Alþýðublaðið - 19.12.1941, Blaðsíða 5

FÖSTUDAGUR 19. DES. 1941
Al>TÐUBLA&IV
Málverkasýalng Finns Jönssonar,
GÍSLI JÓNSSON:
frekjan
er skemmtilegasta jólabókin
Ingólfsbúð
Hafnarstræti 21.
Sími 2662.
Nú eru leikföngin komin í hundruðum tegunda,
en aðeins lítið af hverri.
Handa DRENGJUM:
Cowboybúningar, strætisvagnastjóra- og her-
mannabúningar, smíðatól, útsögimartæki, mek-
kanó, kubbakassar, fallbyssur, trumbur, hestar,
hundar, bangsar- boltar o. fl. o. fl.
Handa TELPUM:
Bruður í fjölbreyttu úrvali, alls konar sauma-
kassar, sem ekki hafa fengizt hér áður, brúðu-
rúm, hjúkrunarkvennabúningar, bolla- og mat-
arstell úr gleri og aluminium, húsgögn í brúðu-
hús í fjölbreyttu úrvali o. fl. o. fl.
JÓLAPAPPÍR — JÓLAKORT og JÓLASTJAKAR.
Gleðjið viiii yðar með jólagjöf úr
Ingólfsbúð.
m
Ferðatöskurnar
kornnar aftrar.
VerzloninPFAFF.
Skólavörðustíg 1 — Sími 3725.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Ritstjóri: Stefán Pétursson.
Ritstjórn og afgreiðsla í Al-
þýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Símar ritstjórnarinnar: 4902
(ritstjóri): 4901 (innlendar-
fréttir), 4903 (Vilhjálmur S.
Vilhjálmsson heima) og 5021
(Stefán Pétursson heima).
Símar afgreiðslunnar: 4900
og 4906.
Alþýðuprentsmiðjan h. f.
Nýju pólarnir.
HINU nýja brá&abixgðahverfi
i.nni í Höfðajnýri hefir nve'.ri
hliuti bæjarstjómar gefiö mjög
veglegt heiti. — Borgarstjóri
skýröi hverfi'ð á bæjarstjórnar-
í’tu d'wni í gæ kv öldi- — „Höíöa-
borg" skal þaö heita! Veglegt
nafn og kafnar víst ekki undir
því! ÞaÖ daitt út úr einium bæj-
afBulltrúa íhaldsins er hann
heyröi þeíta nafn, aö það væri
mikliu veglegra en böivuÖ „póí'a-
nöfnin.“ Haun setti þaiö' þó í
samband viÖ gömlu pólana, enda
var það von. HverfiÖ er byggt
af sömu ástæðum og pólarnir
v’driu byggðir í gamla daga, og
af sömu rausn, euda hefiJ alrnenn
ingur gefið hverfinu sitt nafn og
það mun festast viÖ þaið, enda
í éðli sínu rétt. Nýja hverfiö
heitir: „Nýjiu pó’iajmir".
Þaö e’u nú lliÖnir tveir mánuöir
síöan ihiuindruö manna stóöu á
gö lUnni ,h?r í Eeykjavít, húsiræðis
laus. Bæjarstjórni.n með borgar-
stjórann í broddi 'fyL'kingaT stóö
uippi ráðalaus.
Þaö e u Eðnir tæpir lSmánuöir
siöan félagsmálairáöherra ritaöi
borgarstjóra bréf, þa<r sem hann
varaÖi. við gífurlegum húsrlæö-
rsvandræðum og hvatti til aÖ-
gerða þegar í staöi, f 10 mántuði
bafði borga'stjóri „vakandi auga“
á ástandinu — og sá ekki neitt!
Enda var ekkert. gert fyrr en Al-
) þýíuflO;kksfulItrúararni.r kröföust
þess, aö bráðabirgðasikýli væru
byggð tili að forða fóliki frá því
að lenda bókstaflega á götunni.
meö allt sitt undir veturinn. —
Þó var {>etta ekki gert fyrr en
seint og síðar meir, ekki. byrj-
að á því, fyrr en húsnæðisvand-
ræöni voru dunin yfir otg fólfeiö
s'töð á götuuni. Því váh svo vísað
á Valhöli, feonum og börnum, eða
í hjalilá í nágrenini, bæjáriús. og
fyrirvinnunum í sóttvarnahúsið!
Allir þelikja þá hörmungasögu.
Og nú e u bráðabirgðaibúöirnar
að ve’ða til, 64 að tölu, ekki þó
eins og þær áttu að vera! Nei,
tveggja herbergja íbúðunum hef-
ir verið breytt þaninig aö hver
fjölskylda fær ekki nema eitt her-
be'gi og aðgáng að eldhúsi. „Þaö
er ékiki hægt anuað“, segir borg-
arstjórimn og það er rétt. Það
■ er ekki hægt annað', vegna dæma-
fás sló’ð^sfeapar, hirðuleysis og á-
byrgÖarleysis haus Og þeirra
marana, sem hann styðst við. Ekk-
ert var gert fyift' en alllt var
komið í eindaga, þv í er komiið
sem komið e!r.
Og svo á að punta upp á þessa
eymd með slkinandi falegu nafni.
„Höfðahorg“ ska,li hverfið heita'.
Húrra! Það er búið aðr byggja!
Segið svo að ihaldið vaniræki
bygginigarframfevæmdirnar! Og
FINNUR JÓNSSON, iistmál-
ari, heldur um þessar
mundir sýningu á málverkum og
teikningam í Bókhlöðu Mennta-
skólans.
Finnur er sjálfstæöur og frurn-
legur l'stamaður, og eru sýningar
hans mjög f.ábrugðnar því, sem
aðrir íslenzkir málarar hafa á
boðstólum. Verkefni hans eru
fjölbreytt, þótt þau séu öli tekin
úr lífi og baráftu hinnar ísienzku
þjóðar. Landslagið sjálft er frá
hans sjónarmiði ekki annað en
umhverfiÖ, sem þjóðin Þfir og
hrærist í.
Þaö var lengi venja hér á
landi, a’ð þegar komið var inn á
málverkasýningu, 'rak maður fyrst
augun í myndaskrá, seni í raun
og 'verii var ekki annað en upp-
talning á íislenzkum fjadanöfnum.
Það getur vel verið, að slíkar
skrár geti komið að notum fyrir
þá, &em safna örnefpum, en þær
eiga ekki heilma á iistsýningu.
Það er algeiiega ójþarft fyrir
þá, sem koma á sýningu Finns,
aö 'hafa Árbók Ferðafélagsins
með sér. Myndirnar skýra sig
sjálfar, og rnann langar meira
að 'segja ekkerf til a&- vita hvað
þær ‘heita. Hveri secn Ixtilð er,
mæta auganu íslenzk fyrirbrigöi',
sem við þekkjum öll: Veðurbarin
sjómannaandlit, bátair í fjöru,
kaffidrykkja á engjum, kona með
kött, mosavaxin hraun og karl
og toona í faðmlögum. 1 ölJum
myndun-um finnur maður kaldan
og hressandi fjallabtæ. Finnur
hefir aklreis fal'.fiö fyrir |>eirri
fre’siingu, að sýna íslenzikar heiið-
ar i Mið jarðari.afssól kiri frönsku
impiessionis tanna. Hamn er ís-
’.endingur í íhúð Ojg hár, en enginn
heimaalningur. Fyrilr 15 árum
starfaði hann í anda expression-
ismans, sem þá var tízikustefna
S heiminum, en eftir að hann kom
hingað til lands, hætti hamn því
aftur von bráðar. En álhrifanna
frá þessu timabili gætir greini-
iega í ðllú því, siqm hann heEir
unnið síðaií En þau Iýsa sér
ekki sem eftiröpun af eriendri
list, heldur aðeins se*m meiri
festa í formum og byggingu
myndanna, en venjulegt er meðal
íslenzkra málara. •
Myndin nr. 21 (Or Vesturbæn-
um) sýnir glögglega hirrn næma
srnefck listamannsins fyriír sam-
rærni í íormurn og litum. Hinar
láróttu og lóðréttu illínur myndar-
innar eru í líkum hlutfölilum og
breidd hennar og hæð, og árin,
■ em kemur á ská upp frá hægra
horni, bindur þær saman. En síð-
an mynda' bogalinur bátamna
skenuntilega mótsetningu við
beiniu linurijiar. Á sama hátt úníd-
irstrikar drunrgablátt fjalLilð í fóak-
sýn gulu litina í forgruniniinúm.
En þrátt fyrir þefeta er málverkið
í heild sönn eftirmynd af bátum
i fjöru i grárri Reykjavíknr-
stemningu.
svo tooma myndir í vejun af
„Höf’ðáborg“ í k'Qisningapésum í-
haldis'ims og „Miogga’1 gamla á-
samt glausmynd af hinu „vafeandi
auga“ borgarstjórans. Það verður
himnarikissæla.
Þeir kunna að búa til; fiugur
þessir karlar til að kasta, en nú
eru það hvorki silungar né laxar,
sem á að veiða. **
Myndin af hreindýrunium (nr.
15) er hei'ísteypt bygging í lit-
um, þar sem Htlaus dýrin átinga
í stúf við miarglitt umhverfið.
Línur ■ hreindýranna sjúlfra erú
dregnar á einfaldan og lífrænan
hátt, og sarnt era þau óaðskiljan-
leg-ur hluti af umhverfinu.
Vatnslitamyndin nr. 35 (maður
og kona) minnir á eldra tímabií í
list Finns. Þar er það fyrst og
fremst forin og litir, sdhi Ivakið
hafa áhuga listamannsims, en
ekki fyrirmyndiirnar sjálfar.
Andlitsleikningaraar (mr. 34, 36
og 39) sýna að Finnur er engu
minni teiknari en málari. Hann
sýnir mannsandlitið ekki semhðp
af línum, heldur sem hei'teteypt-
an, ósléttan flöt-
Það ber vott um mikla kunn-
áttu, að þess verður hvergi vart
í myndum Finns, að hann geri
foi'min óljós og þokukennd, þar
sem erfitt er a'ð teikna þau.
Hann veiur sér erfið viðfangsefni
og leysir ]>au, án þess að ganga
á snið við erfiðleikana. Þessi sýn-
ing hans gæti gefíð íslenzkum
listamönnum gott dasmi um það;
hvernig þeir geti læri af erfendri
list, án ]>ess að verða prælar
hennar.
Jóhaun Brieni.
Fjórar nýjar bœfcnr
feoran nt í gær.
Dar á meðal „Feðgar á ferð‘*
efíir færeysba sbáldið Héðin
Brú.
JÓRAR nýjar bætour koma
á markaðinn í gær frá Vík-
ingsútgáfurmi. Meða-1 þedrra er
færeyska skálclsagan _ „Feðgar á
ferð“, eftir Hédin Brú í þýð-
ingU Aðalsteims Sigmundsso'nar.
Hédin Bní er eitt af helstu sikáld-
um Fæi'eyinga og „Feöur áferö"
er tafín bezta bók hans. Þetta
er önnur færeyska. sikáldsagan
sem komið hefir út á íslenzku
hin var barbara. „Feðgar á ferð“
er ógleymanleg bók.
Þá kom jný skáldsaga eftir
Sigurð Helgason kemnara, sem
hann kallar, „Hin guliiuu þil“ og
ný ijóðabók „V.ið lifúm eitt sum-
ár“, eftir Steindór Sjiguirðsson. Þá
hefir Guðmundur Davíð son keun-
ari safnað saman á fjórða {n'isund
málshátta og er paó nú komið út
í vandaðri bók. Hatfá aðeins 350
eintök verið geTjm út af henni.
Mikil ankningáskipa
stól Vesta.eyinga.
Sex iblp hafa verið heypí
pangað undaofarið.
IKIL AUKNING er nú á
skipastól Vestmannaeyja.
Áður h'efir verið skýrt frá ný-
byggingum þeim, sem byrjað er
á og fyrir dyrurn standa, en auk
þeirrar aukningar hafa eftir-
farandi bátar og skip verið
keypt til Eyja óg eru þau kom-
in þangað:
M.b. Bolli eigendur Sig. Sig-
urjónsson formaður og GuÖjón
Karlsson vélstjóri. M.b. Bragi
eigandi Gísli Magnússon fonn.
og útgerðarmaður. M.b. Birgir
eigandi Einar Jóhauusson form.
o.fl. M.b. Vestri eigandi Páll
Ingibeijgsson og Ag. Bjama
son bæjargjaldkeri, M.b. Sjö-
stjarnart eigandi Ásm. Frjðriks-
son síkipstjóri 'Og Tómas Guö-
jónsson útgerðarm. L.v- Málm-
ey eigandi ÞoTv. Guðjónssou
fiorin. og Kjarian Guðmuindssion
útgerðarmaður.
GuðspekiíélagiS.
’ Reykjavíkurstúkan heldur fund
í kvöld kl. 3%. Efni: Frá meist-
urunum o. fl.