notað
meira í framleiðsluna en í fyrra.
AF EGGJUM var nótað í fyrra
á sama tímabili 3477 kg. og á sama
tíma á þessu ári 3613 kg. Þar er
lík útkoma. Þó voru ekki bak-
aðar kökur í heilan mánuð í
sumar. Sama magn hefir ver-
íð notað í framleiðsluna. Þetta á
að sýna að „Húsmóðir" hefir ekki
á réttu að standa, að minnsta kosti
ekki hvað framleiðsluvörur Al-
þýðubrauðgerðarinnar snertir. En
það vill ofí verða svo, að þegar
fólk verður að borga hærra verð
fyrir vöruna en áður, þá finst því
að það fái ekki eins mikla vöru og
ekki eins góða fyrir peninga sína.
ÞAB ER LÍKA ekki óeðlilegt,
þó að fólk haldi að brauðgerðar-
■húsin noti minna af eggjum í kök-
ur sínar en áður. Eggin kosta nú
80 aura og auk þess er næsta ó-
mögulegt fyrir húsmæður að fá
egg. En forstjóri Alþýðubrauðgerð
arinnar fullyrðir, að ekki sé notað
minna af eggjum í kökur brauð-
gerðarhússins nú en áður, og þá
geta menn líka skilið að hækkun-
in á verðinu er ekki óeðlileg.
ÉG HEFI nokkrum sinnum gert
að umtalsefni kjör styrkþega og
öryrkja hér í bænum og hvatt til
þess að þeim væri sýnd meiri nær-
gætni en gert er. Kjör þessa fólks
eru svo bág að menn, sem hafa
nokkurn. veginn nóg til hnífs og
skeiðar myndu ekki trúa því, ef
ég segði þeim það. Þeir hafa hvorki
nóg til að borða, eða geta klætt
sig — og þeir hafa í ekkert hús
að 'venda með vandræði sín.
K. GUBMUNDSSON skrifar
um lögreglumálið: „Getur þú sagt
mér, hvort „ástand" er hjá lög-
reglunni okkar. Þrem lögreglu-
þjónum hefir verið sagt upp, og
þar af einum fyrirvaralaust. Eg
er ekki á móti því, að svikulir em-
bættismenn séu leystir frá starfi.
Sjálfsagt er það fátítt hjá hinu op-
infoera, en gætt hefir tortryggni í
þessu tilfelli. Eg þekkti Pál Guð-
jónsson áður en hann varð lög-
regluþjónn, og kom hann ávalt
mér fyrir sjónir sem viðkynnings-
góður drengskaparmaður í og
reglusamur með afbrigðum. Á ég
erfitt með að trúa að hann
hafi breytzt verulega síðan.“
RAKARASVEINN skrifar: —
„Mig langar mikið til þess að
kynna þér framkomu nokkurra
rakarameistara hér í bænum gagn-
vart rakarasveimmum. Svo er mál
með vexti, að heildsali einu hér fr.
bæ útvegar rafknúðar hárklippur;
mér datt í hug að fá mér einar
hárklippur hjá honum, svo ég fór
til hans og bað hann að selja mér
eitt stykki, en hann sagðist ekki
geta gert það, þvi að nokkrir rak-
arameistarar nefðu beðið sig þess
að selja ekki rakarasveinunum
rafknúðar hárklippur.“
„SVONA ódrengiltga fram-
komu getum við rakarasveinar -
ekki tekið á annan nátt en þann,
að meistarar séu að reyna að úti-
loka það, að rakarasveinar geti
sett upp rakarastofur sjálfir, þvi
eins ;og, ástatt er nú með ínn-
flutning, þá þarf margra mánaða
fyrirvara til þess að fá áhöld, og
og svo er önnur ástæða, og hún
ér sú, að kaupgeta rakarasveina
er svo lítil, að þeir verða að smá-
draga að sér áhöldin, því kaup
flestra þeirra er svo smánarlega
lítið, miðað við það, sem meistar-
ararnir græða á þeim.“
DAGUR skrifar: „Mér er spurn,
er mönnum heimilt að leggja bif-
réiðum og láta þær standa, þá
tíma sólarhringsins, sem þær eru
ekki í- notkun, hvar sem þeim
sýnist á götum borgarinnar, jafnt
við dyr nágrannans sem við sínar
eigin húsdyr?“
„EIGI ALL SJALDAN kemur
það fyrir, einkum og sér í lagi nú
í seinni tíð, að stórum vöruflutn-
ingabifreiðum er lagt upp að gvog-
stéttinni fyrir framan hús mitt,
oft tveimur, hvorri aftur undais
annarri, og stenst þá sem næst
lengd þeirra við lengdina á 166
minni með götunni. Standa þær
þarna allt kvöldið, og þar til þaer
eru aftur teknar í notkun daginn
eftir og alla sunnudaga. Mér þyk-
ir þessi innikróun heldur leiðinleg
af þessum miður hreinlegu ástands
verkfærum ,og lítið smekklegt sd
eigendum þeirra, sem eru mér meff
öllu óviðkomandi og óþekktir. Sé-
það svo, að mönnum sé heimílt
að geyma bifreiðar sínar hvar sem.
þeim þóknast á götum borgarirm-
ar, ætti það þó ekki að vera þeim:
megin götunnar, er þeir sjálfir-
búa og undan sínum eigin húsuxn
eða íbúðum?"
„NOKKUR ÓÞÆGINDI eru;
þessu samfara, þegar aðrar bifreiö—
ar, sem erindi eiga í hús mitt,
komast ekki að því fyrir þessum
báknum, sem fyrir eru. Eg vil
mjög gjarnan mega vasnta þess, að-
þú beittir þér fyrir skjótri lausn
á þessu máli, og mundi vera þér
mjög þakklátur, ef þér tækist a®
losa mig úr umræddri umsót."
Þúsundára-
ríkið
eftir Upton Sinclair er
saga sem gerist árið 2000,
þar bregður fyrir gleði-
hðllum og risaflugvélum
framtiðarinnar, undraefn-
um sem eyðileggja allt
lifrænt á jörðinni, utan
eliefu manns sem voru
uppi i himingeymnum.
Lesið um átök og athafn-
ir pessara ellelu manna,
sem eftir lifðu á jörðinni,
og pér munið sanna að
ÞúaundárarikiÖ, er eto
hin skemmtílegasta bók
sexn hœgt er að fá.
minninganna uxn góða konu og
í von um framhald lifsins við
ibetri skilyrði á asðra tilveru-
stigi verðum vér sátt við þann,
sem ræður örlögum manna.
gefur og tekur.
Á. Á-