Alþýðublaðið - 25.01.1942, Blaðsíða 4

jgUNNG&AGoR JAK. Iði2
• 'i 'i'.-rí-t:—•• •
S' ;•;*>••-.; *’ *i. •;■, L . .. v -

Tr ’ •.• ;•'. '..v.- : •; '. ■ * i .5
í «• • -rVR-T'- J.
'*v''
•?. S ■:! . , ini'í'ifi
SUNNUDAGUR
Hélgidagslæknir er Jónáa Krist-
Jánsson, Grettisgötu H, sími 5204.
■ Nseturlæknir er Halldór Stef-
dnsson, Ránargötu 12, sími 2234.
NæturvörSur er i Reykjavíkur-
og Iðumúft-apóteki.
ÚTVARPIÐ:
14,00 Guðeþjónusta I kapellu há-
skólans (síra Ásmundur
Guðmundsson prófessor).
15.30-^-166,30 Miðdegistónleikar
(plötur): Lög eftir Sibeliua
og Kilpinen.
18.30 Barnatími (Nemendur kenn
araskólans).
19,25 Hljómplötur: Tónverk eftir
Beeiboven: Orustusymfóní-
an o. fl.
20.30 Erindi: Frá Singapore (An-
gelp Holm-Hansen skip-
stjóri — V. Þ. G.).
20,55 Einleikur á fiðlu (Þórir
Jónsson): a) Andante eftir
Lalo. b) Cavatine eftir Raff.
21,10 Uppiestur: „Guðinn sem
deyr“, saga eftir Eriðrik Á.
Brekkan (höf. flytur).
21,40 DansiÖg. (21,50 Fréttir.)
MESSUR:
Hallgrímsprestakall kl. 10 f. h.
sunnudagaskóli í gagnfræðaskól-
Vélstjórar!
Ósknm eftir
fyrsta o$g ððr-
om vélstjóa á
línuveiðara
strax.
Uppl. á
Hótel Heklo.
anilm við Lindargötu, kl. 11 f. h.
barnaguðsiþjónusta í bíósal Aust-
urbæjarskólans, síra Sigurbjörn
Einarsson, kl. 2 e. h. messa á sama
stað, Bira Jakob Jónsson.
Garðar Svavarsson. bamaguðs-
þjónusta kl. 10 f. h.
Frjálslyndi söfnuðurinn, messa í
fríkirkjunni í Reykjavík kl. 5%
J. Au.
Frikirkjan í Hafnarfirðí, barna-
guðsþjónusta kl. 2, spurningaböm
komi til viðtals. J. Au.
Háskólakapellan, messað klukk-
an 2 t. h. Ásmundur prófessor
Guðmundsson prédikar.
KOSNINGAFRESTUNIN
Frh. af 3. siíu.
vita maöur sér, að kosjniingaínest-
unjin er ástæðiflaius, og Rcykvík-
Éngaf kreíjast þess, aiö bæ/-
aaistjáma;ifeosm,ngar SaJri taáaíiaixst
fram, svo að aJlmetnningtir fái
kveðið Aipp dóm simm. yfír bimiim
deyjjandi iilokki íhaidsi'ns.
ERLENDAR FRRTTIR '
Frh- af 1. síöu.
aláu, eru menn þar x landi mjög
áhyggjufullir og óttást jafnvel
innrás Japana. Hefir stjóm
Curtins farið að dæmi Breta,
þegar innrásarhættan var þar
mest, því að heimavarnalið hef-
ir verið kallað til vopna og
„hvert þorp og hver borg á að
verða virki og hver maður og
kona á að verjast í þeim“.
Dansleik
heldur glímufélagið Ármann í Oddfellowhúsinu
í kvöld, 25. jan., kl. 10 síðdegis til ágóða fyrir
hinn nýja skíðaskála félagsins í Jósefsdal.
DANSAÐ BÆÐI UPPI OG NIÐRI.
Dansaðir verða bæði gömlu og nýju dansarnir.
Allir íþróttamenn hafa aðgang meðan húsrúm
leyfir. — Aðgöngumiðar seldir í Oddfellowhúsinu
( frá kl. 6 í kvöld.
TRYGGIÐ YÐUR AÐGANG OG BORÐ í TÍMA.
Góður 7 manna bíll
model 1938 (Dodge) til sölu og sýnis kl. 1—4 e. h.
við Litir & Lökk.
Vilhjálmur Þórðarson.
BGABALA
„Balalaika“
Vegná ; f joldá áskórána
verður myndni sýnd í
kvöld kl. 7 og 9 í allxa síð-
asta sinn.
Þrir synir.
Ameróksk kvikmynd.
Edward Ellis,
Kent Taylor og
Virginia Vaíe.
Sýnd kí. 3 og 5.
Aðgöngum. seldir frá kl.
11.
NÝJA BK> i
% Hv
Hvér myrti
Mðggu frænku?
Who killed Aunt Maggie?
Dularfull 6g spennandi
ameríksk sakamálamynd,
Aðalhlutverkin leika:
Jihn Hubbard,
Wendy Barrie.
Börn fó ekki aðgang.
Sýnd klukkan 5, 7 og 9.
Aðgöngumiðar seldir fm
kl. 11.
Innilegustu hjartans þakkir fyrir auðsýnda hluttSekningv
við fráfalí og jarðarför dóttur okkar og systur
UNNAR.
Steinunu Gísladóttir. Páll Jónsson og böm.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu við
fráfall og jarðarför
HANNESAR GUÐMUNDSSONAR.
\
Garðastr. 4, Reykjavík.
Guðrún Guðmimdsdóttir.
Ólafur A. Hannesson. Guðm. Hannesson.
Jarðarför okkar elskuiegu móður, fósturmóður og ömmii,
ÓLÍNU SVEINSDÓTTUR FINNBOGASON,
fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 27. þ. m.
og hefst með húskveðju frá heimili hinnar látnu, Mjóstræti 8,.
klukkan 1 eftir hádegi.
Hrefna Einarsdóttir. Baldur Einarsson.
Soffía Wedholm og barnabörnin.
W. SOMERSET MAUGHAM:
Þrír biðlar
— og ein ekkja.
mjög fögur kona. Og ég hefði verið meirjl grasasn-
inn, ef ég hefði ekki girnst þig. En þegar þú ókst
með mér um kvödið, sagðirðu ofurlítið, sem snart
mig. Og ég gat ekki varizt þvá, að mér fannst ■ þú
yndisleg.
— Það hefir margt horið við síðan.
— Ég veit það, og ég þarf ekki að skýra þér frá
því, að um tíma var ég reiður við þig.
— Var það þegar þú barðir mig?
— Áttu við það, þegar þú fórst út úr bílnum?
Nei, ég sló þig vegna þess, að ég vildi að þú hættir
að gráta.
— Þú meiddir mig.
— Ég ætlaðist líka til þess.
Maráa laut höfði. Þegar hún sagði Edgar frá því,
sem fram hafði farið milli hennar og hins óham-
ingjusama pilts, hafði hann fölnað af hryggð og
reiði. Það hafði fengið mjög á harrn. En henni var
það Ijóst, að það, sem olli honum mestrar hryggðar
var, að hún hafði spillt hreinleika sínum. Sann-
leikurinn var sá, að hann elskaði hana ekki, eins
og hún var nú, heldur litlu, fallegu telpuna, sem
hann gaf sætindi fyrr á árum. Hún leit á Rowley
og í augnaráði hennai' hrá fyrir glettnisglampa.
Augu þeirra mættust.
— En ég er þér ekki reiður lengur. Mér þótti
vænt um, að þú skyldir senda eftir mér, þegar í
nauðir rak fyrir þér. Ég bar láka virðingu fyrir þér,
þegar ég sá, hversu vel þú barst þig. Þú hefir áreið-
anlega sterkar taugar, og það þykir mér vænt um.
Auðvitað hagaðirðu þér eins og fífl. En ei að síður
kom það í ljós, að þú varst mjög hugrökk, og svo
að ég segi þér eins og er, þá hefi ég ekki kynnst
mörgum konum, sem eru hugrakkar. Ég elska þig,
María, meira en orð fá lýst. •
— En hve karlmennirnir eru einkennilegir. Bæði
þú og Edgar leggið mikið upp úr því, sem í raun
og veru er mjög Mtils virði. En það, sem mér finnst
mestu máli skipta og er sorglegast af öllu'er það,
að veslings fátæki, einstæðingspilturinn skuli vera
dáinn, og að ég skuli vera völd að dauða hans. Mér
finnst það hörmulegt, að hann skuli liggja ógrafinn
undir berum himni.
— Það er varla verra þar en annars staðar. Það
er víst nokkurn veginn sama, hvar dauðir menn
liggja. Það er ekki hægt að kalla hann til lifsins
aftur, þó að grátið sé yfir honum. Og má þér ekki á
sama standa um hann? Þó að þú mættir honum á
götu í fyrramálið, myndirðu sennilega ekki þekkja
hann. Reyndu að hrista af þér slenið. Þetta sagði
Dr. Johnson og hann var ekki svo blár inni við
beinið.
Hún leit upp dálítið undrandi. .
— Ekki er ég nú viss um, að hann hafi sagt þetta.
En hvað veizt þú annars um Dr. Johnson-
— Ég hefi lesið töluvert þær stundir, sem ég gat
ekki fundið neitt heimskulegra til að sýsla við. Og
Sam gamli Johnson er eftirlætishöfundur minn.
Hann var gæddur mikilli almennri þekkingu og vissi
auk þess ýmislegt um mannlegt eðli, sem mörgum
öðrum var dulið.
— Þú kemur manni oft á óvart, Rowley. Mér
datt ekki í hug, að þú Iæsir nokkurn tíma annað en
íþróttafréttir.
— Ég læt /ekki allar vörur mínar út í sýningar-
gluggann, sagði hann og glotti. — Ég er ekki viss
um, að Iþér firmist eins leiðinlegt að giftast mér og
þú hefir átt von á. ,
— En hverng ætti ég að geta séð um, að þú héldir
ekki fram hjá mér meira en góðu hófi gegndi? sagði
hún brosaridi.
— Það verður þú að sjá um. Það er sagt, að kon-
ur þurfi að hafa eitthvað fyrir stafni. Og þú myndir
óreiðanlega fá nægilegt verkefni ef þú færir tiL
Kenya.
Hún horfði hugsandi á hann stundarkorn.
— Ég sé ekki, hvers vegna þú ættir að taka á þig
þann kross að kvænast mér, Rowley? Ef þú elskar
mig, eins og þú segir, þó er mér sama þó að ég lendi
í ofurlitlu ævintýri með þér. Við getum tekið bílinn.
og farið í skemmtiferð um Miðjarðarhafsströndina.
— Þetta getur látið sig gera, en ekki er það samt
góð uppóstunga.
— Ég sé enga skynsamlega ástæðu til þess að
( breyta góðum kunningja í leiðinlegan eiginmann.
— Það er þokkalegt eða hitt þó heldur að heyra
virðingarverða konu segja þetta.
— Ég er alls ekki virðingarverð kona, eins og þú.
veizt. Heldurðu ekki, að það sé orðið of seint fyrir
mig að setja upp helgisvipinn?
— Nei, það held ég ekki. Og ef þú ætlar að verða
altekin minnimáttarkennd, skal ég húðstrýkja þig,
svo að þú gleymir því ekki næstu mánuðina. Ég.
vil kvænast þér, væna mín, og ekkert annað. Ég vil
eiga þig.
— En ég elska þig ekki. Rowley.
— Ég sagði þér um kvöldið, að þú myndir elska
mig, ef þú gæfir mér tækifæri til að vinna ástir
þínar.
Hún horfði á hann stundarkorn, vantrúuð á svip-
inn, en svo færðist brosglampi fram í augu hennar,
— Sennilega hefirðu á réttu að standa, sagði hún.
— Um kvöldið, þegar drukknu mennirnir fóru fram
hjá okkur í bílnum, og þú kysstir mig, var það ekki
svo óskemmtilegt, það verð ég að jóta.
Hann hló, stóð á fætur, greip utan um hana og
kyssti hana.
— En hvað finnst þér núna?
— Jæja, fyrst þú vilt það endilega . ., en það ey
mikil áhætta . .
— Án • áhættu væri lífið einskisvirði, væna mín-
ENDIR.